Islamfilm van Wilders...

[TheCFO]

Zo gaat het continu in de discussies over de Islam, zoals je ook kunt zien in die tussen CFO en mij. Aan de ene kant erken je heel vaag dat er 'wat problemen' zijn, maar aan de andere kant baken je je eigen territorium af en en leg je het verwijt bij de ander.

Ik heb nog niet zo veel discussies 'over de Islam' gevoerd hiero, zelfs niet met jou. Bij mijn praatjes zit er bijna altijd een politiekerig tintje aan. (voor sommigen is dat hetzelfde, voor mij is dast verschil wezenlijk)

Grappig vind ik wel dat de opmerking van Balkendende en jouw reactie naar Tamza daarop -waar ik het voor de verandering maar eens 100% mee eens ben, zeker de zinsnede die ik dikgedrukt heb- naar mijn mening mijn eigen oorspronkelijke kritiek op de nrc-briefschrijvers bevestigd.

Dat is die hele facade, Tamza, wat ze het publieke debat en de politiek noemen. Je zegt dat er wel 'wat verscherping' is, maar tegelijkertijd zuiver je jezelf van alle blaam: 'Hij wijt de kentering in de sfeer aan de debattechniek van de PVV'. Ondertussen heeft hij ervoor gezorgd dat hij het niet over de xenofobie bij de bevolking hoeft te hebben of het aanwakkeren van islamhaat in de media.

Ja ja, de debattechniek en die film, zou de oorzaak van 'de problemen' werkelijk daar liggen? Nou ja, briefschrijvers blij, Jan Peter blij.

Men dronk een glas,
men deed een plas,
en alles bleef,
zoals het was

[Berkoekes]

Racisme is geen mening

Tineke Bennema, schrijfster en Mahmut Erciyas, historicus

Wilders hanteert een subtiele, neo-conservatieve vorm van racisme. De politiek moet dat durven benoemen en er tegen optreden.

De Arabische tv-zender Al-Jazeera vertoonde onlangs diverse nieuwsitems over Geert Wilders. Twee keer waren hij en zijn veelbesproken film prominent in de headlines.

De boodschap was vooral het gebrek aan daadkracht van de Nederlandse regering om de ’radicale parlementariër Wilders’ aan te pakken. ’Perplex en in verlegenheid gebracht’ waren de omschrijvingen voor het kabinet-Balkenende. En om de slapte te maskeren werd beschreven hoe Balkenende in plaats van een stevige aanpak van intolerantie en discriminatie toch vooral de moslimorganisaties opriep zich gedeisd te houden.

Er is geen speld tussen te krijgen. Nederland lijkt radeloos, redeloos en reddeloos. Noch de politiek, noch het Openbaar Ministerie heeft een strategie kunnen bedenken om de haatzaaiende boodschappen van Wilders te weerspreken, of liever: een halt toe te roepen. Ministers Verhagen van buitenlandse zaken en Hirsch Ballin van justitie smeken Wilders de film niet uit te zenden. GroenLinks-voorvrouw Femke Halsema wil het liefst vrienden met Wilders blijven, net als de PvdA, die de waarschuwingen van Verhagen maar niets vindt.

Wilders speelt handig en vrijwel zonder weerwoord in op angstgevoelens onder niet-moslims. Moslims zet hij collectief weg als potentiële opstandelingen en terroristen. Hij trekt op voorhand de loyaliteit van bestuurders met ook een Turkse of Marokkaanse nationaliteit in twijfel. Hij pleit voor repressieve maatregelen die specifiek gericht zijn tegen moslims, zoals een immigratiestop voor deze groep.

Maar ook de vrijheid van godsdienst, een grondwettelijk recht, hoeft wat hem betreft niet te gelden voor deze groep: Wilders eist een verbod op de Koran. De extreem-rechtse voorman dicht burgers die de Koran niet willen afzweren â€" in zijn terminologie ’verscheuren’ â€" negatief gedrag en kenmerken toe, enkel en alleen op grond van het feit dat zij horen tot een bepaalde geloofsgemeenschap.

Daarmee hanteert Wilders een subtiele, neo-conservatieve vorm van racisme die de valkuilen van zijn failliete voorgangers, zoals het koloniale racisme, kent en haat en tweedracht zaait door zich te richten op religie, niet op etniciteit of huidskleur. Racisme in een nieuw jasje blijft echter racisme. De Europese Commissie tegen racisme en intolerantie (ECRI) schroomde dan ook niet om zijn optreden en zijn partij zo te kwalificeren.

Het is de hoogste tijd dat dit nieuwe racisme word herkend, op waarde geschat en bestreden. Wilders’ campagne dreigt funeste gevolgen te hebben voor het samenleven van etnische en religieuze groepen in Nederland. Ook de relaties met de islamitische wereld staan op het spel. En dan hebben we het niet alleen over de staten in Azië (waaronder Indonesië) en Noord-Afrika, maar vooral over de honderden miljoenen mensen in die landen. Onder wie ook Nederlandse expats.

Het is zo stil in de politiek, bij justitie en op straat. In de gevestigde Nederlandse politiek is de term ’racisme’ niet één keer gevallen: van links tot rechts domineren het stilzwijgen en de angst voor stemmenverlies. Sterker nog, door in te stemmen met een rappe afbraak van de rechten en verworvenheden van migranten is een bodem van legitimatie gelegd voor Wilders en zijn beweging.

De andere partijen horen aan hoe Wilders in het hart van de parlementaire democratie de ene beledigende en discriminerende uitspraak na de andere doet. Enkele jaren geleden wilde het CDA, nationaal kampioen waarden en normen, een onderzoek naar de mogelijkheid om opruiing jegens homoseksuelen afkomstig uit extreem-islamitische hoek te verbieden. Zonder meer terecht. Maar mag Wilders wel ongestraft haatzaaien en opruien? Sinds wanneer is racisme een vorm van vrijheid van meningsuiting?

Wilders heeft het debat gemonopoliseerd met zijn pretentie de vleesgeworden vrijheid van meningsuiting te zijn geworden. Het blijkt veel makkelijker om vrijheid te nemen dan die te geven. In de huidige politiek is vrijheid van meningsuiting een rekkelijke begrip geworden. We schoven op, accepteerden beledigingen, kwetsingen, discriminatie en grofheden uit naam van die vrijheid. We zijn in het defensief gedrukt door deze elastische interpretatie.

Het wordt tijd grenzen aan de vrijheid van meningsuiting te stellen. Eigenlijk zijn die grenzen al vastgelegd in de wet, maar het is het justitiële apparaat dat nalaat die wettelijke kaders te handhaven en te beschermen. In het verleden zijn extreem-rechtse leiders als Hans Janmaat en hun partijen veroordeeld vanwege wetsovertredingen die in het niet vallen bij de gifzaden die Wilders uitstrooit over de samenleving. Waarom zwijgt het OM nu? Staat Wilders boven de wet omdat hij na elke stoere oneliner weer zo veel procent extra stemmers trekt? Advocaat Gerard Spong noemde het OM ’lafbekken’ die bang zijn beschuldigd te worden van politieke vervolging. Zijn analyse is niet ver verwijderd van de waarheid. Wilders kennende zal zijn nu al beruchte film ’Fitna’ genoeg aanknopingspunten bevatten voor juridische actie.

