Amazigh congres: Autonomie is de oplossing

[Gordo]

President of World Amazigh Congress
Autonomy project, dynamic element in Maghreb region

Morocco TIMES  6/4/2006 | 12:25 am
 
   
The President of the World Amazigh Congress (CMA), Belkacem Lounes, said Friday that the autonomy project for the kingdom's southern provinces is a dynamic element for the whole Maghreban region, reported MAP news agency.



 
  The President of the World Amazigh Congress described HM King Mohammed VI's proposal of autonomy as a good initiative. Ph: Archives.

On the sidelines of a roundtable on “the future of Amazighness”, Lounes declared that HM King Mohammed VI's proposal of autonomy is “a good initiative”.

“Autonomy project is a dynamic element for the generalization of autonomy system in the Maghreb,” said Lounes.

For Lounes, the autonomy responds to the demand of the population and must not challenge the territorial integrity of states.

“Autonomy aims at reaching democratization without questioning the sovereignty and territorial integrity of the states,” he said.

[Moussa]

Ik ben vorig jaar september naar een conferentie geweest waar veel hoge heren kwamen vertellen hoe zij over autonomie in Marokko dachten. Wat mij opviel is dat niemand echt weet autonomie precies inhoudt. Ik verwacht heel weinig van deze zogenaamde autonomie, die alleen maar bedacht is om de Westelijke Sahara aan Marokko te binden. De overheid in Rabat staat echt niet te wachten op autonomie voor andere regio's. Ik geloof dat de Sahara haar autonomie zo snel mogelijk zal inleveren op het moment dat dit gebied officieel van Marokko is.

[Izwan]

Eigen autonomie moeten wij eerst verdienen. Ik geloof niet dat wij het als een Kadeautje zullen krijgen.

[Moussa]

Eigen autonomie moeten wij eerst verdienen. Ik geloof niet dat wij het als een Kadeautje zullen krijgen.

Hoe dacht je autonomie te kunnen verdienen?

[*-RiFFijn0s-*]

Azul,
Om autonomie te eisen van Marokko dienen meer dan 50% van de Riffijnen voorstander te wezen van een autonome Rif regio.

We kunnen de volgende dingen doen:
•   De diplomatieke weg gebruiken om onze doelen te realiseren.
•   Als dat niet helpt, moeten wij tezamen een boycott organiseren, in de vorm van finaciële boycot.
•   We  kunnen zeker wat hulp gebruiken van andere landen zoals Spanje, die ook gebruik maakt van de autonomiestelsel.
•   De wapens pakken, maar dit moeten wij zien te vermijden.

Als wij onze autonomie-idealen met bloed gaan financieren zie ik niet zitten. Riffijnen hebben te veel bloed verloren en wat nou als wij ondanks een gewapend verzet geen autonomie krijgen? Allemaal voor niks geweest. Ik denk dat Riffijnen met hun financiële macht in Marokko veel kunnen bereiken.
Wij Riffijnen zijn nog te verdeeld jammer genoeg. Ik ben bang dat alléén de omliggende stammen van de omgeving Al Hoceima met een straal van 50km mee zullen doen met de strijd voor een Autonome Rif regio. Dat kunnen we niet aan zo, we hebben de hulp nodig van met name de omgeving van Nador-stad  en andere Riffijnse regio’s. Mochten deze regio’s ook wat voelen voor een autonome Rif regio en dat met hulp van Riffijnen uit Europa dan zie ik wel veel kans van slagen.

Maar eerlijk gezegd zijn wij Riffijnen te verdeeld en zal een Autonome Rifregio niet meer dan een mooie denkbeeld zijn voor veel Riffijnen.

Aqawem dhin

[Izwan]

Eigen autonomie moeten wij eerst verdienen. Ik geloof niet dat wij het als een Kadeautje zullen krijgen.

Hoe dacht je autonomie te kunnen verdienen?

Een van de basis voorwaarden om een groep/volk een eigen autonomie te verdienen is dat ze bereid moeten zijn om voor eigen gebied te sterven. Dit kan ik op dit moment niet bij Iriffiyen constateren. Sterker nog, ik zie dat Iriffiyen massaal hen gebied zullen verlaten, als kansen krijgen.

