De wereld kan niet blijven wegkijken

Gestart door Inuit, 07/01/2009 om 20:32:37


TheCFO



(plaatje stond op nrc.nl onder de column van Benzakour)

Sa3ieD

#2
Iedereen wil iets doen maar niemand kan iets doen.

Zoals de meeste conflicten tussen landen of binnen landen kan de internationale gemeenschap alleen maar toekijken. Derdewereldlanden zijn veelal politiek, economisch, militair en democratisch zwak waardoor het gelegitimeerd is vredestroepen te sturen. In Israel / Palestina kan niet ingegrepen worden zonder een boosdoener aan te wijzen. Wordt Hamas aangewezen als boosdoener dan is een vredesleger minder gelegitimeerd omdat Israel's troepenmacht sterk genoeg is om het klusje te klaren. Wordt Israel aangewezen als boosdoener dan krijg je een vredesleger die het land niet eens in mag komen. Voor ingrijpen moet er daadwerkelijk sprake zijn van onmacht, de betreffende staat moet zo dusdanig zwak zijn en dit ook erkennen dat deze het conflict niet zelf op kan lossen. In het geval van Israel is het gewoon niet zo. Denk dat het Hamas ook gewoon ontbreekt aan realiteitsbesef, op militair vlak kunnen zij het gewoon niet winnen van Israel. Politiek strategisch is het natuurlijk zwak om dit toe te geven, hoewel het overduidelijk is. Ik denk dat de Palestijnen in de jaren 60 zijn blijven hangen met het romantiseren van een vrijheidsstrijd. Er is echter niets romantisch aan gebombardeerd worden. Bij Israel is er uiteraard ook gebrek aan realiteitsbesef, in de zin dat de Palestijnen zomaar alles slikken. Beide partijen praten maar luisteren niet naar elkaar.

Ik hoor wel iedereen huilen dat er IETS moet gebeuren. Maar wat zou er dan moeten gebeuren? Ik heb eigenlijk in jaaaaaaaaaaaaaren discussie nog nooit een realistische oplossing gehoord.

TamurtIno

#3
Citaat van: Sa3ieD op 08/01/2009 om 12:24:41
Ik hoor wel iedereen huilen dat er IETS moet gebeuren. Maar wat zou er dan moeten gebeuren? Ik heb eigenlijk in jaaaaaaaaaaaaaren discussie nog nooit een realistische oplossing gehoord.
Dat is inderdaad ook de vraag die ik vaak stel.
Iedereen uit kritiek op Arabische islamitische landen, maar deze kunnen niets doen. In het verleden hebben Arabische landen waaronder Marokko tegen Israel gevochten. Het gevolg daarvan is dat Israel daarmee groter en groter wordt. Bij iedere oorlog tussen Israël en Arabieren, bereidt Israël haar grondgebied uit.  VN wou vroeger Palestina verdelen in twee: de ene helft voor Joden en de andere helft voor Arabieren. Arabische landen weigerden het voorstel en gingen tezamen oorlog voeren tegen Israël. Het resultaat is dat alle die Arabieren verslagen zijn door Joden en Israel werd groter.

Israel bezet nog steeds grondgebied van Joerdanie en Syrie. omdat deze landen Israel hebben aangevallen "Om Palestijnen te helpen".

Ieder Arabisch land dat Israel durft aan te vallen, zal door Israël vernietigd worden.

Overal in "de Arabische landen" vinden demonstraties tegen Egypte. Maar Egypte moet de kant van Israël kiezen. Israël heeft niet voor niets Senai terug gegeven aan Egypte. Egypte moet ook iets terug geven en dat doen ze door de kant van Israël te kiezen.  Daarnaast ontvangt Egypte miljarden Dollar van Amerika. Zonder die miljarden gaan Egyptenaren dood aan honger.

