Foto's bruiloft Moulay Ismail

Gestart door 3ich, 29/09/2009 om 12:47:34


Laysa

Wie is dat als ik vragen mag? De broer van Mohammed VI?

Debouz

Citaat van: Laysa op 29/09/2009 om 18:35:59
Wie is dat als ik vragen mag? De broer van Mohammed VI?


Laa, het is een neef van M6 zijn naam is  Moulay Ismail zoon van  Moulay Abdellah broer van aqzine hassan 2


3ich



Zo’n Duits bruidje in Marokko, dat kan nooit goed gaan
Greta Riemersma
Gepubliceerd op 01 oktober 2009 19:57, bijgewerkt op 1 oktober 2009 20:14


Rabat -  Marokko beleefde afgelopen weekeinde een primeur: voor het eerst trad een westerling toe tot de koninklijke familie. Moulay Ismail, een neef van de Marokkaanse koning, trad in het huwelijk met Anissa Lehmkuhl, dochter van de voormalig militair attaché op de Duitse ambassade in Rabat.

Het huwelijk leidde meteen tot een rel. Terwijl Ismail zaterdagavond met zijn hoogblonde bruid aan het dansen was op het huwelijksfeest in Rabat, stond in de krant Akhbar Alyoum een cartoon over hem. Daarop stond hij afgebeeld met een Marokkaanse vlag waarop de gebruikelijke vijfpuntige ster is veranderd in een Davidster.

Het ministerie van Binnenlandse Zaken greep onmiddellijk in. Dit is een aanslag op het respect dat de koninklijke familie verdient, een aanslag op het symbool van de natie en bovendien duidt het gebruik van de davidsster op flagrante antisemitische neigingen van de tekenaar, aldus het ministerie.

Akhbar Alyoum is voor de rechter gedaagd, zowel door het ministerie als door Moulay Ismail. Bovendien verschijnt de krant sinds dinsdag niet meer; de redacties in Rabat en Casablanca zijn afgesloten door de politie.

Vriend en vijand in Marokko vinden het verwonderlijk dat de krant deze cartoon heeft geplaatst. Akhbar Alyoum is dit jaar begonnen als een fris, kritisch, nieuw medium. Hoofdredacteur Taoufik Bouachrine en de tekenaar Khalid Gueddar zeggen nu dat de bewuste ster geen davidsster is. Degene die het verschil niet ziet, heeft een ‘visuele afwijking’, aldus Gueddar in El País.

Maar Marokkaanse opiniemakers nemen daar geen genoegen mee; zij veroordelen unaniem het gebruik van de davidsster. Collega-journalisten zijn wel kritisch over de snelle sluiting van de kantoren van Akhbar Alyoum.

Nog voordat de cartoonrel was losgebarsten, roerden voor- en tegenstanders van het huwelijk zich al in de Marokkaanse media. Volgens voorstanders is het prachtig dat de leden van het Marokkaanse koninklijk huis in toenemende mate hun eigen partners kiezen. Tegenstanders wezen erop dat dit nooit goed kan gaan: een Marokkaanse prins met zo’n Duits meisje.

De koninklijke familie heeft op kritische geluiden geanticipeerd met een verklaring vóór de bruiloft, waarin stond dat Lehmkuhl als moslim is opgevoed. Haar ouders hebben zich lang geleden bekeerd tot de islam en leverden zelfs hun Duitse voornamen in. Zij heten nu Omar en Amina Lehmkuhl.

http://www.volkskrant.nl/buitenland/article1297066.ece/Zo_n_Duits_bruidje_in_Marokko,_dat_kan_nooit_goed_gaan


3ich

Vertaling google translate van dat franse artikel.

Identiteit. Het volkslied en vlag

  Op deze foto van de "hechtenis
khalifienne "genomen in Tetouan
onder het Spaanse protectoraat,
zijn achtergrond
de zespuntige ster, die
werd geplaatst op
de Marokkaanse vlag.
(DR)


Tot het begin van de 20e eeuw, de Marokkaanse vlag getooid met een zespuntige ster. Het volkslied werd gecomponeerd door een Franse kapitein en zijn woorden zijn geschreven in 1969 ... onbekende waarheden over de twee nationale symbolen.

Het is een bekend symbool van de soevereiniteit van de nationale behoren, is dit voornamelijk een vlag en volkslied. In Marokko, deze concepten van "moderne" kennelijk waren vervaagd in de gehele protectoraat, en daarvoor. Hoewel geen enkel nummer van de natie nog bestond bundeling, konden we niet beschouwen de banners zwaaide in de oorlogen, begrafenissen of festivals zoals vlaggen in de strikte zin van het woord.

