Er is nog altijd een verschil tussen een bestuursvorm en een samenlevingsvorm. Een seculiere bestuursvorm, zoals in Turkije, hoeft een islamitische samenlevingsvorm niet uit te sluiten. Abdelkrim wist heel goed dat hij de wereld nodig had om vooruit te komen. Een seculiere bestuursvorm werkt internationaal gezien in je voordeel. Abdelkrim was ook een politiek strateeg.
Snap het gezeur van bepaalde leden ook niet. Over Abdelkrim is erg veel geschreven, alle mogelijke meningen over Abdelkrim zijn dan ook te vinden in de vorm van boeken of artikelen. Is er een die aan het rechte eind trekt? Het blijven analyses. Ik vind ook dat je niet moet vergeten dat bronnen die veelal door "arabieren" of Marokkanen geschreven zijn vanuit een politieke ideologie geschreven zijn. In de jaren '70 was het marxisme populair. Dit heeft zeker invloed gehad op hoe bepaalde mensen over Abdelkrim zijn gaan schrijven of denken. Abdelkrim's strijd blijft in mijn ogen tijdloos. De essentie is nog altijd het recht op zelfbeschikking, simpel gezegd het recht op vrijheid zonder beknellende invloed van buitenaf als het gaat om de staatsinrichting.