geschreven amazightaal

[Urmaksen]

Geschiedenis Pre-roman Ooit in de vijfde eeuw BC of zo (de vroegste getuigde van gedateerde inschrijving is V.CHR. van 138, maar de brievenvormen schijnen om zich van vroege Fenicisch eerder dan de cursieve Punic toen stroom ontwikkeld te hebben, en sommige archeologen bepleiten V.CHR. een datum zodra 500 voor de inschrijving van Azib n'Ikkis in Marokko), Numidians en andere vroege koninkrijken Berber ontwikkelde een manuscript die nu als Numidic wordt bekend, of Oude Libiër, of libyco-Berber. Dit manuscript, zoals het oude Grieks, werd duidelijk gebaseerd op vroege Fenicisch, die schijnt om de karakters voor B, g, h, z, y, l, n, q, r, sh, en minstens t bijgedragen te hebben (zie hier de lijst); maar vele innovaties werden voor geluiden vereist niet die in Fenicisch worden gevonden, en deze - evenals de algemene stijl van het manuscript - schijnen door vroegere tradities beïnvloed te zijn van het geometrische rotskunst en misschien vee merken. Aangezien dit manuscript hoofdzakelijk op steeninschrijvingen schijnt gebruikt te zijn, waren zijn vormen geometrisch voor gemakkelijkere gravure (als Runic of monumentale Latijn). Als Fenicisch, geschikt voor een Afro-Asiatische taal, transcribeerde het geen klinkers (niet zelfs aanvankelijke degenen); het werd gewoonlijk geschreven top-down of werd verlaten, maar de onderst-aan-bovenkant is niet ongewoon. Het wordt getuigd van van ontelbare grafstenen en een paar regeringsinschrijvingen Numidian (hoofdzakelijk in Dougga, dan die tbgg, in Tunesië, zoals met de beroemde tweetalige wordt geroepen), van de Canarische Eilanden al manier aan Libië, hoewel de brievenvormen in wat mate over dit enorme gamma variëerden, dat in twee belangrijke groepen valt, oostelijk en westelijk. Dit manuscript ging in occasioneel gebruik tot het recente Roman Imperium verder, waarna is het het geen getuigde overal van noorden van de Bergen van de Atlas. In recente tijden, waren er uiterst sporadische grafstenen in Libiër die het Latijnse manuscript, zoals met neo-Punic gebruikt. Als u Arabisch spreekt, kunt u geinteresseerd zijn in een meer gedetailleerd onderzoek van het bij mijn plaats; in het Frans, biedt Monde Berbere heel wat informatie aan. Tamasheq Zelfs aangezien het in het Noorden verdween, echter, bewaarde Tuareg - en blijf bewaren - een vereenvoudigde variant van het als het leven traditie, die voor brieven of graffiti of nu en dan poëzie wordt gebruikt. Zij roepen dit manuscript Tifinagh, of op sommige gebieden Shifinagh, en, ondanks overheidsbesluiten in Niger en Mali om het met het Latijnse alfabet te vervangen, is het nog in breed gebruik vandaag

[Urmaksen]

De details van zijn evolutie van Libiër zijn onbekende, maar één of andere oude graffiti van de Sahara die de gebruiksbrieven die niet in moderne Tifinagh hebben overleefd één of andere graad van historische verbinding toestaan; de inschrijvingen in het zelfde midden zelfde alfabet (volgens Delgado; ongetwijfeld Tifinagh in elk geval) zijn gevonden in de Canarische Eilanden, die de traditie op Hierro tot de aankomst van het Spaans kunnen onafhankelijk bewaard hebben. Terwijl brief het schrijven hoofdzakelijk in Tifinagh wordt gedaan, waren dergelijke manuscripten zoals de koloniale era hebben overleefd in Arabische "Ajami" manuscript (zie Université Abdou Moumouni, Niamey (Niger) of Saharan Nov. 2000 van de Vereniging van Studies zestiende-eeuwbijvoorbeeld van Timbuktu); meer onlangs, zijn de boeken zeer nu en dan gepubliceerd in Latijn of Tifinagh. Inspanningen zijn geleverd om hervormd naar voren te brengen, vocalised (op diverse manieren), de versies van links naar rechts eveneens van dit manuscript, van negentiende-eeuwmissionarissen aan het heden, maar zijn gebruikers schijnen om weinig of geen rente getoond te hebben; tot dusver het is niet zelfs gestandaardiseerd namelijk, en gevarieerd beduidend van gebied aan gebied. Aangezien Tuareg één van de meest geletterde volkeren van het gebied is, is dit manuscript sporadisch gebruikt voor het nota nemen van van andere normaal ongeschreven Afrikaanse talen van het Westen, zoals Tagdal Songhai en Fulfulde.) De verdere details op dit manuscript kunnen bij deze plaats worden gezien; fonts zijn downloadbaar in Qui resiste. Een echt voorbeeld, een menu in feite, kan hier worden gezien - of zelfs beter, een geheel boek op kameelwanorde; ook, zijn Hanoteau's Grammaire DE La Langue Tamashek en Motylinksi's Dictionnaire Touareg (die overvloedig dit manuscript) gebruiken nu beschikbaar bij Bibliothèque Nationale Française. Eerder charmingly, is één van de weinig Tuareg gedrukte werkzaamheden in dit manuscript een vertaling Tamasheq van Le Petit Prince. Het is interessant om op te merken dat dit manuscript wijder door vrouwen dan mannen wordt gebruikt; de cijfers stellen voor 2/3 van vrouwen Tuareg daarin, in tegenstelling tot 1/3 van mannen geletterd is, die in het Arabische manuscript, of zelfs in plaats daarvan in de Arabische taal, om de buitenwereld vaker geletterd zijn te behandelen.

[Urmaksen]

Terwijl de onderwijssystemen van Niger en Mali (sinds 1997) sommige beperkte de inheems-taalprogramma's van het Latijns-Alfabet omvatten, die de laatste jaren zijn gestegen, op korte termijn schijnen zij onwaarschijnlijk om een schaal te bereiken voldoende om de overheersing van Tifinagh te bedreigen ter plaatse, in het bijzonder aangezien het meeste onderwijs zich op het Frans concentreert; enkele geletterdheidsprogramma's vermijden namelijk eerder zinnig opnieuw uitvindend het wiel en het gebruik Tifinagh!