Amazigh.nl

azul

er bestaat geen taal die tarifit heet.

de Riffijnen noemen hun taal Tmazight.

de Riffijnen zijn geen Idjenaten (zenatiya), teneinde hun genealogie te kennen, dit onderwerp te lezen : http://www.amazigh.nl/awar/index.php?topic=5740.90


Tamazigh is verschillend van de Tashawit, begrijp jij hun dialoog? : http://www.dailymotion.com/video/x48w8y_femmes-de-l-awras_news

Citaat van: Ferhat op 03/08/2010 om 18:52:40
Nadat bou Hmara uit de gevangenis kwam, is hij richting Algerije vertrokken. Eenmaal terug in Marokko had hij een plan, geld en wapens!!

Wat heeft hij in Algerije gedaan?  Hoe kwam hij aan geld en wapens?
Zouden de Fransen deze opstand hebben gestimuleerd en gefinancierd?
Ook wel merkwaardig dat na de terug trekking van bou Hamara uit Oujda, deze stad binnen 3 dagen door de Fransen is ingenomen. 

Citaat van: Señor Canardo Echo op 04/08/2010 om 00:17:41
Jouw stelling lijkt mij onwaarschijnlijk en bovendien lastig te onderbouwen. Maar dat neemt niet weg dat je gerust kan proberen om mij te overtuigen dat Jilali volgens jou toen hij eenmaal terug was uit Algerije (en Tunesie) gelijk "een plan, geld en zelfs wapens" had?

Wat ik tot nu toe heb kunnen bevestigen is dat Jilali gedurende enkele jaren na zijn gevangenisstraf heeft rondgereisd in Algerije en Tunesie.

De beantwoording van deze vraag is afhankelijk van de verschillende periodes van Bou Hmara's rebellie. In de eerste fase (1902-1903) zal hij in eerste instantie waarschijnlijk aan zijn machtsmiddelen zijn gekomen via de Arabische en Amazighstammen uit de Taza regio die hem trouw zwoeren en bijstonden in de strijd tegen de makhzen van sultan moulay Abdelaziz. Verder kon Bou Hmara in deze fase nog aan machtsmiddelen komen door de Fez-Oujda handelsverbinding af te tappen. Dit kon hij doen door bijv. zelf handel te gaan drijven en / of  belastingen te gaan heffen op de Fez-Oujda handel.   

In de latere fase van Bou Hmara's rebellie  (1903-1909), toen hij zijn basis van Taza naar Selouan had verplaatst, zal hij ongetwijfeld zijn militaire en financiële steun hebben uitgebreid naar de stamleiders van de Amazigh stammen uit het oosten van de Rif. Daarnaast kon hij vanaf deze tijd behalve de nationale handel tussen Fez en Oujda, nu ook de internationale handel via Melilla gaan aftappen. Deze Spaans-Riffijns handelverbinding was berucht vanwege de overvloedige smokkelpraktijken (in oa. wapens) onder meer te danken aan de Riffijnse smokkelaars, de uitgerekte Riffijnse kustlijn en de nabijheid van internationale handelsteden als Oran, Melilla, Ceuta en Gibraltar.   

Sinds de pak slaag die de mahalla (30.000 man sterk)van de Alaweieten hebben gekregen van de Fransen (11.000 man) bij Wadi Isly in het jaar 1844 zitten Franse kolonisten te azen op een penetratie uit het oosten van het Alawieten sultanaat. Voorwendselen aangrijpen om het gezag van de sultan in het oosten des lands te ondermijnen, was daarom een logisch gevolg voor de Fransen. Dit was zo ook het geval bij de 2e fase van Bou Hmara's rebellie. En ook al werd het op hoogste niveau van de Franse politiek ontkend, de uitvoerende ambtenaren zullen zich hoogstwaarschijnlijk geschaard hebben achter de Franse kolonisten en handelaren die een agressieve houding op na hielden, wat betreft de Franse penetratie van Marokko. En samen met deze Franse hardliners waren er ook tal van andere Europeanen die Bou Hmara rebellie als springplank gebruikte voor de rest van Marokko.   

Zo merkwaardig was het niet aangezien de verdediging van de oostelijke grens van het sultanaat na de val van het Ottomaanse rijk in Algerije en na de vernietigende nederlaag bij Wadi Isly zo lek als een mandje werd.

goede opmerking Ferhat,

exact, Frankrijk heeft "bu aghyul" geholpen door bemiddeling van Daniel Bourmancé en Gabriel Delbrel.

