PvdA-Kamerlid bepleit 'vernederen' van Marokkanen

Gestart door Tamza, 15/10/2008 om 21:33:46

Tamza


AMSTERDAM - Marokkaanse jongeren die niet willen deugen, moeten worden 'vernederd'. Dat zegt PvdA-Kamerlid Hans Spekman deze week in een interview met het weekblad Vrij Nederland.

"De Marokkanen die niet willen deugen moet je vernederen, voor de ogen van hun eigen mensen", zegt Spekman. 

Een waarschuwing of een boete werkt niet, zegt Spekman. "En van een celstraf krijgen ze alleen maar meer status in hun groep. Je moet ze zo aanpakken dat ze hun status juist verliezen. Dat is het enige dat werkt."

Spekman zegt alleen te doelen op Marokkanen die structureel problemen veroorzaken, en niet op mensen die van goede wil zijn. Dat is het verschil tussen de PvdA en de PVV van Geert Wilders, vindt Spekman. "Door Wilders voelen de Marokkanen die wél deugen zich ook uitgekotst. Terwijl het voor ons topprioriteit moet zijn om juist die jongens niet kwijt te raken."

bron: www.nu.nl

Tja, wat moet je hier nou op zeggen. PvdA is echt wereldvreemd en deraan.

Moest vandaag trouwens wel kapotlachen om zo'n kort gedichtje (over dit nieuwsberichtje) van Nico Dijkshoorn in DWDD.

Berkoekes

#1
Eens pikken ze het niet meer

Marianne van der Horst , 14-10-2008 17:33

Het is verbazend hoe Marokkaanse scholieren worden aangesproken op het gedrag van een willekeurige tasjesdief.

Wilt u dat mijn leerlingen Hassan en Abdel zich als tuig gedragen, dan gedrágen zij zich ook als tuig. Deze selffulfilling prophecy lijkt bewaarheid te worden als politiek en media door blijven gaan een bepaalde groep uit de Nederlandse samenleving te stigmatiseren. Langzaamaan merken wij als docenten dat wij de brugfunctie tussen allochtone leerlingen en het blanke deel van de samenleving aan het kwijtraken zijn. Haast onmerkbaar worden docenten door de leerlingen geïdentificeerd met de blanke politiek die hen veroordeelt en criminaliseert.

Dat een politicus als Wilders in het parlement over ‘dat Marokkaanse tuig’ spreekt, is helaas niets nieuws meer. Maar nu ook een links politicus als Cohen (burgervader van Amsterdam en anders altijd zeer capabel in het bewerkstelligen van sociale cohesie in zijn stad) na het ambulance-incident begin september nadrukkelijk met de vinger naar de Marokkanen wijst, is de geest uit de fles!

Sensatie beluste media
Bij elk incident waarbij allochtone (lees: Marokkaanse) jongeren betrokken zijn, wordt de etnische achtergrond van de daders door de op sensatie beluste media onverbloemd genoemd. Gouda en Nijmegen zijn hier voorbeelden van. Media en nu ook de politiek buitelen over elkaar heen om de situatie nog eens flink op te kloppen. Gelukkig deed korpschef Jan Stikvoort van de politie Hollands-Midden wel z’n mond open (Voorpagina, 3 oktober) en stelde dat zowel rechtse als linkse Kamerleden in de hypesfeer van de allochtonen zijn gedoken, mogelijk uit electoraal gewin. En dat de politie in zijn regio vaker last heeft van autochtone jongeren die snuiven, spuiten en zuipen.

Stikvoorts visie lijkt mij juist.Maar de vraag is natuurlijk: beseft de politiek de nadelige gevolgen van haar eigen uitlatingen? Ik ben bang van niet. Deze gevolgen spelen zich af buiten het blikveld van de politiek. Namelijk op school, op straat, op het sportveld.