Dat de vrijheid van meningsuiting niet absoluut is, blijkt in andere westerse landen. Het is niet nodig te zoeken in verre oorden naar voorbeelden. In België is het Vlaams Blok van Filip Dewinter zonder pardon en op moedige wijze veroordeeld en uiteindelijk verboden vanwege racisme. Saillant detail: diezelfde Dewinter vindt dat Wilders te ver gaat met zijn oproep tot een verbod op de Koran.

In Nederland zou een dergelijk optreden van justitie door rechtse en conservatieve krachten met een vies gezicht ’politiek correct gedrag’ worden genoemd. Maar het zou eerder getuigen van daadkracht en van (bescherming van de) beschaving.

Bovenal is belangrijk dat die mensen die niets van Wilders moeten hebben â€" de meerderheid in het land â€" zich laten horen, van onderop macht en pressie opbouwen om de politiek te laten zien dat Wilders maar een klein segment van Nederland vertegenwoordigt. Zo moet 21 maart weer de dag worden dat honderdduizenden hun afkeer van racisme en islamofobie demonstreren. Racisme is geen mening. Dat moeten we Den Haag inwrijven.

NRC

[Berkoekes]

Niet blijven zeuren over futiliteiten

J. A. A. van Doorn

De gewichtige politieke discussie over de aanvaardbaarheid van de boerka in bepaalde situaties is nog maar net achter de rug of een nieuw urgent probleem dient zich aan: de boerkini, een zwempak voor preutse moslima’s. Of er commercieel veel in zit, zoals de fabrikant aanneemt, waag ik te betwijfelen maar het oogt niet onaardig en het steekt in ieder geval gunstig af bij de flodderige jurken waarin onze grootmoeders een eeuw geleden te water plachten te gaan.

Maar zo optimistisch zal niet iedereen over deze nouveauté oordelen. In deze krant zag Sylvain Ephimenco de ’achterlijke zwemboerka’, zoals hij het noemde, als het zoveelste bewijs dat de positie van de vrouw in onze samenleving steeds meer onder druk staat. Het kabinet gaat daarbij voorop, volgens de suggestie van Ephimenco onder invloed van de patriarchale islam, zoals zijn zedenschets laat zien: „De vrouw als schaamobject dat geen handen van mannen meer mag schudden, met neergeslagen blik en bedekt de straat op moet en met zwemboerka te water gaat”. Het is nog niet zover maar de ’achterlijke middeleeuwen’ komen eraan.

Om aan de hand van een eerste foto van een dameszwemkostuum de Ondergang van het Avondland te voorspellen, gaat nogal ver maar gelukkig kon meteen een ander grof schandaal aan de kaak worden gesteld: de weigering van sommige moslims om een vrouw een hand te geven. Het is een kwestie die al jaren speelt maar die vorige week een nieuwe impuls kreeg door een uitspraak van burgemeester Job Cohen. In antwoord op de klacht van het CDA dat sommige Amsterdamse straatcoaches vrouwen geen hand wensen te geven, zei Cohen daarvan niet wakker te liggen. Als die coaches daarvoor een religieuze reden hebben, dan zij dat zo. Vooral enkele PvdA’ers in de deelraad van Slotervaart kwamen in opstand, wensten dat Cohen zijn woorden zou terugnemen en dat weigerende coaches zouden worden ontslagen: ’Het geven van een hand hoort bij hun werk en is een uiting van respect in de Nederlandse cultuur’.

Ook in dit geval klommen columnisten onmiddellijk in de gordijnen. In de Volkskrant begon Nausicaa Marbe onder de forse kop ’Een hand voor de vrijheid’ een aanval op Cohen, die door dit gedrag te respecteren, ’een ranzige seksistische moraal met carrièreperspectieven bij de overheid’ beloont. Zo worden ’fundamentalistische aberraties verheven tot nationale norm’.

Op dezelfde 22ste februari ging in NRC-Handelsblad ook Heleen Mees in de aanval, al even alarmistisch; en met dubieuze vergelijkingen zoals met de vraag wat er zou gebeuren als zo’n straatcoach zou weigeren alle Joodse inwoners van Amsterdam een hand te geven. (Dat orthodoxe joden een zelfde ’handdruktaboe’ kennen, is haar blijkbaar ontgaan)

De eerste en vooral praktische vraag is wat men hiertegen wil en kan doen. Maakt men zich niet volslagen belachelijk de boerkini in zwemgelegenheden te verbieden? Het pak is van het juiste materiaal vervaardigd en het laat zwemmen vrijelijk toe. Wie er iets tegen heeft, kan dat aan de draagster kenbaar maken. Dat laatste geldt ook voor de weigering een hand te geven: vrouwen die zich beledigd voelen, spreken de weigeraar aan. Dat heeft meer effect dan een formeel gebod want het zal lastig zijn weigerachtige coaches op heterdaad te betrappen. Moet men trouwens dit gedrag afstraffen indien de betreffende vrouwen er geen moeite mee hebben of het verwachten? Die laatste vraag is van belang omdat het in Amsterdam om Marokkaanse vrouwen ging.

Belangrijker dan deze praktische punten is het bezwaar dat men kan maken tegen het in de publiciteit zoveel mogelijk uitvergroten van wat in wezen kleine incidenten zijn. Het zou nog passabel wezen indien het niet de polemische rafelrand van een veel algemener debat zou betreffen: de eindeloze betogen over wat moslims wel en niet behoren te geloven. Er wordt geen homo uitgescholden, of een leger van commentatoren verwijst naar de Koran die dit goed zou keuren (alsof de Bijbel daarvoor niet evenzo bruikbaar zou zijn).

Het noodlottige gevolg is een versterking van het besef bij vele allochtonen dat zij hun geloof moeten verdedigen. Voelden zij zich voorheen in de eerste plaats vreemdeling, momenteel worden ze geprest zich moslim te voelen en daarmee tegelijk een schuldgevoel te moeten cultiveren.

Het ellendige gevolg is dat de werkelijke problemen die de aanwezigheid in ons land van zovele nieuwkomers heeft veroorzaakt, stelselmatig worden genegeerd en in ieder geval onderschat. Het is niet de Koran die Nederland splijt maar het enorme verschil tussen zij en wij op de gebieden als taalbeheersing, scholing, werkgelegenheid en politieke assertiviteit. Omdat er in de publiciteit dagelijks over pietluttigheden wordt gezanikt, ontbreekt volledig het besef dat allereerst een breed gedragen collectieve emancipatiebeweging nodig is om deze kloof te dichten. Die miskenning kan ons lelijk gaan opbreken.

P.S. Klopt het dat dames vroeger hun handschoenen aanhielden als ze een man een hand gaven?

