De Berberse verovering van Spanje

Gestart door Lezer, 20/01/2008 om 15:26:59

Lezer

Moeten de Berbers zich verontschuldigen aan het Spaanse volk omdat ze het grootste deel maakten uit de islamitische veroveraars van het Iberische Schiereiland, omdat we Spanje ons land niet was en dat waar niets te zoeken hadden, en omdat we daar bloedpad aangericht hebben om onze eigen wil en de wil van de Arabieren.
Moeten we ons verontschuldigen aan dit Spaanse bevolking zoals een aatal Spaanse partijen gedaan hebben in verwant met de Rif-oorlog in Marokko.

Of moeten daar juist trots op zijn omdat we een geschiedenis maakten, want dat is roemrijk, en dat laat zien dat de Berbers ook de geschiedenis kunnen beinvloeden. En belangrijker, was het een dienst van onze allermachtigste god om een lieve, vredige en bloemrijke religie te verspreiden zodat de geduisterde volkeren het licht op hun beurt het licht zouden kunnen zien. En waarom moeten we ons verontschuldigen aan dat verouderde gebeurtenis, we laten dat aan de geschiedschrijvers, zoals Spanje ook doet met betrekking tot het gebruik van de gif-gas in Rif;


Botermes

Ik kan veroveraars sowieso nooit als helden zien en ik weet uberhaupt niet of mijn rifijnse voorouders daar wel een aandeel in hadden. Ik dacht het niet.

Izwan

Spanje was niet door Imazighen veroverd om de wil van Arabieren of om de islam te verspreiden. Het idee plus financiële en uitvoering was van christelijke (de koning van stam Ghomara Julian) en moslims Imazighen. Een deel van zuid Spanje was alle eeuwen door Imazighen bewoond en maakte deel van het koninklijke Ceuta van Julian.
Spanje was bezet door de Goten en Imazighen waren belast door joden die toen uit Spanje naar Noord Afrika verbannen... De Spanjaarden hadden genoeg aan die Goten en hebben weinig verzet tegen Imazighen vertoond: dat was de reden dat Tarik n ziad in korte periode een groot deel van Spanje had veroverd.
Je vergeet de genocide die christelijke Spanjaarden tegen moslims inclusief Imazighen en joden hadden gepleegd.
Arifoorlog is een poging tot genocide die tot vandaag niet erkend is. Dit moeten we nooit vergeten. Spanje moet eerst haar misdaden  erkennen en zich niet terugtrekt van gekoloniseerde gebieden in Arif dan kunnen we pas over vergeten en vergeven praten.


Lezer

jajaja, het was een christelijke idee, en de Islamitische imperium en de duizenden Berberse krijgers waren werkloze piraten die op idee wachtten om de overzeese landen te gaan veroveren! 

Laat je hersenen weeral crashen, en hou het vast!

moroviago

Moren

De Moren was de benaming voor de islamitische bevolking van het Middeleeuwse Spanje. De Moren waren voornamelijk Berbers. In die tijd waren er niet zoveel Arabieren in Noord-Afrika, maar later en vooral na de verovering van Noord-Afrika en Spanje vond er een Arabische migratie plaats van het Midden-Oosten en Egypte naar de rest van Noord-Afrika en Spanje.

De betekenis van de naam is omstreden, sommigen verklaren dat als Semitisch woord Mahur wat wester of westers betekent bij de semieten â€" vooral de Feniciërs â€" terwijl anderen het herleiden naar een Grieks woord dat ook westen betekent. Weer anderen verklaren het als een lokaal woord dat verblijfplaats betekent. Volgens G. Camps werd deze naam aan de Imazighen gegeven die niet onder de controle van de Romeinen vielen. Deze Imazighen stonden bekend als de Mauri en zij leefden in het oude koninkrijk Mauretanië (niet te verwarren met het moderne Mauritanië, dat westelijker gelegen is in Afrika).

De Moren werden zo genoemd vanaf de 5e eeuw v.Chr. Ze heetten ook zo in het leger van Carthago dat tegen de Grieken vocht in 406 v.Chr. en ze hadden ook die naam in het leger van Hannibal in de tweede Punische oorlog en vooral in de slag bij Zama Regia.

