de stille gifgas genocide op de Riffijnen

[Hadou]

Werd tussen 1945 en 1956 ook gifgas gebruikt tegen Irifiyen?

[Izwan]

Werd tussen 1945 en 1956 ook gifgas gebruikt tegen Irifiyen?

Het is me niet bekend.

[Hadou]

Werd tussen 1945 en 1956 ook gifgas gebruikt tegen Irifiyen?

Het is me niet bekend.

Hoe kan je dan de conclusie trekken van: door de gifgas zijn Irifiyen gedwongen om onderdanen te zijn van de Koning M V? in je topic : meerkeuzevragen beweer jij dat. n.b.

[Asafu]

Izwan zijn dat de foto's uit het boek van Sebastian Balfour?
----------------------------------------------------------------------------

Interessante artikel van een journalist uit 1991. 

MAROKKO ALS PROEFTUIN VOOR DUITS GIFGAS.

Spanje heeft in de jaren 20 van de vorige eeuw intensief gebruik gemaakt van Duitse chemische wapens tijdens de onafhankelijkheidsoorlog in Noord Marokko om de rebellie van Abdel Krim te bestrijden.



Tot op vandaag weigert de Marokkaanse regering enige openheid te geven over de gevolgen ervan op de gezondheid en het milieu in Rif. Dit ondanks herhaaldelijk vragen van de Vereniging Slachtoffers Chemische Oorlog in Rif. Hieronder is een artikel van Jan Hoffenaar historicus verbonden aan de Sectie Militaire Geschiedenis van de Landmachtstaf Koningrijk der Nederland te lezen.



Op 17 juni 1925 werd het Protocol van Geneve plechtig ondertekend. Het (als eerste) gebruiken van chemische en bacteriologische wapens was daarmee verboden. Vertegenwoordigers van Spanje, Frankrijk en Duitsland zetten ook hun handtekening.
In de zomer van hetzelfde jaar 1925 bereikte de inzet van strijdgassen tegen de opstandige Rifkabylen in Marokko een hoogtepunt. Spanje en Frankrijk waren de daders.

Deze opzienbarende samenloop wordt beschreven door de televisie-redacteur Rudibert Kunz en de aan het Militargeschichtliches Forschungsamt te Freiburg verbonden historicus Rolf-Dieter Muller in Giftgas tegen Abd el Krim. Tot voor kort ging iedereen er vanuit dat de Italiaans-Abessijnse oorlog (1934-1936) het eerste militaire conflict was dat door gas werd beslist, en de oorlog tussen Iran en Irak, waarin het gebruik van strijdgassen door Irak in de zomer van 1988 mede leidde tot een wapenstilstand, het tweede.

Kunz en Muller tonen in hun boek onomstotelijk aan dat de strijd in Marokko het eerste was en dat deze de Italianen als voorbeeld diende. De oorlog tegen de Rifkabylen, een van de weinige niet gearabiseerde Berbervolken, was bovendien de eerste oorlog waarin op grote schaal gifgasbommen vanuit de lucht werden afgeworpen. In Marokko gebeurde datgene waar iedereen na de verschrikkelijke ervaringen met strijdgassen in de Eerste Wereldoorlog zo bang voor was.

De auteurs geven ons een kijkje in de weinig frisse keuken van de chemische wapenhandel en weten aannemelijk te maken dat de Duitse leveranties aan Irak (zij spreken nog over een ‘begrundete Verdacht’) en de hulp bij de bouw van een strijdgasfabriek in Libië passen in een lange Duitse traditie.

http://www.syphax.nl/index.php?actie=entry&id=1336

[Izwan]

Werd tussen 1945 en 1956 ook gifgas gebruikt tegen Irifiyen?

Het is me niet bekend.

Hoe kan je dan de conclusie trekken van: door de gifgas zijn Irifiyen gedwongen om onderdanen te zijn van de Koning M V? in je topic : meerkeuzevragen beweer jij dat. n.b.

Heb jij artikelkranten die ik geplaatst heb gelezen.
Toen Abdelkrim zich heeft overgegeven, zijn Iriffiyen officiële onderdanen van de Marokkaanse koning (sultan) geworden. De beweging van Abdelkrim is door gifgas kapot gemaakt.

