Waarheidscommissie naar Alhoceima

[MBTiza]

Ja die is heel bekend en geeft ook aan dat je met minder genoegen neemt.Ik heb nu terplekke iets verzonnen "een liedje is pas gedownload als de hele downloadbalk vol is".

hahaha..hij s fijn.

maar het liedje dat je hebt gewonload moet je meerdere malen beluisteren wil je dat je de tekst uit je hoofd kent, en niets ontgaat.....daarom zeg ik..niets gaat in 1 keer goed..

ja ik snap m niet hoor...

[Dora]

Sinds wanneer is dit de eerste keer. Hoelang worden dingen al beloofd en niet nagekomen ?

al zou er maar 1 belofte van de 100 zijn nagekomen, dan is er alsnog vooruitgang..

kijk ik zeg niet dat alles uitstekend gaat..absoluud niet, was dat maar zo.
maar ik wil dat wij gewoon geen hoop gaan verliezen. de nl'ers zeggen..waar een wil is is een weg...het is vallen en opstaan...maar voor die pijn zijn wij imazighen nu onder de hand wel immuun voor geworden..

[ameziane]

Azul
En jij probeert het goed van te maken in opdracht van rmexzen, helaas jij bent bij een vrerkeerd adres...

Ik probeer niks goed te maken. Ik vind alleen dat wij best positief naar de ontwikkelingen daar mogen kijken of het nou de verzoeningscommissie betreft, de ontwikkeling van Tamazight of de hervorming van de Madouwana. Er zijn degelijk dingen ten positieve gebeurd.

Maar het regime doet soms weer een stap terug door bijv. Ali Lamrabet te veroordelen. En dat wil ik ook op dit forum melden, zodat niemand mij kan beschuldigen dat ik niet evenwichtig ben.

LL, we zitten op dezelfde lijn.

[ameziane]

Ja die is heel bekend en geeft ook aan dat je met minder genoegen neemt.

Het is geen kwestie van genoegen nemen met minder. Het gaat erom de positieve signalen op waarde te schatten.
Het Marokkaanse regime heeft bepaalde stappen gezet in de richting van democratisering en kan gewoon niet terug. Maar het is een lang proces.

[Dora]

LL, we zitten op dezelfde lijn.

halleluya...;D

[Badis]

Met een stap vooruit en een achteruit kom je dus niet verder en dat is het probleem met “democratie” in Marokko.
Niettemin moeten wij de hoop niet opgeven en tegelijkertijd wel alert blijven.
Voor de slachtoffers die hun verhaal hebben kunnen vertellen tijdens deze hoorzittingen is het een bevrijding.
Wachten is op wat de IER met deze hoorzittingen gaat doen en wat allemaal in hun rapport zal komen te staan.

[Dora]

de gezegde luidt 2 stappen vooruit en 1 achteruit..en daar bedoel ze mee dat je bij elke stap even moet stil staan en kijken hoe het zich ontwikkeld (de veranderingen)..nogmaals, een huis bouw je ook niet in 1 dag

[ameziane]

Gisteren heeft de Marokkaanse zender RTM wat getuigenissen van slachtoffers uitgezonden.

Wat op mij indruk maakte, was het verhaal van een man die als student in 1984 was opgepakt en martelingen had ondergaan in verschillende gevangenissen, waaronder die in Oujda.
Hij zei dat zijn dochter van 9 hem elke keer vraagt waarom hij toch altijd zo somber is.
http://www.map.co.ma/mapfr/auditioons/textes/7emes_benchemmach.htm

Tja, hoe leg je dat uit aan een kind van 9 jaar?

[Trabandou]

De "waarheidscommissie" is de door de regering ingezet om iedereen de mond te snoeren, maar verder heeft het geen enkele doel. Het fungeert als propaganda om de buitenwereld te laten zien hoe "democratisch" Marokko wel niet is.

[ameziane]

Ahmed ben Seddik doet zijn verhaal in het Tamazight. Hij heeft de gebeurtenissen van '58/'59 van dichtbij meegemaakt.
http://www.map.co.ma/mapfr/auditioons/textes/benseddik-video.htm


Abdelhakim Querbouz over de hoorzitting van Alhoceima(in het Tamazight). Het item begint op de 35ste minuut.
http://www.omroep.nl/nps/maroc/welcome.html?radio.html~content

[allasian]

de gezegde luidt 2 stappen vooruit en 1 achteruit..en daar bedoel ze mee dat je bij elke stap even moet stil staan en kijken hoe het zich ontwikkeld (de veranderingen)..nogmaals, een huis bouw je ook niet in 1 dag

Dus je bent een filosofe geworden die haar stellingen via allerlei metaforen wil duidelijk wil maken,hahahaha. Trouwens,het is "Het gezegde" niet de gezegde.