Sommige oude historici gebruikten de naam Moor om naar de Berberstam Liwata te verwijzen.

In 711 vielen de Moren Spanje binnen onder de leiding van Tarik ibn Zijad. In de decennia hierna wisten zij geheel Spanje te veroveren. Vanaf ongeveer 800 begint de Reconquista, waarbij de Moren teruggedrongen werden.

Op veel plaatsen in Spanje worden jaarlijks de optochten van de christenen en de Moren gehouden om de overwinning van de christenen op de Moren te vieren. Het is overigens niet zo dat de Moren in de optochten een verslagen indruk maken

moroviago

Tarik ibn Zijad

Tarik ibn Zijad is de naam van de Moorse legerleider die met ruim 7000 man in 711 de later naar hem vernoemde Straat van Gibraltar overstak om het Omajjadische kalifaat het Iberisch schiereiland te veroveren, waar de Visigoten sinds enkele eeuwen de dienst uitmaakten.

Hij stamde af van een Amazighische familie. Zijn ouders waren al geïslamiseerd en daarom heeft Tarik ook meegedaan aan de islamitische invasie in Noord-Afrika.

Tarik ibn Zijad werkte aanvankelijk als gouverneur van Carthago en daarna als een gouverneur van Tanger. Hij is bekend als een waardige generaal die Spanje in korte tijd veroverd heeft.

Hij nam zevenduizend Moorse krijgers mee en waagde de oversteek naar het noorden met een aantal snelle schepen met driehoekig zeilen, feloeken genaamd. Vanaf 680 kwamen ze al voor de kusten van Alicante, Valencia en Barcelona op verkenningstocht. Vanaf 680 verwachtten de Visigoten een invasie op hun kust. De Visigotische wachters tuurden lang naar de gevreesde "driehoeken" op zee. Tariq's invasie kwam na de verkenningstocht van de krijger Salih ibn Tarif naar wie Tarifa is genoemd. Salih ibn Tarif was zeer succesvol in zijn verkenningstochten en keerde met verbazingwekkende buit naar Noord-Afrika terug.

Onder de indruk van dit succes besliste Tarik de toestemming van Moussa ibn Nosseir te vragen om Spanje te veroveren. Deze kreeg hij en in 711 stak hij uiteindelijk over naar Spanje via Gibraltar. Deze laatste naam is vernoemd naar Tarik en is de verbastering Van Jibr al-Tarik, wat de rots van Tarik betekent.

Nadat de troepen geland waren op de Spaanse kust besloot Tarik volgens westerse geschiedschrijving om alle schepen achter zich te verbranden, zodat het voor de soldaten duidelijk was dat er geen weg terug meer was. In zijn beroemd geworden toespraak voor Slag bij Guadalete motiveerde Tariq zijn mannen niet alleen met het verbreiden van de ware godsdienst, maar stelde ook mooie Griekse vrouwen en rijke buit in het vooruitzicht.

De Moren waren licht gepantserd, terwijl de Visigoten zwaar gepantserd waren. De grotere beweeglijkheid van de Moren bleek een beslissend voordeel te zijn. Bij Guadalete in 711 werd de Visigotische koning Roderik al gedood. Binnen drie jaar was het overgrote deel van het Iberisch schiereiland veroverd. Zijn opperbevelhebber Moussa zou hem later zijn successen betwisten, waarvoor zij beiden werden teruggeroepen naar de Omajjadischekalief in Damascus

Izwan

Citaat van: Lezer op 20/01/2008 om 19:18:53
jajaja, het was een christelijke idee, en de Islamitische imperium en de duizenden Berberse krijgers waren werkloze piraten die op idee wachtten om de overzeese landen te gaan veroveren! 

Laat je hersenen weeral crashen, en hou het vast!

Het is inmiddels voor me duidelijk dat jij vaak pogingen onderneemt om islam of arabieren zwart te maken. Ga eerste je huiswerk doen voordat je met je onzin hier komt. Ik zal je  een beeld over het verovering van Spanje  schetsen en hopend met je onzin gaat ophouden.