[Izwan]

Izwan zijn dat de foto's uit het boek van Sebastian Balfour?
----------------------------------------------------------------------------

Interessante artikel van een journalist uit 1991. 

MAROKKO ALS PROEFTUIN VOOR DUITS GIFGAS.

Spanje heeft in de jaren 20 van de vorige eeuw intensief gebruik gemaakt van Duitse chemische wapens tijdens de onafhankelijkheidsoorlog in Noord Marokko om de rebellie van Abdel Krim te bestrijden.



Tot op vandaag weigert de Marokkaanse regering enige openheid te geven over de gevolgen ervan op de gezondheid en het milieu in Rif. Dit ondanks herhaaldelijk vragen van de Vereniging Slachtoffers Chemische Oorlog in Rif. Hieronder is een artikel van Jan Hoffenaar historicus verbonden aan de Sectie Militaire Geschiedenis van de Landmachtstaf Koningrijk der Nederland te lezen.



Op 17 juni 1925 werd het Protocol van Geneve plechtig ondertekend. Het (als eerste) gebruiken van chemische en bacteriologische wapens was daarmee verboden. Vertegenwoordigers van Spanje, Frankrijk en Duitsland zetten ook hun handtekening.
In de zomer van hetzelfde jaar 1925 bereikte de inzet van strijdgassen tegen de opstandige Rifkabylen in Marokko een hoogtepunt. Spanje en Frankrijk waren de daders.

Deze opzienbarende samenloop wordt beschreven door de televisie-redacteur Rudibert Kunz en de aan het Militargeschichtliches Forschungsamt te Freiburg verbonden historicus Rolf-Dieter Muller in Giftgas tegen Abd el Krim. Tot voor kort ging iedereen er vanuit dat de Italiaans-Abessijnse oorlog (1934-1936) het eerste militaire conflict was dat door gas werd beslist, en de oorlog tussen Iran en Irak, waarin het gebruik van strijdgassen door Irak in de zomer van 1988 mede leidde tot een wapenstilstand, het tweede.

Kunz en Muller tonen in hun boek onomstotelijk aan dat de strijd in Marokko het eerste was en dat deze de Italianen als voorbeeld diende. De oorlog tegen de Rifkabylen, een van de weinige niet gearabiseerde Berbervolken, was bovendien de eerste oorlog waarin op grote schaal gifgasbommen vanuit de lucht werden afgeworpen. In Marokko gebeurde datgene waar iedereen na de verschrikkelijke ervaringen met strijdgassen in de Eerste Wereldoorlog zo bang voor was.

De auteurs geven ons een kijkje in de weinig frisse keuken van de chemische wapenhandel en weten aannemelijk te maken dat de Duitse leveranties aan Irak (zij spreken nog over een ‘begrundete Verdacht’) en de hulp bij de bouw van een strijdgasfabriek in Libië passen in een lange Duitse traditie.

http://www.syphax.nl/index.php?actie=entry&id=1336

In die tijd dat ze gifgas in Arif gebruikten liepen veel rechtszaken tegen mensen die eerder gifgas hebben gebruikt en of in het bezet hadden.   

[Hadou]

Werd tussen 1945 en 1956 ook gifgas gebruikt tegen Irifiyen?

Het is me niet bekend.

Hoe kan je dan de conclusie trekken van: door de gifgas zijn Irifiyen gedwongen om onderdanen te zijn van de Koning M V? in je topic : meerkeuzevragen beweer jij dat. n.b.

Heb jij artikelkranten die ik geplaatst heb gelezen.
Toen Abdelkrim zich heeft overgegeven, zijn Iriffiyen officiële onderdanen van de Marokkaanse koning (sultan) geworden. De beweging van Abdelkrim is door gifgas kapot gemaakt.

Ik ben enkel opzoek naar betere opheldering Izwan. Neem het positief a.u.b.
Ik vroeg je dat omdat tussen 1945 en 1956 Rif nog bezet was door Spanje. En Rifeynen wilden wel onafhankelijk zijn van Spanje en kozen voor aansluiting bij de rest van Marokko en erkenden M V als hun koning. Want ik weet wel dat er Rifynen MV hadden geholpen in de strijd tegen Frankrijk.