[Izwan]

[quote author=*RiFFijn0s*
Als wij onze autonomie-idealen met bloed gaan financieren zie ik niet zitten. Riffijnen hebben te veel bloed verloren en wat nou als wij ondanks een gewapend verzet geen autonomie krijgen? Allemaal voor niks geweest.

Welke bloed hebben Iriffiyen verloren?
Ga a.ub. geen slachtofferol spelen over de bloed van Imjahden van Abdelkrim, want die hebben voor Arif gevochten. Wij hebben Arif verlaten.

[*-RiFFijn0s-*]

Welke bloed hebben Iriffiyen verloren?
Ga a.ub. geen slachtofferol spelen over de bloed van Imjahden van Abdelkrim, want die hebben voor Arif gevochten. Wij hebben Arif verlaten.

Hebben Riffijnen geen bloed verloren dan? Wat dacht je van 1958, 1984, hongersnood, natuurrampen?
Over slachtoffer gesproken, Ja wij zijn slachtoffer van onrecht denk maar aan die gifgasaanvallen, 1958 enz.
Arif is altijd al slachtoffer geweest van onrecht en spelletjes van hongerige politieke teringlijers.
Jij doet net alsof onze ouders Arif vrijwillig hebben verlaten. Onze ouders werden eerder gedwongen om Arif te verlaten, maar ja volgens jouw gingen ze met alle plezier naar europa toe en lieten zij met een goed gevoel hun gezin achter in Arif.

De imjahden hebben idd voor Arif gevochten en veel voor moeten betalen. Maar wat zijn wij daarmee opgeschoten? Arif is immers nog steeds bezet, dus ja.

[Timarzgha]

Eigen autonomie moeten wij eerst verdienen. Ik geloof niet dat wij het als een Kadeautje zullen krijgen.

Hoe dacht je autonomie te kunnen verdienen?

Een van de basis voorwaarden om een groep/volk een eigen autonomie te verdienen is dat ze bereid moeten zijn om voor eigen gebied te sterven. Dit kan ik op dit moment niet bij Iriffiyen constateren. Sterker nog, ik zie dat Iriffiyen massaal hen gebied zullen verlaten, als kansen krijgen.

Dat is zelfmoord a tawmat.
Volkeren die dat wel gedaan hebben verlieten hun land niet, en versplinterden niet zoals bij ons het geval is.
Bij hun was er altijd één gezamelijke doel, al verschilde men over de vraag hoe deze te behalen.
Bij ons is er geen sprake van één gezamelijke doel, meestal komt men niet verder dan erkenning van de taal en meer banen.
Terwijl bij andere groepen land werd ingenomen, en mensen werden verdreven uit hun land.
Zolang als het doel is van de meesten om erkenning voor hun taal te verkrijgen zal er geen bereidheid wezen om iets te ondernemen.
Want realiseer je dat ook een grote deel van ons, het tamazight als een minderwaardige taal ziet.

Wat mijn visie betreft, is dat wij nooit een grote achterban zullen hebben  als het doel slechts beperkt word tot cultuur en taal.
En daarmee ook nooit autonomie zullen verkrijgen, als je geweld als middel zou gaan gebruiken.
Als uitweg voor de achterstelling, verlaat men het land in plaats van te strijden voor zijn streek.
Daarmee is denk ik de belangrijkste gezamelijke doel vernietigd.
Nu is de groep die er werkelijk alles voor over heeft om voor de Rif te strijden minimaal.
In het buitenland zijn we verdeeld door, enerzijds onze eigen vereenzelfiging met de arabieren, en anderzijds onze eigen domheid en laksheid om iets te ondernemen.
Veel mensen van nu, sluiten zich aan bij de vijand als hun middelen niet toereikend zijn voor hun eigen doelen.
En dat zie je alom.
Maw autonomie, is wat mij betreft een fabel een hoop van een enkeling en niet meer dan dat.

[Izwan]

Eigen autonomie moeten wij eerst verdienen. Ik geloof niet dat wij het als een Kadeautje zullen krijgen.

