-menu

Toon bijdragen

Deze sectie stelt je in staat om alle bijdragen van dit lid te bekijken. Je kunt alleen de bijdragen zien waar je op dit moment toegang toe hebt.

Toon bijdragen-menu

Berichten - buɛluz

#346
Dit topic zal ik dus exclusief gebruiken om mijn kennis hier te delen over de historische figuur 3ikrima. En dat is hard nog aangezien 3ikrima een naam is, die naar mijn mening geheel onterecht verdwenen is uit ons collectief Amazigh geheugen. Zelfs als we bijvoorbeeld op wikipedia kijken is er gewoon niks te vinden is over deze 3ikrima (bij Arabische wikipedia vind je wel een dubieus artikel over عكرÙ...Ø© اÙ,,بربري). Ook op dit forum met in totaal 1129 topics in de Geschiedenis-sectie is er niet 1 die gewijd is aan 3ikrima. Een simpele zoekopdacht leert ons dat de term "ikrima" slechts 1 keer eerder is genoemd op dit forum, in deze post van forumlid Alpha. Waarschijnlijk zonder dat deze wist wie 3ikrima, daadwerkelijk was en wat deze allemaal heeft betekent voor de geschiedenis van Tamazgha.

Deze onwetendheid over 3ikrima, staat uiteraard niet op zichzelf, maar dient eigenlijk geplaatst te worden in de nog grotere onwetendheid van Imazighen over onze khawarijitische erfenis. Ik kan me nog herinneren dat ik in de topic Khawarijitische compatibiliteit met Amazighiteit een poging heb gewaagd om het khawarijitische onderwerp ter sprake te brengen. Maar dat ik, gelet op de onwetendheid over dit onderwerp, eerst nog het verschil moest uitleggen tussen خارجي en خوارج. Ook het historisch verband tussen de khawarijitisch-geinspireerde Amazigh oppositie en de omverwerping van het Umayadisch regime halverwege de 8e eeuw leek toen geen belletje te rinkelen.

Little did onze Chatt know, dat de khawarijitische variant van de islam - voor het eerst in de islamitische geschiedenis! - de Imazighen van een religieus kader verschafte, waarin hun strijd tegen het kalifaat in Damascus zondermeer halal was. En dit revolutionair concept hadden we allemaal te danken dus aan 3ikrima. Een van de grootse intellectuele visionairen van de Imazighen uit de 7e en 8e eeuw na Chr.
#347
Onderstaande scan is het artikel wat geschreven is door J. Schacht over de Amazigh 3ikrima in het "toonaangevende" Encyclopaedia of Islam 2e editie. In dit artikel zien we feitelijk het resultaat van eeuwenlange geschiedvervalsing mbt. tot de daden en prestaties van de historische Amazigh figuur 3ikrima. Adhv. dit artikel zal ik laten zien hoe Westerse orientalist J. Schacht trapt in de leugens, die de Arabische geschiedvervalsers eeuwenlang hebben doorgegeven om Imazighen zoals 3ikrima hun verdiende plek in de geschiedenis te kunnen ontkennen.

Ik heb om te beginnen in het rood onderstreept hetgeen wat ik in deze discussie zal gaan weerleggen. Namelijk dat 3ikrima wel degelijk een van de geestelijke leiders is geweest van het khawarijitische gedachtegoed in Tamazgha. De onzorgvuldigheid (?) die de Westerse orientalist er toe leidt om dit te ontkennen, heeft hoogstwaarschijnlijk te maken met het gegeven dat hij slechts een beeld heeft geschetst van 3ikrima daarbij gebruikmakend van hoofdzakelijk bronnen geschreven door schrijvers met een soennitische achtergrond.

Het probleem hiermee is dat soennitische schrijvers historisch gezien geprobeerd hebben de khawarijitische variant van de islam in een kwaad daglicht te stellen. Zo gaat dat nou eenmaal bij (sektarische) moslims: iedereen die niet in hun "ware religie" gelooft is per definitie een afvallige of een kaffir, die dood mag vallen en branden in de hel. Dit was al het geval bij de Slag van Nahrawan in 659 na Chr. en dat is vandaag de dag anno 2014 na Chr. bij de Slag om Syrie echt niet anders.

