Jordan Peterson over tribalisme en indivualisme.

[Botermes]

Azul,


Die regressieve trend is iets dat niet alleen Imazighen, maar meer bij allerlei moslims in diaspora voorkomt. Zij waren bang hun (religieuze) identiteit te verliezen. Kijk maar naar Zuid-Oost Aziaten in het VK of Noord-Afrikanen in Frankrijk. Velen stuurden hun kinderen terug naar Marokko of voor wie het geld had, naar Egypte om ze in de islamitische leefwijze te scholen, en om ze daarna weer terug te halen met de gedachte dat ze meer weerbaar geworden zouden zijn tegen de Westerse cultuur. In zekere zin klopt dat ook, maar zo ontstaan er wel nieuwe problemen zoals een afwijzende fundamentalistische houding tov de Westerse leefstijl, opvattingen etc.


Toen ik als kind in de jaren 80/90 op vakantie ging naar Ait Bou3yach in Rif, zag ik dat de jongeren die een stuk ouder waren, bezig waren met ideologieën als socialisme, Marxisme, Ché Guevarra, Bob Dylan, Bob Marley en dat soort muzikanten. Maar ook vooral het ontwaken van Amazigh-bewustzijn dat hand in hand ging met het eerder genoemde. 

[Botermes]

Er schuilt ook een bepaalde kracht in een volk dat meer collectief is georiënteerd, maar ook in dat opzicht schiet men tekort. Een voorbeeld is Marokkanen en criminaliteit en drugshandel. Waarom heeft het verketteren van zulke dingen minder effect? Omdat we laag op de sociale ladder staan en geen economische macht bezitten?

[Botermes]

De ene nektasje-drager is de andere niet. Het is gewoon een fashion statement zoals sagging pants (afgezakte broek) in de afro-amerikaanse jeugdcultuur. Dat wil ook niet zeggen dat je een ‘thug’ bent. Zo is een nektasje dragen, asociëren met het dealen ook raciaal profileren. Plus zijn er veel mensen van allerlei afkomsten die die dingen ook dragen.

[Thatha]

Er schuilt ook een bepaalde kracht in een volk dat meer collectief is georiënteerd, maar ook in dat opzicht schiet men tekort. Een voorbeeld is Marokkanen en criminaliteit en drugshandel. Waarom heeft het verketteren van zulke dingen minder effect? Omdat we laag op de sociale ladder staan en geen economische macht bezitten?

Wat leert een Riffijn als kind en puber van zijn vader en moeder waarmee hij kan klimmen op de sociaal-economische ladder? Zero. Total lack of transferable skills.

Integendeel, mijn vader zou er geen moeite mee hebben als ik kilo's bruin of wit goud zou pushen zolang de familie kan meeprofiteren en daarmee status kan verwerven voor ons gezin, de clan van zijn neven en de moskee. Kijk maar naar de bordjes in de moskee waar de donaties op staan na islamitische feestdagen, de top 3 bestaat bij ons uit lokale coffeeshophouders en wietkwekers.

Iedereen weet waar het geld vandaan komt, en het boeit ze niet. Geld is niet vies, ongeacht de bron. Ik durf zelfs te stellen dat de Riffijnse cultuur en in bredere zin de islamitische cultuur, vermogen dat is verdiend met (een zweem van) geweld en intimidatie, respect afdwingt. In de westerse cultuur is het een teken van zwakte als je luidruchtig, emotioneel en opzichtig handelt. Onder Marokkanen is het juist een teken van zwakte als je niet in iemands gezicht zijn moeder de huid vol scheldt, het niet breed laat hangen of anderszins jouw wil en wet opdringt aan anderen.

Nektasjes belichamen het totale onvermogen om iets anders, iets beters, te ambiëren dan de tribale standaard van de straat.