Hoe dacht je autonomie te kunnen verdienen?

Een van de basis voorwaarden om een groep/volk een eigen autonomie te verdienen is dat ze bereid moeten zijn om voor eigen gebied te sterven. Dit kan ik op dit moment niet bij Iriffiyen constateren. Sterker nog, ik zie dat Iriffiyen massaal hen gebied zullen verlaten, als kansen krijgen.

Dat is zelfmoord a tawmat.
Volkeren die dat wel gedaan hebben verlieten hun land niet, en versplinterden niet zoals bij ons het geval is.
Bij hun was er altijd één gezamelijke doel, al verschilde men over de vraag hoe deze te behalen.
Bij ons is er geen sprake van één gezamelijke doel, meestal komt men niet verder dan erkenning van de taal en meer banen.
Terwijl bij andere groepen land werd ingenomen, en mensen werden verdreven uit hun land.
Zolang als het doel is van de meesten om erkenning voor hun taal te verkrijgen zal er geen bereidheid wezen om iets te ondernemen.
Want realiseer je dat ook een grote deel van ons, het tamazight als een minderwaardige taal ziet.

Wat mijn visie betreft, is dat wij nooit een grote achterban zullen hebben  als het doel slechts beperkt word tot cultuur en taal.
En daarmee ook nooit autonomie zullen verkrijgen, als je geweld als middel zou gaan gebruiken.
Als uitweg voor de achterstelling, verlaat men het land in plaats van te strijden voor zijn streek.
Daarmee is denk ik de belangrijkste gezamelijke doel vernietigd.
Nu is de groep die er werkelijk alles voor over heeft om voor de Rif te strijden minimaal.
In het buitenland zijn we verdeeld door, enerzijds onze eigen vereenzelfiging met de arabieren, en anderzijds onze eigen domheid en laksheid om iets te ondernemen.
Veel mensen van nu, sluiten zich aan bij de vijand als hun middelen niet toereikend zijn voor hun eigen doelen.
En dat zie je alom.
Maw autonomie, is wat mij betreft een fabel een hoop van een enkeling en niet meer dan dat.

Bereid zijn om voor eigen gebied te sterven, is geen zelfmoord Ayoma. Het is niet voor niets dat elke volk een eigen leger heeft om zijn gebied tegen eventuele indringers te beschermen. Naar mijn mening, moet er mentaliteit verandering bij Iriffiyen plaats vinden voordat ze over een eigen autonomie gaan praten.
We kunnen een eenheid vormen, pas als een gezamenlijke doel hebben. Arif beschermen en ontwikkelen lijkt me de beste instrument om een eenheid te vormen... 

[Timarzgha]

Assalaam Ayoma izwan
We moeten ook naar de werkelijkheid kijken a tawmat.
Wij Riffijnen van nu, zijn bolletjes verkopers of stropdassen-dragers, en geen kalashniekov-dragers.
Met een reeds verzwakt volkje kun je geen oorlogen winnen, zelfs geen opstand.
Om daar aan te willen werken moet er een structuur komen, een financiele basis, een basis voor training, een basis voor inlichtingen, een basis van politieke gelijken(denk bv aan Algerije en Libie die de marokaanse vorst haten) etc etc etc
Dat ligt tegenwoordig moeilijker dan ten tijde van onze krijgsheer mohammed n abdelkrim.
Geweld zullen we niets mee bereiken, zolang als dat er beschermheren van het koningshuis in het westen zijn.

Politieke/economische druk zijn de enige manieren om het gezag te treffen.
Een gouden regels is: als je ze niet op het strijdtonneel kunt raken raak heb dan in de portomonee.
Het belang van Riffijnse gelden op marokaanse rekeningen is groter dan sommigen denken.
De druk die mensen met een Riffijnse hart kunnen uitvoeren in het buitenland op marokko waord ook onderschat.
Marokkaanse autoriteiten staan niet bekend om hun koppigheid of heldhaftigheid maar eerder om hun lafheid.
Bij een beetje druk, zullen zij als iets los laten, en bij heviger wordende druk nog meer.
Bij geweld geef je hen juist een reden om niet toe te geven.