Inuit

#4
Citaat van: Sa3ieD op 08/01/2009 om 12:24:41
Ik hoor wel iedereen huilen dat er IETS moet gebeuren. Maar wat zou er dan moeten gebeuren? Ik heb eigenlijk in jaaaaaaaaaaaaaren discussie nog nooit een realistische oplossing gehoord.
Ik vind het wel knap dat jij het in de afgelopen periode heb weten te presteren om niet te horen waar de velen om vragen, namelijk dat bijv. de EU of om te beginnen de minister president en/of de minster van buitenlandse zaken van NL wat realistischere taal zouden uitkramen richting Israel en dezen erop wijzen dat het niet houden aan afspreken gevolgen heeft (en dan ook de daad bij het woord voegen uiteraard). Ik denk dat dit al een hele grote stap in de goede richting is. Niemand vraagt om militaire interventie (dit zou mijn inziens ook nooit de bedoeling moeten zijn), omdat iedereen weet dat dat niet reeel en haalbaar is, maar Israel laten weten en merken dat het gedaan is de onvoorwaardelijke steun en dat ook voor haar grenzen en regels gelden  is meer dan voldoende.

Inuit

#5
Citaat van: TamurtIno op 08/01/2009 om 12:47:14
Dat is inderdaad ook de vraag die ik vaak stel.
Iedereen uit kritiek op Arabische islamitische landen, maar deze kunnen niets doen. In het verleden hebben Arabische landen waaronder Marokko tegen Israel gevochten. Het gevolg daarvan is dat Israel daarmee groter en groter wordt. Bij iedere oorlog tussen Israël en Arabieren, bereidt Israël haar grondgebied uit.  VN wou vroeger Palestina verdelen in twee: de ene helft voor Joden en de andere helft voor Arabieren. Arabische landen weigerden het voorstel en gingen tezamen oorlog voeren tegen Israël. Het resultaat is dat alle die Arabieren verslagen zijn door Joden en Israel werd groter.

Israel bezet nog steeds grondgebied van Joerdanie en Syrie. omdat deze landen Israel hebben aangevallen "Om Palestijnen te helpen".

Ieder Arabisch land dat Israel durft aan te vallen, zal door Israël vernietigd worden.

Overal in "de Arabische landen" vinden demonstraties tegen Egypte. Maar Egypte moet de kant van Israël kiezen. Israël heeft niet voor niets Senai terug gegeven aan Egypte. Egypte moet ook iets terug geven en dat doen ze door de kant van Israël te kiezen.  Daarnaast ontvangt Egypte miljarden Dollar van Amerika. Zonder die miljarden gaan Egyptenaren dood aan honger.
leuke 'analyse' :-)

Sa3ieD

#6
Citaat van: Inuit op 08/01/2009 om 16:19:23
Ik vind het wel knap dat jij het in de afgelopen periode heb weten te presteren om niet te horen waar de velen om vragen, namelijk dat bijv. de EU of om te beginnen de minister president en/of de minster van buitenlandse zaken van NL wat realistischere taal zouden uitkramen richting Israel en dezen erop wijzen dat het niet houden aan afspreken gevolgen heeft (en dan ook de daad bij het woord voegen uiteraard). Ik denk dat dit al een hele grote stap in de goede richting is. Niemand vraagt om militaire interventie (dit zou mijn inziens ook nooit de bedoeling moeten zijn), omdat iedereen weet dat dat niet reeel en haalbaar is, maar Israel laten weten en merken dat het gedaan is de onvoorwaardelijke steun en dat ook voor haar grenzen en regels gelden  is meer dan voldoende.

Zoals ik zei: geen realistische oplossingen. Ik denk dat je de wereld van internationale betrekkingen niet begrijpt, zoals velen eigenlijk. Ieder land respecteert de soevereiniteit van een ander land, doen ze dat niet dan schieten ze zichzelf in hun voet (tenzij er sprake is van scheve machtsverhoudingen). De EU heeft niets te vertellen over Israël (of welk ander "niet-derdewereld" land), net zo min als VN er iets over te zeggen heeft. Wat is voor Israël belangrijker? Wat een of ander buitenlands instituut zegt of wat de binnenlandse politiek/groeperingen willen? Geen een land laat zich de les lezen. De enige macht om iets te veranderen zit in Israël zelf, namelijk de bewoners. Wat er nu aan de hand is in Gaza kun je niet los zien van de afgelopen 50 jaar. Dat weet de EU en dat weet de VN. Stel je voor dat Israël morgen stopt met haar acties in Gaza. Is het conflict dan opgelost? De enige oplossing (van buitenaf) is de meest onwaarschijnlijke, namelijk de complete ontwapening van zowel Israël als Palestina en het installeren van een internationale politiemacht.