NRC

[Berkoekes]

Het noodlottige gevolg is een versterking van het besef bij vele allochtonen dat zij hun geloof moeten verdedigen. Voelden zij zich voorheen in de eerste plaats vreemdeling, momenteel worden ze geprest zich moslim te voelen en daarmee tegelijk een schuldgevoel te moeten cultiveren.

Je zou bijna zeggen dat hij mijn woorden geleend heeft, ware het niet dat Van Doorn één van de laatste zinnige columnisten is in Nederland.

Dit is namelijk precies wat ik bedoelde; dat het grote spel om op de Islam een negatief etiket te plakken al een tijd aan de gang is. De bedoeling is dat moslims het gaan internaliseren, zodat er een ander soort Islam voor in de plaats gaat komen gedicteerd door bleke nihilisten, wat er eigenlijk op neerkomt dat mensen hun geloof laten vallen. Iemand noemde het 'brainkolonialisme'. Zeer terecht denk ik zo. De koloniale instincten die honderden jaren in de collectieve psyche van een volk doorgewerkt hebben, kun je nou eenmaal niet in een paar jaar uit je systeem wissen.

Het merkwaardige is dat het haast georkestreerd lijkt, terwijl elk Hollands individu dat loopt te braken op de Islam helemaal geen causale relatie lijkt te hebben met de ideologische beweging van Wilders. Het is in die zin wel grappig dat een schrijver als Camus al decennia geleden gesproken heeft over de Nederlandse kleinburgers die, elk op zichzelf, zich wensen te conformeren aan de massa. En de massa hier is nou eenmaal altijd bereid de waarheid te verloochenen om maar de logica van het eigen systeempje in stand te houden.

[TheCFO]