Ceuta was hoofdstad van Christelijk Amazigh koning/leider Count Julian. Hij was een Romeinse commandant en aangesteld op het gezag van de keizer van Constantinopel. Toen Tarik en Musa ibno Nuseir richting Tanger gingen sluit Julian een verdrag met Musa: Hij moest jaarlijkse belasting aan islamitisch rijk betalen en moslims zouden zijn gebied tegen de indringers beschermen. Verder hield hij eigen autonomie. Musa ibno Nuseir benoemde Tarik als gouverneur van de stad Tanger en vervolgens vertrok hij (met goud die hij van Julian had gekregen) naar Qairwan waar hij gouverneur was onder het gezag van het kalifaat van Damascus: Waleed ibno Abdul Malik. 
Julian had vriendschappelijke banden met de Christelijke leiders van Spanje, met de tevredenheid van de keizer van Constantinopel. De laatste Gotische koning Witiza had zijn dochter aan Julian gehuwd. De onttroning van Witiza en de aanstelling van Roderick stemde hem onplezierig, maar de steun van de bisschoppen hielden Julian stil. Julian had een dochter Florenda die de kleindochter was van de moeder van de koning van Witiza. Volgens het gebruik in die tijd werden de jonge zonen van koningen, gouverneuren, commandanten en mensen van hoge rang naar het paleis van de koning gestuurd om zo de etiketten en manieren te leren. De koning behandelde hen als een vader en stuurde hen naar hun ouders bij het bereiken van de puberteit. Evenzo stuurden ze hun dochters naar de koninginnen met dezelfde ambitie. Florenda, de dochter van Julian, toen ze een jonge vrouw werd, was verkracht door Roderick. Na hierover geïnformeerd te zijn werd Julian razend en ieder die het hoorde, van onder de Goten, ergerde zich eraan. Echter, Count Julian hield zijn ongenoegen geheim en kwam aan in Toledo. Hij ontmoette koning Roderick en deed alsof zijn vrouw ernstig ziek was en daarom haar dochter Florenda voor haar dood wilde zien. Roderick kon niet tegen haar vertrek ingaan. Aldus nam Julian zijn dochter mee en kwam hij terug naar Ceuta. De aartsbisschop van Seville kwam naar Julian om zijn leed te delen en ze kwamen samen om te bespreken hoe ze de macht van Roderick teniet konden doen.

Julian ging samen met een groep christenen (vergezeld met de aartsbisschop) naar Qairwan. Ze vroegen Musa om Spanje binnen te vallen om de bevolking daar te bevrijden. Er waren ook aantal klachten van Joden die uit Spanje waren verbannen. Musa gaf geen duidelijk antwoord. Musa zou eerst toestemming van Kalief in Damascus moeten vragen.

Tarif (een Amazigh soldaat en vriend van Tarik) vergezelde Julian in zijn schepen om op de kust van Spanje te landen en om militair informatie te vergaren. Tarif kwam na een paar maanden of een jaar met informatie veilig terug. Na een korte periode krijgt Tarik schepen/boten van Julian om met zijn 7000 Imazighen soldaten Spanje aan te vallen. Musa was hier op de hoogte.

Bij Tarik aankomst op Rotslijnen (wat nu Jbal Tarik of Gibraltar wordt genoemd) zou hij een bevel gegeven om de boten in brand te steken en zijn beroemde toespraak had gehouden (er zijn hier veel tegenstrijdig verhalen over).

Tadmir, de militaire bevelhebber van Roderick die al eerder veel overwinning had gehaald was met zijn sterke soldaten in de nabijheid van de manschappen van Tarik gevestigd. Hij viel Tarik aan en Tarik gaf hem een verbluffende overwinning waarop hij het slagveld ontvluchtte. Vervolgens schreef hij vanuit een veilige plek het volgende naar Roderick:

"O Keizer! Een groep vreemde mensen zijn onze territorium binnengevallen. Wij vochten met moed en heldhaftigheid maar proefden verslagenheid en onze troepen konden hun aanval niet weerstaan. Wat nodig is, is uw persoonlijke deelname. Ik ben niet op de hoogte van hun identiteit en waar ze vandaan komen."