Berkoekes

#7
Citaat van: Sa3ieD op 08/01/2009 om 18:53:02
Zoals ik zei: geen realistische oplossingen. Ik denk dat je de wereld van internationale betrekkingen niet begrijpt, zoals velen eigenlijk. Ieder land respecteert de soevereiniteit van een ander land, doen ze dat niet dan schieten ze zichzelf in hun voet (tenzij er sprake is van scheve machtsverhoudingen). De EU heeft niets te vertellen over Israël (of welk ander "niet-derdewereld" land), net zo min als VN er iets over te zeggen heeft. Wat is voor Israël belangrijker? Wat een of ander buitenlands instituut zegt of wat de binnenlandse politiek/groeperingen willen? Geen een land laat zich de les lezen. De enige macht om iets te veranderen zit in Israël zelf, namelijk de bewoners. Wat er nu aan de hand is in Gaza kun je niet los zien van de afgelopen 50 jaar. Dat weet de EU en dat weet de VN. Stel je voor dat Israël morgen stopt met haar acties in Gaza. Is het conflict dan opgelost? De enige oplossing (van buitenaf) is de meest onwaarschijnlijke, namelijk de complete ontwapening van zowel Israël als Palestina en het installeren van een internationale politiemacht.
Dat heb je fout Sa3ied. Israel is de propaganda-oorlog aan het verliezen. Zie eerst: http://nl.youtube.com/watch?v=KntmpoRXFX4. Als je dit weet, dan moet je ook weten dat Livni en de andere presidentskandidaten al voor de aanvallen op Gaza, tijdens het staakt-het-vuren, aangekondigd hebben om Gaza aan te vallen en Hamasleden te liquideren. Ideologisch is het doel om de burgers te terroriseren en op de rand van de hongersdood te brengen, zodat ze zelf zullen besluiten om Gaza 'vrijwillig' te verlaten waarna het land door Joden bewoon kan worden. Zo is het immers in het verleden gegaan. Economisch is het doel om Gaza's grote gasreserves voor de kust in handen te nemen. Politiek is het doel om verkozen te worden en net voordat de gestoorde Bush vertrekt ongehinderd geopolitiek vorderingen te maken.

De VN, en daaraan gekoppeld het internationaal recht, is het enige middel dat er is om tot rechtvaardige oplossingen te komen tussen staten. Dat is, zoals de oplossing al 40 jaar lang luidt, opgetekend volgens het internationaal recht in verschillende VN-resoluties:  beeindiging van de bezetting, het tekenen van een vredesverdrag, de stichting van een Palestijnse staat, terugtrekking tot de grenzen van 1967, een redelijke oplossing voor het vluchtelingenprobleem en vrijlating van alle Palestijnse gevangenen. Nogmaals daar hoeven Hamas of andere Palestijnen niet over te onderhandelen. Hamas heeft al vele malen laten weten dat het bereidt is om de wapens neer te leggen en Israel te erkennen als enkel het internationaal recht gerespecteerd wordt. Zelfs meteen na hun verkiezingsoverwinning. Maar itt tot Iran, die zware economische sancties aan zijn broek kreeg voor het schenden van het internationaal recht, of het eufemistisch genoemde olie-voor-voedsel-programma ten tijde van het regime van Saddam met 2 miljoen slachtoffers tot gevolg, wordt Israel beloond met wapens, politieke steun en intensieve economische verdragen met o.a. de EU (het in december gesloten versterkte associatieverdrag met als één van de voorwaarden het in acht houden van de mensenrechten). Bovendien, al begin vorig jaar verklaarde Karen Koning Abu Zayd, hoofd van de United Nations Relief and Works Agency (UNRWA), "Gaza is on the threshold of becoming the first territory to be intentionally reduced to a state of abject destitution, with the knowledge, acquiescence and - some would say - encouragement of the international community."