Die artikelen van je zijn van 1923 en 1925. Toen speelde er andere strijd. Abdel Karim erkende toen de vader van MV niet als Koning.
Maar 1 jaar voor de onafhankelijkheid 1955 zat hij in egypte en hij had vaak ontmoetingen met M V gehad.
En toen was de situatie heel anders.

[Izwan]

Werd tussen 1945 en 1956 ook gifgas gebruikt tegen Irifiyen?

Het is me niet bekend.

Hoe kan je dan de conclusie trekken van: door de gifgas zijn Irifiyen gedwongen om onderdanen te zijn van de Koning M V? in je topic : meerkeuzevragen beweer jij dat. n.b.

Heb jij artikelkranten die ik geplaatst heb gelezen.
Toen Abdelkrim zich heeft overgegeven, zijn Iriffiyen officiële onderdanen van de Marokkaanse koning (sultan) geworden. De beweging van Abdelkrim is door gifgas kapot gemaakt.

Ik ben enkel opzoek naar betere opheldering Izwan. Neem het positief a.u.b.
Ik vroeg je dat omdat tussen 1945 en 1956 Rif nog bezet was door Spanje. En Rifeynen wilden wel onafhankelijk zijn van Spanje en kozen voor aansluiting bij de rest van Marokko en erkenden M V als hun koning. Want ik weet wel dat er Rifynen MV hadden geholpen in de strijd tegen Frankrijk.

Die artikelen van je zijn van 1923 en 1925. Toen speelde er andere strijd. Abdel Karim erkende toen de vader van MV niet als Koning.
Maar 1 jaar voor de onafhankelijkheid 1955 zat hij in egypte en hij had vaak ontmoetingen met M V gehad.
En toen was de situatie heel anders.

Inderdaad, de situatie was het anders. Abdelkrim was toen de leider van bevrijdingsleger project. Het doel was fransen zonder voorwaarden en met geweld uit Marokko, Algerije en Tunesië wegjagen. Abdelkrim wilde van geheel gebied een echte onafhankelijke land maken. M V was door de Fransen afgewezen. Een bezoekje naar Abdelkim inclusief foto met hem maken was een goede tactiek zijn positie te versterken. Die foto zegt niets over de inhoud van het gesprek. Achteraf blijkt dat beide heren niet met elkaar eens zijn, want:
-   M V geloofde in onderhandelingen met kolonialen. Abdelkrim zie geweld als de enige oplossing om echt onafhankelijke van kolonialen te zijn.
-   M V wilde zijn functie terug binnen het Marokkaanse grondgebied en de rest kon niets schelen. Abdelkrim wil de huidige drie landen bevrijden en alle Franse belangen in Noord Afrika bestreden.
-   M V blijkt bereid te zijn om samen met fransen te werken om het project van Abdelkrim kapot te maken. Abdelkrim was hier tegen en stuurde in 1958/1959 een boot vol met wapens naar Iriffiyen…..het einde verhaal is dat Abdelkrim nooit naar Marokko teruggekomen, ook toen M V aan de macht was.
P.S. Iriffiyen hebben niet tegen de Fransen om M V te helpen, maar ze hebben tegen de Fransen gevochten om ze uit Noord Afrika te verjagen. Ze gingen toen ook in Algerije vechten. Dat weet jij toch.

[Hadou]

Eind jaren 50 waren de Noord-Marokkanen  moe van de bezetting en moe van de strijd. Eigenlijk was er helemaal geen verzet geweest tegen Spanje tussen ( ik doe voorzichtig) 1946 en 1956.
Ik kan je wel vertellen dat er wel enkele Rifijnen (rebellen) actief waren in het verzet tegen Spanje en Frankrijk.
Mijn wijlen groot vader smokkelde zelfs wapens voor dat verzet uit Tanger. Voor wie precies? zou ik niet meer weten.

