Theo van Gogh was een gevaar voor de samenleving

[Inuit]

Laatst hoorde ik op televisie het verhaal van een man die hard aan het sparen was om een auto te kopen. De reden: hij durfde niet langer met het openbaar vervoer te reizen in verband met de dreigingen van terroristische aanslagen. Verstandige zet? Ik denk het niet! Statistisch gezien is de kans om als Westerse burger om te komen bij een terroristische aanslag een op 3.3 miljoen, versus een kans van een op 10 duizend om bij een auto-ongeluk om het leven te komen. Zelfs personen die op de dag van de aanslagen in Londen met de metro reisden hadden een kans kleiner dan een op de 60 duizend om hun reis die dag niet te overleven.
En toch begrijp ik de angst van deze man hoe irrationeel ook, want ook ik krijg regelmatig een unheimisch gevoel als een ‘bepaald type’ moslim de bus of metro in komt lopen. Deze angst is des te kwalijker omdat ik zelf arabist ben en dus heel goed weet dat de overgrote meerderheid van de moslims geen terroristen zijn. Overgrote meerderheid is dan nog eigenlijk zacht uitgedrukt. Stel er zijn op de wereld 1000000 moslimzeloten die bereidt zijn geweld te gebruiken tegen moslims en niet moslims in het najagen van hun Islam-utopie. Zelfs dit overdreven aantal - in werkelijkheid zijn het er enkele tienduizenden waarvan er slechts enkele duizenden daadwerkelijk naar de wapens grijpen â€" is slechts 1 procent van de ruim één miljard moslims in de wereld. Nu kunnen zelfs kleine groepen zoals wij enorm veel dood en verdef zaaien dus is het een slechte zaak het gevaar van deze extremistische zeloten te bagatelliseren. Maar het is goed om de feiten eens in cijfers uit te drukken, dan elke keer wanneer een moslimzeloot een wandaad begaat alle moslims en de Islam tot mede schuldigen aan te wijzen. Wanneer Dus wanneer deze angst  de kop opsteekt zorg ik er dan ook voor dat ik de ‘reset-knop’ indruk. Ik haal de statistieken op en prent mijzelf in dat ik niet zo raar moet denken. En toch, op onbewaakte momenten komt het beeld van “de moslimterrorist” bovendrijven. En ik realiseer mij dat een groot deel van de passagiers die associatie wellicht ook zullen krijgen op het moment dat mijn moslimArabische vrienden een bus, trein of metro instappen: stiekem vraagt men zich af of zij misschien een bom in hun tas hebben. Het idee dat een hele bevolkingsgroep dagelijks in de Nederlandse maatschappij moet vechten tegen dat beeld vult mij met een soort plaatsvervangende schaamte.
Dat is de kracht van beeldvorming! Dat is de kracht van publicisten, columnisten, journalisten en politici die keer op keer generaliserend islam en moslims met haat en geweld in verband brengen. Ik zal niet ontkennen dat terrorisme begaan door moslimzeloten een reëel probleem is, zowel in de islamitische wereld als in het westen. Maar moeten wij ons niet eens afvragen of de aandacht en angst voor terreurdaden begaan door moslimterroristen buitenproportioneel is geworden? Het valt niet te ontkennen dat het aantal moslimslachtoffers dat het Westen op zijn naam heeft staan sinds ‘de oorlog tegen het terrorisme’ werd afgekondigd vele malen hoger is dan het aantal Westerse slachtoffers veroorzaakt door de terreurdaden van een klein groepje zeloten. Waarom is de dood van 25 duizend onschuldige Irakese burgers geen laffe terroristische daad maar die van 52 burgers in de Londense metro wel? Omdat de eersten door een staat werden gedood en de laatste door een groepje extremisten? Deze vraag is taboe, maar misschien wordt het tijd om deze vraag toch te stellen want een beetje zelfkritiek kan geen kwaad. Komt het er eigenlijk gewoon op neer dat een Westers leven meer waard is dan dat van een niet-Westerling? Het inherente racisme dat aan deze denkwijze ten grondslag ligt lijkt in ieder geval voortdurend bevestigd te worden in de media en in uitspraken van de politici. Dat dit één van de redenen is die radicalen aangrijpen om hun wandaden rechtvaardigen, verzwijgt men liever. Maar de harde waarheid is dat hoe onmenselijk de daden van terroristen ook moge zijn, hun aanklachten daarmee niet zonder meer ongegrond zijn.
Een andere uitspraak die taboe is, is dat Theo van Gogh niet door een terroristische daad om het leven is gebracht. Toch is ook dit een feit. Terrorisme is namelijk niet ‘een moord gepleegd door een moslim’. Inherent aan terrorisme is dat de slachtoffers willekeurig zijn, de moord op Theo van Gogh was echter zeer gericht en moet daarom ook eerder als politieke of religieuze moord geclassificeerd worden.
Ben ik het eens met Mohammed B.? Nee natuurlijk niet! Geen enkel mens met een gezond verstand is dat. Maar ik wil Theo van Gogh en anderen, ook niet vrijpleiten. Want hij en vele anderen zijn medeschuldig aan negatieve beeldvorming en stigmatisering van een bepaalde groep in de samenleving, namelijk moslims. Deze stigmatisering rechtvaardigt nooit de daad van Mohammed B, maar verklaart die wel voor een deel. En met die realisatie wordt het tijd om de fabel te doorbreken dat consequente stigmatisering van een minderheidsgroep slechts een onschuldig tijdverdrijf is. Juist als jonge moslims door deze stigmatisering hun toch vaak al gemengde gevoelens ten aanzien van de loyaliteit aan Nederland kwijt raken, zijn zij het meest vatbaar voor terroristische propaganda. Tevens is het enorm verontrustend dat door de constante herhaling van het beeld van ‘de gevaarlijke moslim’, de indoctrinatie zodanig is dat cognitieve repressie nodig is om dit beeld te verdrijven. Als ook ik, ondanks al mijn relativerende gedachten, ondanks het feit dat ik dagelijks met moslims omga het  beeld van de gevaarlijke moslim niet zonder meer kan uitschakelen, hoeveel erger moet deze indoctrinatie dan wel niet zijn bij de gemiddelde Nederlander? Wij moeten als maatschappij te raden gaan over hoe wij onze prioriteiten weer in de juiste volgorde kunnen krijgen. De angst voor terrorisme is een groter gevaar geworden dan terrorisme zelf. Nog afgezien van de belasting van hart en bloedvaten als we een angstaanval krijgen elke keer dat een moslim met een tas onze wagon binnenstapt, staan we toe dat in naam van terrorismebestrijding onze rechtsstaat ondermijnt wordt; tevens worden in naam van terrorismebestrijding enorme bedragen uitgegeven aan defensie en beveiliging, bedragen die eigenlijk uitgegeven zouden moeten worden aan betere doeleinden zoals gezondheidszorg en onderwijs. Het wordt tijd dat het gezonde verstand, de leiding weer overneemt van oerinstincten zoals angst en xenofobie. Gestoorde individuen zoals Mohammed B. horen achter de tralies, daar is geen twijfel over mogelijk, maar reëel gezien zijn de angstpredikers een even groot gevaar voor Nederland, zo niet groter. Niet alleen zorgen zij ervoor dat terrorisme buitenproportioneel veel aandacht krijgt en dat moslims gestigmatiseerd worden, ook zorgen zij ervoor dat terroristen bevestigd worden in hun denken. Het doel van terroristen is immers om de maatschappij te ontregelen en zodoende te ondermijnen. Sommige Nederlanders lijken nu de taak op zich genomen te hebben om dit proces van staatsondermijning een handje te helpen. In hun roep het terrorisme uit te bannen, helpen zij deze terroristen onbedoeld hun doel te bereiken. Als wij echt serieus aan terrorismebestrijding willen doen dan moeten we beter luisteren naar de redenen die moslimextremisten geven voor hun daden. En dan doel ik niet op de religieuze rechtvaardigingen, maar op de politieke aanklachten tegen het Westen. Die aanklachten  komen  er steeds op neer dat de westerse wereld grote delen van de rest van de wereld uitbuit en deelgenoot is aan de onderdrukking die corrupte regiemes in Islamitische landen uitoefenen. Als wij deze aanklachten serieus onderzoeken dan zien wij dat wij niet zonder meer ‘de goeden’ zijn en zij ‘de slechten’, maar dat terrorisme alleen vanuit een ingewikkelde dynamiek van wereldpolitiek verklaard kan worden. Misschien moet terrorismebestrijding dan ook beginnen bij gestructureerde zelfkritiek. Daarmee pleit ik er absoluut niet voor om actieve terreurbestrijding achterwege te laten; natuurlijk moet men al het mogelijke doen om een tweede Londen of een herhaling van 2 november te voorkomen, mijn pleidooi is echter dat terrorismebestrijding iets anders is dan te pas en te onpas angst en haat tegen moslims zaaien.


Birte Kristiansen

[Timarzgha]

assalaam
Mooi verhaal, alleen wie luisterd er naar de waarheid???

[abrid]

assalaam
Mooi verhaal, alleen wie luisterd er naar de waarheid???

We weten wel beter. Hij is een aanleiding voor extreem rechts geworden. Hij was anti alle geloven en nu doet men over komen als of hij alleen tegen de Islam was. Dat komt bepaalde rechtse politici goed uit. Alleen heeft hij het idee dat de meesten arabieren zijn "MoslimArabier". Kern van waarheid zit er wel in. Niemand heeft er oren naar men houd meer van ophitsing.

Toen Bolkestein lang geleden over de hoofddoek begon was het een racist. En nu durf je voor je mening uit te komen.

[ameziane]

'Theo van Gogh stuurde dreigbrieven'

Uitgegeven: 17 augustus 2006 14:48
Laatst gewijzigd: 17 augustus 2006 15:12

AMSTERDAM - Theo van Gogh stuurde dreigbrieven naar zijn vijanden. Ook pestte de in 2004 vermoorde filmmaker zijn tegenstanders met onwelkome cadeautjes. Dat zegt Thom Hoffman in het donderdag uitgekomen lifestyleblad Blvd.

Zo zou de cineast brieven met hakenkruizen hebben gestuurd naar de Joodse schrijfster Jessica Durlacher en stukjes prikkeldraad naar haar man en collega-schrijver Leon de Winter. Jarenlang schreef Van Gogh scherpe stukken over De Winter, die hij verweet zijn Joodse identiteit 'uit te venten'.


Ook Hoffman zelf zegt dreigbrieven te hebben ontvangen. Van Gogh was een jeugdvriend van de acteur. Samen maakten zij hun eerste film, 'Luger' uit 1982. Al snel kregen de vrienden uit Wassenaar echter ruzie.

http://www.nu.nl/news/804546/10/%27Theo_van_Gogh_stuurde_dreigbrieven%27.html