Eerste Egyptische dynastieen waren blank en amazig

Gestart door Urmaksen, 29/06/2004 om 16:30:13

Urmaksen

#30
nog een lekkere roodharige kabylische meisje;

http://www.kabyle.com/photos/showphoto.php?photo=152

Urmaksen

#31
Guanches, Noordse Kaukasiërs met gelijkenis aan, of gedaald van, voorraad cro-Magnon die in de Eilanden van de Kanarie bleven stilstaan, die als Elysium, en de Tuin van Hesperides door de klassieke Grieken worden bekend, die ook als de legendarische Gelukkige Eilanden of de Eilanden van Fortuin door klassieke Europeanen, hen wordt bekend die de Spanjaarden tegen vochten, die is en om uiteindelijk wordt onderworpen binnengevallen om de eerste actie van Europese koloniale uitbreiding buiten kusten te voltooien Europes - en om goede strategische handelshavens voor de Westelijke handel van de Hemisfeer te krijgen - was geheimzinnige mensen van antiquiteit, bovengenoemd om volgens hun eigen tradities, van het land worden ondergedompeld dat eerste hen, een paar scoremijlen van droeg

Urmaksen

#32
Het toepassingsgebied van dit document zal de redenen voor de exploratie proto-guanche van de dalende eilanden debatteren dat zodra omhoog tot gemaakt het gedaalde land van Noordwesten de Atlantische Oceaan dichtbij Europa en Afrika hoofdzakelijk wegens redenen ongunstige tot een climax leidende verandering was. De Canarische Eilanden waren het geboorteland van proto-guanches die van mensen een cro-Magnon is gedaald die daar van Afrika van het Noordwesten wat tijd in het verre verleden waren gemigreerd, dat als Thoth, die van de eilanden van het Westen wordt gevaren aan een nieuwe beschaving in pre-dynastiek Egypte minstens 6000 jaar geleden vond. Dit geheugen werd ook bewaard in het recentere geschrift van Plato dat in zijn Timaeus en Critaeus van [ sic ] Atlanteans door de Pijlers van Hercules vaart het land rond het Middellandse-Zeegebied onder hun Imperium te onderwerpen, hoewel zij door de duidelijke voorvaderen van de klassieke Grieken werden tegengehouden.
 
 

Urmaksen

#33
Antropologisch en Bewijsmateriaal Lingustic


De als dusdanig nu over het algemeen geïdentificeerde distributie van diverse volkeren cro-Magnon is hoofdzakelijk in westelijk en noordwestelijk Europa en noordwestenAfrika. De geleerden hebben het bestaan van de Iberische talen, met inbegrip van Iberische, Baskische gevonden, Berber en de Europese talen van het Noordwesten over het algemeen genoemd - als pre-indo-Europeaan (de Indo-European invasies of de reeksen regelingen, colonizations en militaire invasies in een algemene betekenis van Oostelijk aan Westelijk Europa dat van circa 2500 BCE dateert, als eigenlijk pre-Keltisch en pre-indo-Europees (PRIE) Keltisch, de taalgroep en de wortel van whence Breton, Cymric, en andere Britse Keltische talen evolueerden; als bewijsmateriaal van directe lineage van deze oude talen PRIE van hun voorvaderen cro-Magnon.

Urmaksen

#34
R. Cedric Leonard in Zoektocht naar Atlantis, (Manor Boeken, Inc. New York, 1979) haalt aan dat het bewijsmateriaal op de strikte, onveranderlijke aard van talen Berber meer dan 2.000 jaar gebaseerd is en het gebrek aan bewijsmateriaal van een intermediaire vorm van de taalfamilie de hypothetische talen cro-Magnon en de talen PRIE dat de geleerden bewijsmateriaal van het antedating van de Indo-European toevoegingen hebben (zie Prof. Johannes Friedrich (1957), een belangrijke taalkundige van de Vrije Universiteit van Berlijn, zegt dat de taal Berber niet bij allen in de laatste twee duizend jaar is veranderd. [ Friedrich, Johannes, "Extinct Talen, " (vertaald van het Duits door Frank Gaynor) Filosofische Bibliotheek, New York, 1957. ] Als dit conservatisme in Berber zo wordt uitgesproken, dan is het mogelijk en waarschijnlijk dat de geschiedenis van de rest van de taal Guanche ook van de zelfde taalkundige doek van traditie wordt gesneden.

