Waarheidscommissie naar Alhoceima

Gestart door ameziane, 29/04/2005 om 18:25:31

Dora

Citaat van: ariri op 12/05/2005 om 22:15:56
haat haat haat haat haat haat haat


dat zijn de woorden die ik er voor heb!!!

deze mensen moeten in de wereld en in het hiernamaals gestaft worden!!


ik vergeef ze niet wat ze ons volk hebben aan gedaan

denk aan je hart..

wees niet verbitterd am ariri i yazqen ;D

Señor Canardo

Herinneren we ons nog de koninklijke belofte van Waarheid en Verzoening? >


Berbers kritisch over Marokkaanse ‘verzoening’

De wereld spreekt lof over de Verzoeningscommissie in Marokko. Het orgaan moet de waarheid rond de mensenrechtenschendingen sinds de onafhankelijkheid in 1956 tot 1999 boven water brengen. Berbers in Nederland hebben er weinig vertrouwen in. ‘Verzoening is pas mogelijk alle Marokkanen gelijke rechten hebben.'
Contrast, 27 mei 2005

Abdelghani Ababou was zeventien toen zijn vader, kolonel in het Marokkaanse leger, in 1971 werd gearresteerd. Hij had deelgenomen aan een staatsgreep tegen koning Hassan II in het paleis van Skhirat, uit onvrede over de corruptie en onrechtvaardigheid van Hassans dictatuur. In februari werd vader Ababou tot twintig jaar cel veroordeeld en bezocht Ababou junior zijn vader wekelijks. Tot een zomerdag in augustus 1973. ‘Ik kwam mijn vader opzoeken. Voor de gevangenis stonden vrachtwagens en tientallen marechaussees. Een officier vertelde me dat mijn vader was overgeplaatst. Niemand wist waarheen.’

Bang om te praten

De inmiddels 51-jarige Ababou vertel zijn verhaal ten kantore van de Associatie Marokkaanse Migranten Utrecht, waarvan hij bestuurslid is. Met tussenpozen valt hij stil, dan wordt het verleden hem teveel. ‘Sindsdien de dag dat mijn vader is verdwenen uit een officiële gevangenis begon de pijn en ellende voor mijn familie. Marokko was een dictatuur. Iedereen was bang om met ons te praten.’

Advocaten en ministers schreef Ababou aan om opheldering. Antwoord bleef uit. Op vragen van de VN-mensenrechtencommissie in 1983 berichtte Marokko dat Ababou’s vader regelmatig vervolgd was. Hij leefde dus nog. In 1994 ontving zijn moeder echter een overlijdensakte, waarin stond dat haar man in 1976 vlakbij de geheime gevangenis Tazmamart was overleden.

Ababou: ‘De overlevenden van Tazmamart hebben verklaard dat mijn vader nooit bij hen heeft vastgezeten. Mijn strijd is: waar is mijn vader gebleven. Ik accepteer zijn overlijden pas als ik iemand spreek die zijn lichaam heeft gezien. Ik wil de waarheid weten. Hopelijk kan de Verzoeningscommissie duidelijkheid scheppen.’

Anonieme daders

De Commissie voor Verzoening en Gerechtigheid ging in december 2004 van start met openbare zittingen waarin slachtoffers van mensenrechtenschendingen in de periode 1956 tot 1999 hun verhaal kunnen vertellen. De Verzoeningscommissie is in het leven geroepen door koning Mohamed VI in de hoop dat Marokko in het reine komt met de erfenis van zijn vaders regeerperiode.

Inmiddels zijn al meer dan 22.000 dossiers ingediend. Op de zoektocht naar de waarheid door de Verzoeningscommissie komt veel kritiek vanuit Marokkaanse hoek in Nederland. Zo ook van Aziz Bouali (46) uit Oudenbosch. ‘Het is belangrijk dat slachtoffers na jaren stilzwijgen hun verhaal eindelijk kunnen vertellen, maar het is getuigen verboden om namen van daders te noemen. Bovendien heeft de commissie geen juridische status, niemand wordt vervolgd.’ Mensenrechtenorganisatie Human Rights Watch oordeelde dat als daders niet verantwoordelijk worden gehouden voor hun gedrag dat afbreuk aan de betekenis van de commissie.

Gemarteld in de cel

Bouali was in de jaren tachtig actief voor een linkse studentenbeweging, die protesteerde tegen Hassans politieke beleid. In 1984 organiseerde hij demonstraties in de universiteitssteden. Kort daarna werd hij opgepakt en belandde twee jaar in de cel waar hij regelmatig werd gemarteld. Inmiddels heeft hij zijn dossier dan ook neergelegd bij de Alternatieve Verzoeningscommissie, opgezet door Marokkaanse mensenrechtenorganisaties. ‘Daar mag je wel vertellen wie de daders zijn.’

