Dwalende Mas’oed

Fatima jubelt en Hemmadai slaakt een vreugdekreet. op het dag wordt een wimpel uitgestoken. ze zijn opgetogen: er is een zoon geboren! de een zet muntthee, de ander bereidt een schaap. meisjes op de binnenplaats, hun vingers versierd met henna, slaan op de tamboerijn en zingen verzen over het nieuwgeboren kind, over Mas`oed die verschenen is als de maan en licht brengt in de harten van zijn zusters, harten verduisterd door het lange wachten. Fatima huppelt van vreugde, en zo ook Hemmadi. zo lang strijden zij al een verloren strijd tegen de armoede! met veel moeite komen zij tot het middagmaal. een avondmaal kunnen zij wel vergeten! Mas`oed is hun hoop; hij zal opgroeien en de tuinen bevloeien; hij zal zorgen voor hun zusters op de dag van hun huwelijksfeest! hoeveel dagen en nachten heeft Fatima Mas`oed verzorgd! hoeveel zorgen heeft zij gedragen, hoeveel bitterheid heeft zij geslikt! ze heeft kruiken water en bossen hout op haar ruf getorst terwijl Mas`oed bungelde aan haar nek; ze heeft hem beschemd...

Read More