Zoals veel van mijn collega’s geef ook ik al jaren met plezier les op een school in Amsterdam Slotervaart, met veel leerlingen van Marokkaanse origine en met afdelingen voor mavo tot en met gymnasium. Een school met kansrijk onderwijs. Een school ook die al heel wat Marokkanen succesvol bij de universiteit heeft afgeleverd. Maar bovenal een school waar leerlingen en docenten, allochtoon en autochtoon, samen knokken voor het zo fel begeerde diploma, een school dus waar docenten trots zijn op de leerlingen, hún leerlingen.

Mohammed B.
Steeds weer verbaas ik me erover hoe ‘Marokkaanse leerlingen’ niet als individu worden gezien, maar als representant van de gehele Marokkaanse gemeenschap. Hoe zij aangesproken worden op de actie van een Mohammed B. of het gedrag van een willekeurige tasjesdief (ik word als voetbalfan toch ook niet aangesproken op het schandalige gedrag van Nederlandse hooligans?). En hoe zij tot nu toe schouderophalend de stigmatiserende opmerkingen van politici van zich af laten glijden.

Maar deze gelatenheid houdt een keer op. Eens pikken deze kinderen het niet meer om als tweederangs burgers gezien te worden. Om dit rampscenario zich niet te laten voltrekken, dienen politiek en media zich te onthouden van stigmatiserende uitspraken. Wij leraren zijn de ongenuanceerde en ondoordachte opmerkingen meer dan zat. Daarom, media en politiek, stop met stigmatiseren!

Namens alle bezorgde docenten in Nederland,
Marianne van der Horst is docent klassieke talen en coördinator vwo.

volkskrant.nl




Dit is een beetje een doemscenario. Het is wel goed om te lezen dat er in Nederland mensen zijn die in deze zieke tijden een beetje oog hebben voor de onrechtvaardigheid van dit eindeloos gehak op Marokkanen. In mijn direkte omgeving van Marokkanen wordt al langere tijd de actualiteit overgeslagen. Dat is misschien nog wel het beste.

Enkele jaren geleden volgde ik colleges bij de socioloog Anton Zijderveld. Zijn boek is nog steeds het standaardwerk in het begrijpen van sociologische processen. Ik vind namelijk nog altijd dat de enige manier om analyses van dit soort problemen waar groepen in de samenleving mee te kampen hebben, sociaal-economisch van aard zijn. Het is een maatschappelijk probleem waarin de mensen, die aan de onderkant van iedere sociaal-economische ordening leven, altijd het zwaarst vertegenwoordigt zijn in de criminaliteit. Dit soort processen kun je alleen sturen door een lange adem en te investeren in onderwijs. Laat het nou net dat zijn wat ervoor gezorgd heeft dat bijna 30% van de Marokkanen in één generatie de kloof tussen analfabetisme en hoger opgeleid zijn heeft overbrugd. Dan heb ik het nog niet over andere Marokkanen die niet hoger opgeleid zijn maar een uitstekende toekomst voor zichzelf hebben weten te verwerven. En laat het net nou datgene zijn wat in al dit geharrewar steeds meer achteruit is gegaan. Van de basisscholen en de VMBO-scholen tot de degradatie van het hoger onderwijs.

Maar goed, ik ben tenslotte geen socioloog dus heb ik hier even een citaat van Anton Zijderveld opgezocht. Het doet me denken aan de consequenties van Het pauperparadijs:






Tegenstanders met een afwijkende symbolische universum worden van negatieve etiketten voorzien en inderdaad is het etiketteren, het van stereotype labels voorzien van afwijkend gedrag een belangrijke techniek in het plausibel houden van de eigen werkelijkheid......(blz. 50)............

Deviantie is geen natuurverschijnsel maar een cultuurfenomeen: het resultaat van labels opplakken, etiketteren, van definiëren op grond van normen en waarden. Dat laatste is belangrijk: gedrag dat als ''afwijkend'' wordt geëtiketteerd, wordt moreel gezien van minder allooi geacht.......(blz. 156)..........