Eén bijzondere periode voor Berbers is onlangs behandeld door de Verzoeningscommissie. Het gaat om de opstanden van 1958-59 in de Rif, door toenmalig kroonprins Hassan met harde hand neergeslagen. Mustafa Aarab, projectleider voor de Haagse bibliotheek, weet veel  van de periode. Eind juni verschijnt de Nederlandse vertaling van zijn boek Marokkaanse Rif, onderdrukking en emigratie.

Volksopstand Rif

Tijdens de herbegrafenis van Berber verzetsleider Messadi in 1958 brak er in de Rif een volksopstand uit, waarbij honderden doden vielen. ‘De Riffijnen waren boos, omdat ze bij de onafhankelijkheid aan de kant waren gezet door de Arabischsprekende Istiqlal-partij, terwijl zij in de jaren twintig als eersten de wapens hadden opgepakt tegen de Fransen en Spanjaarden. Na de onafhankelijkheid konden ze bij de lokale overheid ineens alleen nog terecht met Arabisch in plaats van Berber of Spaans’, zegt Aarab.

Messadi was leider van het Nationale Bevrijdingsleger, dat bij de oprichting in 1955 het vertrek van de kolonisator uit Noord-Afrika had geëist. De grote inspirator was Abdelkrim al-Khattabi, die in 1923 een Riffijnse republiek rond Nador en El-Hoceima had uitgeroepen. Toen de Istiqlal-partij met de Fransen ging onderhandelen over onafhankelijkheid, werd het Bevrijdingsleger hun tegenstander. Zo werd de moord op Messadi door de Istiqlal de eerste politieke moord van Marokko.

Onderdrukking en migratie

Voor veel Berbers zijn de gebeurtenissen van 1958-59 het begin van systematische onderdrukking van de Rif door de Marokkaanse koning en de regerende Istiqlal-partij. ‘Na de opstand kreeg de bevolking te maken met wreedheden als verkrachting en moorden’, zegt Aarab. ‘Het gebied viel onder controle van het leger, de grenzen met Algerije gingen dicht om invloed van het Algerijnse Bevrijdingsleger dat toen in zijn onafhankelijkheidsstrijd verwikkeld was, te voorkomen.’

Dat betekende een ramp voor de Riffijnen, die veelal in Algerije in de landbouw voor de Fransen werkten. ‘Hun bron van inkomsten was weg. Het Europese aanbod voor migratie van begin jaren zestig kwam niet alleen voor de Berbers als opluchting. Ook de koning verwelkomde het aanbod, zo had hij een legitiem excuus de jongemannen van de Rif loos te worden. Van de achterblijvende vrouwen en kinderen had hij niets te vrezen.’

Volgens Aarab zijn de opstanden van 1958-59 een moeilijke periode voor de Verzoeningscommissie omdat de gebeurtenissen lang geleden plaatsvonden en er weinig documentatie voorhanden is. ‘Zowel de staat als de Istiqlal-partij stellen hun archief niet beschikbaar.’

Eerste uursgetuige

Een van de getuigen van het eerste uur was de familie van Mohamed Amziane (45), jongerenwerker in Breda. Zijn vader was leider van de volksopstand van 1958 en ooggetuige hoe collega-leider Akchiech in 1956 werd ontvoerd door een Istiqlal-militie. ‘Mijn broer heeft in december 2004 een getuigenis afgelegd voor de Verzoeningscommissie. Na de opstand vluchtte mijn vader naar Spanje en Egypte. Ons huis werd in brand gestoken, mijn moeder en kinderen werden gevangengezet in een kazerne. Na een aantal maanden werden ze overgeplaatst naar een woning in El-Hoceima, waar ze alleen het dak op mochten. Daar ben ik geboren en vernoemd naar mijn vader. Na twee jaar mochten we terug naar ons oude dorp.’

Thuis werd er niet over Amzianes vader gepraat, en als kind stelde hij ook geen vragen. ‘Ik hoorde wel dat mensen vroegen wie ik was, een oom antwoordde dan: “Dat is de zoon van ar-raïs, de leider”. Mijn vader was in 1963 bij verstek ter dood veroordeeld, mensen durfden niet over de opstand te praten. Pas tijdens mijn studie ging ik me verdiepen in de geschiedenis.’

Verzoening met een achtergestelde region

De eerste generatie Berbermigranten durft nog steeds niet over de opstanden te praten. Amziane junior laat zich graag kritisch uit. ‘Hoe ga je je verzoenen met de Rif, een regio die qua economische en sociale ontwikkeling is achtergebleven bij de rest van Marokko? 45 Jaar na de onafhankelijkheid maken we nog steeds gebruik van de infrastructuur van de Spanjaarden. Fabrieken zijn verdwenen, de werkloosheid is groot, de corruptie enorm. De bevolking heeft geen vertrouwen in de overheid.’