Capituleer niet voor de radicale islam
Gepubliceerd: 3 maart 2008 12:30 | Gewijzigd: 3 maart 2008 13:59
Nu ook GroenLinks en de VVD zich aansluiten bij de oproep van de regering aan Geert Wilders om toch vooral voorzichtig te zijn, is de maat vol, vindt Gabriël van den Brink.
Gabriël van den Brink
Wat bezielt politieke elite om één van onze voornaamste beginselen zo gemakkelijk weg te geven? Hoe staat het eigenlijk met de Nederlandse democratie? Zijn we bereid om fundamentele meningsverschillen uit te vechten of gaan we voor chantage en intimidatie opzij? Tien stellingen.
I
Men begint al te capituleren door te geloven dat de verantwoordelijkheid voor eventuele aanslagen bij Nederlandse burgers of politici ligt.
Over de betekenis van het geloof wordt in Nederland zeer verschillend gedacht. Dat geldt in het bijzonder voor de islam. Sommigen menen dat gelovigen so-wie-so achterlijk zijn, anderen willen dat elk geloof gerespecteerd wordt en weer anderen beschouwen hun eigen geloof als superieur. Men kan dus niet zeggen dat ‘Nederland’ over de islam een bepaalde opvatting heeft en dus is elke aanval op ‘Nederlandse’ belangen misplaatst. Mochten zich gewelddadige incidenten voordoen dan zijn Nederlandse burgers noch de Nederlandse regering daar verantwoordelijk voor maar degenen het geweld hebben gepleegd.
II
Het staat iedereen vrij om kritiek te hebben op de islam, ook wanneer dat bij moslims en andere gelovigen de nodige weerstand oproept.
Vrijheid van meningsuiting is méér dan een grondwettelijk recht. Deze vrijheid droeg wezenlijk bij aan het ontstaan van de moderne Europese cultuur en werd in de twintigste eeuw alleen door linkse en rechtse dictaturen ter discussie gesteld. Daarom is het verdedigen van deze vrijheid een dure plicht voor elke democratie die haar geschiedenis kent. Dat gaat bij uitstek op voor Nederland, waar gewetensvrijheid reeds in een vroeg stadium erkend en gepraktiseerd werd. Mede daardoor konden overtuigde atheïsten en orthodoxe gelovigen in één land met elkaar samenleven. Natuurlijk kwam het af en toe voor dat gelovigen werden gekwetst, maar dat heeft er niet toe geleid dat de vrijheid van meningsuiting ingeperkt werd. We hoeven maar te herinneren aan het tegen Gerard Kornelis van het Reve gevoerde proces in de jaren zestig om te begrijpen hoe groot de terugval zou zijn wanneer we nu de moslims op dit punt zouden ontzien.
III
Critici van de islam die worden aangevallen of met de dood worden bedreigd, moeten door de overheid worden beschermd.
Juist omdát de vrijheid van meningsuiting voor onze beschaving zo’n principiële zaak is, moet iedereen die omwille van zijn denkbeelden of stellingname in het publieke debat met de dood wordt bedreigd, kunnen rekenen op een adequate bescherming door de staat. Waartoe dient het geweldsmonopolie als de staat dit niet doet? De Britse regering begreep dit toen zij Salman Rushdie meteen na zijn bedreiging door de Iraanse ayatolla’s in bescherming nam. De Nederlandse regering bleek een stuk wankelmoediger en liet Ayaan Hirschi Ali naar het buitenland gaan. Daaruit bleek dat in de strijd tussen koopman en dominee de laatste aan het kortste eind trok. Gesteld voor het dilemma van morele vastberadenheid versus financiële kosten, valt de keuze kennelijk in het nadeel van de vastberadenheid uit. Het sterkt buitenlandse radicalen slechts in hun geloof dat onze beginselen kunnen worden gekocht.
IV
Zij die vinden dat Geert Wilders verwerpelijke opvattingen heeft, moeten niet eisen dat hij deze verzwijgt, maar inhoudelijk de strijd met zijn ideeën aangaan.
Gelukkig is een ruime meerderheid van de Nederlanders het niet eens met de standpunten van Wilders betreffende de islam. Maar het behoort tot een volwassen democratie dat men hem inhoudelijk bestrijdt. Het siert de SP dat zij plannen voor een tegenaanval heeft. Tegelijkertijd moet men oog hebben voor de reële problemen die Wilders aan zijn niet onaanzienlijke electoraat helpen. Zowel de PvdA als VVD zouden zich moeten inspannen om dat deel van het electoraat dat ze aan de PVV zijn kwijtgeraakt met democratische middelen te heroveren. Overigens zouden ook moslims er goed aan doen zich meer actief te mengen in de strijd om langs die weg hun eigen plaats te verwerven in het democratische bestel.
V
Behalve burgers die de islam respecteren, hebben veel Nederlanders de afgelopen jaren op een actieve wijze contact met de migranten gezocht.
Wat dit betreft is het veelzeggend wat er na de moord op Theo van Gogh is gebeurd. Terwijl de publieke opinie werd beheerst door polarisatie en angst (het beeld van een brandende moskee in de nacht) voelden veel autochtonen de behoefte aan toenadering. Uit een onderzoek van het Sociaal en Cultureel Planbureau blijkt dat sindsdien vele honderden initiatieven van de grond zijn gekomen om de banden met migranten juist aan te halen. Dat is in ons land op een veel grotere schaal dan elders gebeurd. Men kan de vraag stellen of die initiatieven effectief zijn geweest maar wellicht is die vraag niet op haar plaats. Velen van ons geloven oprecht dat het goed is om elkaar op te zoeken in tijden van nood. Dat houdt ook een belangrijke boodschap voor de (lokale) overheid in: het is beter om de waarde van dit soort betrokkenheid onder ogen te zien dan de critici van de islam het verwijt te maken dat ze onverantwoordelijk zijn.
VI
Behalve aan respect en nader contact heeft een groot aantal veelal gelovige Nederlanders behoefte aan een meer constructieve dialoog met de islam.
Er zijn in Nederland veel gelovigen die een zekere verwantschap voelen met de islam waar het gaat om de uitwassen van onze hedendaagse cultuur. Zij staan meer aandacht voor de waarde van betrokkenheid, dankbaarheid, mededogen of barmhartigheid voor en zien dat de islam daarbij een mogelijk inspiratiebron is. Tegelijkertijd vinden ze dat de moslims wel erg orthodox zijn en dat op het punt van de geloofsleer of de familiemoraal een moderne visie wenselijk is. Voor mensen die op deze punten een gesprek willen aanknopen is het uiteraard van enorm belang om de juiste toon aan te slaan. Als een hervorming van de islamitische traditie al mogelijk is, dan zal ze vermoedelijk alleen van binnenuit op gang worden gebracht en daarbij kan het gesprek met moderne christenen behulpzaam zijn. Zelf denk ik dat deze dialoog van grote betekenis is maar het zou een vergissing zijn om haar op één lijn te stellen met het publieke debat. We mogen niet van alle Nederlandse burgers verlangen dat ze met de moslims in gesprek willen gaan en dus kan de roep om een gematigde toon nooit een algemene gedragscode zijn.
VII
Het aantal moslims dat naar een Europese vorm van burgerschap streeft neemt toe en zij moeten met alle middelen worden gesteund.
In weerwil van het felle debat doen zich onder moslims een aantal hoopvolle veranderingen voor. Te denken valt aan de invloed van Tarique Ramadan die voor een volledig ontwikkeld burgerschap pleit. Te denken valt eveneens aan nieuwe organisaties die zich inzetten voor de ontwikkeling van een Europese islam. Of aan migranten die openlijk zeggen dat hun toekomst in Nederland ligt en dat politieke of religieuze bemoeienis vanuit het thuisland niet langer wenselijk is. Deze geluiden kwamen tien jaar geleden nauwelijks voor. Ze zijn ongetwijfeld de vrucht van een moeilijke strijd die de moslims zelf hebben gevoerd maar we helpen hen niet door concessies aan hun meest onverzoenlijke geloofsgenoten te doen. We steunen de moderne moslims het meest door vast te houden aan rechtsstaat en democratie en ons open te stellen voor eventuele kritiek. Wie oprecht in de waarden en idealen van de eigen beschaving gelooft, is bereid om het eigen gedrag in het licht van die waarden te zien. Tot een dergelijke zelfkritiek zouden moderne burgers altijd bereid moeten zijn en in de mate waarin zij dat doen mag het ook van islamitische medeburgers worden verwacht.
VIII
De integratie van moslims zou enorm geholpen zijn als aanhangers van de islam afstand namen van hun radicale geloofsgenoten voor wie geweld en bedreiging nog altijd legitiem zijn.
Een kleine minderheid van de moslims stelt de waarden van het eigen geloof nog altijd boven die van tolerantie en democratie. Ze zijn voor vrijheid van meningsuiting behalve wanneer het gaat om de profeet. Dat lijkt mij op den duur een onhoudbare positie te zijn. A fortiori geldt dat voor het bedreigen van moslims die afstand nemen van hun geloof respectievelijk het aanvallen van ex-moslims die deelnemen aan het publieke debat. Vrijheid van geweten zou niet alleen bij autochtone Nederlanders maar ook binnen de moslimgemeenschap een algemeen aanvaard beginsel dienen te zijn. Dat is helemaal niet zo’n extreme eis als menigeen denkt. Per slot van rekening is het de Koran zelf die zegt dat er met betrekking tot het geloof geen dwang kan bestaan. Dat weinig moslims deze vrijheid ook nemen, heeft minder met het geloof zelf van doen maar houdt vooral met een gebrek aan sociale, culturele en politieke ontwikkeling in het land van herkomst verband.
IX
Los van de vraag hoeveel commotie de film van Wilders gaat oproepen (er zijn in het Westen wel ‘ergere’ films gemaakt) geeft het geen pas om concessies aan een beeldvijandige traditie te doen.
De status van beelden is één van de vragen waar de wegen van het Westen en de islam in het verleden uiteen zijn gegaan. Vanaf de late Middeleeuwen hebben beelden, tekeningen, schilderijen en andere visuele middelen een voorname rol in onze beschaving gespeeld. Dat geldt â€" opnieuw â€" extra sterk voor de Lage Landen die in de zeventiende eeuw een grote intellectuele en culturele bloei hebben gekend maar het is in de latere ontwikkeling van het Westen niet anders geweest. Wat de roman voor de negentiende eeuw heeft gedaan, deed de film voor de twintigste eeuw: het is een van de voornaamste middelen waarmee zich in onze samenleving de collectieve reflectie voltrekt. Dat geldt vandaag nog sterker dan enkele decennia terug omdat (zoals recentelijk door meerdere commentatoren opgemerkt is) over onze levenservaring steeds vaker in filmische termen nagedacht wordt. Om uitgerekend op dat moment te willen voorkomen dat er een film over de actuele problematiek wordt gemaakt, getuigt van bitter weinig inzicht in de manier waarop onze cultuur functioneert.
X
Het doordenken van de grote vragen van onze tijd is zonder verbeelding niet mogelijk. Daarom dient er op dat punt een volledige vrijheid te zijn.
De grote botsingen van onze tijd draaien niet alleen om markten of macht, om olie of geld. Ze draaien ook om ideeën over het goede leven, morele beginselen, fundamentele waarden en de zin van het bestaan. Cynici beweren voortdurend dat deze geestelijke strijd onbetekenend is maar de geschiedenis leert dat ze een cruciale rol speelt. Het is de kracht van democratieën dat deze strijd op het niveau van de verbeelding kan worden gevoerd. Per saldo weten zij meer bronnen aan te boren dan stelsels waarin de publieke verbeelding geknecht of ingeperkt wordt. Juist op dit punt is de toekomst van een land als China precair: economisch succes betekent niet dat de geest zich ontplooit. En ook de achterstand van veel Islamitische landen is veelzeggend. Geestelijke vrijheid opgeven zou niet minder dan verraad aan onze meest fundamentele beginselen zijn. Aan het gedrag van mensen kunnen om allerlei redenen grenzen worden gesteld, maar als we grenzen gaan stellen aan hun verbeelding is de capitulatie van het Westen een feit.
Gabriël van den Brink is hoogleraar maatschappelijke bestuurskunde aan de Universiteit van Tilburg lector gemeenschappelijke veiligheidskunde aan de Politieacademie in Apeldoorn. Hij schreef dit artikel op persoonlijke titel.


www.nrc.nl

[TheCFO]

Valt  me weer eens op, dat veel van de argumenten in de Wilders en Islam discussie(s) gewoon door beide partijen gebruikt worden.

