Algerijnse schrijver: Polizario zijn gewone Algerijnse ambtenaren

[TamurtIno]

De Algerijnse schrijver Anwar Malik schreef een boek over de macht van de generaals in Algerije en de invloed van Alqaida in zijn land. In zijn boek had hij het ook over West-Shara.
Een Marokkaanse krant heeft hem geïnterviewd en deze interview is overgenomen door Algerijnse kranten.

Hieronder een samenvatting van het interview:

Journalist:In je  boek zei je dat Polizario gewoon ambtenaren zijn die werken voor Algerijnse ministerie van buitenlandse zaken. Wat is je bewijs?
Anwar Malik: Dit is gewoon een feit dat iedere Algerijn kent. Ik ken de geheimen van de generaals in Algerije. Persoonlijk heb ik gezien dat leiders van de Polizario waaronder de president van Polizario salaris van Algerije ontvangt.  Ik heb gehoord van Algerijnse politici en generaals dat leiders van Polizario niets mogen beslissen zonder toestemming van de ministerie  van buitenlandse zaken.  Een bekend van me die de president van Algerije goed kent zei tegen mij het volgende: Wannaar Boe Taflika over de president van Polizario praat zegt hij  “Deze man uit Marakech.. ” . Vaak wordt de president van Polizario hard aangesproken door Algerijnse machthebbers.
Ik heb persoonlijk vaak gesproken met Sahraoui’s in Tindoef , en lieten ze me weten dat ze graag terug willen naar eigen land .
Ik vroeg een van de leiders van polizario het volgende: “Willen jullie onderdeel van Marokko worden?”
Hij antwoordde: “Wil je dat de generaal Ammari mijn been afsnijd?!!”
Destijds was Mohamed Ammari de baas van het leger en Ismail Ammari was de tweede man in de Algerijnse geheimdienst.
Het probleem is niet tussen Polizario en Marokko, maar tussen Algerije en Marokko. Polizario wordt door het leger gebruikt als middel om de oorlog aan Marokko te verklaren.
Ik verzeker je dat ik veel Polizario aanhangers heb ontmoet en deze zijn gewoon Algerijnen. Deze Algerijnen mogen geen Algerijnse identiteit krijgen. Meer dan 1500 Algerijen in Polizario eisen hun Algerijnse identiteit kaart.
Twarq in de Sahara die leefden tussen Algerije, Mali en Niger werden ook naar Tindoef gestuurd.


De rest van het interview kan je hier lezen

http://www.algeriatimes.net/news/algernews.cfm?ID=473

[Simo7]

Dat algerije een flinke finger in de pap heeft in de Sahra kwestie dat weet iedereen, maar dat het zo diep zit.....pffff...

[Señor Canardo]

Dat algerije een flinke finger in de pap heeft in de Sahra kwestie dat weet iedereen, maar dat het zo diep zit.....pffff...

Afgelopen week zijn er weer onderhandelingen geweest in het kader van de Westelijke Sahara tussen Marokkaanse overheid, Polisario en Algerijnse overheid onder het toeziend oog van die schriele Ban-Ki Moon en dus waarschijnlijk zonder al te veel concrete oplossingen:

- http://www.afrol.com/articles/35322


Ps. Algerijnse veiligheidsdiensten gebruiken de Isahraouien uit de tentenkampen in Algerije (incl. jongetjes die nog niet eens in de pubertijd zijn) als "disposable assets" en kannonevoer.

[Mister1979]

Ik heb dit al eerder gezegd.
Zelf ex-generaals en ex-polisario leiders hebben dit verteld.
De Polisario van vroeger bestaat niet meer je hebt nu een Algerijnse Polisario die onder controle staat van het Algerijnse leger..

[Señor Canardo]

De Polisario van vroeger bestaat niet meer je hebt nu een Algerijnse Polisario die onder controle staat van het Algerijnse leger..

Dit betekent nog niet dat de Isahraouien, die zwaar te lijden hebben onder de Marokkaanse en Algerijnse onderdrukking niet bestaan...