Om te denken dat de bevolking van Israel een omslag zal moeten maken - een reden voor deze gedachte kan zijn dat de democratische grondslag van de staat dit mogelijk zal maken - is geen juiste weergave van de werkelijkheid. Los van het democratische gehalte van Israel (volgens mij is Israel niets meer dan een gemilitariseerde pseudo-theologische apartheidsstaat die uitgaat van exclusiviteit zonder grondwettelijke grondslag), druist een verandering in de opinie van het Israelische volk simpelweg tegen alles in wat de Israelische staat vormt en heeft gevormd. Dit feit wordt niet ter discussie gesteld in Israel, omdat het simpelweg het einde zou betekenen van de zionistische onderneming. Jood zijn betekent in deze context het bestaan van de staat Israel. Geen Israel, geen Joodse identiteit voor Joden- thuis en overzees. De agressie in Gaza moet je ook in deze context zien. In de woorden van de Britse correspondent Jonatahan Cook:

‘Hoe zullen de moderne zionisten de eenzijdige afscheiding omzetten in transfer? Hoe zal Herzl’s oorspronkelijke visie van etnische zuivering, afgedwongen door strikte etnische afzondering, in de wereld van vandaag de dag worden gerealiseerd? Het huidige beleg van Gaza biedt een sjabloon. Na de terugtrekking is Israël in staat geweest om op eigen houtje de beschikbaarheid van hulp, voedsel, brandstof en humanitaire diensten voor de bewoners van Gaza af te sluiten. Het normale leven is verder geërodeerd door supersonische knallen, willekeurige Israëlische luchtaanvallen, en herhaaldelijke kleinschalige invasies die een groot aantal slachtoffers, vooral onder burgers, hebben veroorzaakt…. Het uiteindelijke doel van deze extreme vorm van afscheiding is overduidelijk: transfer. Door de Palestijnen de elementaire voorwaarden van een normaal leven te ontnemen, wordt aangenomen dat ze tenslotte het verkiezen te vertrekken â€" wat opnieuw aan de wereld kan worden verkocht als een vrijwillige exodus. En als de Palestijnen het verkiezen om hun vaderland te verlaten, dan hebben ze, in het zionistische denken, hun recht op het land verbeurd â€" net zoals eerdere generaties zionisten meenden dat de Palestijnse vluchtelingen dat gedaan hadden door in de oorlogen van 1948 en 1967 zogenaamd te vluchten.’

Los van de eerder genoemde rechtvaardige oplossing, is er geen ander haalbaar alternatief dat niet gepaard gaat met massaal bloedvergieten, het terroriseren van mensen of de kiem zetten voor een volgende massalere oorlog.
Deze oplossing ligt bij de lidstaten van de EU en vooral de VS. Elke oplossing die uit de koker van Israel zal komen heeft onvermijdelijk te maken met etnische zuiveringen en massamoord. De Palestijnen en andere Arabische landen inclusief Iran hebben geen enkele mogelijkheid om een oplossing te forceren, behalve dat de bevolking van de Arabische landen hun eigen regeringen omver gooien en de nu zo machtige Islamisten het roer overnemen. Dat zal tot nog meer bloedvergieten leiden, in een nog grotere vernietigingsoorlog. Misschien dat dan, pas dan, de bevolking van Israel anders zal denken over de zionistische staat in haar huidige gedaante. Dan moeten ze wel eerst het machtige militaire apparaat overwinnen en dat zie ik niet gebeuren. Muhiem, hoe dan ook, als je een beetje humaan ingesteld bent wees dan nooit aanhanger van de recht van de sterkste.

TamurtIno

#8
Citaat van: Berkoekes op 08/01/2009 om 20:03:57
Ideologisch is het doel om de burgers te terroriseren en op de rand van de hongersdood te brengen, zodat ze zelf zullen besluiten om Gaza 'vrijwillig' te verlaten waarna het land door Joden bewoon kan worden. Zo is het immers in het verleden gegaan.
Gazza bezetten is niet het doel, want Israel is twee jaar geleden uit Gezza terug getrokken. Nu komen ze terug omdat ze bestoken worden door Jihadisten.
Als Hamas Israël niet had bestoken met vuurwerk, dan was er nog steeds niets aan de hand. De president Abbas zei zelf dat hij Hamas heeft verzocht om te stoppen met het aanvallen van Israël met raketten, maar Hamas heeft niet geluisterd.