Korte geschiedenis: "Siba" en "Makhzen" lang naast elkaar in het politieke systeem dat beheerst Marokko, tot de komst van het Franse protectoraat en in het bijzonder generaal Lyautey. Hij was het die het concept van de natiestaat, de versterking van de centrale autoriteit, door het installeren van de relais over het grondgebied en tot oprichting van Cherifien douane en protocollen Makhzen.

Een vlag ondertekend Lyautey
Het is niet verwonderlijk dat Lyautey achter de herinterpretatie van de Marokkaanse vlag en de oprichting van het volkslied, zoals wij ze vandaag kennen. De man was een monarchist in dienst van de republiek, die zich in een ideale toespraak na de ondertekening van het Verdrag van de Protectoraat en zijn aanstelling als resident-generaal: hij eindelijk de gelegenheid gehad om zijn ideeën in praktijk te brengen monarchisten. Na snel ontslagen van de sultan Moulay Hafid (1908 - 1912), werd hij vervangen door zijn broer, meer vervormbaar, Moulay Youssef (1912-1927), te bespoedigen de ondertekening van Dahirs de invoering van de instellingen van het koninkrijk Cherifien.

De eerste stap was om de sultan Moulay Youssef teken Dahir druk op de Marokkaanse vlag, vanaf november 17, 1915. Zij verklaarde "dat als gevolg van de ontwikkeling van onze ervaren Sharifi rijk, gezien de invloed die hij heeft nu, met het doel het geven van een symbool dat het zich onderscheidt van andere naties en dat n 'Er is geen verwarring tussen de vlaggen gemaakt door onze voorouders en andere vlaggen, met inbegrip van die welke worden gebruikt bij de marine, hebben we besloten te scheiden onze banner sieren het centrum van een zegel van Salomo tot vijf vestigingen, groen. Dit Dahir, die tekenen van de geboorte van de Marokkaanse vlag, is eigenlijk vol met contra-historische waarheden, zoals gerapporteerd door Simon Levy, directeur van het museum joods-Marokkaans. Afgezien van de nadruk ongerijmde ( "ontwikkeling", "brede outreach"), de tekst verbloemt een essentiële historische waarheid: de Marokkaanse vlag was niet een solide rood, zonder opsmuk, zoals impliciete Dahir. Het werkelijk onder een groene ster, maar zes filialen, zoals blijkt uit documenten en foto's van het tijdperk, en de officiële zegels en munten in omloop tot de tweede helft van de 20e eeuw. Maar de bewoner er de voorkeur aan vervangen door een vijfpuntige ster voor een reden slechts ... Lyautey wist.

De tweede-cons waarheid die is geslopen in deze Dahir, vertelt dat "Zegel van Salomo". Dit was niet vijf, maar acht vestigingen! Documenten getuigen van het bestaan van vlaggen tot acht vestigingen, ruim voor de Dahir van 1917, naast spandoeken versierd met de Ster van David, zes takken. Salomo en David waren beide profeten van de heilige onder de Joden als onder moslims. En om deze reden dat de ster in zes of acht vestigingen werden geplaatst op spandoeken Marokkaanse, zonder dat de Marokkanen zijn het eventuele ongemak. Maar Maarschalk Lyautey, met haar Europese mentaliteit van de tijd, werd gezien in de Ster van David symbool "schandelijk". Hij besloot een punt te verwijderen.

Decennia later, het officiële verhaal zegt dat het pentagram genoemd, met de kleur groen, voor "de afdaling van de Alawieten troon aan de profeet en de continuïteit van de lijnen, zonder begin of einde, symbolen van de grootheid en de eeuwigheid, dan de takken zijn de vijf zuilen van de islam. " Dit is wat met deze woorden beschreef de ontstaansgeschiedenis van de Marokkaanse vlag op ... de website van het ministerie van Endowments en Islamitische Zaken, die deelneemt aan het begraven van een stukje van de geschiedenis van Marokko.

Een hymne "op de mededinging"
Lyautey stopte niet op zo'n manier zo goed als een goede soldaat, beval hij de oprichting van een volkslied voor het koninkrijk. De muziek, gecomponeerd op het moment van Moulay Youssef, was oorspronkelijk een simpel 'hallo koninklijke ", zoals de musicoloog Aidoun Ahmed, een liedje zonder woorden, bekend als" het volkslied Cherifien verzekert " . Kapitein (Frans) Leo Morgan, hoofd van de muziek hechtenis Sharifian had geen idee dat de muziek componeerde hij ging overleven zolang ...