De dominerende meerderheid stelt vast wat normaal en wat abnormaal gedrag is en dicht vervolgens de leden van de desbetreffende minderheid allerlei doorgaans moreel (red. negatieve) bedenkelijke eigenschappen toe die als etiketten op deze ''abnormale'' mensen worden geplakt

Niet zelden komt het voor dat geheel volgens het mechanisme van de spiegelidentiteit de aldus geëtiketteerde in deze etiketten gaan geloven en deze als onderdeel van de eigen individuele en collectieve identiteit gaan zien en zich er vaak nog naar gedragen ook. De etiketten worden dan onderdelen van wat Merton een self-fulfilling prophecy heeft genoemd. (een voorspelling die zich zichzelf waarmaakt).

Zo zijn vooroordelen ten opzichte van joden, homofielen, zigeuners en vrouwen niet zelden etiketten die als het ware van buitenaf op deze groepen en categorieën worden geplakt en vervolgens een diep insnijdende werking hebben op de zelf waardering, zelf ervaring en het gedag van de desbetreffende mensen.

Wat het laatste betreft: niet zelden gaat men zich volgens de vooroordelen en etiketten gedragen ook, waarna zij die de etiketten plakken kunnen reageren met een ''zie je wel dat.....''

Één van de belangrijkste voorwaarden van emancipatie, en dat betekent in dit kader primair voor het ontwikkelen van een eigen (collectieve en individuele) identiteit en dus van authenticiteit, is het verscheuren van de etiketten en het doorbreken van het mechanisme der zelf-vervullende profetie. Voor een samenleving is dat een cultuurtaak....(blz. 115)

Deze etiketteringstheorie die in 1963 door de Amerikaanse socioloog Howard Becker werd uitgewerkt, heeft een aantal voorlopers gehad. Zo is er de bekende grondstelling van William Isaac Thomas die luidde:"If men define situations as real, they are real in there consequences", ofwel:"als mensen situaties als werkelijk definiëren, worden ze in de gevolgen werkelijk".

Bijvoorbeeld: wanneer racistische blanken stellen dat zwarten van nature dom zijn, dan zullen ze niet bereid zijn veel geld en energie in de scholing en opleiding van zwarten te steken met als gevolg dat zwarten inderdaad in intelligentie zullen achterblijven. Dit is het mechanisme van de door Robert K. Merton uitvoerig besproken zelf-vervullende profetie. In 1938 formuleerde een Amerikaanse criminoloog de wrange consequentie van dit mechanisme:

"De jonge delinquent wordt slecht omdat hij als slecht wordt gedefinieerd en omdat hij niet geloofd wordt, als hij goed is.'' Op deze wijze wordt criminaliteit voor een belangrijke deel maatschappelijk gecreëerd: "Een proces van etiketteren, definiëren, identificeren, segregeren, beschrijven, accentueren en van het oproepen van uitgerekend de kenmerken waarover wordt geklaagd. De desbetreffende persoon wordt wat van hem gezegd wordt dat hij is....( blz. 156)

De Samenleving als schouwspel van Anton C.Zijderveld

Berkoekes

Citaat van: Tamza op 15/10/2008 om 21:33:46

AMSTERDAM - Marokkaanse jongeren die niet willen deugen, moeten worden 'vernederd'. Dat zegt PvdA-Kamerlid Hans Spekman deze week in een interview met het weekblad Vrij Nederland.

"De Marokkanen die niet willen deugen moet je vernederen, voor de ogen van hun eigen mensen", zegt Spekman. 

Een waarschuwing of een boete werkt niet, zegt Spekman. "En van een celstraf krijgen ze alleen maar meer status in hun groep. Je moet ze zo aanpakken dat ze hun status juist verliezen. Dat is het enige dat werkt."

Spekman zegt alleen te doelen op Marokkanen die structureel problemen veroorzaken, en niet op mensen die van goede wil zijn. Dat is het verschil tussen de PvdA en de PVV van Geert Wilders, vindt Spekman. "Door Wilders voelen de Marokkanen die wél deugen zich ook uitgekotst. Terwijl het voor ons topprioriteit moet zijn om juist die jongens niet kwijt te raken."

bron: www.nu.nl

Tja, wat moet je hier nou op zeggen. PvdA is echt wereldvreemd en deraan.