Urmaksen

#35
Bij het Schrijven van Talen Berber, wijst Lameen Souag op het verband tussen de oude taal Berber en Guanche is opmerkelijk in deze het schrijven manuscripten van Oude Libische groepen: Ooit in de vijfde eeuw BC of zo (de vroegste getuigde van gedateerde inschrijving was V.CHR. van 138, maar de brievenvormen schijnen om zich onafhankelijk voor wat tijd ontwikkeld te hebben en zich van vroege Fenicisch eerder dan de cursieve Punic toen stroom ontwikkeld te hebben), Numidians en andere vroege koninkrijken Berber ontwikkelde een manuscript dat nu als Numidic of Oude Libiër wordt bekend. [ Het Schrijven Talen Berber, door L. Souag, http://www.geocities.com/lameens/tifinagh/]

Urmaksen

#36
Souag gaat verklaren dat het archeologische bewijsmateriaal van deze manuscripten over Noord-Afrika aan de Canarische Eilanden wordt gevonden: Het wordt getuigd van van ontelbare grafstenen en een paar regeringsinschrijvingen Numidian (famously tweetalige in Dougga), van de Canarische Eilanden al manier aan Libië, hoewel de brievenvormen in wat mate over dit enorme gamma variëerden, dat in twee belangrijke groepen valt, oostelijk en westelijk. Dit manuscript ging in occasioneel gebruik tot het recente Roman Imperium verder, waarna is het het geen getuigde overal van noorden van de Bergen van de Atlas [ ibid ]

Urmaksen

#37
is waarschijnlijk dat de handel en de beweging van volkeren de inschrijvingen van de taal over het gebied veroorzaakten, dat de stijging van de Roman hegemonie in het Middellandse-Zeegebied antidateert aan de hoogten van het Imperium Cartaginian. Het is mogelijk op dat ogenblik de relaties tussen hij Guanches en de volkeren van noordwestenAfrika, hun taalkundige en waarschijnlijke etnische neven waren bij een piek, voor tegen de tijd dat van de Spaanse invasies van de Canarische Eilanden Guanche blijkbaar had vergeten hoe te om hun manuscript te lezen en zeeschepen te construeren die zij binnen gevaren en gebruikt waarschijnlijk meer dan twee voordien millennia. In een Geschiedenis van Iberische Beschaving, stelde de Portugese historicus Oliveira Martins een hypothese op dat de nakomelingen van de hypothetische mensen cro-Magnon in het Noordwesten van euro-Afrika zich door namen met achtervoegseltani, zoals Lusitani, Aquitani roepen, Mauritani, (een Geschiedenis van Iberische Beschaving, de Universitaire Pers van Oxford) en men zou Pretanni als origineel kunnen toevoegen; of vroegste aangehaalde naam van de inwoners van de modern-dag Britse Eilanden. Andere geleerden, met inbegrip van het bereidende werk van de taalkundige Renan [ Renan, Ernest, de Taal van DE l'Origine du, Parijs, 1858; La Societe' Berbere, Parijs, 1873 ], haalt bewijsmateriaal aan want de talen PRIE dieop zij wijzen op zijn minst van de neolithische era is en achteruit nog verder aan de paleolithic era van het lithic-dateert systeem van moderne archeologie kunnen dateren.

Urmaksen

#38
Geleerden zoals Michael Harrison [ Harrison, Michael, Wortels "The van Hekserij, " De Pers van de citadel, Secaucas, N.J., 1974. ] van hun onderzoek erop gewezen dat de nakomelingen van cro-Magnons vandaag door de genetische resten van berber en Tuareg de volkeren van Afrika van het Noordwesten, Guanches van de de 16de eeuwCanarische Eilanden, Basques van Noordelijk Spanje, het Franse leven in de Vallei Dordogne, het Eiland dOleron en Bretagne in Frankrijk, in de algemene nabijheid van de riviervalleien van de verdere delen van modern noordwestelijk Europa van de afgelopen eeuw worden vertegenwoordigd. Harrison is van de school die de talen PRIE met inbegrip van Baskisch gelooft die in Noord-Afrika zijn voortgekomen: Baskisch dat zou vele woorden moeten namelijk hebben evenals is het lid van allen, de Afrikaanse groep van het Noorden talen verrassend niet, sinds modern advies steeds meer neigt om Baskisch voor een Afrikaanse oorsprong van het Noorden te crediteren. .. (Harrison, 1974)