Er is dus historisch gezien bij de soennitische schrijvers een inherente bias aanwezig tegenover de khawarijitische variant van de islam. Het is daarom ronduit discutabel en zelfs wetenschappelijk onverantwoord te noemen dat Schacht bijna alleen maar soennitische bronnen heeft gebruikt. En niet eens 1 enkele khawarijitische bron heeft geraadpleegd bij het schrijven van zijn artikel over 3ikrima. Dit artikel is dus eigenlijk niet zozeer gebaseerd op objectief onderzoek, dan wel op de sektarische vooringenomenheid van Joseph Franz Schacht, de pro-soennitische orientalist uit Pruisen.

Ik heb daarom ook maar even in het blauw onderstreept hoe deze Westerse orientalist op een nogal sneaky wijze, de sektarische afkeer tegen de "ketterse" 3ikrima, probeert te verdoezelen en onder het tapijt te vegen. Hij schrijft dat het maar slechts een enkeling is geweest die de ahadith overgeleverd door 3ikrima niet accepteerden als geloofwaardig. Echter, waar deze orientalist een beetje om heen draait is dat zelfs degenen, die 3ikrima's hadith-overleveringen als geloofwaardig achtten, hem nog maar al te vaak persoonlijk afrekenden op zijn "ketterse" tendensen. Maar zoals het bij mij overkomt, probeert de auteur hier juist de critici van 3ikrima met de mantel der liefde te bedekken. Net alsof het ze3ma slechts "een paar rotte appels" zijn geweest, die zich negatief hebben uitgelaten over 3ikrima. Hierin zien we naar mijn mening dus het zeer subtiele resultaat van die eeuwenlange geschiedvervalsing door de Arabieren mbt. tot de Amazigh persoon 3ikrima.



Encyclopaedia of Islam 2nd edition, Volume 3, blz. 1081
 
#348
Citaat van: Vutγmas op 12/04/2014 om 00:14:52
Dat is dan de true-true-true (doet me denken aan 'Cloud Atlas', die film van Halle Berry en Tom Hanks, een meesterwerk, vind ik ) Echt een aanrader of misschien heb je die al gezien.

Nee heb die film nog niet gezien, maar de trailer ziet er goed uit. Thnx 4 de tip.


Citaat van: Vutγmas op 12/04/2014 om 00:14:52
OK, de Grieken hebben dus verhalen van de Imazighen overgenomen, maar wat ik dan raar vind is waarom ze dan later het Fenicisch nodig hebben terwijl als ze de verhalen van de Imazighen hebben overgenomen ze natuurlijk ook de taal van de Imazighen beheersen. Of zie ik hier iets over het hoofd ? Is het een kwestie van tijd, dat zeg maar de tijd waarin ze de Amazigh-verhalen hadden overgenomen een andere was ?

Het is volgens mij niet zozeer een kwestie van chronologie. Hoewel het contact met de Feniciers ouder is en langer heeft geduurd dan het contact met Grieken.

Maar het is volgens mij meer een kwestie van geografie. Het contact tussen Imazighen en Grieken heeft zich namelijk hoofdzakelijk afgespeeld in het gebied van Cyrene en Oost-Libie. Het contact tussen de Feniciers en Imazighen daarentegen heeft zich afgespeeld in de kustgebieden vanaf Tunesie t/m Westelijke Sahara aan de Atlantische oceaan.

Veel kennis en verhalen, die de Feniciers van en over de Imazighen en over het Noord-Afrikaanse kustgebied hadden verzameld, hebben de Grieken (en hellenofielen!) laten vertalen naar het Grieks. De Griekse taal werd later ook wel als lingua franca ingezet in grote delen van het Middellands Zeegebied. Veel oudere Fenicische werken zijn vandaag de dag alleen nog maar in een Griekse vertaling nog aan ons overgeleverd. Dit is bijvoorbeeld ook het geval bij de tekst van de Periplus van Pseudo-Scylax, die ik in het begin van deze topic heb gepost. Dit is dus technisch gezien een Griekse tekst uit de 4e eeuw v.Chr. (hoogstwaarschijnlijk ook geschreven in Griekenland zelf), maar eigenlijk bevat het de kennis, die de Feniciers in de eeuwen daarvoor al verzameld hadden. En waarvan we de originele werk(en) in het Fenicisch dus niet meer tot onze beschikking hebben.