Moest vandaag trouwens wel kapotlachen om zo'n kort gedichtje (over dit nieuwsberichtje) van Nico Dijkshoorn in DWDD.

Eat shit and die zou ik tegen die politici, subisidieflikkers, publieksteefjes en de media zeggen. Allemaal van hetzelfde laken een pak. Het is ook nog eens allemaal lood om oud ijzer. Elke keer dat er zo'n onderzoekskwibus betaald wordt om een 'wetenschappelijk' rapportje te laten schrijven over Marokkanen, wordt er als het ware een consensus gecreeerd onder het in Nederland woonachtige publiek. Hoeveel discussie hebben we nu niet gevoerd over uitgerekend dat thema? Dat Marokkanen deviant zijn, een schaamte- en groepscultuur hebben, om zo te zeggen. En telkens wordt daar op ingehaakt door politici en de rest van de hotemetoot met als eindconclusie dat het ligt aan de etnische, culturele of religieuze achtergrond. Waarom?

Want het maakt niet uit hoeveel onderzoeken er komen die het tegendeel bewijzen. De machthebbers en beleidsbepalers sturen toch de aandacht naar waar zij die willen hebben. Zo kan het ook zijn dat elke scheet van een Marokkaan in deze tijd opgeblazen wordt tot gigantische proporties en dat autochtone criminaliteit nauwelijks de aandacht krijgt. Toen laatst, bij voorbeeld, die scheet van een bedreiging tegen het ambulancepersoneel geuit werd, was Cohen - degene die er voorheen voor heeft gewaakt zich met dit kwaadaardig populisme in te laten - er als eerste bij om er een specifiek 'Marokkanenprobleem' in te zien. De consequentie van een een overdadige flow aan dit soort berichten is zogezegd een gefabriceerde consensus. Hoe je dit het beste tot uitdrukking ziet komen is in de dingen die juist niet onder de aandacht zijn in de massamedia. Zo kwamen precies tijdens de afgelopen paar incidenten met de ambulancebroeder en de buschauffeur deze berichten in de kranten:


Bejaarde patiënt valt ambulancepersoneel aan
Uitgegeven: 4 september 2008 17:13
Laatst gewijzigd: 4 september 2008 17:21

AMSTERDAM - Op de dag dat bedreiging en geweld tegen ambulancepersoneel in het middelpunt van de belangstelling staan, heeft een bejaarde patiënt in Amsterdam donderdag een chauffeur en een verpleegkundige geslagen. De politie heeft hem aangehouden, maakte ze bekend.

Het ambulancepersoneel rukte rond half drie uit voor de man die onwel was geworden. De hulpverleners troffen de 78-jarige patiënt vervolgens op de grond aan.

Op het moment dat hij bijkwam, keerde hij zich tegen hen. Hij sloeg de chauffeur met een tas en met zijn vuist bewerkte hij de borst en schouder van de verpleegkundige.

Aangifte

Vervolgens stapte de man in zijn auto en ging er vandoor. De politie heeft hem snel kunnen achterhalen en gearresteerd. Het ambulancepersoneel bleef ongedeerd en gaat aangifte doen



Agressieve patiënt mishandelt verpleegkundige
13 OKT 2008

Een 58-jarige verpleegkundige van het Jeroen Bosch Ziekenhuis is zondagmorgen mishandeld door een agressieve patiënt.

De politie heeft de dader, een 37-jarige man uit Rosmalen, zondag rond 01.30 uur 's ochtends gearresteerd in de buurt van het ziekenhuis. Even daarvoor was de verdachte door familie naar het ziekenhuis gebracht omdat hij pillen had geslikt en alcohol had gedronken.