Urmaksen

#39
De antropoloog von Luschan verifiëerde de gelijkenissen tussen craniums van Guanche en cro-Magnons in 1896: Zowat twintig jaar eerder van Verneau42 had op de gelijkenis tussen crania Guanche van de Canarische Eilanden en deze schedels crô-Magnon opgemerkt, en een genetisch verband tussen de twee volkeren die zo in ruimte en op tijd gestipuleerd worden gescheiden. In 1896 bevestigde von Luschan en Meyer43 deze verhouding opnieuw, en deze goedkeuring bereidde de manier voor een nauwkeurigere totstandbrenging van de rol voor die door overlevenden van de laatste ijzige periode in de moderne inwoners van Europa wordt gespeeld. [ Rassenclassificatie binnen de Witte Familie, Hoofdstuk 8, Sekte. 6, ]

Urmaksen

#40
Over het algemeen langschedelig, eerlijk-gekenmerkt met blond of rood-haar, met lange mannetjes meer dan zes voet en vrouwen die zes voet in hoogte naderen, waren zij mensen van lange, sterke en aantrekkelijke verschijning, die op vele Noordelijke Europeanen lijkt vandaag maar voor een over het algemeen grotere en robuustere gestalte. Hun algemene verschijning en rassenkenmerk werden getaxeerd door het Spaans: "All de historici zijn in het rapporteren het ermee eens dat Canarians mooi waren. Zij waren lang, goed gebouwd en van bijzonder aandeel. Zij waren ook robuust en moedig met hoge geestelijke capaciteit. De vrouwen waren zeer mooie en Spaanse Heren die vaak worden gebruikt om hun vrouwen onder de bevolking te nemen. De overtuiging dat oude Canarians mensen begunstigd door grote duur van het leven waren werd populair op het tijdstip van de Spaanse nota van de Verovering "(Webmaster een 'Fountain van Youth' en één van de redenen in rapporten leidde tot Columbus om voorbij de Canarische Eilanden voor het te kijken.) [ De Vroege Inwoners van de Canarische Eilanden, door Alf Bajocco, Deel IV inh. http://geocities.com/MotorCity/Factory/2583/Canary4.htm, D. Clarke van 1965 webmaster ]

Urmaksen

#41
Hun beschaving zodra zeevaart kenmerkte, die hun dood mummifying, hond-bedwingend voor de jacht en oorlog, dus het Spaanse woord voor de eilanden, Eiland van de Honden, of de Canarische Eilanden, na Latijnse Canis, zingt, betekenend Hond. De Canarische Eilanden en hun Inheemse Honden Hond-bedwingt was een culturele eigenschap van vroege Europese cro-Magnons en verwante archaïsch de Kaukasische volkeren; volgens de de de bron, Acclimatisering en Geschiedenis van de Hond,: De honden waren eerst geacclimatiseerd ongeveer 12.000 jaar geleden tijdens de laatste Ijstijd. De vroegste honds fossiele overblijfselen werden ontdekt in Irak en Jordanië. Het oudste Europese bewijsmateriaal van honden werd ontdekt in Yorkshire, Engeland. Die overblijfselen werden bepaald om ongeveer 9.000 jaar oud te zijn. De beenderen van vroege honden zijn gevonden in Europa en Azië in archeological graaft van menselijke mensen sites.some speculeert dat de honden oorspronkelijk als bronnen van voedsel werden gehouden of dat misschien, in de loop van de jacht van dag tot dag en het reinigen, een behulpzame verhouding zich tussen primitieve hond en de mens ontwikkelde [ http://loudoun.nv.cc.va.us/vetonline/vet116/Dogs/dogdomest.htm