Na de onafhankelijkheid waren er zeker pogingen tot componeren andere hymnen, meer in lijn met het nationalisme en de Marokkaanse identiteit. Maar zonder succes. De notities van Leo Morgan, muziek zonder tekst, zal blijven als de Marokkaanse volkslied, gespeeld op nationale festivals en koninklijke bezoeken. En de naam van de componist zal smelten in de vergetelheid, zozeer zelfs dat sommige Marokkanen krijgen het vaderschap ... Abdelouahab Abdelkader Mohammed Ahmed El Rachdi of Bidaoui.

Wat betreft de teksten ( "manbita al Ahrar ..."), ze eindelijk geschreven in 1969, onder omstandigheden die het minst origineel. De Marokkaanse voetbalelftal had aanmerking te komen voor hun eerste finale World Cup, hield een jaar later in Mexico. Toen Hassan II heeft besloten om een tekst hechten aan het volkslied, net om de band Driss Bamous, kapitein van de tijd, met iets te neuriën tijdens de presentatie van de traditionele hymnen, naar behoren uitgezonden op televisie de hele wereld.

Een poëzie wedstrijd werd toen gehouden in het Paleis, selecteert u de meest expressieve teksten. Verschillende dichters deelgenomen en het is uiteindelijk het gedicht "Manbita al alhrar" Moulay Ali skalli, die zullen worden geselecteerd door Hassan II zelf. De laatste ging zelfs zo ver dat kleine wijzigingen te maken.

Ironisch genoeg, June 3, 1970, toen het Marokkaanse volkslied klonk in een Mexicaanse stadium Faras, Houmane en hun teamgenoten hadden niet eens tijd gehad om goed te leren skalli coupletten, het is waar gevuld vol ingewikkelde formules en uitdrukkingen geleerd. Plotseling is de wereld werkelijk bewonderde elf Marokkanen in korte broek en probeerde een of andere manier aan zijn lippen bewegen, evenals zingen de verkeerde volkslied ...

Een hymne "op de mededinging"
Lyautey stopte niet op zo'n manier zo goed als een goede soldaat, beval hij de oprichting van een volkslied voor het koninkrijk. De muziek, gecomponeerd op het moment van Moulay Youssef, was oorspronkelijk een simpel 'hallo koninklijke ", zoals de musicoloog Aidoun Ahmed, een liedje zonder woorden, bekend als" het volkslied Cherifien verzekert " . Kapitein (Frans) Leo Morgan, hoofd van de muziek hechtenis Sharifian had geen idee dat de muziek componeerde hij ging overleven zolang ...

Na de onafhankelijkheid waren er zeker pogingen tot componeren andere hymnen, meer in lijn met het nationalisme en de Marokkaanse identiteit. Maar zonder succes. De notities van Leo Morgan, muziek zonder tekst, zal blijven als de Marokkaanse volkslied, gespeeld op nationale festivals en koninklijke bezoeken. En de naam van de componist zal smelten in de vergetelheid, zozeer zelfs dat sommige Marokkanen krijgen het vaderschap ... Abdelouahab Abdelkader Mohammed Ahmed El Rachdi of Bidaoui.

Wat betreft de teksten ( "manbita al Ahrar ..."), ze eindelijk geschreven in 1969, onder omstandigheden die het minst origineel. De Marokkaanse voetbalelftal had aanmerking te komen voor hun eerste finale World Cup, hield een jaar later in Mexico. Toen Hassan II heeft besloten om een tekst hechten aan het volkslied, net om de band Driss Bamous, kapitein van de tijd, met iets te neuriën tijdens de presentatie van de traditionele hymnen, naar behoren uitgezonden op televisie de hele wereld.

Een poëzie wedstrijd werd toen gehouden in het Paleis, selecteert u de meest expressieve teksten. Verschillende dichters deelgenomen en het is uiteindelijk het gedicht "Manbita al alhrar" Moulay Ali skalli, die zullen worden geselecteerd door Hassan II zelf. De laatste ging zelfs zo ver dat kleine wijzigingen te maken.

Ironisch genoeg, June 3, 1970, toen het Marokkaanse volkslied klonk in een Mexicaanse stadium Faras, Houmane en hun teamgenoten hadden niet eens tijd gehad om goed te leren skalli coupletten, het is waar gevuld vol ingewikkelde formules en uitdrukkingen geleerd. Plotseling is de wereld werkelijk bewonderde elf Marokkanen in korte broek en probeerde een of andere manier aan zijn lippen bewegen, evenals zingen de verkeerde volkslied ...

Google translate doet wonderen!

Señor Canardo

De foto waarmee het is begonnen... >


3ich

Kleindochter van Hassan 2e stap binnenkort in het huwelijksbootje met ene hisham.









Azghar

een beetje primitief...
op een Amazigh forum worden  zulke foto's geplaatst.
Hier draait m'n maag echt van, vooral als ik die kop van hassan 2 zie.