Bovenal is belangrijk dat die mensen die niets van Wilders moeten hebben â€" de meerderheid in het land â€" zich laten horen, van onderop macht en pressie opbouwen om de politiek te laten zien dat Wilders maar een klein segment van Nederland vertegenwoordigt.

VIII
De integratie van moslims zou enorm geholpen zijn als aanhangers van de islam afstand namen van hun radicale geloofsgenoten voor wie geweld en bedreiging nog altijd legitiem zijn.
Een kleine minderheid van de moslims stelt de waarden van het eigen geloof nog altijd boven die van tolerantie en democratie. Ze zijn voor vrijheid van meningsuiting behalve wanneer het gaat om de profeet.

Voor iedereen die mij een beetje kent is duidelijk dat mijn persoonlijke mening is dat dit -aan beide zijden- een behoorlijk collectivistisch k.u.t.-argument is. De facto het oproepen tot een dwang der meerderheid.

[Tamza]

In de Pers stond gister een interessante reconstructie van de zogenaamde Fitna-gate. Hier een pdf-link om het terug te lezen:

http://www.depers.nl/UserFiles/File/De%20Pers%20maandag%203%20maart%202008.pdf

[TheCFO]

Goed stuk en -gedeeltelijk- een bevestiging van een paar schrijfsels van Sa3ied -en mij!- in deze disc.

[Jasmijn]

Grappig, nee lachwekkend zelfs dat mensen serieus denken dat Wilders een vertegenwoordiging is van Nederland...

Zou men zich niet eens moeten afvragen wie WIlders eigenlijk is? en waar zijn haat tegen deze specifieke groep- moslims- vandaan komt?

Wilders is een wannabe zionist en daarop verkijkt men zich.

Zoals hij zich fel uitspreekt tegen een dubbele nationaliteit vanwege een daarmee gemoeid gaande dubbele (conflicterende) loyaliteit zo ook is zijn loyaliteit sterk verbonden aan Israel en zijn zijn ultieme belangenlang niet op nederlandse bodem gevestigd.

****

Geert Wilders hakte vorige maand hard in op zijn PvdA-collega Khadija Arib vanwege haar vermeende ‘dubbele loyaliteit’. Maar ook met een enkel paspoort kun je opkomen voor de belangen van een ander land.
Geert Wilders: ‘Sharon en Thatcher zijn mijn voorbeelden.’
‘Hij heeft een heel groot hart voor de politieke belangen van het land’
‘Wilders ziet in Israël een baken, een lichtend voorbeeld’

Het is opmerkelijk dat een niet onbelangrijk aantal heerschappen en bewegingen die “eigen volk eerst” schreeuwen, zo verliefd zijn op Israël. Israël is een terreurstaat waar men mensen 6 maanden kan opsluiten zonder proces, een terreurstaat die zonder emotie vrouwen en kinderen vermoordt. Deze heerschappen en bewegingen die bewust of onbewust kiezen voor de geopolitieke as Washington-Brussel-Tel Aviv zijn de vijanden van de Europese volkeren. Dit is immers de as van de chip-implant, van Big Brother, van de internationale bankiers aan de wereldmacht, van de dictatuur, van de slavernij.
Vele “pro-Israël”-heerschappen worden door de Israëlische ambassade of de Mossad onderhouden.

'In zijn strijd tegen het moslimextremisme heeft hij in de Israëli’s ervaren bondgenoten gevonden. In 2005 probeert hij (vergeefs) de Tweede Kamer te winnen voor het idee van ‘administratieve detentie’. Dat is de door Amnesty International verfoeide Israëlische wet die het mogelijk maakt mensen een half jaar op te sluiten zonder enige vorm van proces. (!!!) Wilders heeft dat plan eerder dat jaar opgedaan tijdens een bezoek aan Israël.'

‘Wilders ziet in Israël een baken, een lichtend voorbeeld. Israël is zich bewust dat het bedreigd wordt, Nederland niet.’...(quote)

'In de ruim acht jaar die Wilders in de Tweede Kamer zit voor de VVD, de Groep Wilders en de Partij voor de Vrijheid, heeft hij zich in een continue stroom schriftelijke Kamervragen opgeworpen als een verdediger van Israël, zo wijst het archief uit. De verwijten aan de buurlanden van de Joodse staat zijn niet van de lucht, maar Israël wordt gespaard.'

'Zijn liefde voor Israël, ‘de enige democratie in het hele Midden-Oosten’, is nooit meer bekoeld. Naar eigen zeggen is hij inmiddels ‘dertig, veertig keer’ in de Joodse staat geweest. Veelal op eigen kosten, soms op rekening van de Tweede Kamer als het een parlementaire delegatie betrof. Een paar keer ging hij voor de VVD naar Israël om stemmen te ronselen onder Nederlandse immigranten. Saillant detail: velen van hen hebben een dubbele nationaliteit.'

bron: Geert Wilders : verliefd op Israël
Posted in: De Nederlandenâ€" @ 5:36 pm

*****

Welja breng het systeem van het Midden-Oosten naar het westen zoals ook je medefundamentalisten die je zo hard bestrijdt doen..

dubbele loyaliteit en dubbel moraal? Wilders is VOOR ISRAEL en daarmee in zijn optiek automatisch TEGEN ALLE MOSLIMS??? logisch ja in smurfenland

en dat schuilt zich achter een PVV'tje...slim gedaan om de vrijheid van meningsuiting als rode draad te nemen ..vrijheid van meningsuiting is immers een heilig goed nee zelfs een bindend goed in Nederland en daarmee trek je zeker kiezers maar vreemd dat men dubbele loyaliteit in Wilders geval naar israel toe wel kan waarderen of in ieder geval niet openlijk wil bekritiseren...selectieve keuzevrijheid van identiteit zeker?


Wilders is een vertegenwoordiging van haat en dubbele agenda's en boekt succes door angst... Ik dacht dat 'we' als Nederlandrs daarop tegen waren sinds de jacht op Bin Laden's waren geopend, maar kennelijk is het toegestaan om de schaduw van je ziel te laten corumperen als je geen moslim heet.

[Berkoekes]

Haha. Echt typische lulkoek dit. Het lijkt wel alsof dit soort ideologen allemaal geabonneerd zijn op dezelfde nieuwsbrief. Ze verkondigen telkens dezelfde virtuele werkelijkheid. Een paar korte reacties op deze pretentieuze scherpslijperij.

Capituleer niet voor de radicale islam
Gepubliceerd: 3 maart 2008 12:30 | Gewijzigd: 3 maart 2008 13:59
Vrijheid van meningsuiting is méér dan een grondwettelijk recht. Deze vrijheid droeg wezenlijk bij aan het ontstaan van de moderne Europese cultuur en werd in de twintigste eeuw alleen door linkse en rechtse dictaturen ter discussie gesteld. We hoeven maar te herinneren aan het tegen Gerard Kornelis van het Reve gevoerde proces in de jaren zestig om te begrijpen hoe groot de terugval zou zijn wanneer we nu de moslims op dit punt zouden ontzien.