Urmaksen

#42
En Professor I. Lehr Brisbin, Jr. haalt de volgende gegevens over het ontstaan van hond-bedwingt aan: "... Breeds van honden kan niet van elkaar door om het even welke bekende anatomische eigenschappen of zelfs biochemische genetische test, met inbegrip van DNA-vingerafdrukken worden onderscheiden. Aangezien een bepaald ras van hond niet op om het even welke wetenschappelijke momenteel gekende manier kan worden bepaald, is ons geschil dat het niet mogelijk is om om het even welke verordening of wet te schrijven die hen voor speciale behandeling zouden selecteren aangezien zij zo in een wettelijke betekenis niet kunnen worden bepaald. "Recently ik woonde een hondsgeneticaworkshop op Texas A & de Universiteit van M bij waarin men benadrukte verder dat er geen biochemische genetische test is die wolven van binnenlandse honden kan zelfs onderscheiden. "... I taxonomisch alle wolven, wolfshybriden en binnenlandse honden als wolfszweer van soortencanis zou identificeren. Technisch, zouden de binnenlandse hond en de wolfshybriden als ondersoorten moeten worden aangewezen "domesticus". [ I. Lehr Brisbin, Jr., de Professor van het Onderzoek, het Laboratorium van de Ecologie van de Rivier van de Savanne, de Universiteit van Georgië. Brief, 30, Januari 1990 ]

Urmaksen

#43
Hoewel de traditie van hond-bedwingt voor jager-gatherer en misschien geavanceerdere culturen aan nog vroegere periodes kan dateren dan de momenteel toegelaten data, is de gelijkenis tussen Guanche en pre-dynastieke de Egyptische culturen in het gebruiken van de jachthonden opmerkelijk samen met de andere feiten die aan dit zullen worden gebracht het hoofd bieden van dit document. De antiquiteit van hond-bedwingt door neolithische mensen kan worden ontkend niet en het is op de guanche-Gewoonde in Canarische Eilanden dat de praktijk op zijn minst tot de Spaanse invasies van Ce 1500s verderging. De geleerde Michael Rice van Egypte wijst erop dat het belang van dieren en huisdieren aan de Oude Egyptenaren, gelijk proto-guanches, de mondaine noodzaak van het leven zoals de jacht overtrof en ritueel belangrijk in hun mythologie werd: Na de totstandkoming van fetishes, draaide de volgende fase van Egyptische god-maakt om bepaalde dierlijke vormen met de voorrechten van goddelijkheid te investeren. Leipalettes die onder de vroegste grafische vertegenwoordiging zijn om te overleven leveren veel bewijs van deze praktijk: de schorpioenen, leeuwen, stieren, de alomtegenwoordige valk, de steenbok, gazelle, worden honden allen getoond als verpersoonlijkingen van de goden, die de Koning helpen bij het neerzetten van zijn vijanden of bij het leiden van de rituelen van de staat. De mensen hadden de macht van dieren nodig; zelfs riepen de vroege Koningen zich, in de recentere periode Predynastic en de Eerste Dynastie, door dierlijke namen: De schorpioen, Katvis, het Vechten Havik, Serpent is vier van beste known." [ Egypts die tot de Oorsprong van Oud Egypte 5000-2000 V.CHR., door Michael Rice, auteursrecht 1990 maakt. ]

Urmaksen

#44
Pharaohs zoals marginaal belangrijk tut-ankh-Amen vaak werd afgeschilderd in de jachtscènes met hun honden die spel achtervolgen hoewel het niet momenteel geweten is hoe commoners honden gebruikten, of of zagen zij hen als last, zoals de wilde honden en jackals van het platteland, worden weggezet. Het is geweten dat proto-guanches honden in de jacht gebruikte en de koningen hen waarschijnlijk eveneens gebruikten, voor het ras was op de eilanden die door het Spaans zijn binnengevallen en kon niet de zeventig mijlen van oceaan van noordwestenAfrika zonder de hulp van mensen gekruist hebben; hoe lang het ras op de Canarische Eilanden is een kwestie van gissing maar als daar nooit is geweest om het even welk bewijsmateriaal van Roman beroep of exploratie van de Canarische Eilanden was geweest, die van in het meest minst de tijd van Cartaginians, circa 200 BCE dateren, als niet met de expedities tussen circa 1000 BCE van het de Canarische Eilanden en Berber noordwestenAfrika of vroeger. Als het in de klassieke wereld hoe te circumnavigate grote eilanden en de reis tussen wijd-geplaatste steden binnen continenten bekend was, waarom zouden ancients, gezien ruime economische of politieke redenen, of inderdaad in catastrofe, niet verder ver weg gereist hebben? David Eccott verlicht interessant nieuw archeologisch bewijsmateriaal om aan de oude zeebewegingen van noordwesten Afrikaanse Berbers te steunen: