Waar blijven de jonge Turkse schrijvers?

[Dobry Den]

Waar blijven de jonge Turkse schrijvers?

Frederiek Weeda
Succesvolle Marokkaanse acteurs en dichters zijn er inmiddels wel. Maarwaar blijven de jonge Turkse schrijvers? De verklaring ligt voor de hand,zeggen deskundigen.
Het Turks Inspraakorgaan vroeg zich een paar jaar terug af: waaromduiken er de laatste jaren zo veel jonge Marokkaanse schrijvers en dichtersop die ook nog zo succesvol zijn? Een greep: schrijvers Khalid Boudou enAbdelkader Benali, dichter Mustafa Stitou. Inmiddels kunnen acteur MimounOuissa en rappers als Ali B. aan de lijst toegevoegd worden. AllemaalMarokkaanse jongens die hier zijn opgegroeid. Waar blijven de jonge Turkseschrijvers?
Die vraag belandde bij de Universiteit van Tilburg, die het gingonderzoeken. De belangrijkste verklaring, het meest eenvoudige antwoord,werd echter over het hoofd gezien, zegt onderzoeker Flip Lindo van hetAmsterdamse Instituut voor Migratie en Etnische Studies. Dat is: de taal.
Marokkaanse jongeren met schrijftalent uiten dat in de Nederlandse taal.Ze kunnen niet anders, want hun moedertaal, het Berber, is van oorspronggeen geschreven taal. 'Tegenover het Arabisch, dat wel een geschreven taalis, hebben ze een ambivalente houding. De berbers zijn een (forse)minderheid in Marokko; Arabisch is de taal van de meerderheid. Vaak zijnze die ook niet machtig. Dus schrijven ze hier in het Nederlands, wordenze gepubliceerd door Nederlandse uitgevers en bereiken ze een Nederlandsepubliek.'
De Turken hebben een eigen geschreven taal. Lindo: 'Goede, jonge Turkseschrijvers zijn er in Nederland wel degelijk, maar die schrijven in hetTurks. Voor Turken hier en voor de Turkse markt. Ze worden alleen vertaaldin het Nederlands en springen dus minder in het oog.'
Het is typerend voor het verschil tussen de omstandigheden van tweedegeneratie Turkse migranten en tweede generatie Marokkaanse. Marokkaansejongeren treden vaker op op Nederlandse podia dan Turkse jongeren, omdatze minder éígen podia hebben. Er bestaan geen berber-kranten, er is geenberber-televisiezender. Turkse kranten en zenders zijn hier wel te krijgen.
Op internet zijn Marokkaanse jongeren ook buitengewoon actief in deNederlandse taal. Sites als Maghreb.nl, Maroc.nl en Yasmina.Marokko.nlbarsten van de discussie en informatie door en voor Marokkaanse jongeren,in het Nederlands.
Marokkaanse jongeren zijn hoe dan ook meer aangewezen op de Nederlandseinfrastructuur dan Turkse, vertelt Lindo. 'Er is bij de Marokkanen mindersprake van een gemeenschap waar je op terug kan vallen voor bijvoorbeeldwerk. In Turkse families is er meestal wel een oom of vriend uit het Turksedorp van je ouders, die een bedrijf heeft waar je kan werken.' Juistdaardoor zijn Marokkaanse jongeren eigenlijk sterker geïntegreerd in deNederlandse samenleving dan de Turkse jongeren.
Onderzoekster Anja van Heelsum, eveneens van het IMES, concludeert dat'Marokkanen een stap verder zijn in hun integratie en dat dat nu juist dereden is dat er conflicten ontstaan. Op het moment dat de groepen elkaarontmoeten, ontstaat al die discussie. Dat is bij Turken (nog) niet zo aande orde.'
'Integratie' vindt Flip Lindo overigens een 'hopeloze term'. 'Watbedoelt men daarmee? Op wie van ons zouden migranten precies moeten gaanlijken? Ik denk dat veel allochtonen, in hun wijken, al lang zíjngeïntegreerd. Maar dan in de onderste geleding van de samenleving, dieoverigens ook steeds van samenstelling verandert en die de media enpolitici niet kennen.'

Marokkanen schrijven in het Nederlands, het Berber is geen geschreventaal

NRC, Handelsblad, 13 feb 2006

[Inuit]

Ik zie dit ook in mijn directe omgeving op straat. De Irrifeyyen (me incluis) praten Nederlands onderling, terwijl de Turken steevast Turks onderling praten. Dit merkte een jongen die net uit marokko kwam een tijd geleden op, want hij irriteerde zich aan het feit dat hij de gesprekken niet kon volgen.

[MBTiza]

zit een kern van waarheid in, zo spreken de turken onderling ook bijna altijd Turks, zo spreken de turken zelfs in het bijzijn van anderen onderling turks (denk ik aan projectgroepen op school bijvoorbeeld), zo zeggen vele turken nog steeds hij tegen een vrouw en zij tegen een man...

[abrid]

Ik zie dit ook in mijn directe omgeving op straat. De Irrifeyyen (me incluis) praten Nederlands onderling, terwijl de Turken steevast Turks onderling praten. Dit merkte een jongen die net uit marokko kwam een tijd geleden op, want hij irriteerde zich aan het feit dat hij de gesprekken niet kon volgen.

En gelijk had die jongen die hier net kwam.
Ik respecteer dat wel. Ik neem aan dat ze in het Turks wel actief zijn.

[MBTiza]

hij en zij kennen de turken niet volgens een collega daarom  gaat hij zo vaak de fout daarmee in.