Vrijheid van meningsuiting, vervat in artikel 7 Grondwet, is ook gebonden aan de grenzen van de wet. Iemand die oproept tot haat mag om die reden worden veroordeeld. Zo vrij is die vrijheid dus niet. Overigens is de gewetensvrijheid, gegarandeerd in artikel 9 Grondwet (godsdienstvrijheid), er onder andere op gericht geweest geloofsvervolging te voorkomen. Het oproepen tot haat en geweld tijdens de godsdiensttwisten van weleer heeft voor deze gewetensvrijheid gezorgd. Het betekende tevens dat de wetgever bij het opstellen van een wet rekening heeft te houden met de voorzienbare effecten van het voorschrift en dat dit niet mag leiden tot het voortrekken van één van de godsdiensten of levensbeschouwelijke overtuigingen (i.c. Islam, atheisme of de joods-christelijke godsdiensten).

De vergelijking met Reve gaat in dit verband volledig mank. De Islam wordt namelijk al jaren fel aangevallen in de meest harde bewoordingen, waar Reve een koorknaapje tussen zou zijn. Er is altijd volop discussie over geweest, maar tot nu toe is de islamhaat alleen maar toegenomen. zo constuctief is dat debat dus nooit geweest. Er was tot nu toe nooit aanleiding geweest voor de overheid om Wilders of een andere islamhater de mond te snoeren. Het gaat dus puur om het vertonen van een haatdragende film.

Dat weinig moslims deze vrijheid ook nemen, heeft minder met het geloof zelf van doen maar houdt vooral met een gebrek aan sociale, culturele en politieke ontwikkeling in het land van herkomst verband.

Haha. Daar komt de aap langzaam uit de mouw. 'Moslims moeten de vrijheid nemen om ongelovig te worden.' Weer zo'n gast die denkt dat moslims dwangmatig geloven in de ene God.

Los van de vraag hoeveel commotie de film van Wilders gaat oproepen (er zijn in het Westen wel ‘ergere’ films gemaakt) geeft het geen pas om concessies aan een beeldvijandige traditie te doen.
De status van beelden is één van de vragen waar de wegen van het Westen en de islam in het verleden uiteen zijn gegaan. Vanaf de late Middeleeuwen hebben beelden, tekeningen, schilderijen en andere visuele middelen een voorname rol in onze beschaving gespeeld. Dat geldt â€" opnieuw â€" extra sterk voor de Lage Landen die in de zeventiende eeuw een grote intellectuele en culturele bloei hebben gekend maar het is in de latere ontwikkeling van het Westen niet anders geweest. Wat de roman voor de negentiende eeuw heeft gedaan, deed de film voor de twintigste eeuw: het is een van de voornaamste middelen waarmee zich in onze samenleving de collectieve reflectie voltrekt. Dat geldt vandaag nog sterker dan enkele decennia terug omdat (zoals recentelijk door meerdere commentatoren opgemerkt is) over onze levenservaring steeds vaker in filmische termen nagedacht wordt. Om uitgerekend op dat moment te willen voorkomen dat er een film over de actuele problematiek wordt gemaakt, getuigt van bitter weinig inzicht in de manier waarop onze cultuur functioneert.

Bla bla bla. Wilders weet heel goed hoe deze cultuur functioneert. Moslims weten dat ook heel goed. Het is namelijk dezelfde cultuur die het prachtige filmisch hoogtepunt van het Westen op het toppunt van haar beschaving heeft voortgebracht. Zie daar Leni Riefenstahl's Jud Suss, en de instant-hit Der Ewige Jude, de ongekend populaire film in Europa van de jaren 30. Eerder zei Jan Wolkers (die de oorlog heeft meegemaakt) dat Submission hem daaraan deed denken. Het was de opmaat voor een wijdverspreide jodenhaat die de basis heeft gevormd voor de dehumanisering en uitroeiing van de joden. In het Midden Oosten, waaronder in Palestina en Irak, is het plegen van massamoorden op moslims door het Westen al jarenlang bezig. Een haatdragende, dehumaniserende film als de hoogtepunt van beschaving zien, kan alleen maar uit de pen komen van een decadente fantast, die nog steeds gelooft in de superioriteit van het westen als ideologie. Voor zijn herinnering, 'Der Ewige Jude' is overal in Europa verboden. Tot zover de beeldvrijheid.


Der ewige Jude mag dan meer dan zestig jaar oud zijn, het blijft een vervaarlijk en 'overtuigend' document. Toen de film een paar jaar geleden in een Berlijnse universiteit werd vertoond, discuteerde het publiek achteraf meer over de wreedheid van de slachtscène dan over de propagandistische werking van de prent... Bij een andere gelegenheid hoorde ik iemand na de projectie van de film heel erg overtuigd zeggen: "Jaja, 'k heb dat ook meegemaakt! In de Congo! En die negers, die waren nog veel erger".

De stereotypen en haatformules kunnen moeiteloos getransponeerd worden op minderheidsgroepen hier en nu; het volstaat 'joden' te vervangen door Turken, Marokkanen, asielzoekers, Palestijnen... de eenvormigheid van racisme. Voor anti-semieten en racisten is het gedroomd materiaal. De prent circuleert nog steeds in neo-nazi-kringen en wordt door hen op het internet te koop aangeboden.

De beelden van de rituele slachting van dieren nemen bijna zeven minuten in beslag, een tiende van de film. Ze worden ingeleid door een tekst die op het scherm verschijnt. Het religieus slachten van dieren is, zo luidt het, ‘een van de meest instructieve gebruiken van de joodse zogenaamde religie’. Omdat de beelden ‘tot het meest huiveringwekkende behoren wat ooit door een camera is vastgelegd’, krijgen ‘gevoelige volksgenoten de raad’ ze niet te bekijken.

Het zijn gruwelijke, huiveringwekkende beelden. Alles wordt op z’n ongunstigst voorgesteld, bloed spuit in het rond, een man gaat armdiep in een opengesneden koe, elke stuiptrekking wordt belicht en het beest blijft maar grommen (ook nadat hals en luchtpijp werden overgesneden). Dan volgen schapen, kalveren, nog koeien. Het lijkt maar niet op te houden. De hele tijd door hamert de commentator erop dat de héle beschaafde wereld ertegen is, dat rituele slachtingen her en der verboden werden, dat nationaal-socialisten er altijd tegen waren, terwijl de ‘jodenpers’ alles goedpraatte. In werkelijkheid waren er in die tijd weinig mensen die zich zorgen maakten over het dierenleed bij slachtingen. Ook in Vlaanderen werd toen nog op straat, voor de voordeur, geslacht. En natuurlijk is de nazi-verontwaardiging meer dan hypocriet. Terwijl ze zich druk maakten over dierenleed, voerden ze oorlog en slachtten ze tienduizenden mensen af.