[Dora]

de gezegde luidt 2 stappen vooruit en 1 achteruit..en daar bedoel ze mee dat je bij elke stap even moet stil staan en kijken hoe het zich ontwikkeld (de veranderingen)..nogmaals, een huis bouw je ook niet in 1 dag

Dus je bent een filosofe geworden die haar stellingen via allerlei metaforen wil duidelijk wil maken,hahahaha. Trouwens,het is "Het gezegde" niet de gezegde.

;D...

[rifman]

Mooi hoe hij alles vertelt.

Hij begint overgines zo:

In Ddarija: Ik dank u allen voor het initiatief. Ik bied mijn excuses dat ik in het Tarifit spreek. Waarom? Omdat Tarifit mijn taal is en wat ik gehoord heb in het Tarifit was.

[Badis]

Rights violations victims revisit post-1984 events
Al Hoceima, May 04 -

Victims of human rights abuses that occurred in Morocco between 1956 and 1999 in the northern region of Al-Hoceima delivered on Tuesday evening their testimonies on violations they sustained following the events of 1958-1959 (known as the Rif events) and of 1984 social upheavals in the region.

The 7th public hearing session of the kind held by the Equity and Reconciliation Commission (IER), an institution set up in January 2004 to seek out-of-court settlement of these human rights violations and reconcile Moroccans with their past, started after a 5-hour long delay.

Abdelhakim Benchemmach, who was arrested in 1984 in the Beni Bouyach village because of his participation in the activities of the National Union of Moroccan students (UNEM), bravely looked at his past saying "I have triumphed over my torturers, because I kept my physical strength and psyche balance after I left prison," insisting that he does not seek the prosecution nor a revenge of the torturers.
Benchemmach, who was transferred in several detention locations before serving a two year-prison sentence in the prison of Oujda laments, however, that “he can’t forget the deep and unfair wound” and the overwhelming feeling of sadness, regret and wrath, mostly because of the inability to find an answer to his daughter’s question on his perpetual state of gloom and anger. “My only crime, he went on, is my adherence to the dream and hopes of a Moroccan university with freedom of thought”. It cost me and my family indescribable forms of torture, including the scorching of my parents’ reserves of wheat.

For Abdallah Bouddount, who was arrested in Nador, the hearing sessions are an indication of a will to unleash memories and of a bolder perception of human rights violations. These sessions, he said, will help preserve memory, revisit the past, approach problems soundly and, consequently, set in place the legal guarantees to avoid the repetition of such breaches.
Bouddount, who narrates how he was tortured following his arrest in 1984 for taking part in students demonstrations and how he was sentenced to 5 years in jail, said his suffering did not end with his release. He was again summoned to answer questions and threatened that he would be jailed again. Later, he could not find a job even though he had a higher education diploma in social sciences.
Bouddount called for shedding light on the fate of all inhabitants of the region who are still unaccounted for, giving families corpses of their dead relatives and lifting all obstacles that still hinder the social integration of victims. Any reconciliation effort, he went on, should include enforcing a social policy that would help heal the past wounds and integrating the civilization and human dimensions in the equity concept.

Another victim, Abdessalem Boutayeb, said the hearings contribute to shaping the future of Morocco. He urged the State and public institutions to recognize their errors if truth is to triumph and the recurrence of similar practices is to be avoided.
Boutayeb who was arrested for belonging to the UNEM said he was held in the police station for a week, before being taken to a secret location in Oujda, and sentenced to 18 months of prison, and to three years by an appeal court.
He also recounted the chilly nights he spent in prison where inmates slept on the floor, with their hands and feet shackled.

In the same session that lasted till dawn, Mrs Hanfida El Yaazoubi, sister of one of the victims, said “all we want is that my brother gets medical care, if he still has a chance to be cured.”
She narrated the sufferings sustained by her brother Farid, a carpenter arrested as he was 21 years old, and who was accused of “endangering the state security.” How can an illiterate youth endanger state security?, she wondered.
"Farid was sentenced to three years in prison and he felt sick during his imprisonment.” When he got out of prison, doctors were unable to diagnose his disease. He is now paralysed and affected by partial blindness, she grieved.
Our family only wants the IER to pay for the treatment of Farid, she movingly said.

Similar hearing sessions were held in six Moroccan cities since last December by the IER,.

The initiative is hailed by several countries and organizations as a bold and unprecedented one in the Arab world.


MAP

[abrid]

Met een stap vooruit en een achteruit kom je dus niet verder en dat is het probleem met “democratie” in Marokko.
Niettemin moeten wij de hoop niet opgeven en tegelijkertijd wel alert blijven.
Voor de slachtoffers die hun verhaal hebben kunnen vertellen tijdens deze hoorzittingen is het een bevrijding.
Wachten is op wat de IER met deze hoorzittingen gaat doen en wat allemaal in hun rapport zal komen te staan.

Vooral de zin 'de hoop niet opgeven maar alert blijven" is hier van toepassing.