[Mister1979]

Saharwis in Tindouf mogen niet reizen naar de Algerijnse steden. Algerije wil niet dat ze opgaan in de samenleving.
Terwijl Palestijnse vluchtelingen wel mogen wonen in de steden en studeren..

Algerije beschouwt de Saharwis in Tindouf niet als vluchtelingen, maar als mensen die verbannen zijn uit Marokko en daarom hebben ze geen rechten als vluchtelingen.

Ik ken weinig landen in de wereld die vluchtelingen 35 jaar lang  midden in de woestijn laten wonen.

[Señor Canardo]

Saharwis in Tindouf mogen niet reizen naar de Algerijnse steden. Algerije wil niet dat ze opgaan in de samenleving.
Terwijl Palestijnse vluchtelingen wel mogen wonen in de steden en studeren..

Algerije beschouwt de Saharwis in Tindouf niet als vluchtelingen, maar als mensen die verbannen zijn uit Marokko en daarom hebben ze geen rechten als vluchtelingen.

Ik ken weinig landen in de wereld die vluchtelingen 35 jaar lang  midden in de woestijn laten wonen.

Wat dacht je van de Marokkaanse overheid? Ohnee wacht die bouwt eerst een muurtje (2500 km!) compleet met landmijnen en permanente videobewaking om de Isahraouien heen. Net als Israel bij Gaza btw...

[Mister1979]

Wat dacht je van de Marokkaanse overheid? Ohnee wacht die bouwt eerst een muurtje compleet met landmijnen en permanente videobewaking om de Isahraouien heen. Net als Israel bij Gaza btw...

In de gebieden die bezet zijn door de Polisario in de Sahara wonen nauwelijks mensen.

[Señor Canardo]

In de gebieden die bezet zijn door de Polisario in de Sahara wonen nauwelijks mensen.

Ben je daar wel eens geweest dan?

[Mister1979]

Ben je daar wel eens geweest dan?

Er woont daar niemand meer. Er zitten daar voornamelijk Polisario soldaten.
Of de Saharwis burgers leven in Marokko of in Tindouf.

Tifariti een stad in de gebieden van Polisario:
Now mostly in ruins, it is estimated that Tifariti had a population of approximately 7,000 inhabitants in 1975. Its inhabitants largely abandoned the town in 1976 because of the war with Morocco.

[Señor Canardo]

Er woont daar niemand meer. Er zitten daar voornamelijk Polisario soldaten.
Of de Saharwis burgers leven in Marokko of in Tindouf.

Tifariti een stad in de gebieden van Polisario:
Now mostly in ruins, it is estimated that Tifariti had a population of approximately 7,000 inhabitants in 1975. Its inhabitants largely abandoned the town in 1976 because of the war with Morocco.

Precies, je zegt het goed a Mr.1979. Veel Isharaouien zijn al aan het begin van het conflict - dus voordat het een full-blown Marokkaans-Algerijns conflict werd - de woestijn in gedreven door de Marokkaanse troepen en sindsdien worden de Isahraouien gekaapt en gebruikt door de Algerijnse troepen, om zo druk uit te oefenen op de Marokkaanse overheid...>




Free Zone

The Free Zone is a term used by the Polisario Front to describe the part of Western Sahara that lies to the east of the Moroccan Berm (the Moroccan border wall) and west and north of the borders with Algeria and Mauritania, respectively. The area is separated from the rest of the Western Sahara territory by "a 2,200 kilometer-long wall...flanked by one of the world’s largest minefields."[1] The border is often referred to simply as the "Berm." The area's population is estimated as 30,000 people. The zone was established as a Polisario-held zone in a 1991 cease-fire between Polisario and Morocco, which had been agreed upon together as part of the Settlement Plan. Morocco controls the areas west of the Berm, including most of the territory's population. The cease-fire is overseen by the United Nation's MINURSO forces, charged with peacekeeping in the area and the organization of a referendum on independence.