Mishandeling
De man werd opgenomen, maar wilde niet blijven. Hij werd boos en sloeg en schopte de verpleegkundige. Die liep hierdoor verwondingen op in zijn gezicht. Ook was de bril van het slachtoffer kapot. De verdachte is aangehouden en ingesloten. Hij mag een jaar lang niet in het Jeroen Bosch Ziekenhuis komen in verband met de mishandeling.

Arbeidsomstandigheden
Minister Klink van Volksgezondheid maakte afgelopen vrijdag nog bekend dat er geen extra geld wordt vrijgemaakt om agressie tegen verpleegkundigen en artsen te beteugelen. In een reactie op het rapport 'Het grote gevaar van de zorg' zegt hij dat de verantwoordelijkheid voor het bieden van goede arbeidsomstandigheden primair ligt bij de werkgevers in de zorg. De overheid heeft een verantwoordelijkheid in het garanderen van een kwalitatieve, toegankelijke en betaalbare zorg.


Belagers ambulance vrijgesproken
11 SEP 2008

Een groepje van acht jongens, dat op 12 juni 2006 in Amsterdam een ambulance had belaagd, is vrijgesproken wegens gebrek aan bewijs.[...]

(tegelijk met deze 'vermeende' misdraging door Marokkanen in 2006 tegen ambulancepersoneel vonden er ook incidenten plaats tegen ambulancebroeders door niet-Marokkanen: http://www.nursing.nl/home/id109-11344/ambulancemedewerker_krijgt_vuistslag.html http://scage.web-log.nl/scage/2006/10/weer_ambulancep.html).


Wat wil ik hiermee aantonen? In de eerste plaats zeker niet een vingerwijzing van 'kijk Hollanders doen het ook' en ook niet het gedrag van mensen die zich misdragen goedpraten, maar alleen de buitenproportionele aandacht voor Marokkanen en het daarbij behorende categoriseren van Marokkaanse individuen naar hun etnische/culturele achtergrond. Cohen meent immers (en eigenlijk is dit ook deel van de consensus zoals we de afgelopen weken hebben mogen ervaren) dat het een specifiek Marokkanen-probleem is.

Als je het zo bekijkt vallen twee dingen op. Eén: de buitenproportionele aandacht voor Marokkanen wordt die richting gestuurd. Twee: men heeft er belang bij dat die negatieve karakterisering van Marokkanen blijft bestaan.

Waarom moeten wij (als in de Nederlandse bevolking) continue gevoed worden met dit soort emotioneel krachtige oversimplificaties, onbenulligheden en halve waarheden via de media? Vraag je dat eens af.

Zolang we naar ze blijven luisteren, door hen onze toekomst laten voorschrijven of enigerlei belang hechten aan hun verhaal zullen we levenslang een slingerpop in de handen van machthebbers en beleidsbepalers blijven. Conditionering, een soort mentale slavernij die erop gericht is om mensen (in dit geval Marokkanen) hun cultuur en hun tradities op te laten geven om uiteindelijk te mogen kiezen uit een set voorgekookte keuzes; zo en zo moet een goede Marokkaan zijn.

TheCFO

Citaat van: Tamza op 15/10/2008 om 21:33:46
Tja, wat moet je hier nou op zeggen. PvdA is echt wereldvreemd en deraan.
Dat over die pvdA is sowieso een correcte conclusie.

En verder, de discussie over 'cultureel straffen' is losgebarsten, en Spekman denkt laat ik ook eens een duit in dat zakje doen. Op zijn pvda's stelt hij dan weer niet voor om marokkaanse agenten en/of hun methodes te importeren maar om mensen te vernederen. Hij  heeft weleens het woord schaamtecultuur gehoord en denkt daar ken ik wat mee.

Cultureel straffen is natuurlijk uit den boze. Niet eens zozeer omdat het niet zou werken, maar vooral omdat het het ultieme verraad is aan je eigen rechtssysteem.