Zeg eens eerlijk, welk land zal accepteren dat ze  door een gewapende groep aangevallen wordt?


Sa3ieD

In welk opzicht heb ik het mis? Je tikt een heel verhaal maar maakt geen punt, of ja een paar punten die mijn verhaal niet echt tegenspreken.

PS: Ik doe geen waarde uitspraken over goed of kwaad. Elk verloren onschuldig leven is er een teveel, laat ik dat voorop stellen. Ik bekijk het alleen vanuit de internationale betrekkingen. Ik denk dat ze bij rechten een ander idee geven van de VN en het internationaal recht. Bij de politicologie zijn er op internationaal vlak namelijk geen regels of vanzelfsprekendheden. Vandaar dat conflicten op internationaal vlak ook vrijwel niet op te lossen zijn, niet door middel van verdragen tenminste. Er is geen instituut die het kan handhaven, het is allemaal op basis van vrijwilligheid. Persoonlijk vind ik Israël een gevaar. Al is het maar vanwege de politieke instabiliteit en de grote verschillen in Israël zelf en het allerbelangrijkst, kernwapens. Ik zou in elk geval geen Israël willen zien die in een hoek gedreven wordt door de wereld. Israël is dan ook een uit de hand gelopen project van het westen. Zij hebben het gecreëerd maar kunnen het niet meer in de hand houden.

MBTiza

#10
Citaat van: TamurtIno op 08/01/2009 om 20:48:13
Gazza bezetten is niet het doel, want Israel is twee jaar geleden uit Gezza terug getrokken. Nu komen ze terug omdat ze bestoken worden door Jihadisten.
Als Hamas Israël niet had bestoken met vuurwerk, dan was er nog steeds niets aan de hand. De president Abbas zei zelf dat hij Hamas heeft verzocht om te stoppen met het aanvallen van Israël met raketten, maar Hamas heeft niet geluisterd.

Zeg eens eerlijk, welk land zal accepteren dat ze  door een gewapende groep aangevallen wordt?




Het bestoken van Israël is een gevolg van het liquideren van Hamasleden door Israël ten tijde van het  wapenstilstand.

Verder is Israel een militaire staat, alle leden van kabinet hebben in het leger of bij de Mossad gezeten of in een van de Joodse terreurbewegingen zoals de Irgunof Hagana, spierballentaal is de enige taal die zij spreken. Van hen moet je geen compromis verwachten. 
Verder is het zo dat iedere premier bij aantreden een zgn. dodenlijst moet tekenen waarop 'vijanden' van de staat staan, deze vijanden wacht namelijk een liquidatie.

Berkoekes

Citaat van: TamurtIno op 08/01/2009 om 20:48:13
Gazza bezetten is niet het doel, want Israel is twee jaar geleden uit Gezza terug getrokken. Nu komen ze terug omdat ze bestoken worden door Jihadisten.
Als Hamas Israël niet had bestoken met vuurwerk, dan was er nog steeds niets aan de hand. De president Abbas zei zelf dat hij Hamas heeft verzocht om te stoppen met het aanvallen van Israël met raketten, maar Hamas heeft niet geluisterd.

Zeg eens eerlijk, welk land zal accepteren dat ze  door een gewapende groep aangevallen wordt?


Het oorspronkelijke idee was: als de complete infrastructuur in de Gazastrook en humanitaire organisaties van Hamas vernietigd zijn en er vervolgens enkel totale anarchie heerst, zal de bevolking in opstand komen en het Hamasbestuur omverwerpen. Mahmoed Abbas kan dan terugkeren naar Gaza boven op een Israelische tank. Door velen in Israel (lees maar eens de Israelische kwaliteitskrant Haaretz erop na) wordt Fatah (het vroegere PLO) bijna als een tak van de zionistische organisatie beschouwd. Dat komt omdat ze grotendeels corrupt zijn en geinfiltreerd door Israel. Dat zag je meteen na de verkiezingsoverwinnig van Hamas, waarbij Israel en de VS een coup organiseerden zodat Fatah de Hamas-regering omver zou werpen. Fatah werd uiteindelijk teruggedrongen tot de Westbank en Hamas ging daar ondergronds.