Status and Military Agreement 1

The status of Western Sahara is hotly disputed between Polisario and Morocco, and this includes the titles used to refer to areas under the control of the different sides. Morocco routinely refers to the Polisario-held region as a "buffer zone," or "buffer strip", and claims that Polisario forces are not allowed entry, and that both military activities and civilian construction in this area constitute violations of their cease-fire agreement. But this does not correspond to the provisions of the agreement regulating the territory's status, which Morocco signed in 1991, because the "buffer strip" is only a slim portion of the entire territory. This zone serves as a division-of-forces no mans land. Areas outside this zone are open to activity by the side that controls them, provided they adhere to some restrictions on military movements. Similarly, Polisario call the areas a "liberated territory" or the "free zone", but this is not an official designation. The UN calls it simply "east of the Berm," and refers to territories under Moroccan control as "west of the Berm," thus not giving sanction to the claims of either party. According to the Settlement Plan, the movement of Polisario fighters is restricted similarly to how Moroccan forces face restrictions on their side of the Berm. The MINURSO details details the following restrictions for the different zones:

I - One 5 km wide Buffer Strip (BS) to the South and East side of the Berm;
II - Two 30 km wide Restricted Areas (RA) along the Berm. The Buffer Strip is included in the Restricted Area on the POLISARIO side and the Berm is included in the Restricted Area on the RMA side;
III - Two Areas with Limited Restrictions (ALR), which are the two remaining vast, stretches of land of Western Sahara on both sides respectively.

Each of the five parts has specific restrictions as for the two parties’ military activities:

I - Buffer Strip: No entry of RMA and FPOL personnel and equipment, by ground or air. No firing of weapons in or over the area.
II - Restricted Areas: No firing of weapons and/or military training exercises, with the exception of physical training activities of unarmed personnel. No tactical reinforcements, no redeployment or movement of troops, headquarters/units, stores, equipment, ammunition, weapons, no entry of military aircraft and no improvements of defence infrastructures. Some exceptions apply and some activities are allowed after prior information to or approval by MINURSO (Note: these are restrictions in brief, for detailed information please read the MA#1 in full).
III - Areas with Limited Restrictions: All normal military activities can be carried out, except the reinforcement of existing minefields, the laying of mines, the concentration of forces, the construction of new headquarters, barracks and ammunition storage facilities. MINURSO need to be informed if the parties intend to conduct military exercises, including the firing of weapons of a calibre above 9mm.   

Conditions and activities in the area

Access is difficult even for Sahrawis due to the harsh climate of the Sahara, the military conflict and the abundance of land mines. Still, the area is traveled and inhabited by approximately 30,000 Sahrawi nomads. Major Sahrawi political events, such as Polisario congresses and sessions of the Sahrawi National Council (the SADR parliament in exile) are held in the zone (especially in Tifariti and Bir Lehlou), since it is considered politically and symbolically important to conduct political affairs on Sahrawi territory.

Polisario Force strength

The Polisario troops (of the Sahrawi People's Liberation Army, SPLA) in the area are divided into seven "military regions", each controlled by a top commander reporting to the President of the Polisario proclaimed Sahrawi Arab Democratic Republic. The total size of the Polisario's guerrilla army present in this area is approximately 2,000 men, with additional combantants stationed in Algeria, Mauritania or having been demobilized due to the cease-fire. These forces are dug into permanent positions, such as gun emplacements, defensive trenches and underground military bases, as well as conducting mobile patrols of the territory.

Incidents in the area

A concentration of forces for the commemoration of the Saharawi Republic’s 30th anniversary  were however subject to reproach by the United Nations, as it was considered an example of a cease-fire violation to bring such a large force concentration into the area. Minurso reports that there are on average 2-4 such violations in the whole Western Sahara territory each month, between the two sides. In addition to this, there are several more violations related to local commanders on both sides refusing the inspection of their forces by Minurso personnel. As an example, the mission homepage quotes the month of June 2006, when there were "189 such FMO [freedom of movement]-violations, all related to the denial of UNMO [UN military officers] entry into the parties’ strong-points and units." Despite these minor breaches, there has to date been no serious hostile action from either side since 1991, and both sides of the Berm are considered calm by peacekeeping standards. Annual demonstrations against the Moroccan Wall are staged in the region by Sahrawis and international activists from Spain, Italy and other mainly European countries. These actions are closely monitored by the UN.

