'Marokkaanse namenlijst moet niet geboycot worden op gemeentehuis'

[Berkoekes]

Marokkaanse namenlijst moet niet geboycot worden op gemeentehuis

Gepubliceerd: 18 maart 2009

Het pleidooi van Mohammed Benzakour voor een verbod op de Marokkaanse namenlijst klinkt liberaal, maar is onrealistisch. Elke overheid bemoeit zich met de voornamen van haar onderdanen. Ook de Nederlandse.

Door Fouad Abdi en Wibo van Rossum

Marokko kent een lijst met toegestane en verboden voornamen voor kinderen. Bepaalde voornamen, of deze nu on-islamitisch, on-Marokkaans, onethisch of onfatsoenlijk zijn, mogen in Marokko niet aan kinderen worden gegeven.

Ook Nederlandse ambtenaren gebruiken die lijst. Ze waarschuwen aan de hand daarvan de Marokkaanse ouder die bij de aangifte van een pasgeboren kind een ‘verboden voornaam’ voor het kind wil, dat die naam op het consulaat en in Marokko op problemen kan stuiten.

Mohammed Benzakour hekelde in de NRC Handelsblad van 15 februari deze ‘lijst van verboden voornamen’. Zijn standpunt lijkt te zijn dat de overheid â€" de Marokkaanse en de Nederlandse â€" zich nergens mee moet bemoeien. Ouders moeten vrij zijn in de keuze van de voornaam van hun kind. Dat klinkt heel liberaal, maar het is onrealistisch gezien het feit dat elke overheid zich bemoeit met voornamen. Een oproep dat Nederlandse ambtenaren de lijst links moeten laten liggen is daarnaast in strijd met het huidige recht dat voorschrijft dat ambtenaren soms Marokkaans recht moeten toepassen.

Even zoeken op internet laat zien dat elke overheid zich met de voornamen van haar onderdanen bemoeit. Engeland en Amerika zijn heel liberaal. ‘Satan’ en ‘Lucifer’ zijn in de meeste Amerikaanse staten mogelijk, maar je kind ‘Fuck’ noemen is in strijd met de zeden en mag dus niet. Nieuw Zeeland verbood in het verleden ‘4Real’, Zweden ooit ‘Staalman’, Portugal heeft een verboden lijst met daarop onder andere ‘Lolita’, ‘Maradona’ en ‘Mona Lisa’, in Duitsland mogen ‘Judas’, ‘Kain’ en ‘Adolf Hitler’ niet en was vroeger ook ‘Jesus’ verboden. In Spanje daarentegen is ‘Jesus’ een heel gebruikelijke naam. Het verbod op bepaalde namen heeft met de geschiedenis, de cultuur en de religie van een land te maken. Doorgaans beroept een land zich erop dat het gaat om de bescherming van het kind, dat met bepaalde namen gepest of buitengesloten zal worden.

Marokko is een islamitisch land of baseert in ieder geval zijn identiteit op de islam. Het Marokkaanse wetboek van familierecht is grotendeels gebaseerd op het islamitisch recht. Een naam moet in Marokko in overeenstemming zijn met de ‘Marokkaanse identiteit’. Vele Berberse maar ook Joodse en christelijke namen zijn mogelijk, behalve als deze niet in overeenstemming is met die Marokkaanse en Islamitische identiteit. ‘Moussa’ (‘Mozes’) mag dus wel, maar niet de naam van een Berberse leider die een heidense naam heeft of zich in een ver verleden heeft verzet tegen de Marokkaanse staat en tegen de Islam.

Benzakour spreekt van ‘geschiedvervalsing’ als Marokko pre-islamitische namen verbiedt. Je zou het ook als een erkenning van die geschiedenis kunnen zien â€" juist het taboe toont immers het verboden terrein. Maar volgens de logica van Benzakour doet ook Duitsland aan geschiedvervalsing â€" met een religieus tintje â€" door de naam ‘Kain’ te verbieden, om het over ‘Adolf Hitler’ maar niet te hebben. Overigens verbiedt de Nederlandse wet namen die ‘ongepast’ zijn of die overeenstemmen met bestaande geslachtsnamen. Je kind ‘Amsterdam’ noemen, ‘Jansen’ of ‘Retemooi’ is hier niet mogelijk. Volgens Amerikaanse normen is dat een ernstige beknotting van onze vrijheid, zoals de vrijheid van Marokkaanse ouders volgens de maatstaf van onze normen wordt beperkt. Discussie over namen is interessant en misschien levert het ook iets op (culturen veranderen immers), maar wat vooral naar voren komt is de culturele en historische bepaaldheid van keuzes. Met die kennis in het achterhoofd is het niet vreemd dat Marokko zich bemoeit met naamgeving. Ook het kruid van de mensenrechten, die onder andere het familie- en gezinsleven beschermen, is daar niet tegen opgewassen. Diezelfde mensenrechten zeggen dat de overheid kan ingrijpen als ‘de goede zeden’ moeten worden bewaakt. En die ‘goede zeden’ verschillen per land.