Laten we eens het virtuele uitgangspunt nemen dat Hamas de extremistische organisatie is die geen vrede wil en Fatah wel. De logische conclusie voor een vredelievende Israelische regering zou zijn om verregaande concessies te doen aan de leiding van Fatah: beeindiging van de bezetting, het tekenen van een vredesverdrag, de stichting van een Palestijnse staat, terugtrekking tot de grenzen van 1967 etc. (zie boven). Dat zou zeker de opkomst van Hamas tot staan hebben gebracht.
Maar logica heeft weinig betekenis bij de zionisten. Niks hiervan gebeurde. Integendeel, na de moord op Arafat (hij werd vergiftigd) verklaarde Ariel Sharon, destijds Israels premier, dat Abbas - die Arafats plaats innam - een ‘geplukte kip’ was. De vredesonderhandelingen, onder Amerikaans toezicht, werden een grap. De meest aangewezen leider van Fatah, Marwan Bargoeti, kreeg levenslange gevangenisstraf en zit nog altijd vast. Het stelen van land en de bouw van nederzettingen op de Westbank en in Oos-Jeruzalem (volgens het internationaal recht een misdaad) ging en gaat nog altijd gewoon door. Kortom, Fatah met Abbas voorop heeft geen enkel resultaat voor de Palestijnen neergezet en zijn volk wordt nog steeds op de Westelijke Jordaanoever bestolen en vernederd met checkpoints. Net als in Gaza heeft dit als doel om de Palestijnen het leven onmogelijk te maken met bovendien geen kans op verzet waarna ze - zo is het in verleden gegaan - vanzelf zullen vluchten naar de vele vluchtelingenkampen in Jordanie en Libanon. Abbas is, net als vele van zijn Arabische collega's, gewoon een Amerikaans-Israelische trekpop die met dollars, shekels en misselijkmakende machtspretenties in het zadel tracht te blijven.

Om terug te keren naar je insinuatie en je vraag: Als Hamas Israël niet had bestoken met vuurwerk, dan was er nog steeds niets aan de hand...Zeg eens eerlijk, welk land zal accepteren dat ze  door een gewapende groep aangevallen wordt?


De situatie is zo. Het was niet eens een kwestie van een staakt-het-vuren dat werd doorbroken, want om te beginnen was er geen werkelijk staakt-het-vuren geweest. De belangrijkste voorwaarde voor een staakt-het-vuren in de Gazastrook is het openen van de grensovergangen. Zonder een stroom van levensbenodigdheden is er geen leven mogelijk in Gaza. Maar de grensovergangen waren hermetisch afgesloten, behalve af en toe een paar uur. De blokkade te land, ter zee en in de lucht tegen anderhalf miljoen mensen is een oorlogsdaad, even erg als het gooien van bommen of het lanceren van raketten. Het verlamt het leven in de Gazastrook: de meeste bronnen van werkgelegenheid worden uitgeschakeld, honderdduizenden worden naar de rand van de hongerdood geduwd, de meeste ziekenhuizen kunnen niet langer functioneren, de toevoer van elektriciteit en water wordt afgesneden.
Israel, die besloot dat de grensovergangen zouden worden gesloten â€" volgens welke reden dan ook â€" wist dat er onder deze omstandigheden geen sprake kan zijn van een werkelijk staakt-het-vuren. Dat is het belangrijkste punt. Daarna kwamen de kleine provocaties van de kant van Israel die bedoeld waren Hamas een reactie te ontlokken. Na vele maanden waarin er nauwelijks Hamas-raketjes werden afgeschoten, werd een Israelische legereenheid naar de Gazastrook gestuurd ‘om een tunnel te vernietigen die in de buurt van de grens uitkwam’. Als je het militair bekijkt dan zou het zinvoller zijn geweest een hinderlaag op te stellen aan de Israelische kant van de grens. Maar het doel was  een manier te vinden voor het beeindigen van het staakt-het-vuren, en dan op zo’n manier dat het gemakkelijk was daar de Palestijnen de schuld van te geven. En natuurlijk, na enige van zulke acties waarbij Hamasstrijders werden gedood, sloeg Hamas terug met een offensief van raketten en was het afgelopen met het staakt-het-vuren. Iedereen gaf natuurlijk Hamas de schuld.