En toen MV terug keerde naar Marokko na zijn ballingschap ( als is het misschien een show / toneel) waren de Rifijnen dolblij mee. En toen Marokko onafhankelijk werd ( zogenaamd) barsten in Rif wel feesten en gejuich van vreugde.

Daarom kan ik hier een conclusie trekken van: Rifynen zijn niet gedwongen om als onderdanen van MV te worden, maar ze wilde het zelf. Als zij het niet wilden , dan zouden ze nog onderdanen van Franco blijven. Want Spanje kolonies kregen heel laat hun onafhankelijkheid. En die Franco had ook de touwtjes goed in handen.

Wat de wijlen Abdel Karim ook wenste, hij speelde zeker geen rol meer. Hij kon niet terug en of hij wilde niet terug.
Ik weet niet of hij een verklaring op papier heeft gezet , om uit te leggen waarom hij liever niet naar Rif terug kwam.

[Asafu]

Eind jaren 50 waren de Noord-Marokkanen  moe van de bezetting en moe van de strijd. Eigenlijk was er helemaal geen verzet geweest tegen Spanje tussen ( ik doe voorzichtig) 1946 en 1956.
Ik kan je wel vertellen dat er wel enkele Rifijnen (rebellen) actief waren in het verzet tegen Spanje en Frankrijk.
Mijn wijlen groot vader smokkelde zelfs wapens voor dat verzet uit Tanger. Voor wie precies? zou ik niet meer weten.

En toen MV terug keerde naar Marokko na zijn ballingschap ( als is het misschien een show / toneel) waren de Rifijnen dolblij mee. En toen Marokko onafhankelijk werd ( zogenaamd) barsten in Rif wel feesten en gejuich van vreugde.

Daarom kan ik hier een conclusie trekken van: Rifynen zijn niet gedwongen om als onderdanen van MV te worden, maar ze wilde het zelf. Als zij het niet wilden , dan zouden ze nog onderdanen van Franco blijven. Want Spanje kolonies kregen heel laat hun onafhankelijkheid. En die Franco had ook de touwtjes goed in handen.

Wat de wijlen Abdel Karim ook wenste, hij speelde zeker geen rol meer. Hij kon niet terug en of hij wilde niet terug.
Ik weet niet of hij een verklaring op papier heeft gezet , om uit te leggen waarom hij liever niet naar Rif terug kwam.

Het is zeker want M V had een vet inkomen en beschikte over een luxueuze paleis. Het hele ballingschap verhaal is een frans theaterstuk met medewerking van M. V en zijn collaborateurs.

[Idir]

Tragic week, Catalonia in 1909: Chemical Weapons against the Rifian people from 1921 to 1927
Wednesday,February 6th 2008

16.30: Lectures’ hall in the faculty of History of Barcelona University.

Openning in honor of secretary of state migration of Catalonian government Mr Ariol Amoros and Mr Jordy Matas the deputy mayor of Barcelona university.


17.00: Amazigh people and facing colonialism: The war of Rif as an example.

Documentary film: Epic of Abd Alkrim.

Rounding table:

- Dr.Hassan Idbelkacem: Lawyer and member of departure of United States for original peoples’ rights.

- Dr.Ali Idrissi: Prof of philosophy, researcher and the author of book named ‘Abd Al karim Alkhttabi: History Besieged’.
- Faysal Ousar: Vice president of associations’ network of North for development and solidarity.

- Juan Tarda: The president of the panel of Catalonian and republic left at parliament in Madrid.

- Juan Sawra: president of national and Catalonian institute of human rights.

The table is managed by by Andrew Philip general director of Catalonian agency cooperation for development.

19.30 Concert Bouarfa Ayawn

Organized by Amazigh Rally in Catalonia, association of Tafuyt n Africa of culture and friendship and association of Amzan of sociocultural completion. Supported by the government of Catalonia and the participation of Barcelona’s university.

We will give you later full coverage of interventions and the course of events.

Abd Alhak Alhadouthi
http://www.agraw.com/modules/newbb/viewtopic.php?topic_id=9027&post_id=62228&order=0&viewmode=flat&pid=0&forum=34#forumpost62228