Maar hoe zit het met ambtenaar van een gemeente in Nederland die tegen de Marokkaan die zijn kind komt aangeven zegt: “U weet dat die naam volgens het Marokkaanse recht niet toegestaan is?” Hier moeten we twee situaties onderscheiden. Ten eerste: Als de Marokkaanse aangever alleen de Marokkaanse nationaliteit heeft, dan moet â€" het Nederlandse recht schrijft dat voor â€" Marokkaans namenrecht toegepast worden. Een Nederlandse ambtenaar mag dus geen in Marokko verboden naam inschrijven. Ambtenaren zijn in die gevallen verplicht om de ‘verboden namen’ lijst te gebruiken. Ten tweede wijzen gemeenten en individuele ambtenaren erop dat zij de lijst als serviceverlening zien en hem gebruiken om Marokkaanse Nederlanders (met dubbele nationaliteit) op mogelijke problemen te wijzen als zij hun kind op het Marokkaanse consulaat aangeven. In geval van dubbele nationaliteit moet Nederlands namenrecht toegepast worden. Ambtenaren mogen in die gevallen geen namen weigeren, tenzij die naam in strijd is met het Nederlandse recht. Als Marokkaanse Nederlanders echt een bepaalde naam willen, moeten ze zich beroepen op het Nederlandse recht. Een goede ambtenaar moet zich er echter ook van overtuigen dat ouders weten wat de gevolgen zijn van de keuze voor een bepaalde naam. Het getuigt van kennis van de multiculturele samenleving als een ambtenaar een burger erop wijst dat een naam weliswaar in Nederland is toegestaan, maar dat in andere situaties (consulaat, Marokko) een naam problemen kan opleveren. De weldenkende burger mag vervolgens zelf kiezen.

Burgemeester Aboutaleb heeft gezegd dat hij de lijst met verboden namen zou verbranden als hij hem op het Rotterdamse stadhuis zou tegenkomen. Dat is onverstandig, want daarmee ontneemt hij zijn ambtenaren belangrijke kennis waar Marokkaans-Nederlandse kinderen en ouders de dupe van kunnen zijn. Het is bovendien in strijd met het Nederlandse recht, want zijn ambtenaren moeten soms Marokkaans namenrecht toepassen. Nederlandse ambtenaren moeten wel degelijk de namenlijst in hun bureaula hebben liggen, en wel tussen de verboden namenlijsten van Duitsland voor de Duitsers die in Nederland wonen, van Frankrijk, van Polen, enzovoort.

Mr. Fouad Abdi en dr. Wibo van Rossum hebben samengewerkt aan een onderzoek naar familierecht bij Marokkanen in Nederland. Van Rossum is universitair docent rechtssociologie aan de Universiteit Utrecht.

Nrc.nl

[Botermes]

En wat vind je hier nou van ? Ik vond het al een beetje raar dat je zelf niets kwijt wilde hierover want normaal ben je best wel bijdehand. Wat volg je dit keer, je hart of je verstand ? LOL
Of moeten we er van uitgaan dat je er simpelweg niets aan toe te voegen hebt ?

[Berkoekes]

En wat vind je hier nou van ? Ik vond het al een beetje raar dat je zelf niets kwijt wilde hierover want normaal ben je best wel bijdehand. Wat volg je dit keer, je hart of je verstand ? LOL
Of moeten we er van uitgaan dat je er simpelweg niets aan toe te voegen hebt ?

Ben ik soms een autoriteit nu? Hoewel die hele namenlijst eigenlijk gewoon dom geregeld is, zonder duidelijke redenen om iets wel of niet toe te staan, vind ik gewoon dat je altijd naar de nuance moet zoeken. Dat bepaalde partijen in Nederland die lijst willen verbieden, is gewoon het standaard anti-Marokkaans gelul. Zoiets kan alleen in Marokko geregeld worden.