Weet je, daarom was het ook zo lastig met dat hele AKRA / AKROS gebeuren. Kijk, de Periplus is een Griekse tekst, dus diende ik bij de vertaling hiervan ook de Griekse taalregels in acht te nemen. Een van die taalregels hield in in dat het woord AKRA vervoegd kan worden tot AKROS, AKRON, AKROPOLIS of zelfs AKROTORION. Wist jij dat de term AKRA en vervoegingen hiervan in totaal 34 x voor komen in de tekst van de Periplus? Het lag dus voor de hand om AKROS in 1e instantie dan ook als een vervoeging van AKRA te beschouwen. Dit maakte het allemaal erg lastig om AKROS te identificeren en daarom was het misschien ook zo verwarrend voor de discussie.

Maar zoals we nu achter zijn gekomen heeft het in het geval van de toponiem AKROS geen nut om de Griekse taalregels erbij te halen, aangezien we hier niet te maken hebben met een van oorsprong Grieks woord. AKROS of beter gezegd AGROS is zoals ik heb aangetoond afkomstig van de oeroude Amazigh toponiem n-AGOR met de stam A-G-R. Bij de ontcijfering hiervan dient men dus juist rekening te houden met de orale traditie van de Imazighen, dit geldt tot een bepaalde hoogte ook voor de mythe van AMYMONE. Maar de kennis over de Amazigh toponiem AGROS in geschreven vorm is echter wel via de Feniciers uiteindelijk terechtgekomen bij de Griekse auteur Pseudo-Scylax.


Citaat van: Vutγmas op 12/04/2014 om 00:14:52
Damned bro, ik sta echt versteld van hoe jij aan al deze info komt. Je lijkt wel een mainframe (supercomputer). Ik heb nog nooit iemand zulke dingen horen zeggen. Arnid, we want more.

De oude Amazigh benaming van ADRAR n DERN en de betekenis hiervan heb ik gelezen in het boek Rif al-Magrib y al-Andalus van Ahmed Tahiri op blz. 24 zie voetnoot #24.
#349
Zijn echte Amazigh naam weten we niet, maar hij heeft van zijn Arabische meesters de naam 3ikrima (عكرÙ...Ø©) meegekregen, wat in het Arabisch duivin (vrouwelijke duif) betekent.

Wat we wel weten is dat hij in 647 na Chr. als klein jongetje van 4 ontvoerd werd door de Arabische veroveraars. Dit Amazigh jongetje werd in naam van de islam, van zijn vrijheid beroofd om te kunnen dienen als huisslaaf voor de Mekkaanse elite. Ongeveer 60 jaar later zou hij terugkeren naar zijn thuisland Tamazgha, waar hij zijn kennis en ervaringen zou overdragen aan een nieuwe generatie van Imazighen. Met als enig doel voor ogen: het doen doorbreken van de politiek-religieuze machtspositie van de Arabische bezetters. En hoewel 3ikrima zelf in het jaar 723 na Chr. sterft (sommigen geven ook 725 na Chr. als sterftejaar), zullen zijn leerlingen bijna 20 jaar later zijn doelstelling weten te bereiken: Tamazgha bevrijden van het juk van de Ummayaden en de Amazigh soevereiniteit herstellen

Ik kan rustig stellen dat 3ikrima de vroegst gedocumenteerde Amazigh is, die ooit bekeerd is tot de islam. En dat niet alleen, hij is ook de geestelijke vader geweest van de Grote Amazigh Opstand halverwege de 8e eeuw. En ik durf hierbij ook te stellen dat juist vanwege zijn belangrijke aandeel hieraan de islamitische geschiedschrijvers en theologen door de eeuwen heen geprobeerd hebben om de herinnering aan de Amazigh 3ikrima te wissen uit de geschiedenis.

Tevergeefs.

#350
Citaat van: Vutγmas op 11/04/2014 om 01:09:44
Je suggereert aan de hand van al die punten van gelijkenissen, dat het je haast geen andere optie nalaat dan dat het ene een modified copy is van het andere.

Vind jij het gek dan (gelet op de grote gelijkenis in beide verhalen) om te denken dat de oude Grieken - van wie we weten dat ze grote delen van het Egyptische pantheon hebben gekopieerd - ook bepaalde Amazigh goden (en de mythes die hiermee gepaard gingen) hebben gesyncretiseerd met hun eigen godsdienst?


Citaat van: Vutγmas op 11/04/2014 om 01:09:44
Dus ooit stonden de Griekse en de Amazigh beschaving op één lijn, qua ontwikkeling. Misschien is er ook een voorbeeld in de Amazigh mythologie waarin zij uitheemse (Griekse) aspecten hebben geïmporteerd ? Ik weet dat dat moeilijker is aangezien wij het veel moeten hebben van mondelinge overleveringen.

Een voorbeeld, die mij nu te binnen schiet, maar die niet zozeer te maken heeft met Amazigh mythologie, is bijvoorbeeld de naam die we vandaag de dag toekennen aan het ATLAS-gebergte. Voor de oude Grieken was ATLAS een mythologische figuur uit hun godenverhalen. Maar de naam ATLAS is niet de naam die Imazighen van oudsher gaven aan dit gebergte in Marokko. Deze naam is geïmporteerd van de Grieken. De oorspronkelijke Amazigh benaming voor dit gebergte is ADRAR n DERN / ADRAR n DARN (om precies te zijn zo werd alleen de HOGE ATLAS genoemd). De naam ADARN wordt tot op de dag van vandaag nog gebruikt door de Isusiyen als Amazigh woord voor "eikenbomen". 

Verder dien je ook in overweging te nemen dat daar waar de Noord-Afrikaanse kust ten westen van Benghazi onder sterke Fenicische invloed stond, stond het gebied van Benghazi zelf en ten oosten hiervan t/m Nijldelta juist onder de sterke invloed van de oude Grieken.

     
#351
Citaat van: Vutγmas op 10/04/2014 om 21:41:07
Dus 'ruhh is d aman' betekent niets anders dan dat het water verdween. Je had er toch een Engelse vertaling bij, hoe is dat stukje dan precies vertaald ?

"Taqcict tughwas, rrûh is d aman : tetru, tetru" wordt vertaald als "The girl pushed a cry and fell down crying". Het stukje over "ruhh is d aman" wordt hierbij dus niet vertaald en compleet buiten beschouwing gelaten.

Als jij de Griekse mythe van AMYMONE vergelijkt met de Amazigh mythe van TASRITH n UNZAR, wat valt jou dan op? En hoe zou jij de gelijkenissen tussen de 2 mythes verklaren?

  • In beide mythes speelt een van oorsprong Amazigh godheid de hoofdrol
  • Zowel ANZAR als POSEIDON worden geassocieerd met water / regen / zee (ANZAR draagt een kroon van koraal!)
  • De vruchtbaarheid van het land als thematiek
  • De droogte wordt zowel veroorzaakt en/of opgeheven door de goden
  • Beide goden beschikken over "natuurkrachtige" attributen (ANZAR verschijnt als bliksemschicht, terwijl POSEIDON zijn drietand heeft)
  • Zowel TASRITH n UNZAR als AMYMONE zijn beiden de liefdesobjecten van de goden
  • De vruchtbaarheid van vrouwen als thematiek
  • De seksualiteit van beide vrouwen dient als onderpand voor goddelijke zegen
  • Beide vrouwen verklaren pas naderhand de liefde aan de goden
  • De instemming van de vrouwen is nodig, om het water weer te laten vloeien en de droogte op te heffen
#352
De oorsprongs-mythe van Anzar is qua thematiek nauw verbonden met vruchtbaarheid. In dit verhaal zien we eigenlijk aan de ene kant de vruchtbaarheid van de grond, wat nauw samenhangt met water / regen / irrigatie. Aan de andere kant zien we hier ook dat de vruchtbaarheid van vrouwen hiermee verweven wordt, aangezien de god Anzar met het meisje wilt trouwen en van haar eist dat zij "haar schat" (= seksualiteit) opgeeft. Het meisje / de bruid van Anzar stemt uiteindelijk hiermee in, door zich naakt aan te bieden aan de god Anzar. Deze thematiek is volgens mij een erfenis van een vruchtbaarheidscultus, die niet alleen voorziet in agrarische behoefte, maar tevens ook antwoord biedt in de sociale status van vrouwen = namelijk als ondergeschikte echtgenoten binnen de samenleving.

Als we bijvoorbeeld verder kijken dan de Amazigh cultuur en gaan vergelijken met andere oude culturen in het Middellands Zeegebied, zien we dezelfde thematiek vaker terugkeren. Zo komen we bij de oude Grieken de mythe tegen van AMYMONE die opvallende gelijkenissen toont met de mythe van TASRITH n UNZAR:

CiteerAmymone

De dochter van Danaos en dus eene der vijftig Danaïden, die met haren vader naar Argos gevlucht waren. (Zie Aigyptos.) Toen Danaos in Argos aangekomen was, heerschte aldaar eene ontzettende droogte, want Poseidon had alle bronnen doen opdroogen. Danaos zond nu zijne dochters uit om water te zoeken. Amymone wierp bij deze gelegenheid haren werpspies naar eene hinde, maar miste haar doel en trof in plaats daarvan eenen slapenden Satyr, die, ontwakende, op het meisje aanviel en haar geweld wilde aandoen. Op haar geschreeuw kwam Poseidon haar te hulp, en wierp naar den Satyr met zijnen drietand met zulk eene geweldige kracht, dat deze diep in de rots indrong. Oogenblikkelijk vatte Amymone liefde voor haren redder op en gaf zich vrijwillig aan hem over. De vrucht dezer liefde was Nauplios. Poseidon beval haar daarop den drietand uit de rots te trekken, en nu ontstond er eene drievoudige bron, die naar haar den naam van Amymone ontving.

Via de Griekse geschiedschrijver Herodotus weten we dat de oude Grieken o.a. hun god van de zee Poseidon, hebben overgenomen van de oude Libiërs = Imazighen. Het is daarom niet geheel vreemd om te stellen dat de oude Grieken behalve de godheid Poseidon, wellicht ook de mythologie van TASRITH n UNZAR hebben overgenomen. En dit verhaal in een Grieks jasje hebben gegoten. 


 
#353
Citaat van: Vutγmas op 10/04/2014 om 04:55:53
Ik kan ook niet met zekerheid zeggen dat 'tuÉ£was' datgene betekent wat je dan in  het Riffijns ' tÉ£uwas' zou moeten noemen.

De vertaling van het werkwoord "tuÉ£was" als "pushed a cry", oftewel "slaakte een kreet", waarvan ik dacht dat het niet klopte, is wel gewoon correct. Het woord "tuÉ£was" is namelijk afkomstig van de stam Æ"-W-S = IÆ"WIS / IÆ"WAS = pousser un cri de douleur = een kreet van pijn slaken.



De vertaling van de zin "Taqcict tuÉ£was, rruḥ is d aman:  tetru, tetru" zou dan ongeveer als volgt uit kunnen zien = Het meisje slaakte een kreet van pijn, ze huilde en treurde: al het water was verdwenen. 


#354
Citaat van: Vutγmas op 10/04/2014 om 04:45:32
Ik had al het vermoeden dat je rruh voor het weggaan aanzag. Is het op deze manier waarop ik het uitleg, kloppend ? Past het in het verhaal ?

Is moeilijk te zeggen, omdat ik het woord "tuɣwas" niet kan plaatsen. Dit is namelijk het hoofdwerkwoord in die zin.
#355
Citaat van: Vutγmas op 10/04/2014 om 04:31:16
Dan moet je ' Agelid ighab' er ook bij betrekken,  'ighab' is niet zomaar verdwijnen maar ten onder gaan, in de letterlijke zin. Net zoals een boot ten onder gaat aan de horizon. Zij rent hem dan achterna als het ware, en dat stuk je van ' rruh is d aman' betekent, denk ik, haar ziel als water. Dat als metafoor voor de droefenis waarin zij verkeert, dat resulteert in het huilen.

Ten onder gaan? Ok, "Agellid ighab" is dan volgens jou = de Heerser is ten onder gegaan / verdwijnt uit het zicht?

En dan vertaal je "rruh" dus als "ziel" ipv "rruh" als "(weg)gaan". Ik dacht juist dat zij bedroefd was omdat het water weg was = i rruh-as aman = het water is haar weggegaan? 
#356
Citaat van: Vutγmas op 10/04/2014 om 04:14:00
Wacht eens even, er bestaat wel een Riffijnse woord dat er op lijkt. Een werkwoordsvorm : ɣusaɣ, iɣewas, ɣusen.
Het betekent zoiets als je snel uit de voeten maken, maar meer in de zin van naar iets toe, dan van iets weg.

Ik ken het woord zelf niet, maar hoe zou dat woord dan kunnen passen in de vertaling van "Taqcict tuÉ£was, rruḥ is d aman:  tetru, tetru"?
#357
Citaat van: Vutγmas op 10/04/2014 om 04:06:47
Dat zou best kunnen maar het kan net zo goed iets meer subtieler zijn dan dat alleen.

De gehele zin wordt op de website van mondeberbere.com vertaald als volgt = Taqcict tuÉ£was, rruḥ is d aman:  tetru, tetru. = The girl pushed a cry and fell down crying.

Hierbij wordt het werkwoord "tuɣwas" vertaald als "pushed a cry", oftewel "slaakte een kreet", maar volgens mij klopt dit niet helemaal.
#358
Citaat van: Vutγmas op 10/04/2014 om 03:54:17
Yebrem is het draaien. Ighabiyen zeggen altijd bram/brem voor het draaien van iets. Grappig hoe Darija ook kan helpen. Taxatemt is natuurlijk de ring. En voor de rest van die woorden is mijn kennis niet toereikend, helaas.

Ok en denk jij dat het woord "tuɣwas" in de zin "Taqcict tuɣwas, rruḥ is d aman" hetzelfde kan betekenen of van dezelfde stam is als wat wij noemen ṮGGWEḎ = ze is bang.


#359
Citaat van: Vutγmas op 10/04/2014 om 03:28:24
Nou weet ik ook meteen wat Meksa bedoelde met 'aggur', de maan natuurlijk, wat wij 'yur' noemen, ( halve maan).

Onderstaande is oude repost van Maysa, gaat over de zanger Meksa die dit liedje heeft gezongen over Anzar:


Citaat van: Maysa op 20/12/2006 om 17:16:34
De legendarische Kabylische zanger Abdelkader Meksa heeft hier een lied over gezongen. Je hoort dit lied ook in de film "La montagne de Baya" (of dit het orginele lied is, gezongen door Meksa is nog de vraag)

Meksa was in de jaren zeventig samen met Idir een grootheid. Na zijn dood (alweer in '88) lijkt zijn werk in vergetelheid geraakt te zijn. Helaas is er in tegenstelling tot Idir bar weinig te vinden over hem en zijn muziek.


Anzar

Anzar! Anzar!
At-tebbw nnaama bbw edrar
Anzar, Anzar
At-ternu tin n uzagar

Assa an-ncebbeh i wgwenja
A d-nezzi merra i tudrin
An-necnu macci d kra
Tulawin s tagratin
Ay Anzar awi-d lehwa
Ad swent yakw tebhirin

Anzar, Anzar….

Ay Anzar awi-d aman
Kkawent tferkiwin
Teslid merra s isalan
Ttxil-ek ugal-ag-d d aewin
Awi-d kra din yellan
Yezra yired t-temzin
Anzar, Azar…

Akal ifud ur yeswa
Knant ula t-tizemrin
Tala tugal s nnuba
Hejbent fell-as tlawin
Nebbwi-k d acewwiq i cnna
Ttefrent fell-ak tudrin

Anzar, Anzar…     


Anzar (God of water)!

Oh Anzar! Oh Anzar!
May the harvest be plentiful
Oh Anzar! Oh Anzar!
In our mountains and plains

You know, we will adorn the bride today
Every village will join
We will honor you with songs
Women will honor with dinghies
But You Anzar, send us some water
All the vegetable gardens have dried up

Oh Anzar! Oh Anzar!…

Anzar! Send us some water, please
Every single field has dried up
Did you not hear the news?
Supply us with food
Send us anything you have
Fields are sown with wheat and barley
Oh Anzar! Oh Anzar…

Do you not see how thirsty is our earth
How very humiliated are our olive trees
How deserted is the fountain of the village
No woman goes there anymore
Are you reduced to a simple song
Villagers no longer host you as they should

Oh Anzar! Oh Anzar…
#360
Citaat van: Vutγmas op 10/04/2014 om 03:28:24
Wow, fascinating...

Oh, je hebt het natuurlijk vanuit het Frans vertaald. Ook dan nog, it is amazing.

Ik heb het grotendeels vanuit de Engelse vertaling vertaald, maar ik heb wel geprobeerd om dicht bij de oorspronkelijke Kabylische text te houden. Misschien dat jij nog verbeteringen / suggesties hebt mbt tot de vertaling van de Kabylische text. Met name onderstaand rode stukje vond ik lastig te vertalen (zelfs met de Engelse vertaling erbij), hoe zou jij deze vertalen?

DÉ£a yekker fellas Ugellid nni n waman, yebrem 
taxatemt tettureɣ
. Dɣa yeqqel wasif nni d aɣerɣar;
Agellid iÉ£ab. Taqcict tuÉ£was, rruḥ is d aman:  tetru, tetru.