Kort na het ontvangen van het nieuws begon Roderick zijn leger op te bouwen. Hij kwam van Toledo naar Cordoba waar troepen uit het hele land zich kwamen verzamelen. Vervolgens begon hij tegen de invallers in te marcheren aan het hoofd van honderdduizend man.
Tadmir voegde zich met zijn strijdkrachten ook aan, terwijl alle doorgewinterde bevelhebbers belangrijke rollen kregen. Maar Tarik had gedurende deze periode steden veroverd tot aan het Lorca vallei.

De twee kampen troffen elkaar aan de oever van een smalle rivier vlakbij Janda Lagoon langs de stad Sidonia op 28 Ramadan 92 AH. Musa stuurde vijfduizend soldaten naar Spanje als versterking voor Tarik (er zijn tegenstrijdige informatie over de afkomst van deze groep soldaten).
Tarik viel op 5 Shawwal 92 AH met twaalfduizend man de goede bewapend Christelijk leger aan die uit honderdduizend bestond en onder leiding van de keizer van Spanje was. De meeste christelijke soldaten bestond uit ruiters en uitgerust met pantser, terwijl de soldaten van Tarik te voet waren. Tarik en zijn leger haalden een glorieuze overwinning.

Roderick ontvluchtte het slagveld en liet een groot aantal dode en gewonde soldaten achter. Het precieze aantal doden is niet bekend maar de paarden die door de ruiters zijn achtergelaten waren genoeg voor het hele leger van Tarik.

Op dezelfde dag had Tarik het nieuws van de overwinning naar Musa verzonden en vervolgens nam hij een tocht richting provincie Andalusië. Voordat het brief bij Musa aankwam had Tarik al provincie andalusie veroverd met uitzondering van een paar groot steden van het schiereiland zoal het hoofdstad Tolero waar militair kampen van christenen waren. Tarik ging naar het noorden om meer steden te veroveren.
Toen Musa de brief van Tarik ontving, stuurde hij het naar de Kalifaat en vertrok direct met zijn achttienduizend soldaten naar Spanje.
De gouverneur van Cordoba was van de koninklijke familie. De vluchtelingen van het slagveld van het Lorca vallei zochten hun toevlucht in de stad. Het fort van de stad was uitbundig en zeer sterk. Tarik vroeg ze eerst op een vriendelijke manier om zich over te geven, maar toen zij dat weigerden bezette hij het fort. Vervolgens stelde hij Mughith, de Romein, aan om het bezet voort te laten duren en ging hij naar Toledo.

Tarik veroverde Toledo eenvoudig in Rabia al-Thani 93 AH. Van de koninklijke rijkdom veroverde hij vijfentwintig kronen van voormalige Gotische koningen. Iedere kroon droeg de naam en ambtstermijn van de koning. Iedere koning had zijn eigen kroon en het werd aan het koninklijke bezit toegevoegd na zijn overlijden. Vervolgens marcheerde Tarik naar de verst gelegen noordelijke provincie van Spanje. Mughith, de Romein, veroverde in de tussentijd Cordoba en omstreken. Aldus kwam het Spaanse schiereiland onder controle van Tarik, van het zuiden tot aan het noorden. Maar de oostelijke en westelijke gedeelten moesten nog veroverd worden.

In de tussentijd kwam Musa en zijn leger in Spanje. Count Julian die door Ziyad aangesteld was om de administratie op orde te houden, verwelkomde Musa hartelijk. Terwijl hij Musa boos aantrof omdat Tarik zijn bevelen te buiten ging, adviseerde Julian hem zijn campagne te leiden tegen de steden in de westelijke provincies. Musa aanvaarde het advies. Tarik sloot zich in Toleda aan. Musa berispte Tarik niet alleen voor zijn ongehoorzaamheid aan de bevelen maar beschuldigd hem ook voor diefstal en hield hem ook voor een korte tijd gevangen ( De zoon van Ukbat ibno Nafer had tegen Musa gezegd dat Tarik goud had verborgen voordat Musa bij Tarik arriveerde). Het leger van Tarik weigerden om zonder Tarik te gaan vechten. Musa en zijn leger ging een stad veroveren, zonder succes. 
Na een aantal dagen liet Musa Tarik vrij. Zij gingen samen het noordelijke en noordwestelijke steden veroveren. Abdul Aziz, de zoon van Musa, ging met zijn leger  de zuidelijke en zuidoostelijke gebieden veroveren.
Tadmir, de bevelhebber van koning Roderick, was toen in het zuidoosten. Hij kwam Abdul Aziz confronteren. Een aantal slagvelden vond plaats. Tadmir trok zich terug in de bergen voor veiligheid en ging over op guerrilla aanvallen. Uiteindelijk kwam er een vredesovereenkomst tot stand op voorwaarde dat Tadmir geen schuilplaats zou bieden aan vijanden van het Islamitisch gezag en godsdienstige vrijheid zou intact blijven. Bij het einde van de overeenkomst gaf Abdul Aziz een klein gebied aan Tadmir om over te regeren.
Musa en Tarik kwamen ook vredesverdragen overeen met iedere stad op basis van soepele voorwaarden inclusief religieuze vrijheid voor de Christenen. Musa en Tarik hadden hun troepen er ook op aangewezen geen ouderen, vrouwen en kinderen te doden behalve wanneer ze bewapend tegen de moslims zouden vechten.