Nu het Israelische plan niet gelukt is om de bevolking van Gaza tegen Hamas op te zetten, door een blokkade van 1,5 miljoen Palestijnen, die hen nog voor de invasie noopte om als voedsel gras in water te koken, om hen zo tot op de rand van de hongersdood te brengen, moest men iets verder gaan: Hamasleden executeren en de bevolking nog meer terroriseren. Dat doen ze door VN-gebouwen, scholen en ambulances aan te vallen, de laatste veilige toevluchtsoord voor de Palestijnen. Op die manier geeft men het signaal af dat Palestijnen in Gaza, door niemand beschermd kunnen worden. Zo is het in het verleden gegaan tijdens de verschillende Israelische terreuracties tegen de Palestijnen en vluchtelingenkampen in de omringende landen, en zo gaat het vandaag de dag nog steeds.

Berkoekes

Citaat van: Sa3ieD op 08/01/2009 om 21:22:07
In welk opzicht heb ik het mis? Je tikt een heel verhaal maar maakt geen punt, of ja een paar punten die mijn verhaal niet echt tegenspreken.

PS: Ik doe geen waarde uitspraken over goed of kwaad. Elk verloren onschuldig leven is er een teveel, laat ik dat voorop stellen. Ik bekijk het alleen vanuit de internationale betrekkingen. Ik denk dat ze bij rechten een ander idee geven van de VN en het internationaal recht. Bij de politicologie zijn er op internationaal vlak namelijk geen regels of vanzelfsprekendheden. Vandaar dat conflicten op internationaal vlak ook vrijwel niet op te lossen zijn, niet door middel van verdragen tenminste. Er is geen instituut die het kan handhaven, het is allemaal op basis van vrijwilligheid. Persoonlijk vind ik Israël een gevaar. Al is het maar vanwege de politieke instabiliteit en de grote verschillen in Israël zelf en het allerbelangrijkst, kernwapens. Ik zou in elk geval geen Israël willen zien die in een hoek gedreven wordt door de wereld. Israël is dan ook een uit de hand gelopen project van het westen. Zij hebben het gecreëerd maar kunnen het niet meer in de hand houden.
Jammer dat je het niet begrijpt, want ik heb precies aangegeven wat er mis is aan je verhaal.

Het instituut dat het moet handhaven is er wel degelijk. Dat instituut is geregeld door ondertekening van mensenrechtenverdragen. Lidstaten worden hiermee verplicht het land - Israel - dat die resoluties overtreedt te dwingen om ze ui te voeren. Daarbij zijn er verschillende drukmiddelen die ook in resoluties uitgederukt worden, zoals een economische of financieele boycot. De VS en Europa zijn hierbij cruciaal. Irak werd bijvoorbeeld voor veel minder geboycot. Een ander middel, behalve wapens, is er niet.

Vergis je niet, dat Israel grote verschillen herbergt als het gaat om de zionistische politiek is niet juist. Alle partijen die in het parlement of bij het establishment betrokken zijn hebben unaniem het zionisme als politieke ideologie. Dat kan ook niet anders zoals in mijn eerste verhaal te lezen valt. Die instabiliteit is slechts schijn. De Arbeiderspartij is net als Likoed uitgesproken voorstander van deze politiek. De kleine vredesorganisaties daar (zoals Beit Selem) herbergen niet meer dan een paar honderd activisten.

Europa en de VS zien in de politiek van het zionisme meestentijds hun eigen belangen gediend. Israel verricht hand-en-span-diensten in het Midden-Oosten voor haar bondgenoten in het grote geopolitieke spel om belangen.