Dat is de ervaring van Mustafa Benali uit Den Haag. Hij werd in 1989 en 1996 gearresteerd vanwege zijn linkse activisme, in 2004 diende hij zijn dossier in bij de Verzoeningscommissie. ‘In de gevangenis was het Berber-zijn een reden voor mishandeling. Bij ondervragingen werd er altijd gezegd: “Je komt uit de Rif, je bent een volgeling van Khattabi.”’

Omkoping

Een van de andere taken van de Verzoeningscommissie is het toekennen van schadevergoedingen. Mustafa Aarab is resoluut: ‘Geld geven is een vorm van omkoping. Waar komt het geld vandaan? Niet bij de daders, dus van de staat. Waarom gaat de staat geld uitdelen terwijl er in Rabat maandelijks studenten demonstreren voor werk? De slachtoffers streden voor hun idealen als vrijheid en democratie. Dat is niet afkoopbaar.’

Amziane junior meent dat de verzoeningscommissie geen echte verzoening brengt. ‘De commissie onderzoekt de jaren tot 1999. Maar ook onder Mohamed VI herhaalt de geschiedenis zich. Ditmaal is het niet de linkse beweging, maar worden leden van islamitische bewegingen gemarteld, verdwijnen en worden vermoord. Als er niets veranderd in ons huidige systeem, betekent dat dat we over vijftig jaar weer een verzoeningscommissie nodig hebben om deze periode te onderzoeken.’

Recht doen aan idealen

Voor kolonelszoon Ababou betekent verzoening vooral recht doen aan de idealen. ‘Marokkanen zijn onderdanen van de koning, geen burgers die rechten en plichten hebben. Verzoening is een grondwet invoeren waarin staat en religie gescheiden zijn en man en vrouw dezelfde rechten hebben. Daarna kunnen we over verzoening praten.’

Nicolien Zuijdgeest

http://nicolien.com/content/pivot/entry.php?id=66&w=nicolien_zuijdgeest__artikelen

Amazigh/rebel

waren er na de rif opstand echt verkrachtingen ik vind vaak dat wij imazighen zo een vreselijke daad wel makelijk bij praten

Hadou

#108
Citaat van: Amazigh/rebel op 12/01/2010 om 21:23:21
waren er na de rif opstand echt verkrachtingen ik vind vaak dat wij imazighen zo een vreselijke daad wel makelijk bij praten
Ten eerste: gebruik aub interpunctie in  jouw teksten. ( Komma's, vraagtekens, punt, uitroeptekens enz.
http://nl.wikipedia.org/wiki/Interpunctie

Ten tweede:
Ja. In omgeving Alhouciema zijn er een aantal vrouwen verkracht door Marokkaanse soldaten.
Dat was nadat één persoon H II ( toen nog  troonopvolger ) heeft bekogeld. Ik weet niet met wat. Of het was een steen of een kogel of Tomatish.

Señor Canardo

Citaat van: Hadou op 12/01/2010 om 22:31:03
Ten eerste: gebruik aub interpunctie in  jouw teksten. ( Komma's, vraagtekens, punt, uitroeptekens enz.
http://nl.wikipedia.org/wiki/Interpunctie

Ten tweede:
Ja. In omgeving Alhouciema zijn er een aantal vrouwen verkracht door Marokkaanse soldaten.

Zijn die verkrachters ook opgepakt en hebben ze straf gekregen?

Hadou

Citaat van: incognito op 12/01/2010 om 22:33:22
Zijn die verkrachters ook opgepakt en hebben ze straf gekregen?
Nee.


Hadou


Señor Canardo

Citaat van: Hadou op 12/01/2010 om 22:38:20
Nee.

Wat kunnen wij hier tegen doen dan? Om deze onvrede kenbaar te maken bij de Marokkaanse overheid.

Hadou

Citaat van: incognito op 12/01/2010 om 22:40:08
Wat kunnen wij hier tegen doen dan? Om deze onvrede kenbaar te maken bij de Marokkaanse overheid.
Aankaarten. Over praten. Aangifte doen. Slachtoffers  laten verenigen ( zolas de dwase moeders van Argentinie en  Bosnische vrouwen).

Señor Canardo

Citaat van: Hadou op 12/01/2010 om 22:43:28
Aankaarten. Over praten. Aangifte doen. Slachtoffers  laten verenigen ( zolas de dwase moeders van Argentinie en  Bosnische vrouwen).

Dat is volgens mij allemaal al gedaan en de overheid wilt nog steeds niet luisteren.

Hadou

Citaat van: incognito op 12/01/2010 om 22:45:35
Dat is volgens mij allemaal al gedaan en de overheid wilt nog steeds niet luisteren.
Mara wa xedsen di dunya, adxedsen di l axira.

Señor Canardo

Citaat van: Hadou op 12/01/2010 om 22:48:15
Mara wa xedsen di dunya, adxedsen di l axira.

Dus maw. slapende honden niet wakker maken?

Hadou

#118
Citaat van: incognito op 12/01/2010 om 22:49:34
Dus maw. slapende honden niet wakker maken?
Nee. Dat zeg ik niet.