Tamza

#4
Citaat van: Berkoekes op 16/10/2008 om 03:31:24
Het is een maatschappelijk probleem waarin de mensen, die aan de onderkant van iedere sociaal-economische ordening leven, altijd het zwaarst vertegenwoordigt zijn in de criminaliteit. Dit soort processen kun je alleen sturen door een lange adem en te investeren in onderwijs. Laat het nou net dat zijn wat ervoor gezorgd heeft dat bijna 30% van de Marokkanen in één generatie de kloof tussen analfabetisme en hoger opgeleid zijn heeft overbrugd. Dan heb ik het nog niet over andere Marokkanen die niet hoger opgeleid zijn maar een uitstekende toekomst voor zichzelf hebben weten te verwerven. En laat het net nou datgene zijn wat in al dit geharrewar steeds meer achteruit is gegaan. Van de basisscholen en de VMBO-scholen tot de degradatie van het hoger onderwijs.

Maar goed, ik ben tenslotte geen socioloog dus heb ik hier even een citaat van Anton Zijderveld opgezocht. Het doet me denken aan de consequenties van Het pauperparadijs:

....

"De jonge delinquent wordt slecht omdat hij als slecht wordt gedefinieerd en omdat hij niet geloofd wordt, als hij goed is.'' Op deze wijze wordt criminaliteit voor een belangrijke deel maatschappelijk gecreëerd: "Een proces van etiketteren, definiëren, identificeren, segregeren, beschrijven, accentueren en van het oproepen van uitgerekend de kenmerken waarover wordt geklaagd. De desbetreffende persoon wordt wat van hem gezegd wordt dat hij is....( blz. 156)

De Samenleving als schouwspel van Anton C.Zijderveld


Erg interessant, had het hier gister nog over met onze Sa3ied. Daarom weet ik eigenlijk ook nooit wat ik met een compliment over mn opleidingsniveau/moraliteit aanmoet. Had men niet verwacht dat Marokkanen ook na kunnen denken, of heeft men respect voor de sociale inhaalslag die ik vanuit de onderklasse heb gemaakt? Dat eerste is uiteindelijk vooral een belediging. En ook dat tweede heb ik lang willen bestrijden, omdat ik het betuttelend vond en in ontkenning leefde over het bestaan van sociale klassen waarvan ik tot de laagste klasse behoorde.

Maar nu ik wat ouder ben, denk ik daar wat anders over. Ik heb er nooit voor gekozen om in de onderklasse te leven, en ik weiger ook met een minderwaardigheidsgevoel rond te lopen die een hypochondrische maatschappij mij aan wil praten. 'We' mogen dan ook best trots op onszelf zijn voor het 'overleven' van ziekelijke stigmatisering in de meest kritieke periode van ons leven, namelijk onze jeugd. De ingredienten om af te glijden naar de afgrond waren als gevolg daarvan altijd gevaarlijk aanwezig. Of je nou uiteindelijk een succesvolle promovendus of een zorgzame bewuste thuismoeder bent, en hoe langzaam je emancipatie ook is gegaan; het afwerpen van die sociale ballast die wij ongevraagd op onze schouders gepleurd hebben gekregen, is bijna altijd een pijnlijk proces (geweest).

Willem Schinkel (die andere briljante socioloog, en wiens boek ik een paar dagen geleden nog van een lieve vriendin kado heb gekregen) beschrijft de door integratie geobsedeerde maatschappij als een sociaal lichaam dat zichzelf allerlei kwalen aanpraat (maar hij licht het dan uiteraard toe met 500 bladzijdes aan smaakvolle brainfood). Voor mijn gevoel gaat de maatschappij nu zelfs zo ver dat het denkt dat het aan kanker lijdt, met de Marokkaanse bevolking/'rotjongens' als tumor. Dat geeft ook aan dat het mortaliteit vreest; het enige wat dan rest is om de tumor zo agressief mogelijk te bestrijden, maar dan wel binnen de zogenaamde grenzen van de wet. Grenzen die steeds meer opgezocht en uitgerekt worden om de onzinnige paniek van gestoorde geesten op te vangen en te bevredigen.