Tenslotte, net als de VS heeft Israel bijvoorbeeld dezelfde ideologische grondslag; zeg maar de 'pilgrim'-ideologie. Het ontstaan van de VS met in het begin de grote toevloed van Europese immigranten op zoek naar 'het land van de mogelijkheden' (vergelijk, 'het beloofde land') en met haar wortels in het uitmoorden van de 'inferieure' Indianen.

Europa heeft door de Tweede Wereldoorlog vanwege schuldgevoel de joden heilig verklaard. Vandaar dat ze ook niks fout kunnen doen.

De wereld is zo cynisch. Er is geen onmiddelijke oplossing voor. Je kunt hooguit met de mensen meeleven en hopen dat de publieke opinie en de regeringen in het westen hun meningen herzien.

Inuit

Citaat van: Sa3ieD op 08/01/2009 om 18:53:02
Zoals ik zei: geen realistische oplossingen. Ik denk dat je de wereld van internationale betrekkingen niet begrijpt, zoals velen eigenlijk. Ieder land respecteert de soevereiniteit van een ander land, doen ze dat niet dan schieten ze zichzelf in hun voet (tenzij er sprake is van scheve machtsverhoudingen). De EU heeft niets te vertellen over Israël (of welk ander "niet-derdewereld" land), net zo min als VN er iets over te zeggen heeft. Wat is voor Israël belangrijker? Wat een of ander buitenlands instituut zegt of wat de binnenlandse politiek/groeperingen willen? Geen een land laat zich de les lezen. De enige macht om iets te veranderen zit in Israël zelf, namelijk de bewoners. Wat er nu aan de hand is in Gaza kun je niet los zien van de afgelopen 50 jaar. Dat weet de EU en dat weet de VN. Stel je voor dat Israël morgen stopt met haar acties in Gaza. Is het conflict dan opgelost? De enige oplossing (van buitenaf) is de meest onwaarschijnlijke, namelijk de complete ontwapening van zowel Israël als Palestina en het installeren van een internationale politiemacht.
Ik hoef de wereld van internationalte betrekkingen niet te begrijpen om in te zien dat Israel geen eiland is en dus aardig wat betrekking heeft met aardig wat staten die hun het nodige opleveren. Als deze staten nou eens beginnen met voowaarden te stellen aan deze betrekking en deze te koppelen aan (internationale) afspraken, (en volgens mij is dit een hele normale gang van zaken in de wereld) dan denk ik dat we op de goede weg zijn. Pas dan kan er een oplossing komen die voor beide partijen acceptabel zou kunnen zijn. Dus idd, het probleem is nog niet opgelost als men morgen zeg de in juni gemaakte afspraken nakomt, verre van, maar door geen enkele afspraak na te komen sluit Israel de deuren naar iedere mogelijkheid op een oplossing voor het probleem. Maar met de huidige toestand kan Israel iedere afspraak, VN resolutie, e.d. in de wind slaan zonder dat dit enige gevolgen heeft, omdat de rest van de wereld (en dan met name hun bondgenoten) het weliswaar met fluwelen handschoentjes afkeuren, maar meer ook niet. Dus waarom zou een Israel haar handelen veranderen? Ze zouden gek zijn als ze dat wel zouden doen!
Je hele verhaal over soevereiniteit en een ingrijpen/oplossing van buitenaf staat hier helemaal los van (al is het alleen al omdat ik dat expliciet heb genoemd in mijn vorige reactie), dus ik snap niet echt waarom je het dan toch noemt.

TamurtIno

Citaat van: ElGalloNegro op 08/01/2009 om 22:17:02

Het bestoken van Israël is een gevolg van het liquideren van Hamasleden door Israël ten tijde van het  wapenstilstand.

Ik weet niet wie de wapenstilstand eerst heeft beëindigt. Israël geeft de schuld aan Hamas en Hamas geeft de schuld aan Israel. Hamas is zwak en wil stoer doen met Israel en dat werk niet.
Israel heeft vorige jaar Syrie gebombardeerd, maar Syrie heeft niet gereageerd op de aanval van Israel. En dit is een verstandige keuze.  Hamas wil Israel bang maken met het vuurwerk.

http://www.nrc.nl/buitenland/article2092538.ece/Hamas_waarschuwt_Israel_voor_einde_wapenstilstand