Citaat van: Señor Canardo Echo op 05/08/2010 om 18:19:15
Je hebt mijn vorige post blijkbaar niet begrepen, aangezien ik nergens heb beweerd of bedoeld dat de Ait Wayagher het gerucht over de imaginary goldmines van de berg Hmam nodig hadden om de strijd tegen Bou Hmara te beginnen. Wat ik wel geprobeerd heb duidelijk te maken in mijn vorige post is dat het gerucht de strijd van Ait Wayagher tegen Bou Hmara - die dus al begonnen was - verder heeft kunnen aanschepen. In die zin zou het best propaganda kunnen zijn geweest om wat meer olie op het vuur te gooien.

Aangezien ik het boek Annal du Rif - wie is de auteur? - niet ken, misschien kun jij ons wat meer vertellen over het onderzoek van onze Abdelhamid en de geruchtmakende imaginary gold mines van Hmam.

http://img502.imageshack.us/gal.php?g=afbeelding177.jpg

men kan het gemakkelijk vinden in een boekhandel in hoceima.

dit gerucht van mijnen gaat tot zeer lang terug, misschien werd dit gerucht door Auguste Mouliéras gelanceerd.

http://www.youtube.com/watch?v=3tU0ztQl2E4&feature=player_embedded


Marokko verraadt de represailles aan VN van de Algerijnen op kabylen. in antwoord van de beschuldigingen van de Algerijnen op de Sahara.

Citaat van: ElGalloNegro op 05/08/2010 om 15:42:21
Ooh kunnen we strakies vangen, we hebben daar veel land. Was het niet Adrar n Ixsan die Bouhmara aan de Spanjaarden had verpatst.

http://www.arrifinu.net/?p=19274

Citaat van: .zw.n op 05/08/2010 om 14:42:52
zie jij het arabische taal als een bedreiging voor Imazighen?

de islam is het paard van Troje van het Arabische imperialisme.

de arabo-islamitische cultuur is een dominerende cultuur in Tamazgha, op tijd zij zal de Amazigh volledig assimileren


http://en.wikipedia.org/wiki/Dominant_culture

Citaat van: Dora op 04/08/2010 om 14:46:54
Ik antwoord wel even.

Nee, de islam is al een compleet levenswijze met zijn eigen regels en wetten.
Geen enkel persoon op aarde heeft het recht om dus de islam te hervormen.
waarom?...Omdat er duidelijk in de koran staat dat elke toevoeging, bid3a is en bid3a leidt regelrecht tot de hel (ja daar geloven wij in).

Van de hele islamitische bevolking over de wereld doet niemand moeilijk over het gebed dat in het arabisch verricht wordt, behalve (wie anders) een aantal "zogenaamde amazigh activisten". get a grip!!

u beheerst niet de islamitische theologie en diens geschiedenis.

hervormingen hebben in de islam plaatsgevonden, en zij werden door „3omar“, „3othman“ verwezenlijkt…

de profeet (peace and blessings be upon him) heeft toegestaan om het gebed in een andere taal te doen. AAN diens tijdperk elke arabische stam het gebed in diens dialect deed. hij heeft eveneens Salman de Perzische toegelaten om het gebed in Perzische te kunnen doen.

aldus iman abu hanifa heeft het mogelijk gemaakt te reciteren om de koran in het gebed met een andere taal dan de arabier.

Turkse 3olema hebben een fatwa geschreven om het gebed in Turk te doen.

Citaat van: Señor Canardo Echo op 31/07/2010 om 13:37:46

http://img42.imageshack.us/img42/5613/buhumara5.png

The Bu Himara Rebellion in Northeast Morocco: Phase I - Ross E. Dunn blz. 39       

Deze belasting werd in Arrif na het eind van de Republiek van Arrif geïntroduceerd.

na het Spaanse protectoraat en de annexatie totaal van Arrif door Marokko, werd deze belasting geannuleerd.

Citaat van: Señor Canardo Echo op 05/08/2010 om 03:07:36
De mijnconcessie van de berg Afra in Ait Bou Ifrour uit 1907 is voor zover ik kan nagaan het werk geweest van een op papier Spaans-Frans bedrijf genaamd Compañía del Norte Africano, hoewel het volledig is gefinancierd met Frans kapitaal. De belangrijkste personen, die deze mijnconcessie hebben weten los te peuteren bij Bou Hmara zijn: Alexandre Baille en ene Massenet uit Parijs. Ik heb in de geraadpleegde bronnen echter niks kunnen vinden over een joodse David Charvit, die volgens jou betrokken zou zijn geweest bij de Afra mijnconcessie. Dus ik ben wel benieuwd naar jouw bron.         

Het is david charBit : http://books.google.fr/books?id=Xfwt4hwRgJgC&pg=PA15&dq=charbit+rif&hl=fr&ei=tJVaTMDUKtW7jAfSlZHtAQ&sa=X&oi=book_result&ct=result&resnum=4&ved=0CDcQ6AEwAw#v=onepage&q=charbit%20rif&f=false

de andere maatschappij is : http://es.wikipedia.org/wiki/Compa%C3%B1%C3%ADa_Espa%C3%B1ola_de_Minas_del_Rif_S.A.

hij wordt te spreken van opstand overdreven, want er was geen gevecht.

antwoordt jij niet op mijn vraag?

Ik wil weten, bent jij voor een hervorming van de islam? dat wil zeggen bijvoorbeeld te doen het gebed in het Tamazight.

kan jij precies zijn?

bijvoorbeeld, wat de taal van de liturgie zal zijn?

bent jij serieus?

Comme tu m'as demandé de parler avec toi en français, alors je vais te parler franchement.

Je trouve que la façons dont tu t'exprimes est totalement caricaturale (Salam Aleikoum Warahmatolah Wabarakatoho, Beste broeder, Wasalam .... ???)

Tu forces exagérément le trait, cela saute aux yeux. Tes manières ne sont pas sincère et je pense que tu joues la comédie. Tu me fais rappeler un certains membre de ce site web qui avait comme pseudo tamurtino.

Tant mieux pour toi, tu as de la chance, si c'est vrai ce que tu dis alors grâce à ta rifanité tu fais parti de la noblesse de ce monde. ;-)

Mais lorsque tu te dis musulmans, est ce que cela veut dire que tu es arabe ? Je me pose la question car à part des mots arabes parsemé ici et là, je n'ai rien lu de toi qui montre que tu es un amazigh.

Tu ne réponds jamais à mes commentaires, pourquoi?

Citaat van: Señor Canardo Echo op 29/07/2010 om 23:29:00
Als je je oordeel gaat vellen voordat je uberhaupt op de hoogte bent van de inhoud of strekking van het verhaal doe jij je titel "Abuhali nn amazigh.nl 2010" echt eer aan.

u bent bescheiden, ik geloof dat de prijs u van recht terugkomt.

na uw topprestatie en uw ontdekking op de bouw van de piramides door marsbewoners,

bravo aya djudjdu ;-)
 

Citaat van: Señor Canardo Echo op 29/07/2010 om 23:29:00Alle 4 de punten zal ik binnenkort - zoals ik altijd doe - ondersteunen met historische bronnen. En neem alvast van mij aan dat jij dat niet leuk zal gaan vinden, omdat het sterk zal gaan botsen met jouw geidealiseerde geschiedschrijving van de Rif.

moed aya cekem

toont ons de omvang van uw pathologisch liegen

THUISINNEDERLAND - Wie in het centrum van Harderwijk de weg vraagt naar de Snelliusstraat krijgt al gauw een licht verontschuldigend schouder ophalen. Maar als je dan vraagt naar het stratenmakersbedrijf van Jamal Raoudi, verschijnt er een brede lach op het gelaat: 'Die kant op.'


Even later staan we voor een vroegere garage waar Jamal Raoudi (37) en zijn hartsvriendin, Harderwijkse Tamara, (32) nu de scepter zwaaien in het stratenmakersbedrijf van Jamal en zijn jongere broers Farid (30) en Youssef (25). Sinds een jaar hebben Tamara en Jamal een dochter, Siham, hun oogappel. Elke middag is Tamara met haar kindje te vinden in het kantoor. Ze is er voor het papierwerk, de telefoon, de afspraken. ,,Ik ben niet van de stenen, meer van de organisatie,'' lacht ze. ,,Jamal moet je niet binnen zetten.''

,,Twaalf jaar geleden was Jamal bij ons thuis aan het bestraten. Hij was net voor zich zelf begonnen, een eenmansbedrijfje. Het duurde niet lang of we hadden verkering. Waarom? Hij is een lieve man, die weet wat hij wil. Zijn doorzettingsvermogen viel me meteen op. Hij is een bezige bij, in voor nieuwe dingen, kijkt om zich heen, zoekt nieuwe uitdagingen. Stilzitten is niks voor hem. Hij is een pure ondernemer. Ik sta achter hem. Ik vind het fijn om achter een succesvolle man te staan en te zien dat je aan het succes van het bedrijf kunt bijdragen.''