Tamza

Wat die open brief van Marianne van der Horst betreft: er zijn al jongeren die het niet meer pikken. Dan hoeven we niet gelijk te denken aan dramatische fikkende auto's oid zoals in de banlieu's van Parijs, maar aan emigratie. Steeds meer Marokkaanse jongeren spelen met de gedachte om hun biezen te pakken en te emigreren naar een ander land. Velen hebben dat ook al gedaan. En dat geldt trouwens niet alleen voor Marokkaanse Nederlanders, maar ook voor autochtone Nederlanders.

Tamza

En nog even een van mijn favoriete passages uit 'the Prophet' van Gibran:

Oftentimes have I heard you speak of one who commits a wrong as though he were not one of you, but a stranger unto you and an intruder upon your world.

But I say that even as the holy and the righteous cannot rise beyond the highest which is in each one of you,

So the wicked and the weak cannot fall lower than the lowest which is in you also.

And as a single leaf turns not yellow but with the silent knowledge of the whole tree,

So the wrong-doer cannot do wrong without the hidden will of you all.



SAMADIE

volgens mij werd dit vroeger appartheid genoemd. gaan ze ook de marokkanen dit het heel goed doen ook in het zonnetje gezet !?

TheCFO

#8
De zelfvernedering van Hans Spekman
‘Mijn opa was landarbeider. Die moest altijd zijn pet afnemen voor de hoge heren. Anders kreeg ie geen werk”, vertelt het Tweede Kamerlid Hans Spekman (PvdA) in een vraaggesprek dat vorige week verscheen in Vrij Nederland. Het heeft de aandacht getrokken omdat de politicus ervoor pleit „Marokkanen die niet willen deugen te vernederen voor de ogen van hun eigen mensen”.

Uit de herinnering aan zijn opa blijkt dat Spekman weet wat vernedering betekent. Het afnemen van de pet als teken van onderdanigheid heeft hem tot in het derde geslacht gekrenkt. Het is zelfs bepalend voor Spekmans identiteit. Hij wil niet verloochenen waar hij vandaan komt. Daarom heeft hij ‘niks met gezag’ en weigert hij zich op het gebied van kleding te conformeren. De ervaring van zijn grootvader is ook bepalend voor de politieke keuze: opa was sociaal-democraat en de kleinzoon vertelt dat hij als wethouder heeft geleerd „dat je juist moet investeren in de trots van mensen”. Geen vernedering, maar verheffing.

Het moet wel uit een combinatie van goede bedoelingen en radeloosheid voortkomen dat bij iemand die het verheffingsideaal nastreeft de gedachte opborrelt dat vernederende straffen een probaat middel zijn bij de bestrijding van de criminaliteit.

Het is algemeen bekend dat criminelen status ontlenen aan het vertoon van rijkdom â€" gangsters smijten met geld â€" en in eigen kring meer de bink zijn naarmate zij langer ‘in de lik’ hebben gezeten. Volgens Spekman geldt speciaal voor Marokkaanse criminelen dat ze van een celstraf alleen maar meer status krijgen in hun groep. „Je moet ze zo zien te raken dat ze hun status juist verliezen. Je moet ervoor zorgen dat ze de sulletjes worden van hun eigen wijk. Dat is het enige dat werkt.”

Vernedering als straf is ook elders onderwerp van discussie. In Justitiële Verkenningen (2/08) bespreken drie psychologen verbonden aan het Onderzoeksinstituut Psychologie van de Universiteit van Amsterdam enkele ‘nieuwe vormen van sociale sanctionering’. De bekendste is de ‘digitale schandpaal’, de publicatie van foto’s, namen en adressen van delinquenten op internet. „Een niet digitale vorm van naming and shaming is een in sommige staten in de VS gebruikte alternatieve straf die bestaat uit het gedurende enkele dagen of weken met een sandwichbord voor de supermarkt lopen waar men eerder iets heeft ontvreemd. Het bord vermeldt in zo’n geval de tekst ‘I am a thief’.” Op het omslag van het tijdschrift, een uitgave van het ministerie van Justitie, staat zo’n foto: een man met een bord om zijn nek waarop in kapitale letters te lezen valt: ’I am a thief. I stole from Walmart’. Zuinig tekenen de Amsterdamse psychologen hierbij aan: „Het is duidelijk dat deze methoden regulering behoeven. We hebben te maken met een potentieel krachtig instrument, maar het is onduidelijk hoe het zit met de waarborgen. Het risico is natuurlijk de stigmatisering van bepaalde individuen of groepen.”