Zo las ik dat er een belangrijke uitspraak door de rechter in Marokko is gedaan dat je kind "Sifaw" noemen toch wel mag. Hierbij is de eerdere uitspraak van de Hoge Raad van Binnenlandse Zaken (ik denk dat je dit met de Raad van State in Nederland kunt vergelijken), die in het nadeel van de ouders was, nietig verklaard. Het was de eerste keer in de geschiedenis dat een rechter dat deed. Het oorspronkelijk argument van de HR was dat "Sifaw" geen arabischtalige naam is en daardoor in strijd met de officiële taal van het land.

De uitspraak van de rechtbank mag opmerkelijk genoemd worden, omdat ze de redenering gebruikt heeft dat het argument van de HR in strijd is met het beleid van de koning om de Amazightaal en -cultuur te bevorderen en opnieuw een plek in de maatschappij te geven (IRCAM, onderwijs in het Tmazight en toespraak van Mo 6 in Ajdir). Dit opent de weg voor het verruimen van de definitie van "Marokkaanse" namen.

http://www.bayanealyaoume.ma/def.asp?codelangue=23&id_info=16550&date_ar=2009-3-19%2023:0:00

[TamurtIno]

Wat een achterlijk artikel en heeft ongetwijfeld iets te maken met de achterlijkheid van de schrijvers waarmee ze geboren zijn.

Hoe zo Marokko past Islam? Welke Islam past Marokko toe?
Marokkaanse grondwet is alles behalve islamitisch.
Hoeren bieden zichzelf overal aan en Marokkaanse politie betaalt 10 Dirham voor een avond.
Alkohol kan je overal in Marokko kopen. Jezelf opbouwen is verboden is sommige westerse landen, maar in Marokko is dat wel toegestaan.
Ik zie overal Marokkaanse dames met korte jurkjes. is dat ook Islamitisch?
Is jezelf benoemen als koning van een volk, wel islamitisch? Nee, dat is ook verboden is de Koran.
Is roepen dat je van de profeet afstamt islamitisch? Nee, dat is verboden in de Koran?
Is slapen met honden toegestaan in de islam? Nee, maar Mohamed 6 slaapt met twee grote zwarte honden.

Wanneer je kind maan in het Arabisch noemt, dan is het wel islamitisch. Maar als je je kind maan in het Tamazight noemt, dan is het niet Islamitisch? Is islam een racistisch godsdienst is? Is het niet zo dat islam voor alle volkeren kwam?

Heeft iemand voor mij de emai adressen van die twee gekken die dat tuk-artikel hebben geschreven.

[Botermes]

Ben ik soms een autoriteit nu? Hoewel die hele namenlijst eigenlijk gewoon dom geregeld is, zonder duidelijke redenen om iets wel of niet toe te staan, vind ik gewoon dat je altijd naar de nuance moet zoeken. Dat bepaalde partijen in Nederland die lijst willen verbieden, is gewoon het standaard anti-Marokkaans gelul. Zoiets kan alleen in Marokko geregeld worden.

Dat hoort ook in Marokko geregeld te worden inderdaad, alleen wordt dat een beetje moeilijk met de ,zoals jezelf al zei,dom geregelde lijst zonder duidelijke regels.

Zo las ik dat er een belangrijke uitspraak door de rechter in Marokko is gedaan dat je kind "Sifaw" noemen toch wel mag. Hierbij is de eerdere uitspraak van de Hoge Raad van Binnenlandse Zaken (ik denk dat je dit met de Raad van State in Nederland kunt vergelijken), die in het nadeel van de ouders was, nietig verklaard. Het was de eerste keer in de geschiedenis dat een rechter dat deed. Het oorspronkelijk argument van de HR was dat "Sifaw" geen arabischtalige naam is en daardoor in strijd met de officiële taal van het land.

De uitspraak van de rechtbank mag opmerkelijk genoemd worden, omdat ze de redenering gebruikt heeft dat het argument van de HR in strijd is met het beleid van de koning om de Amazightaal en -cultuur te bevorderen en opnieuw een plek in de maatschappij te geven (IRCAM, onderwijs in het Tmazight en toespraak van Mo 6 in Ajdir). Dit opent de weg voor het verruimen van de definitie van "Marokkaanse" namen.

Ik hoop dat de lijst geupdate worden met deze naam zelf dan, hey dat is al een start. Ik hoop ook dat ooit mensen voor een amazighnaam geen rechtszaak tegen de raad van state hoeven te voeren.

[Botermes]

Marokkaanse namenlijst moet niet geboycot worden op gemeentehuis

Gepubliceerd: 18 maart 2009

Het pleidooi van Mohammed Benzakour voor een verbod op de Marokkaanse namenlijst klinkt liberaal, maar is onrealistisch. Elke overheid bemoeit zich met de voornamen van haar onderdanen. Ook de Nederlandse.