Dan komt Jamal binnen. Twinkelende ogen, een brede lach, een verontschuldiging. ,,Ik moest nog even een stoeprandje leggen. Duurde nét even iets langer.'' Onberispelijk Nederlands. Hij klopt het zand van zijn handen en begint zijn verhaal.

Droog was het en heet daar in zijn geboortedorp Midar in het Rif-gebergte in Noord-Marokko. Een arme streek. Jamal Raoudi was het vierde kind uit het huwelijk van vader Benassar en moeder Jamina. Al in de jaren zestig - ver voor Jamal's geboorte - was vader Ben naar West-Europa getrokken, op zoek naar werk. Frankrijk, Duitsland, uiteindelijk Nederland. Elk jaar kwam hij hartje-zomer voor een week of vier naar huis. Jamal herinnert het zich als de dag van gisteren: ,,Ik was een druk jongetje, eigenwijs, bezig. Buiten voetballen op het droge zand. Vaak kwam er een brief of een cassettebandje van vader, uit Nederland. Dan sprak hij lieve woorden tegen ons uit zo'n apparaatje en wij stuurden een cassettebandje terug. Moeder en oma hebben ons opgevoed. In de maand dat vader thuis was, mochten we meer. Maar zo'n maand gaat snel voorbij. Het afscheid, als hij weer ging voor een jaar, soms twee, jôh wat vond ik dat pijnlijk en verdrietig en wat miste ik hem dan, mijn vader, vooral die eerste maanden.''

De jaren vergleden. Het werd zomer 1986. Vanuit Nederland kwam er een Toyota-busje aangereden, ruim 2500 kilometer achter de wielen. Vader Ben, moeder Jamina en hun acht kinderen stapten in, Jamal was dertien. De reis naar het onbekende begon; grote ogen, vragende blikken. Het gezin werd herenigd in Nederland, in Hulshorst eerst, later in Harderwijk, waar ze altijd zijn blijven wonen. Vader Ben werkte bij een aannemersbedrijf, al jarenlang. Hij groef sleuven in de grond voor de kabels die welvarend Nederland een sneller telefoonverkeer moesten bezorgen. Hard werken was het.

Een week na aankomst ging 13-jarige Jamal naar basisschool De Boegspriet. Eigenlijk was hij daar te oud voor, maar het leek de beste weg om zo snel mogelijk Nederlands te leren. Hoewel, de meeste woorden leerde hij op straat van vriendjes, want Jamal legt makkelijk contact. Vloeken, daar schrok hij van. De naam van God die beledig je niet. Nu bekent hij eerlijk: ,,Af en toe ontglipt mij ook wel eens een gvd-tje, maar het is niet goed.''

Eén ding ziet Jamal scherp voor zich uit dat allereerste jaar in dat kikkerland: ,,Mijn ouders woonden vlakbij het Veluwemeer, waarvan ik eerst dacht dat het de zee was. Die strenge winter reden er auto's over het water; ijs! Onbegrijpelijk!''

Korte tijd later kwam Jamal terecht op de lts. Hij had het er niet naar zijn zin. Jamal voelde en wist dat hij méér kon, In de zomer van 1987 vond Jamal zijn eerste baantje bij hoveniersbedrijf Botuina. Daar leerde hij straten maken. ,,Ik zou in die vakantiemaanden 35 gulden per dag verdienen; later vond de baas dat iets te veel. Het werd 32 gulden.''

Op zijn 17e ging Jamal van school, vond werk bij metaalbedrijf Wescap in Ermelo. Tegelijkertijd ging hij twee dagen per week naar het Centrum Vakopleiding in Zwolle. Jamal haalde zijn praktijkdiploma's. Toen wachtte het Nederlandse leger. Jamal werd tankchauffeur, 'lag' in kazernes in Ermelo, Veldhoven en Seedorf. ,,Een mooie tijd; veel geleerd. Ik voelde me steeds meer Nederlander.''

Eenmaal uit dienst probeerde Jamal het nog wel, te werken bij een baas. Maar het 'paste' niet. Zo gebeurde het dat Jamal Raoudi op zijn 24e vanuit een garagebox zijn eigen stratenmakersbedrijfje begon. Zijn bureau installeerde hij boven zijn bed. Hij reed in een oud vw-golfje; huurde een karretje als hij zand en stenen moest vervoeren. ,,Het was een droom voor mij, zelfstandig zijn. Ik wilde werken voor mijn geld, hard werken. Van mijn eerste gespaarde geld kocht ik mijn eerste trilplaat.''