Het mag bevreemdend lijken dat deze methode wordt toegepast in een land waar de Grondwet uitdrukkelijk „wrede en ongebruikelijke straffen” verbiedt. Anderzijds zijn in sommige staten van de VS nooit de beruchte chain gangs uit het straatbeeld verdwenen â€" in opzichtige kledij gehulde, doorgaans zwarte, veroordeelden die geketend hun werkstraffen uitvoeren. Toch komen die chain gangs wel in de buurt van Spekmans voorstel om Marokkaanse criminelen ‘in boevenpak’ in hun eigen wijk, dus vooral in het zicht van buurtgenoten, aan het schoonmaken te zetten. Met een bord om hun nek? Aan elkaar geketend?
De vernedering zit hem in het letterlijk „ten voorbeeld stellen” van criminelen. Door hen als voorwerp te tonen worden zij ontdaan van hun menselijkheid. De uitbanning van de schandpaal uit het strafrechtelijke arsenaal ligt dan ook op hetzelfde vlak als de afschaffing van lijfstraffen, verhoren onder marteling en soortgelijke praktijken die de crimineel tot object in plaats van subject maken en hem daarmee niet alleen van bepaalde rechten berooft (dat doet iedere sanctie) maar van zijn menselijke waardigheid, zijn mens- zijn als zodanig.

Op deze grond is het plan van Spekman principieel verwerpelijk, al kan het aanvankelijk onschuldig ogen en goedbedoeld zijn. „De Marokkanen, ook de goede, krijgen nu van alles de schuld”, zegt hij in Vrij Nederland, daarom zijn „onorthodoxe oplossingen” nodig om de Marokkaanse jongens aan te pakken die het voor de anderen verzieken. Intussen zou zijn voorstel leiden tot de invoering van verschillende soorten strafrecht, toegesneden op de etnische afkomst. Het idee van vernedering als straf moet wel zijn ingegeven door het denkbeeld dat Marokkanen er een schuld- of schaamtecultuur op nahouden die hen speciaal gevoelig zou maken voor dit soort behandeling. Of dit waar is, of dat het alleen maar de projectie van een vooroordeel betreft, is nooit door criminologen vastgesteld.

Wat we wel weten, is waartoe dit soort gedachtenspinsels over het verband tussen schuld, schaamte en vernedering toe leidt. Twee woorden volstaan: Abu Graib.

Als in het strafrecht vernederende sancties zouden worden ingevoerd die zijn afgestemd op de beweerde culturele of religieuze achtergrond van een specifieke groep criminelen, dan is geen sprake meer van persoonlijke verantwoordelijkheid en individuele aansprakelijkheid. Spekman zou precies het omgekeerde bereiken van wat hij zegt te beogen. De vernedering zal categoriaal zijn.

Internationale verdragen en de grondwet staan vernedering als straf niet toe en voor categoriale vernedering geldt dat dubbel. Het is dus vooralsnog ondenkbaar dat dit wettelijk mogelijk wordt. Helaas wel denkbaar is dat er een praktijk van treiteren, pesten, vernederen ontstaat. We weten allemaal waartoe dit in de Franse voorsteden heeft geleid.

Verantwoordelijke politici zouden moeten ophouden in het wilde weg maar wat onzin uit te kramen. Spekman vernedert hiermee voornamelijk zichzelf en het geestelijke erfgoed van zijn grootvader.

Elsbeth Etty op nrc.nl

http://weblogs3.nrc.nl/etty/2008/10/21/de-zelfvernedering-van-hans-spekman/