Khadaoui openhartig over alomtegenwoordige sabotage

[Amshoom Style ⴰⵎⵛⵓⵎ ⵚⵟⴰⵢⵍ]

Uit Tamazgha.fr

Wat denkt u van het nieuwe programmarooster van het Marokkaans televisienet « 2M » dat haar voornemen verklaart om 30% van de antennetijd  voor de amazightaal te vrijwaren?

Allereerst, op welke basis en volgens welke criteria heeft « men » 30% van de antenne voor het Tamazight en de Amazigh beschaving gevrijwaard ? Waarom niet 60 en zelfs 80% ? Vervolgens, welke inhoud gaat men reserveren voor die 30% ?  Als het gaat over de huidige inhoud, op alle Marokkaanse zenders, zal het niets veranderen aan de toestand van het Amazighzijn dat haar snelheid verliest tegen de tsunami van de arabisering : op hetzelfde moment dat men uitgaat om 30% toe te kennen aan het Amazighzijn dat de fundamentele identiteit van het land vormt, heeft men meer dan vijf arabistische kanalen gecreëerd (toegevoegd aan de reeds talloze bestaande). Je kan erom wedden wat de nieuwe “berber”politiek van de makhzen, de overdreven folklorisering van de amazigh cultuur zal zijn gang blijven gaan. 
Geen enkele stem zal tegen dit beleid van apartheid geuit worden op deze zenders, want ondanks de hardnekkigheid van de propaganda om de publieke nationale opinie en vooral de internationale op de verkeerde voet te zetten. Dit door uit te wijden over een Marokko op weg naar de democratie, waar er persvrijheid heerst, maar het tegendeel is waar. De meerderheid van de Marokkaanse onafhankelijke media hangen van de staat af en de ruimte die de amazighité inneemt is uiterst beperkt met verouderde infrastructuren en onderbetaalde, onopgeleide journalisten. De verantwoordelijken van dit land blijven de Imazighen beschouwen zoals ze door de Franse kolonisten werden beschouwd: de goede inlanders op de rand van verdwijning ( volgens de laatste raming zjn de amazighsprekenden 28% terwijl ze 10 jaar geleden nog 10% aan deze groep toekenden??) Natuurlijk is het politiek voordelig de Imazighen niet als de meerderheid naar buiten te brengen.


De oprichting van het IRCAM werd door velen verwelkomd als « een witte revolutie », want vindt u van het werk dat het Ircam momenteel uitvoert ?


Ik heb deel uitgemaakt van zij die het initiatief hebben toegejuichd en die hebben geloofd in een werkelijke politiek engagement om zich te verzoenen met haar eigen Amazighidentiteit. Als voormalig lid van de Administratieve Raad van het Ircam en als gedetacheerde onderzoeker van dat Instituut, was ik onder hen die geen enkele inspanning hebben ondernomen om de koninklijke beslissingen te zien uitgevoerd worden op alle domeinen. Jammer genoeg moesten we opmerken dat vanaf het eerste jaar, zij die de touwtjes van de dagelijkse praktijk in handen hadden niet dat als doel hadden. Men wilde zoveel mogelijk leiders van de Amazigh beweging verzamelen om ze vervolgens om te kopen met  allerhande vergoedingen en voordelen dmv veelvoudige hanteringen. En gedurende drie jaar, ondanks onze protesten en brieven aan het adres van de Koning, werd er niets gedaan om de alomtegenwoordige vijandelijkheid tegen de amazighiteit af te remmen. We stonden voor een situatie waarin elke ernstige opzet in het voordeel van de amazighité werd afgestopt. We draaiden dus gewoonweg rondjes.