Maar zoals je zegt moeten wij eerder werken aan de eigen mentaliteit.
Niet zomaar neerleggen bij wat rabat voor ons wil, maar zelf het initiatief nemen zodat zij gedwongen achter ons aanhollen en niet andersom.
Wij moeten niets van anderen verwachten en zelf iets doen, en te beginnen met het duidelijk maken dat weg vluchten niets helpt.
Maar blijven en werken voor de Rif, aangemoedigd en geholpen door de Riffijnen in het buitenland.
Geen pracht verhalen verkopen tijdens onze vakanties, maar ook duidelijk maken hoe slecht veel van onze mensen leven.(demotiveren)
Niet het westen bij hen promoten en verheerlijken maar hen als gelijken zien en behandelen, is het minste wat wij de gevluchte Riffijnen kunnen doen.
Wij de buitenlandse Riffijnen moeten samenwerking zoeken met de mensen van het land, want alleen samen komen we ergens.
Hoe moeilijk het individualisme het ons ook maakt, wij moeten vooral een menitaliteitsverandering ondergaan.

[athsaynou]

Ik ben vorig jaar september naar een conferentie geweest waar veel hoge heren kwamen vertellen hoe zij over autonomie in Marokko dachten. Wat mij opviel is dat niemand echt weet autonomie precies inhoudt.

Kan jij het dan precies omschrijven, wat autonomie is?

[Izwan]

Welke bloed hebben Iriffiyen verloren?
Ga a.ub. geen slachtofferol spelen over de bloed van Imjahden van Abdelkrim, want die hebben voor Arif gevochten. Wij hebben Arif verlaten.

Hebben Riffijnen geen bloed verloren dan? Wat dacht je van 1958, 1984, hongersnood, natuurrampen?
Over slachtoffer gesproken, Ja wij zijn slachtoffer van onrecht denk maar aan die gifgasaanvallen, 1958 enz.
Arif is altijd al slachtoffer geweest van onrecht en spelletjes van hongerige politieke teringlijers.
Jij doet net alsof onze ouders Arif vrijwillig hebben verlaten. Onze ouders werden eerder gedwongen om Arif te verlaten, maar ja volgens jouw gingen ze met alle plezier naar europa toe en lieten zij met een goed gevoel hun gezin achter in Arif.

De imjahden hebben idd voor Arif gevochten en veel voor moeten betalen. Maar wat zijn wij daarmee opgeschoten? Arif is immers nog steeds bezet, dus ja.

Ik blijf van mening dat Iriffiyen na de generatie van Abdelkrim weinig bloed lieten vloeien om Arif te beschermen. Zij lieten hun bloed wel voor Franco vloeien.
Hongersnood en natuurrampen moet jij niet erbij tellen anders moet jij ook Iriffiyen die aan ziektes, ongelukken…enz omgekomen erbij tellen. Zelfs die aardbeving heeft weinig slachtoffers gemaakt in vergelijking met veel aardbevingen die elders plaats vinden.
De opstand van 1958/1959 en 1984 heeft ook weinig mensen leven gekost dan het beeld die wordt geschetst. Als je anders hierover denkt wil ik graag cijfers zien. Ik vindt dat Iriffiyen veel last hebben gehad van hongerige politiek, onderdrukking, martelingen...enz dan moord..
Ik weet dat onze ouders niet met plezier Arif hebben verlaten. Hier kan jij mijn standpunten over onze ouders en immigratie lezen:
http://www.amazigh.nl/awar/index.php?topic=7653.msg164569#msg164569

Maar ik kan niets anders concluderen dat Iriffiyen sinds jaren tachtig met plezier Arif hebben verlaten: Lgarij is decenia's lang in in Arif.
Ja, onze Imjahden  hebben voor Arif veel moeten betalen, maar het was niet voor niets zoals je suggereert. Als je het nut van die oorlog nog niet inziet dan raad ik je aan om alsnog daarin te gaan verdiepen.
Het feit dat Arif nog steeds bezet is heeft niets met Imjahden te maken, maar wel met hun nakomelingen die liever in de zee dood gaan dan voor Arif opkomen….