is het een verhaal of niet?

Gestart door EytarkatieLady, 25/04/2010 om 00:19:06

EytarkatieLady

salaam eytma at soeytma..

men moeder vertel altijd over een man bah-doe en er werkten arabieren voor hem, die moesten iwawen planten maar ze hadden geen zin, toen het tijd werd dat de iwawan uitkwamen ging bah-doen kijken maar er waren alleen isananan te zien op het veld, vervolgens gaat hij naar zijn werkmannen (die arabische mannen doe voor hem werkte) en zei hoe komt dit, waarop ze zeiden dat ze het niet wisten, bah-doe gaf hen de opdracht die isananan uittetrekkenn, waarop ze die moesten vertrappelen met hun bloote voeten, ze mochten pas stoppen als ze zeiden allahiham bah-doe.!

klopt dit.?

Ta7emoest23

hahahahahahahhahahahahahaha die is leuk. Ga het even aan mijn papa na vragen.

EytarkatieLady

hahaha is goed laat wat weten :) men moeder vertelt et vaak dus masnagh

Chatt zie arif

#3
Citaat van: EytarkatieLady op 25/04/2010 om 00:19:06
salaam eytma at soeytma..

men moeder vertel altijd over een man bah-doe en er werkten arabieren voor hem, die moesten iwawen planten maar ze hadden geen zin, toen het tijd werd dat de iwawan uitkwamen ging bah-doen kijken maar er waren alleen isananan te zien op het veld, vervolgens gaat hij naar zijn werkmannen (die arabische mannen doe voor hem werkte) en zei hoe komt dit, waarop ze zeiden dat ze het niet wisten, bah-doe gaf hen de opdracht die isananan uittetrekkenn, waarop ze die moesten vertrappelen met hun bloote voeten, ze mochten pas stoppen als ze zeiden allahiham bah-doe.!

klopt dit.?




Nee,het verhaal gaat namelijk heel anders…


Lang geleden heerste een strenge doch rechtvaardige leider over het Jbella-volk. Zijn naam was Haddou,maar als blijk van zijn autoriteit sprak men hem aan met ‘Ba’,wat in het Arabisch vader betekent.

Toen het zaaiseizoen was aangebroken riep hij zijn onderdanen bij elkaar en droeg hen op het land om te gaan ploegen, zodat er aansluitend graan kon worden gezaaid. Zijn volk,de Jbella, toog aan het werk en ploegde de akkers om in een mum van tijd. Een paar dagen later riep Ba-Haddou zijn volk wederom bij elkaar,dit keer om het zaaigoed (graan) aan hen te verstrekken.

Het oogstseizoen was bijna voorbij,maar Ba-Haddou had nog steeds geen nieuws over de oogst. Hij had lang genoeg gewacht en besloot maar eens met eigen ogen te gaan aanschouwen hoe de akkers er uit zagen.

Eenmaal bij de akkers aangekomen kreeg hij een schok te verduren,zijn volk had het graan nooit uitgezaaid. De akkers waren, zo ver het oog reikte, overwoekerd met stekelig onkruid.

Hij riep de volgende dag zijn volk bijeen,dit keer niet in zijn paleis,maar bij de akkers. Eenmaal verzameld droeg hij hen op het stekelig onkruid te oogsten,zijn volk sputterde tegen dat het onkruid was,het was het oogsten niet waard!

Ba-Haddou was onvermurwbaar,na het oogsten van het onkruid droeg hij hen op om,bij wijze van dorsen,blootsvoets over het stekelig onkruid te lopen.




PS: Als je vandaag de dag ‘Allah Ir7am Ba-Haddou’ hardop tegen een groep Jbella zegt,is de kans op een pak slaag levensgroot…


Wasilla tarifest

Citaat van: Zwart-Hart-Chatt op 16/05/2010 om 00:49:33


Nee,het verhaal gaat namelijk heel anders…


Lang geleden heerste een strenge doch rechtvaardige leider over het Jbella-volk. Zijn naam was Haddou,maar als blijk van zijn autoriteit sprak men hem aan met ‘Ba’,wat in het Arabisch vader betekent.

Toen het zaaiseizoen was aangebroken riep hij zijn onderdanen bij elkaar en droeg hen op het land om te gaan ploegen, zodat er aansluitend graan kon worden gezaaid. Zijn volk,de Jbella, toog aan het werk en ploegde de akkers om in een mum van tijd. Een paar dagen later riep Ba-Haddou zijn volk wederom bij elkaar,dit keer om het zaaigoed (graan) aan hen te verstrekken.

Het oogstseizoen was bijna voorbij,maar Ba-Haddou had nog steeds geen nieuws over de oogst. Hij had lang genoeg gewacht en besloot maar eens met eigen ogen te gaan aanschouwen hoe de akkers er uit zagen.

Eenmaal bij de akkers aangekomen kreeg hij een schok te verduren,zijn volk had het graan nooit uitgezaaid. De akkers waren, zo ver het oog reikte, overwoekerd met stekelig onkruid.

Hij riep de volgende dag zijn volk bijeen,dit keer niet in zijn paleis,maar bij de akkers. Eenmaal verzameld droeg hij hen op het stekelig onkruid te oogsten,zijn volk sputterde tegen dat het onkruid was,het was het oogsten niet waard!

Ba-Haddou was onvermurwbaar,na het oogsten van het onkruid droeg hij hen op om,bij wijze van dorsen,blootsvoets over het stekelig onkruid te lopen.




PS: Als je vandaag de dag ‘Allah Ir7am Ba-Haddou’ hardop tegen een groep Jbella zegt,is de kans op een pak slaag levensgroot…


Ja, zo ken ik dit verhaal ook