Jamal hééft hard gewerkt en doet dat nog, zes dagen in de week, met en tussen zijn broers en zijn werknemers die in hem niet zozeer de 'baas' zien als wel de meewerkend voorman, die de zwaarste klussen het eerste aanpakt. Jamal bouwde, later met zijn broers Farid en Youssef in een b.v. verenigd, een eigen bedrijfshal op industrieterrein Overveld. Vorig jaar was het pand te klein. Jamal verhuisde en kocht een leegstaande garage aan de Snelliusstraat. Op de top - 2009 - had Jamal 18-20 man aan het werk, Nederlanders en Marokkanen. Tien bedrijfsauto's op de weg, twee grote shovels, een mobiele kraan, een rupskraan, dertien trilplaten. Nu heeft, óók Jamal, te maken met de crisis maar de toekomst ziet hij zonnig in. ,,Over tien jaar is ons bedrijf nog groter, nog mooier, nog sterker.'' Jamal is zuinig op zijn personeel. ,,Dit vak is zwaar. Een rug is net als een deur. Als je hem niet beweegt gaat-ie vastzitten. Alle jongens die bij ons in vaste dienst zijn mogen gratis sporten, zo vaak als ze willen, bij Sportcentrum De Harder. Ze kunnen beter daar actief zijn, dan rondhangen met te veel bier.''

Jamal is kritisch, ook op zichzelf. ,, Ik kan soms bot zijn, ook naar ons personeel. Ik ben altijd op zoek naar perfectie, want ik ben zuinig op onze klanten. Die moeten tevreden zijn, die moeten onze goede naam doorgeven. Als ik een werknemer iets te makkelijk zie aanpakken, dan zég ik het hem, de eerste keer rustig en netjes, maar als-ie dan niet luistert, dan laat ik merken dat ik boos ben.''

Natuurlijk, Jamal weet het: Er zijn Marokkaanse jongeren die het níet zo goed doen, zo goed treffen, als hij en zijn broers. Jongens die thuis zitten en de criminaliteit in duiken. Jamal heeft er zijn mening over: ,,Het wordt de jongeren in Nederland soms té gemakkelijk gemaakt. Die uitkeringen zouden ze moeten afschaffen, alleen voor de mensen die het écht nodig hebben. Er zijn in Nederland teveel mensen die misbruik maken van de sociale voorzieningen, niet alleen 'buitenlandse' mensen, niet alleen Marokkanen, ook Nederlanders. Jongens die, jong nog, in de ww of de wao lopen, maar 's avonds of overdag wél een klusje aannemen. Ik kan en mag van mezelf niet liegen. Dat is ons aangeleerd: je bent eerlijk en je werkt voor je geld. Nederland heeft mij kansen geboden en ik heb ze met twee handen aangegrepen. Iets bereiken gaat niet zonder strijd, maar het helpt als je in jezelf blijft geloven.''

>> http://www.destentor.nl/special/zomertijd/galerieen/7052600/Ik-heb-de-kansen-gegrepen.ece

een legende is een geschiedenis die misschien gebaseerd op reële feiten maar het geheel omhuld met drogbeeld.

in ieder geval nu weet u waarom in de geest van de Riffijnen, ripublik is synoniem met de anarchie van de periode van het begin van de 20e eeuw die aan de komst van de regeling van Amghar Mohand Khattabi voorafgaat. u bent in dezelfde strik gevallen want u bent onkundig van de geschiedenis van het gebied, u gelooft dat dat te wijten aan endogene factoren aan de Amazigh is. de historici hebben bewezen dat de oorzaak exogeen was, de oorzaak het Spaanse komplot was .

volgens david hart montgommery, het is een terugblikkende mening. voor hem, het Ripublik is een politieke regeling die sinds de middeleeuwen in Arrif bestaat.

Citaat van: Ifri op 29/07/2010 om 23:42:46
Beste Senor en Uzop, jullie zijn de beste bewijs van de dog-eat-dog mentaliteit van de Imazighen, kijk hoe jullie met elkaar bezig zijn, soubhanallah, jullie zijn het beste bewijs van wat ik bedoel

xali d cekk, begonnen niet met de beledigingen!

deze opgefokt is een verrader,  hij werkt voor de imperialistische arabieren, hij wil dat de Amazigh onderworpen aan de arabieren blijven.