Het harde leven in de Rif van begin 20e eeuw.

Gestart door Rebellious, 11/02/2009 om 01:05:33

Rebellious

Dit is niet 1 verhaal, maar verschillende feiten, vooroordelen, gebeurtenisen, vertalingen en opsommingen ook in het Engels van o.a. boeken als abdelkrim, the rifrebellion en the ait wayagher of the moroccan rif e.a.

Rifijnen, zijn net als andere Imazighen, allemaal gelijken. Bij hen, is geen man beter dan de ander. Alleen macht, door sterke familiebanden en vrienden die als 1 blok zijn, maakt het verschil met een ander.

In de Amazigh politieke structuur, waren de imgharen/stamraad de machthebbers.
De sultan van Marokko nomineerde de qaids voor elke stam, maar in de bled-siba betekende de invloed van de sultan weinig tot niets.

Jballa hadden nauwer contact met en meer onderdanigheid aan Maxzan, Rifijnen hadden weinig contact en geen onderdanigheid aan Maxzan. Jballa hadden sharia als wet, de Rifijnen de qa'ida of het gewoonterecht.
Jballa hadden minder respect voor en dientengevolge uitsluiting van vrouwen, meer dan in de Rif.

Van alle stammen in Noord-Marokko, bestaande uit Jabala, Ghomara, Senhadja en Ryafa, waren die van de Rif altijd de belangrijkste en sterkste. De Rifijnse stammen zijn Ait Wayagher, Ait Amart, Geznaya, Baqoya, Ait Touzin, Temsaman, Mestasa, Ait Gmil, Mtiwa, Ait Bufrah, Targuist, Ketama, Ait Yitteft, Ait Ourich, Tafersit, Ibdarsen, Ait Said, Iqeriyen, Ait Buyahyi, Oulad Stut, Quebdana.
En de Ait Wayagher waren de invloedrijkste en politiek meest dominante in de geschiedenis van de stammen van Noord-Marokko. Zo namen de Ait Wayagher vaker het heft in handen en de leiding over stammen van Noord-Marokko, in de oorlog tegen buitenlandse machten, bijv. de inname van Tanger tegen Engelsen, tegen Bouhmara, de rifoorlog, en de rifopstand van '58.

Een Rifijnse gezegde zegt dat, de rest van de stammen dansten naar de geluiden van de ait Wayagher-trommel.

Als een Rifijn sterk en moedig was, was hij goed. Als een Rifijn zwak was, was hij slecht. Een Rifijn moest moedig en zorgzaam zijn.

Een Rifijn zag zich zelf als onoverwinnelijk, geen macht kon zijn stam aan. Een Rifijn zou nooit zich laten besturen door een buitenlandse macht, alleen Allah swt is hun Koning. Hij vecht liever als Amjhad tot het bittere einde, dan leven als knecht.

Vrouwen in noord-Marokko bedekten hun gezichten niet, behalve de Riffijnse vrouwen, die deden dat en nu nog steeds wanneer een mannelijke voorbij ganger langs wandelde.

De vrouwen van de Jabala mochten niet naar de souk, terwijl de vrouwen van de Rifijnen dat wel mochten (wel gescheiden van mannen), in t bijzonder die van de Ait wayagher, die aparte markten hadden waar alleen vrouwen kwamen.

Natuurlijk kenden de stammen ook onderling kleine oorlogen binen 1 stam, in tijden van verveling, om zo op scherp te blijven, zie het als trainen en fit blijven, de Rifijn was nou eenmaal strijdlustig en geweldadig. Ze hadden weinig te eten, maar de gezonde berglucht en de natuur maakte hen tot fisiek sterke goed gebouwde mannen.

Onderwijs bestond uit Koraanles. Kinderen leerden de verzen van de Koraan uit het hoofd, tot ze het hebben beheerst. Vanaf dat punt begonnen ze Koranische commentaar en Hadieth te bestuderen.

Rifijnen geloofden/geloven in zielen van kwade Jinn. Er werd gedacht dat Jinns machteloos zouden zijn als je metaal droeg. Vandaar dat vrouwen versieringen van metaal droegen en mannen geweren droegen met patronen, om zo veilig te zijn voor Jinns (en voor vijanden).

