de waarde van een moeder

Gestart door SAMADIE, 10/02/2007 om 20:40:31

SAMADIE

ik heb onlangs een verhaal ontvangen die ik graag met jullie wil delen:


De waarde van een moeder?

Mijn moeder had maar eenn oog. Ik had echt een hekel aan haar, omdat ik
altijd verschut stond door haar uiterlijk. Ze werkte als schoonmaakster op
de school waar ik op zat. Op een dag kwam ze mijn les binnen en vroeg mijn
leraar of ik wel mijn best doe in de les. Ik schaamde me dood. Hoe durfde ze
mijn klas binnen te komen??? Ik deed alsof ik haar niet ken en keek haar aan
met haat in mijn ogen.

Een dag later begon een klasgenoot mij te pesten.
HAHAHA jouw moeder heeft maar ??n oog. Op dat moment voelde ik me gepest en
had ik graag levend begraven willen worden. Ik wou mijn moeder graag dood
hebben.

Toen ik thuis kwam begon ik boos te schreeuwen,,, Val dood, door jou
word ik op school gepest met je lelijke gezicht. Ze zei helemaal niks terug
en ik twijfelde niet met mijn woorden, omdat ik heel erg boos was.

Geen ??n seconde had ik na gedacht hoe ze zicht voelde door mijn harde praatjes. Op
school deed ik mijn best en ik had mijn besluit genomen om in Amsterdam te
gaan studeren. Na dat ik mijn diploma had behaald ben ik gaan trouwen en
kreeg ik kinderen. Ik leefde heel erg gelukkig met mijn vrouw en mijn
kinderen. Op een dag belde mijn moeder aan mijn deur. Mijn kind deed de deur
open en was geschrokken van mijn moeders de uiterlijk. Het was ongeveer 10
jaar dat ik haar niet had gezien en gesproken. Ik was boos geworden en
stuurde haar weg. Wat kom je nou hier doen? Mijn kinderen worden bang van je
ga weg van hier. Heel zachtjes zei ze toen,,, Oh sorry ik ben naar het
verkeerde adres gekomen en ze liep weg. Maanden later werd ik op een dag
wakker van mijn slaap midden in de nacht.

Ik droomde over mijn moeder.

Ik had besloten om weer naar mijn oude dorp te gaan om te kijken hoe het met mijn
moeder gaat. Ik kwam aan ik belde maar niemand deed de deur open. De
buurvrouw hoorde dat en kwam naar buiten. Ze vroeg aan mij wie ik was, want
ze had me niet herkend na al die jaren. Zij vertelde mij dat mijn moeder
overleden was en dat ze een brief had achter gelaten.

Er stond het volgende:
Mijn lieve zoon.

Zolang heb ik aan jou moeten denken. Zolang heb ik jou
moeten missen. Zolang heb ik zitten huilen, omdat jij niet bij me was en
omdat ik je nodig had. Ik was al die tijd eenzaam en werd maar zieker en
zieker. Het spijt me dat jij door mij werd gepest toen je nog op school zat.
Het spijt me dat je door mij elke keer verschut stond als jouw vrienden
wisten dat ik jouw moeder was. Het spijt me dat ik naar je huis ben gekomen
en dat jouw kinderen bang werden door
mijn uiterlijk. ??n ding moet je nog weten, wat jij nog niet weet. Toen jij
nog twee jaar oud was heb jij en je vader een auto-ongeluk gehad. Je vader
was toen dood gegaan en jij had je rechter oog verloren. En ik als moeder
kon het niet hebben dat jij met ??n oog zou opgroeien. Daarom
heb ik jou
mijn oog gegeven. Ik was zo blij dat de operatie gelukt was. Ik was zo blij
en trots dat jij met mijn oog de wereld kon zien.

Met veel liefde voor jou mijn zoon. Jouw moeder die altijd van je heeft gehouden.

Veel succes in je leven.

Ken de waarde van je moeder.

Moussa

Mooi verhaal, alleen zijn artsen helaas nog niet in staat om een oog te transplanteren.

Yasmina Amazigh


Wat een raar verhaal.

Het had ook wat gescheeld als die moeder meer over zijn jeugd had verteld.

miss.F.

Citaat van: Moussa op 10/02/2007 om 21:09:43
Mooi verhaal, alleen zijn artsen helaas nog niet in staat om een oog te transplanteren.

hahaha inderdaad,  maar misschien gaat het over het moraal van het verhaal en moeten we dat van die oog niet al te letterlijk nemen

Si_Y

Citaat van: Moussa op 10/02/2007 om 21:09:43
Mooi verhaal, alleen zijn artsen helaas nog niet in staat om een oog te transplanteren.

ewa saffie, je hebt het hele sfeertje verpest.

Laysa

Citaat van: Moussa op 10/02/2007 om 21:09:43
Mooi verhaal, alleen zijn artsen helaas nog niet in staat om een oog te transplanteren.

Nee maar ze hebben wel technologie ontwikkeld waardoor je het oog geen eens nodig hebt. Alhoewel het nog wel in de kinderschoenen zit, is het best interessant. Ze kunnen nu dus direct via de hersenen ervoor zorgen dat je kan "zien". Ik zal een link zoeken voor je.

Nadoria__

Citaat van: Yasmina Amazigh op 10/02/2007 om 23:07:06

Wat een raar verhaal.

Het had ook wat gescheeld als die moeder meer over zijn jeugd had verteld.



Jaa maar het gaat er dus om dat je je moeder moet accepteren tog heeft ze geen voeten, want zij is wel uiteindelijk die gene die jou tot leven heeft gebracht. dan ga je haar tog niet zo behandelen?? Ofwel?  Maar tegenwoordig gebeurt er mee dan alleen dat.
(zelf denk ik dat het verhaal helamaal niet waar is. maar uiteindelijk gaat het erover dat je moet inzien hoeveel een moeder waard is en dat je haar voor niets moet inruilen, of laten vallen ,, want je moeder kom op nummr 1#)