De onbeschaafdheid en gemeenheid van joden moet blijken uit afstotelijke scènes, bloedige slachtingen en, vooral, haatdragende commentaren. Eén langgerekt appèl aan emoties als afschuw, angst, woede en haat. Beeld en commentaar ontmenselijken de joden. Ze gedragen zich anders, onmenselijk; onmensen zijn het. Ze moeten dan ook niet als mensen behandeld worden, mogen onmenselijk behandeld worden. Het overbekende procédé om afwijkende Anderen als Untermenschen af te schilderen en te zien - minder dan mensen, minder-mensen. Dat neemt remmen weg, bevordert en rechtvaardigt discriminatie, vervolging, uitroeiing. In deze zin heeft Der ewige Jude de jodenmoord mee mogelijk gemaakt.

Het is van wezenlijk belang in te zien dat de nazi's de joden niet uitroeiden omdat zij, de nazi's, intrinsiek boosaardig of on-menselijk waren, maar wel omdat ze ervan overtuigd waren dat de joden duivels en onmenselijk waren. Dehumanisering van de Ander, ontmenselijking van wat van ons verschilt is de bron van veel kwaad.


Zo'n film levert inderdaad meer kruit op om moslimlanden te bombarderen onder het mom van het brengen van beschaving, democratie en mensenrechten. Dat is precies wat de neoconservatieve ideologen en pro-Israel aanhangers willen bewerkstelligen. Ze verdedigen als het toppunt van beschaving is nog maar eens een teken hoe dit profje zijn pretentieuze moraal enkel baseert op luchtledig geklets.

X
Het doordenken van de grote vragen van onze tijd is zonder verbeelding niet mogelijk. Daarom dient er op dat punt een volledige vrijheid te zijn.
De grote botsingen van onze tijd draaien niet alleen om markten of macht, om olie of geld. Ze draaien ook om ideeën over het goede leven, morele beginselen, fundamentele waarden en de zin van het bestaan.

En hier laat deze vent zijn ware aard zien. Na het koloniseren van de moslimlanden (waaronder de grootste door Nederland in Indonesie) en het plunderen van hun grondstoffen, is het nu de tijd voor een nieuw soort kolonialisme namelijk het "brainkolonialisme".  We zien het al in Afghanistan, Irak en Palestina, waar onder het voorwendsel van het brengen van democratie, mensenrechten en beschaving moslims geslacht worden als ware zij wisselgeld voor het nieuwe culturele imperialisme van het Westen.

Als je deze context niet begrijpt, begrijp je ook geen reet van de politieke (!) overwegingen om Wilders politiek- of strafrechtelijk aan te pakken om zijn haatzaaierij.

Eerst is men te laf om de islamhaat krachtig tegen te spreken, daarna zal men inderdaad te laf blijken, onder andere vanwege economische belangen, om deze esthetische principes die slechts virtueel bestaan, te verdedigen. We zullen zien wie er gelijk krijgt.

[TheCFO]

De vergelijking met Reve gaat in dit verband volledig mank. De Islam wordt namelijk al jaren fel aangevallen in de meest harde bewoordingen, waar Reve een koorknaapje tussen zou zijn.

Beter was het geweest als de schrijver naar Hermans verwezen had, die een proces voor belediging van een volksdeel aan zijn broek heeft gehad. Reve werd vervolgd voor Godslastering.
Beiden zijn trouwens gewoon vrij gesproken, niet meer dan terecht.

Het feit dat Reves tekst naar jouw mening koorknaapachtig is, doet natuurlijk niet terzake op dit principiele vlak. Vele goedwillende burgers van christelijke snit hebben zich toen oprecht en intens beledigd gevoeld door deze twee schrijvers. En dat door schitterende teksten. Reli's voelen zich nu eenmaal snel beledigd, zelfs door koorknaapteksten of -tekeningen.

Voor zijn herinnering, 'Der Ewige Jude' is overal in Europa verboden. Tot zover de beeldvrijheid.

Het is inderdaad treurig om te zien hoe rondom 'de Joodse woii kwestie' nog allerlei bizarre denktaboes heersen in Europa. Zo is het natuurlijk bizar dat deze film verboden is, net zo als het bizar is dat Mein Kampf niet gewoon te koop is, of dat mensen het recht niet hebben de holocaust te ontkennen. (je bent een nitwit als je dat doet, maar dat het gewoon ronduit verboden is dat te vinden vind ik dieptreurig)

Als je deze context niet begrijpt, begrijp je ook geen reet van de politieke (!) overwegingen om Wilders politiek- of strafrechtelijk aan te pakken om zijn haatzaaierij.

Nou, iemand die meent dat alles van de inval in Afganistan tot en met het Boerkiniverbod in Zwolle onder de noemer Islambashing of brainkolonialisme te brengen is komt op mij ook niet echt als een kenner van de internationale poltieke wereld over.

Strafrechterlijk -weliswaar achteraf- aanpakken is prima. Politiek aanpakken -actief  proberen te hinderen dat hij kan zeggen wat hij wil- is zo intens verwerpelijk dat binnen Europa waarschijnlijk alleen in Nederland daar wel voorstanders voor te vinden zijn.

Langzaam aan vind een groter gedeelte van de nederlanders dat greet te ver gaat met zijn film, en vinden ze het al wel weer goed dat Balkenende cs alles uit de kast trekt om dat te voorkomen. Voor de slapertjes onder u: Niet vanwege een verwerpelijke inhoud, niet vanwege medelijden met de tere moslimzieltjes die niet beledigd mogen worden, of om andere principiele redenen. Nee, die film kan leiden tot dode soldaten (!! en das blijkbaar onwenselijk, ook al vind NL het nodig om overal ter wereld miltair in te grijpen waar de VS dat vraagt) en minder handel!

[Berkoekes]

Reli's voelen zich nu eenmaal snel beledigd, zelfs door koorknaapteksten of -tekeningen.

Nogmaals CFO, niet alle moslims zijn meteen beledigd. Het gaat erom dat mensen die al diep gekrenkt zijn door allerlei politieke, historische en culturele kwesties, door tekeningetjes of iets dergelijks opeens in woede ontsteken. Het geloof dwingt je helemaal niet om daar boos om te zijn, het is eerder menseigen dat een bepaalde context (mensen vergeten nou eenmaal niet snel) mensen die al overlopen van haat over het randje kan duwen. Ik denk dat als de wereldpolitiek er anders voorstond of dat de geschiedenis tijd had gehad om te helen, (moslimlanden zitten namelijk nog in een postkoloniale werkelijkheid met gesteunde dictators) er een grote aanhang zou bestaan (als dat al niet zou bestaan) voor het idee van politieke pluriformiteit. Er zijn in ieder geval genoeg aanknopingspunten in de islamitische leer die dat mogelijk maken. De verschillende krachtvelden zorgen er nu voor dat irrationele en excessieve reacties ontstaan die de verschillende realiteiten in een kader plaatsen van goed en slecht. Het helpt natuurlijk ook niet dat propaganda zo intens deel uitmaakt van de geglobaliseerde mediawereld waarin we leven.