- http://en.wikipedia.org/wiki/Free_Zone_(region)

[Señor Canardo]

Caught out by Moroccan propaganda

Anti-Polisario propaganda emanates continuously from Rabat and supporters of Morocco’s occupation. There are plenty of people on the Moroccan side for whom “information management” is a full-time job.

This runs the gamut from laughable through inventive to sometimes offensive, and can be quite sophisticated. Its main axes turn around concrete subjects:

- "Morocco's initiative to grant substantial autonomy to its southern provinces, the Sahara, mirrors the Kingdom's resolute willingness to overcome obstacles to a final settlement of the regional dispute"

- "The initiatives launched by HM King Mohammed VI have promoted large-scale development projects in Morocco",

- "Morocco as a hub of peace and stability in the southern Mediterranean region, Maghreb, and Africa"

- blockade imposed by the polisario on the Saharan population in Tindouf camps"

- "Polisario is a terrorist movement"

Here is an interesting article from afrol News, in which the organisation apologies for publishing a story based on Moroccan propaganda. The original story, about the talks between the Polisario and Morocco in Manhasset, linked the Polisario with terrorism. The subsequent apology states that this error was due to the original piece having been written by “an inexperienced journalist using sources planted by the Moroccan government.” The editor of afrol is clearly rather embarrassed by the incident. He goes on to say that

“Reporting on the Western Sahara conflict is a delicate issue that requires much knowledge of the region and its history and the Moroccan side’s increased spread of false news…“

Hopefully other journalists covering the conflict in Western Sahara will heed these wise words

1 Maart 2010

http://diasporasaharaui.blogspot.com/2010/03/caught-out-by-moroccan-propaganda.html

[matou]

dit is echt te wijten aan klimaatsverandering, de huizen en minaretten zijn er  niet op gebouwd zoveel regen te verduren, in agadir was het ook raak, in december en laatst weer

[matou]

huh..?   dit hoort hier niet thuis  hoe kan dat nou...

[Mister1979]

Incognito waarom plaats je altijd die propaganda sites van het Polisario??
De beschulding van Marokko dat sommige Polisario leden samenwerken met Al Qaeda van de Maghreb blijkt dus geen propaganda te zijn.

5/01/2010

Arrestatie van 3 leden van het Polisario in Mauritanië voor terrorisme
De Mauritaanse veiligheidsdiensten gestationeerd in de regio Zouerate (noord) hebben op dinsdag gearresteerd drie vermoedelijke terroristen die banden met de Al-Qaeda van de Islamitische Maghreb (AQIM), hebben, dit hebben de veiligheids bronnen aan PANA verteld.

Deze personen, waarvan de identiteit niet werd onthuld, zijn in feite veteranen van het Polisario Front, een beweging die eist de onafhankelijkheid van de Westelijke Sahara.

Zij zouden commerciële activiteiten hebben met terroristische beweginging en hun ondersteunen , vertelde de Pana Isselmou Ould Mustapha, uitgever van de krant Tahalil "en expert in het verband met terrorisme.
Tegelijkertijd werden andere vermeende medeplichtigen van Al Qaida gearresteerd in zuid-centraal Mauritanië, Brakna regio en verder naar het oosten van de Senegal River Valley (regio Guidimakha).
De Agence Nouakchott-Info (ANI) geeft de identiteit van de gearresteerden in deze regio's: Ould Mohamed Salem Lemrabott en Mohamed Ould Said Salem.

Deze werden gearresteerd in regio's ver van elkaar, deze personen worden verdacht van het hebben van de banden en commerciële betrekkingen met partijen vermoedelijke terroristen.


Info bron: Panapress

http://www.continentalnews.fr/actualite/editorial,145/arrestation-de-3-membres-du-polisario-en-mauritanie,9761.html