Marokkanen geloofden/geloven ook in heiligen, wat schijnt begonnen te zijn in de 13e eeuw. Als Jinns het kwaad vertegenwoordigen, dan vertegenwoordigen heiligen het goede, zo werd er gedacht. Zo is het in balans.
Je had 2 soorten heiligen:
1.   Sherifs, nakomelingen van de Profeet Mohammed (saws) langs zijn dochter Fatima en haar man Ali.
2.   Imrabden, die hun heiligheid hebben gekregen van de gemeenschap, niet door afstamming, als sherifs, maar door het verrichten van wonderen, en (Islamitische) geloofs genezing.

Er werd vermeld dat de Ait Buayach-clan, een politieke divisie van Ait Wayagher, de grootste vecht reputatie hadden in heel Noord-Marokko, ze werden gevreesd van het oosten tot in het westen.

Een Rifijn die geen moord heeft gepleegd voor hij getrouwd was, werd niet gezien als man.


A common boast ammong the Ait Wayagher was:
‘’ We could still go out alone and beat any tribe(man) any day of the week’’


A North African proverb has it that:’’ the Tunisian is a woman, the Algerian is a man, and the Moroccan is a lion’’.
One might add that once aroused, the Moroccan Berber is a particularly ferocious lion. These were the people with whom Spain and enventually France had to deal. Surely no imperialistic or colonial power anywhere in the world has even encountered more formidable opponents than the Berbers of Spanish Morocco.


MBTiza

Afgelopen tijd met jouw neus in de boeken gedoken :-)

MBTiza

Citaat van: RifRebel op 11/02/2009 om 01:05:33

In de Amazigh politieke structuur, waren de imgharen de machthebbers en zij kozen de leider/qaid voor elke stam.
De sultan van Marokko nomineerde de qaids voor elke stam, maar in de bled-siba betekende de invloed van de sultan weinig tot niets. Dit geldt ook in de Rif, daar bepaalde niet de sultan maar de Imgharen wie de leider werd.


Een Amghar werd gekozen a.h.v. zijn land (rijkdom) en nog belangrijker het aantal broers/neven.

Ze zeiden destijds ook 'Argaz bra aithmas rmuth ghair ass (man zonder broers is a dead man)'



Citeer
De vrouwen van de Jabala mochten niet naar de souk, terwijl de vrouwen van de Rifijnen dat wel mochten (wel gescheiden van mannen), in t bijzonder die van de Ait wayagher, die aparte markten hadden waren alleen vrouwen kwamen.

Jbala hadden overigens wel mannenmarkten (homo's), deze werden verboden door Abd-krim, staat volgens mij in Rebels in the Rif van Woolman.

Die aparte markten voor vrouwen waren onstaan nadat er een oorlog had plaats gevonden tussen de Aith Wayagher fracties onderling.


Taker3acht_Beni_Sidel

Leuk stukje, hou wel van zulke geschiedenis-verhaaltjes over de Rif zelf.

Rebellious

Citaat van: Taker3acht_Beni_Sidel op 11/02/2009 om 14:40:52
Leuk stukje, hou wel van zulke geschiedenis-verhaaltjes over de Rif zelf.
dank je outcma ;)

Rebellious


Rebellious

Citaat van: ElGalloNegro op 11/02/2009 om 11:44:04
Een Amghar werd gekozen a.h.v. zijn land (rijkdom) en nog belangrijker het aantal broers/neven.

Ze zeiden destijds ook 'Argaz bra aithmas rmuth ghair ass (man zonder broers is a dead man)'



Jbala hadden overigens wel mannenmarkten (homo's), deze werden verboden door Abd-krim, staat volgens mij in Rebels in the Rif van Woolman.

Die aparte markten voor vrouwen waren onstaan nadat er een oorlog had plaats gevonden tussen de Aith Wayagher fracties onderling.


Dank je voor de toegevoegde waarde.

Ik wilde in eerste instantie de jabala niet zwart maken, vandaar dat ik t had weggelaten.

Je hebt het over dit tukje:

A somewhat suprising fact about the tribesman of the Jibala, Gomera and Senhadja was the high incidence of homosexuality among them. In fact there were boy markets in Chaouen and at other places in the northwest as late as 1937.
The Rifians were generally of a very different sort, and Abd El Krim made homosexuality punishable by death. On the occasion when two Jiblis were caught in fragrante delicto, the Rifians soaked them in gasoline and burned them alive.

Taker3acht_Beni_Sidel