Het is inderdaad treurig om te zien hoe rondom 'de Joodse woii kwestie' nog allerlei bizarre denktaboes heersen in Europa. Zo is het natuurlijk bizar dat deze film verboden is, net zo als het bizar is dat Mein Kampf niet gewoon te koop is, of dat mensen het recht niet hebben de holocaust te ontkennen. (je bent een nitwit als je dat doet, maar dat het gewoon ronduit verboden is dat te vinden vind ik dieptreurig)

Dat jij het treurig vindt, maakt nog niet dat het deel uitmaakt van de politieke consensus van een cultuur waarin de rede haar eigen redeloosheid heeft voortgebracht. Ik denk dat men nog steeds worstelt met de irrationaliteit die men met de eigen overtuiging heeft voortgebracht. De mensenrechten, de VN-beginselen en andere waarden van het Westen, zijn natuurlijk prachtige uitgangspunten. Maar zolang de eigen geopolitieke en economische belangen in het geding zijn, worden die razendsnel overboord gegooid en ontstaat er een soort van pragmatische afweging van de centen en de bondgenoten. Het is natuurlijk niet vreemd dat het Westen heeft geholpen de Israelische kolonie te stichten (een voldongen feit), maar daarna nooit meer echte druk heeft uitgeoefend om de Palestijnen daadwerkelijk hun recht te laten krijgen, juist de Israelische etnische zuiveringen met alle middelen heeft gesteund. Israel maakt handig gebruik van die collectieve schaamlap, anti-semtisme geheten, die de irrationaliteit van het Westen zou moeten bezweren. Ondertussen heeft men een nieuw soort irrationaliteit voortgebracht, die in de collectieve geest wordt verdrongen, omdat het welzijn van de eigen 'soort' (misschien wel het gevolg van het sociaal darwinistisch wereldbeeld) belangrijker wordt geacht dan de gedehumaniseerde mensen die het nu bestrijdt.

Nou, iemand die meent dat alles van de inval in Afganistan tot en met het Boerkiniverbod in Zwolle onder de noemer Islambashing of brainkolonialisme te brengen is komt op mij ook niet echt als een kenner van de internationale poltieke wereld over.

Strafrechterlijk -weliswaar achteraf- aanpakken is prima. Politiek aanpakken -actief  proberen te hinderen dat hij kan zeggen wat hij wil- is zo intens verwerpelijk dat binnen Europa waarschijnlijk alleen in Nederland daar wel voorstanders voor te vinden zijn.

Langzaam aan vind een groter gedeelte van de nederlanders dat greet te ver gaat met zijn film, en vinden ze het al wel weer goed dat Balkenende cs alles uit de kast trekt om dat te voorkomen. Voor de slapertjes onder u: Niet vanwege een verwerpelijke inhoud, niet vanwege medelijden met de tere moslimzieltjes die niet beledigd mogen worden, of om andere principiele redenen. Nee, die film kan leiden tot dode soldaten (!! en das blijkbaar onwenselijk, ook al vind NL het nodig om overal ter wereld miltair in te grijpen waar de VS dat vraagt) en minder handel!

Ach ik chargeer inderdaad wat. Maar vergis je niet hoe diep dat buitenlands beleid doorwerkt in een moslimgeest. In die zin is het wel degelijk een werkelijkheid. Ik volg het al een tijd via allerlei niet-mainstream media. Ik weet wel degelijk wat Nederland allemaal bekokstoofd in het kielzog van de westerse bondgenoten.

Voor de rest ben ik het wel met je eens hoor.

[TheCFO]

Nogmaals CFO, niet alle moslims zijn meteen beledigd.

I know!

Voor de rest ben ik het wel met je eens hoor.

Saai hoor (maar het verbaast me niets, de 'two bodys, one soul' gedachte trof ook mij -tot mijn eigen verbazing en natuurlijk slechts gedeeltelijk- bij het lezen van je reactie op die katholieke prof)

[Berkoekes]

Schelden en 'namecalling' is de smaadgrens van de vrijheid van meningsuiting. Op zich een goeie zaak dat moslimburgers hier een precedent uit kunnen halen:

Marokkaan Osama noemen strafbaar

AMSTERDAM - Een vrouw uit Maastricht kreeg een vette boete omdat ze haar Marokkaanse buurman voor 'Osama bin Laden' had uitgemaakt.

Volgens de politierechter in Limburg is dat 'opzettelijke belediging'. Hij veroordeelde een vrouw uit de Maastrichtse wijk Nazareth tot een onvoorwaardelijke boete van 350 euro, zo meldt de Limburger.

Ze schold haar buurman, een praktiserend moslim, oktober 2006 tijdens een burenruzie uit voor Osama.

'In de maatschappelijke Nederlandse context van vandaag de dag zonder meer een belediging, zeker als de uiting gericht is tegen een buurman met een moslimachtergrond', aldus de politierechter, in de krant.

Ook niet in haar voordeel was de toevoeging: 'Vuile moslim, rot op naar je eigen land'.

De officier van justitie had een boete geëist van 700 euro, waarvan de helft voorwaardelijk.

Telegraaf

[Berkoekes]

Saai hoor (maar het verbaast me niets, de 'two bodys, one soul' gedachte trof ook mij -tot mijn eigen verbazing en natuurlijk slechts gedeeltelijk- bij het lezen van je reactie op die katholieke prof)

Ik ook niet echt helemaal mee eens. Ik vind het bijvoorbeeld niet zo erg dat Wilders politiek verhinderd wordt. Iets wat moslims dehumaniseert en hindernissen opwerpt in het sociale verkeer, heb ik geen enkele sympathie voor. Jij kan dat vast minder begrijpen, maar goed dat hebben we al bediscussieerd. Hetzelfde gevoel had ik ook bij Theo van Gogh en Hirshi Ali. Dat ze hun leven niet meer zeker waren, had niet gehoeven, maar vervolgens laat het me volstrekt onverschillig dat ze niet gewoon hun gang kunnen gaan.

Ik las in het NRC een zeer tekenende reactie van een lezer, die een historicus Frank Akersmit geheten, corrigeerde na zijn antwoord op de 4 moslimschrijvers. Frank Ankersmit had dit geschreven: "Er is de bekende uitspraak van Voltaire: ‘ik vind Uw ideeën volstrekt weerzinwekkend, maar ik ben bereid mijn leven te riskeren voor uw vrijheid om die te uiten’. Die uitspraak is even precedentloos als beslissend in heel de politieke geschiedenis van de mensheid."


Lezer Jaap Engelsman schrijft in een gepubliceerde brief aan de NRC: 'Frank Ankersmit (NRC, 11 februari) kent grote politiek-historische betekenis toe aan, zoals hij schrijft, "de bekende uitspraak van Voltaire: ik vind Uw ideeen volstrekt weerzinwekkend, maar ik ben bereid mijn leven te riskeren voor uw vrijheid om die te uiten." Die uitspraak is in het werk van Voltaire nooit gevonden. Het sprookje dat hij zijn leven over had voor de waarheid, is in de wereld gebracht door de Britse schrijfster E.B. Hall... Op 8 februari 1776 schreef Voltaire... in een brief: "Ik ben dol op de waarheid, maar beslist niet op het martelaarschap."'

Dat weten we ook weer.