[Izouran]

Turken spreken onderling alleen Turks, Turken kijken naar Turkse soaps,
hebben hun mobieltjes op Turkse taalstand, ze lezen Turkse tijdschriften.

Bij Marokkanen zie je dat niet.

[abrid]

Turken spreken onderling alleen Turks, Turken kijken naar Turkse soaps,
hebben hun mobieltjes op Turkse taalstand, ze lezen Turkse tijdschriften.

Bij Marokkanen zie je dat niet.

M.a.w. ze hebben geen miderwaardigheidsgevoel voor wat betreft hun taal. Veel Imazighen hebben dat wel. Wat voor Turken geld geld ook voor Koerden. Trots zijn op je afkomst stimuleert gebruik eigen taal.

Als je de taal van je land niet meer spreekt dan heb je zo goed als geen connectie meer met het land van herkomst. Je hoort er niet meer bij omdat je ze simpelweg niet meer verstaat.

[Lâle]

hij en zij kennen de turken niet volgens een collega daarom  gaat hij zo vaak de fout daarmee in.

Klopt, het Turks kent geen geslachtsvormen.

[Lâle]

Turken spreken onderling alleen Turks, Turken kijken naar Turkse soaps,
hebben hun mobieltjes op Turkse taalstand, ze lezen Turkse tijdschriften.

Bij Marokkanen zie je dat niet.

M.a.w. ze hebben geen miderwaardigheidsgevoel voor wat betreft hun taal. Veel Imazighen hebben dat wel. Wat voor Turken geld geld ook voor Koerden. Trots zijn op je afkomst stimuleert gebruik eigen taal.

Als je de taal van je land niet meer spreekt dan heb je zo goed als geen connectie meer met het land van herkomst. Je hoort er niet meer bij omdat je ze simpelweg niet meer verstaat.

Turks praten waar niet- Turken bij zijn heeft niets met trots te maken, dat is gewoon asociaal.

[Inuit]

M.a.w. ze hebben geen miderwaardigheidsgevoel voor wat betreft hun taal. Veel Imazighen hebben dat wel. Wat voor Turken geld geld ook voor Koerden. Trots zijn op je afkomst stimuleert gebruik eigen taal.

Als je de taal van je land niet meer spreekt dan heb je zo goed als geen connectie meer met het land van herkomst. Je hoort er niet meer bij omdat je ze simpelweg niet meer verstaat.

deze redenering is erg kort door de bocht!

[Izouran]

Ik denk dat het niet zo zeer te maken heeft met miderwaardigheidsgevoel.
Misschien heeft het te maken met het ''andere Marokkaans'' oftewel het '' Marokkaans Arabisch''.

[Isefrawen]

turken zijn niet zo erg bezig met taal, zij hebben andere eigenschappen; zoals ondernemerschap.
veel turken spreken het turks belabberd, laat staan het schrijven. gaf een Turk zelf een keer toe.

[Ighes]

Turken spreken onderling alleen Turks, Turken kijken naar Turkse soaps,
hebben hun mobieltjes op Turkse taalstand, ze lezen Turkse tijdschriften.

Bij Marokkanen zie je dat niet.

M.a.w. ze hebben geen miderwaardigheidsgevoel voor wat betreft hun taal. Veel Imazighen hebben dat wel. Wat voor Turken geld geld ook voor Koerden. Trots zijn op je afkomst stimuleert gebruik eigen taal.

Als je de taal van je land niet meer spreekt dan heb je zo goed als geen connectie meer met het land van herkomst. Je hoort er niet meer bij omdat je ze simpelweg niet meer verstaat.

Helemaal mee eens, dat wat ons Amazigh maakt is alleen onze Tmazight (taal) als we dat niet meer spreken zijn we geen Imazighen meer. Dit simpele feit schijnen Imazighen niet te kunnen begrijpen.

Over het algemeen schamen Imazighen zich om hun moedertaal in het openbaar te spreken, gelukkig wordt dit steeds minder en zijn steeds meer Imazighen (jongeren) trots op hun moedertaal en durven dit in het openbaar te spreken.

Het probleem is dat de 2e of 3e generatie zeer slecht Tmazight spreken, en als ze iets van Tmazight spreken dan is met de Nederlandse grammatica.

Zoals laatst, had ik een afspraak met iemand, die jongen was een beetje laat dus ik belde hem om te vragen waar hij bleef hij antwoordde "aqqayi sadu ubrid". Hij had het Nederlandse "ik ben onderweg" letterlijk vertaald.

Dit zullen veel mensen grappig vinden, maar eigenlijk is het om te huilen.

[Lâle]

turken zijn niet zo erg bezig met taal, zij hebben andere eigenschappen; zoals ondernemerschap.
veel turken spreken het turks belabberd, laat staan het schrijven. gaf een Turk zelf een keer toe.

Klopt, ik heb laatst een korte cursus Turks gevolgd via school en er zaten ook een paar Turkse jongens die zogenaamd wilden leren schrijven (ze wilden gewoon simpel studiepunten verdienen). Na het tentamen kwam één van die jongens naar mij toe om het antwoord op een paar vragen te krijgen, en dat terwijl het echt basisturks was.

[ameziane]

De positie van de Turkse taal is in de verste verte niet te vergelijken met het Tamazight, dat behoeft geen nadere duiding. Verder hebben de Turken een nationaal gevoel(en identiteit) en vaderlandsliefde krijgen kinderen met de paplepel ingegoten.
Verder is uit onderzoeken gebleken dat Turken hun identiet koppelen aan het spreken van de taal.

Bij ons is dat allemaal anders.