Door Fouad Abdi en Wibo van Rossum

Marokko kent een lijst met toegestane en verboden voornamen voor kinderen. Bepaalde voornamen, of deze nu on-islamitisch, on-Marokkaans, onethisch of onfatsoenlijk zijn, mogen in Marokko niet aan kinderen worden gegeven.

Ook Nederlandse ambtenaren gebruiken die lijst. Ze waarschuwen aan de hand daarvan de Marokkaanse ouder die bij de aangifte van een pasgeboren kind een ‘verboden voornaam’ voor het kind wil, dat die naam op het consulaat en in Marokko op problemen kan stuiten.

Mohammed Benzakour hekelde in de NRC Handelsblad van 15 februari deze ‘lijst van verboden voornamen’. Zijn standpunt lijkt te zijn dat de overheid â€" de Marokkaanse en de Nederlandse â€" zich nergens mee moet bemoeien. Ouders moeten vrij zijn in de keuze van de voornaam van hun kind. Dat klinkt heel liberaal, maar het is onrealistisch gezien het feit dat elke overheid zich bemoeit met voornamen. Een oproep dat Nederlandse ambtenaren de lijst links moeten laten liggen is daarnaast in strijd met het huidige recht dat voorschrijft dat ambtenaren soms Marokkaans recht moeten toepassen.

Even zoeken op internet laat zien dat elke overheid zich met de voornamen van haar onderdanen bemoeit. Engeland en Amerika zijn heel liberaal. ‘Satan’ en ‘Lucifer’ zijn in de meeste Amerikaanse staten mogelijk, maar je kind ‘Fuck’ noemen is in strijd met de zeden en mag dus niet. Nieuw Zeeland verbood in het verleden ‘4Real’, Zweden ooit ‘Staalman’, Portugal heeft een verboden lijst met daarop onder andere ‘Lolita’, ‘Maradona’ en ‘Mona Lisa’, in Duitsland mogen ‘Judas’, ‘Kain’ en ‘Adolf Hitler’ niet en was vroeger ook ‘Jesus’ verboden. In Spanje daarentegen is ‘Jesus’ een heel gebruikelijke naam. Het verbod op bepaalde namen heeft met de geschiedenis, de cultuur en de religie van een land te maken. Doorgaans beroept een land zich erop dat het gaat om de bescherming van het kind, dat met bepaalde namen gepest of buitengesloten zal worden.

Marokko is een islamitisch land of baseert in ieder geval zijn identiteit op de islam. Het Marokkaanse wetboek van familierecht is grotendeels gebaseerd op het islamitisch recht. Een naam moet in Marokko in overeenstemming zijn met de ‘Marokkaanse identiteit’. Vele Berberse maar ook Joodse en christelijke namen zijn mogelijk, behalve als deze niet in overeenstemming is met die Marokkaanse en Islamitische identiteit. ‘Moussa’ (‘Mozes’) mag dus wel, maar niet de naam van een Berberse leider die een heidense naam heeft of zich in een ver verleden heeft verzet tegen de Marokkaanse staat en tegen de Islam.

Benzakour spreekt van ‘geschiedvervalsing’ als Marokko pre-islamitische namen verbiedt. Je zou het ook als een erkenning van die geschiedenis kunnen zien â€" juist het taboe toont immers het verboden terrein. Maar volgens de logica van Benzakour doet ook Duitsland aan geschiedvervalsing â€" met een religieus tintje â€" door de naam ‘Kain’ te verbieden, om het over ‘Adolf Hitler’ maar niet te hebben. Overigens verbiedt de Nederlandse wet namen die ‘ongepast’ zijn of die overeenstemmen met bestaande geslachtsnamen. Je kind ‘Amsterdam’ noemen, ‘Jansen’ of ‘Retemooi’ is hier niet mogelijk. Volgens Amerikaanse normen is dat een ernstige beknotting van onze vrijheid, zoals de vrijheid van Marokkaanse ouders volgens de maatstaf van onze normen wordt beperkt. Discussie over namen is interessant en misschien levert het ook iets op (culturen veranderen immers), maar wat vooral naar voren komt is de culturele en historische bepaaldheid van keuzes. Met die kennis in het achterhoofd is het niet vreemd dat Marokko zich bemoeit met naamgeving. Ook het kruid van de mensenrechten, die onder andere het familie- en gezinsleven beschermen, is daar niet tegen opgewassen. Diezelfde mensenrechten zeggen dat de overheid kan ingrijpen als ‘de goede zeden’ moeten worden bewaakt. En die ‘goede zeden’ verschillen per land.