Terwijl de noordelijke en westelijke provincies veroverd werden marcheerden Tarik en Musa naar de Pyreneeën en vielen de zuidelijke gedeelten van Frankrijk binnen en veroverde ze. Maar de Islamitische strijdkrachten kwamen terug naar de Pyreneeën vanwege de strenge winter en een tekort aan goederen. Hij was van plan Frankrijk, Oostenrijk, Italië en de Balkan te veroveren voor de aankomst in Constantinopel.

Toen de Kalifaat van Damascus het bericht ontving stuurde hij een brief waarin hij Musa en Tarik uit hen functie gezet. Hij vroeg ze hen oorlog tocht onmiddellijke te stoppen en zich bij hem moeten aanmelden. Musa en Tarik vertrokken richting Damascos en wat daarna is met hen gebeurd is onduidelijk. Er zijn verschillen en tegenstrijdig verhalen hierover. Een ding is zeker: Tarik en Musa hebben nooit van hen overwinning genoten en kort hierna zijn ze overleden.
Spanje zou in de handen van Abdul Aziz, de zoon van Musa ibno Nuseir, maar het leger van Tarik kwam in opstand. Gevolg hiervan 50 jaar burgeroorlog tussen Imazighen en Arabieren. Deze oorlog verspreid zich ook in gehele noord Afrika waar Arabieren waren. 


Referenties:  Akbar Shah Najeebabadi, Safi-ur-Rahman Mubarakpuri,  Ibno Khaldun, - Ahmed Attahiri …

MBTiza

Izwan,

Was jij daarbij? Of heb je dit uit die grote dikke Arabische boeken gezogen? Of uit jouw duim?

Lezer

Wat je vertelt is me ook bekend. Dat is volgens de Arabische mening over de voorgeberutenissen. Maar of ze nu kloppen, betwijfel ik te zeerste!

Maar je grootste onzin is dat je me beschuldigt van het zwart maken van de Arabieren en moslims. Hoezo? Ik zei toch "Berberse verovering" geen "Arabische islamitische verovering". Ik weet ook dat je het niet verzint of manipuleert, maar je crashende hersenen gelooft het  om zijn "crash" te legitimeren. Mijn stelling is bovendien gebaseerd op het feit dat Malika Mezzan een excusesbrief geschreven heeft aan het Spaanse volk vanwege wat haar voorouder Tarik ibn Ziyad gedaan heeft.

Maar we moeten echt zo klein als je hersentjes zijn om erin te geloven dat de Kalief in Damascus beslist om zijn leger te sturen naar Spanje en al dat volk te vermoorden voor een idee van de christene?

Mijn vraag is tweezijdig, of wel ja of wel nee. Maar met argumenten die je uitsluitend gelooft, hoef je me niet vertellen; Ik heb er niets aan doen, man!

Terzijde wist ik niet de geschiedenis van de arabieren en moslims wit was om te verzwarten! Ga in je Arabo-islamitische bronnen duiken met je laag hersenensvermogen om dat bekritiseren, en komt dat hier kappen!
Je bent altijd werlkom!

Hadou

#9
Citaat van: Lezer op 21/01/2008 om 23:20:50
Mijn stelling is bovendien gebaseerd op het feit dat Malika Mezzan een excusesbrief geschreven heeft aan het Spaanse volk vanwege wat haar voorouder Tarik ibn Ziyad gedaan heeft.
Dat jij die vrouw serieus neemt. ongeloofelijk!
''Ik herinner mij nog die discussie over haar stelling:
als ik een arabier in mijn tuin vind , dan schiet ik m of zo"
En die discussie is hier verwijdert.

Verder probeer jij iedere lid die met geschiedenis items aan komt te dwars bomen en jij geeft geen tegen-argumenten . Gedraag je volwassen en hou op met mensen te kleineren.

Thamazigh21

Citaat van: Lezer op 21/01/2008 om 23:20:50

Terzijde wist ik niet de geschiedenis van de arabieren en moslims wit was om te verzwarten! Ga in je Arabo-islamitische bronnen duiken met je laag hersenensvermogen om dat bekritiseren, en komt dat hier kappen!
Je bent altijd werlkom!

Precies het juiste antwoord ;)

Hadou

#11
Citaat van: Izwan op 21/01/2008 om 14:59:07
Ceuta was hoofdstad van Christelijk Amazigh koning/leider Count Julian.............
....................

Referenties:  Akbar Shah Najeebabadi, Safi-ur-Rahman Mubarakpuri,  Ibno Khaldun, - Ahmed Attahiri …

Ik vind deze benadering veel logischer.  het was voor de Tariq mis n Ziyaan niet de bedoeling om Islam in Spanje te verspreiden, maar meer om de foute monarchie te verwijderen.

Lezer

Citaat van: Hadou op 21/01/2008 om 23:34:20
Ik vind deze benadering veel logischer.  het was voor de Tariq mis n Ziyaan niet de bedoeling om Islam in Spanje te verspreiden, maar meer om de foute monarchie te verwijderen.
Ja, Tarik was de god van de Omajjadse emperium. Tarik wordt "mawla ibn Nusayr" in de Arabische bronnen genoemd. Dat is te vertalen als "Slaaf of volgeling van Ibn nusayr". Tarik moest het idee van veroveren van Spanje met zijn meester "Ibn Nusayr" bespreken. Toen Tarik te diep ging in Spanje, werd hij vernederd door Musa voor de ogen van zijn leger. De Omajjadse kalief (hun meester) betrouwde ze allebei niet, en gooide ze gewoon weg om te gaan bedelen.

Jullie moeten de hersenen hebben om te weten dat noch Tarik noch Musa de beslissing in de hand wa. De beslissing is in de handen van de Kalief. Je kan niet verwachten dat de governeur van Rabat oorlog gaat voeren tegen de polen uit eigen keuze. Oorlog is iets dat het land beslist.  En de kalief is geen kind om op elke idee te gaan. Tenzij dat hij het zelf wil.

Verder is dit een stomme discussie. Laat staan dat het een christelijke idee is. Doet dat er iets aan toe? De Berbers hebben het volk afgeslacht om wille van een idee of uit verveling! 

Lezer

Citaat van: Hadou op 21/01/2008 om 23:27:37
Citaat van: Lezer op 21/01/2008 om 23:20:50
Mijn stelling is bovendien gebaseerd op het feit dat Malika Mezzan een excusesbrief geschreven heeft aan het Spaanse volk vanwege wat haar voorouder Tarik ibn Ziyad gedaan heeft.
Dat jij die vrouw serieus neemt. ongeloofelijk!
''Ik herinner mij nog die discussie over haar stelling:
als ik een arabier in mijn tuin vind , dan schiet ik m of zo"
En die discussie is hier verwijdert.

Verder probeer jij iedere lid die met geschiedenis items aan komt te dwars bomen en jij geeft geen tegen-argumenten . Gedraag je volwassen en hou op met mensen te kleineren.

Ik geef geen argumenten op elke kinderachtige zinnetje. Als je een zin leert in de geschiedenis en je denkt dat je de meneer de historicus geworden bent, dan scheelt dat me niet uit. Ik kan mijn tijd beter gebruiken.

Omdat ik geen zin heb in jullie kinderachtige argumenten, wordt dit topic gesloten!