Maar hoe zit het met ambtenaar van een gemeente in Nederland die tegen de Marokkaan die zijn kind komt aangeven zegt: “U weet dat die naam volgens het Marokkaanse recht niet toegestaan is?” Hier moeten we twee situaties onderscheiden. Ten eerste: Als de Marokkaanse aangever alleen de Marokkaanse nationaliteit heeft, dan moet â€" het Nederlandse recht schrijft dat voor â€" Marokkaans namenrecht toegepast worden. Een Nederlandse ambtenaar mag dus geen in Marokko verboden naam inschrijven. Ambtenaren zijn in die gevallen verplicht om de ‘verboden namen’ lijst te gebruiken. Ten tweede wijzen gemeenten en individuele ambtenaren erop dat zij de lijst als serviceverlening zien en hem gebruiken om Marokkaanse Nederlanders (met dubbele nationaliteit) op mogelijke problemen te wijzen als zij hun kind op het Marokkaanse consulaat aangeven. In geval van dubbele nationaliteit moet Nederlands namenrecht toegepast worden. Ambtenaren mogen in die gevallen geen namen weigeren, tenzij die naam in strijd is met het Nederlandse recht. Als Marokkaanse Nederlanders echt een bepaalde naam willen, moeten ze zich beroepen op het Nederlandse recht. Een goede ambtenaar moet zich er echter ook van overtuigen dat ouders weten wat de gevolgen zijn van de keuze voor een bepaalde naam. Het getuigt van kennis van de multiculturele samenleving als een ambtenaar een burger erop wijst dat een naam weliswaar in Nederland is toegestaan, maar dat in andere situaties (consulaat, Marokko) een naam problemen kan opleveren. De weldenkende burger mag vervolgens zelf kiezen.

Burgemeester Aboutaleb heeft gezegd dat hij de lijst met verboden namen zou verbranden als hij hem op het Rotterdamse stadhuis zou tegenkomen. Dat is onverstandig, want daarmee ontneemt hij zijn ambtenaren belangrijke kennis waar Marokkaans-Nederlandse kinderen en ouders de dupe van kunnen zijn. Het is bovendien in strijd met het Nederlandse recht, want zijn ambtenaren moeten soms Marokkaans namenrecht toepassen. Nederlandse ambtenaren moeten wel degelijk de namenlijst in hun bureaula hebben liggen, en wel tussen de verboden namenlijsten van Duitsland voor de Duitsers die in Nederland wonen, van Frankrijk, van Polen, enzovoort.

Mr. Fouad Abdi en dr. Wibo van Rossum hebben samengewerkt aan een onderzoek naar familierecht bij Marokkanen in Nederland. Van Rossum is universitair docent rechtssociologie aan de Universiteit Utrecht.

Nrc.nl

Ik kan me moeilijk voor stellen dat deze toch al zo pragmatisch ingestelde Fouad Abdi-bi-pele en van Ros-em! niet lijken te weten dat de Marokkaanse staat niet veel langer dan 53 jaar bestaat.Tenzij de Marokkaanse staat kan tijdreizen moeten ze dus absoluut geen onzin verkondigen als "de heidense Berberse leider die zich tegen de Marokkaanse staat en de Islam heeft verzet" aan de lezer die Marokko en zijn geschiedenis niet kent. Er bestaat ook geen amazighnaam met een bekende anti-Islamitische lading. Vraag aan de Marokkaanse ambtenaar van het Marokkaanse consulaat 1 op te noemen. Het is meer dat in dit geval beschuldigingen van anti-islamitisch uit de hoek anti-berbers komen.
De stelling dat veel berberse naam wel geaccepteerd zijn kunnen ze niet onderbouwen.
Ook het aanhalen van kwesties als zeden, de vergelijking AdolfHitler en Judas voor geschiedsvervalsing die gewoon niet te maken valt qua beladenheid met  geen enkele amazighnaam te vergelijken is. tenzij er sprake is van haat tegen de amazigh legacy ( de geschiedkundige erfenis) die een amazigh toebehoort, zie ik ook niet waarom men dit als argument gebruikt.
Mijn nuance ligt meer op het stelselmatig gedrag van Abdi en van Ros-em.
Ze proberen te publieke opinie te manipuleren dmv dat wanneer het ze uitkomt pragmatisch te zijn  en wanneer niet ze wel  ruime begrippen durven gebruiken zoals Marokkaanse identiteit en Islamische identiteit, of woorden zoals heidens.  Dat verdient zeker een nuance.  Waarom men dat doet is is waarschijnlijk ter ondersteuning van het anti-amazigh beleid.