-menu

Toon bijdragen

Deze sectie stelt je in staat om alle bijdragen van dit lid te bekijken. Je kunt alleen de bijdragen zien waar je op dit moment toegang toe hebt.

Toon bijdragen-menu

Berichten - Amshoom Style ⴰⵎⵛⵓⵎ ⵚⵟⴰⵢⵍ

#16

TRIPOLI – De Libische Hoge Raad van Amazigh (CSAL) heeft maandag de inmenging van Algerije in de binnenlandse aangelegenheden van Libië aan de kaak gesteld en heeft Tripoli opgeroepen deze af te wijzen.

"In een flagrante inmenging in de binnenlandse aangelegenheden van Libië heeft de Algerijnse ambassadeur in Libië tijdens zijn ontmoeting met minister van Buitenlandse Zaken Najla al-Mangoush het Libische ministerie van Buitenlandse Zaken opgeroepen om het werk en de activiteiten van de Libische Hoge Raad van Amazigh te annuleren en te beëindigen", aldus de woordvoerder. de CSAL in een verklaring.

De CSAL bevestigde opnieuw haar afwijzing van "elke inmenging in onze interne aangelegenheden", en zei dat het een legitiem gekozen orgaan is en wordt beschouwd als de legitieme vertegenwoordiger van de Amazigh, zowel lokaal als in het buitenland.

"Niemand (intern of extern) heeft het recht om zijn bestaan ��te beëindigen, aangezien wij bevestigen en verklaren dat Libische Amazigh-militanten geen inmenging hebben in de interne aangelegenheden van welk Noord-Afrikaans land dan ook, vooral niet in de politieke aangelegenheden van deze landen", aldus het rapport.

De CSAL benadrukte dat de culturele uitwisseling tussen de Amazighs van de Noord-Afrikaanse landen legitiem is, en dat niemand het recht heeft "ons te beletten" dit te doen.

"Deelname aan culturele festivals die verband houden met de gemeenschappelijke Amazigh-taal, literatuur, kunst, erfgoed en evenementen, zonder het beleid van deze landen te beïnvloeden, is een legitieme zaak", aldus de CSAL.

"De Algerijnen beweren dat hun politieke problemen met het Koninkrijk Marokko niet tot onze zorgen behoren en dat wij ons er niet mee bemoeien", aldus het rapport, eraan toevoegend dat de relatie met de Amazighs van Marokko gebaseerd was op culturele banden en de uitwisseling van ervaringen in het veld. van taal en cultuur.

De CSAL riep het Libische ministerie van Buitenlandse Zaken op om snel te reageren en de flagrante inmenging van de Algerijnse regering in de Amazigh-zaken in Libië resoluut af te wijzen.
#17
Geschiedenis / Carthago en de Imazighen
27/09/2023 om 13:22:38

Fenicische handelaren arriveerden rond 900 voor Christus aan de Noord-Afrikaanse kust. en vestigde Carthago (in het huidige Tunesië) rond 800 voor Christus. Tegen de zesde eeuw voor Christus bestond er een Fenicische aanwezigheid in Tipasa (ten oosten van Cherchell in Algerije). Vanuit hun belangrijkste machtscentrum in Carthago breidden de Carthagers zich uit en vestigden ze kleine nederzettingen (in het Grieks emporia genoemd) langs de Noord-Afrikaanse kust; deze nederzettingen dienden uiteindelijk zowel als marktsteden als als ankerplaatsen. Hippo Regius (het huidige Annaba) en Rusicade (het huidige Skikda) behoren tot de steden van Carthaagse oorsprong aan de kust van het huidige Algerije.

Naarmate de Carthaagse macht groeide, nam de impact ervan op de inheemse bevolking dramatisch toe. De Berberse beschaving bevond zich al in een stadium waarin landbouw, productie, handel en politieke organisatie verschillende staten ondersteunden. De handelsbetrekkingen tussen Carthago en de Berbers in het binnenland groeiden, maar territoriale expansie resulteerde ook in de slavernij of militaire rekrutering van sommige Berbers en in het verkrijgen van eerbetoon aan anderen. Aan het begin van de vierde eeuw voor Christus vormden de Berbers het grootste onderdeel van het Carthaagse leger. Tijdens de Opstand van de Huurlingen kwamen Berberse soldaten van 241 tot 238 v.Chr. in opstand. nadat hij onbetaald was gebleven na de nederlaag van Carthago in de Eerste Punische Oorlog.

Ze slaagden erin controle te krijgen over een groot deel van het Noord-Afrikaanse grondgebied van Carthago, en ze sloegen munten met de naam Libiër, die in het Grieks werd gebruikt om de inwoners van Noord-Afrika te beschrijven. De Carthaagse staat ging achteruit als gevolg van opeenvolgende nederlagen tegen de Romeinen in de Punische oorlogen; in 146 v.Chr. de stad Carthago werd verwoest. Terwijl de Carthaagse macht afnam, groeide de invloed van Berberse leiders in het achterland. Tegen de tweede eeuw voor Christus waren er verschillende grote maar losjes bestuurde Berberkoninkrijken ontstaan. Twee ervan waren gevestigd in Numidië, achter de door Carthago gecontroleerde kustgebieden. Ten westen van Numidië lag Mauretanië, dat zich uitstrekte over de Moulouya-rivier in Marokko tot aan de Atlantische Oceaan. Het hoogtepunt van de Berberse beschaving, ongeëvenaard tot de komst van de Almohaden en Almoraviden meer dan een millennium later, werd bereikt tijdens het bewind van Masinissa in de tweede eeuw voor Christus. Na de dood van Masinissa in 148 voor Christus werden de Berberkoninkrijken verschillende keren verdeeld en herenigd. De linie van Masinissa bleef bestaan ��tot 24 n.Chr., toen het resterende Berbergebied bij het Romeinse Rijk werd gevoegd.
#18

Ongeveer 1100 kilometer ten zuiden van de Middellandse Zeekust strekt zich daar een dorre, dorre Afrikaanse woestijn uit, met temperaturen die in de zomer kunnen oplopen tot 55ºC en een gemiddelde jaarlijkse regenval van minder dan een centimeter, en soms zelfs niet.' Ik zie al jaren geen regen. Je zou je nooit kunnen voorstellen dat er ooit een verloren 3000 jaar oude Afrikaanse beschaving heeft bestaan ��in dit deel van de woestijn in het zuiden van Libië, een beschaving die zal helpen de geschiedenis van het oude Afrika opnieuw vorm te geven. Deze mysterieuze beschaving van het oude Saharaanse volk staat bekend als de Garamantes.

Als je de Garamantes zou proberen te visualiseren, zou je waarschijnlijk een mentaal beeld schetsen van nomadische kampementen, verspreide dorpen en woestijnbarbaren. De waarheid zou je echter kunnen verbazen als je weet dat de Garamantes ongeveer drie indrukwekkende steden bouwden, een geschreven taal, piramidegraven, legers van strijdwagens en cavalerie hadden en een rijk van 70.000 vierkante kilometer regeerden midden in de grootste woestijn ter wereld. Wat zelfs nog verrassender is, is dat ze er te midden van het tekort aan regen in deze woestijn in slaagden om met succes hun land te cultiveren en ingewikkelde water- en irrigatiesystemen te creëren waarvan je zou denken dat ze te geavanceerd waren en hun tijd ver vooruit waren, gezien de beperkte mogelijkheden.

uitrusting waarover zij beschikten.

Het leven van de Garamantes

Rond 1000 voor Christus waren de Garamantes het stamvolk dat in de Sahara-woestijn leefde op een plaats genaamd Fezzan in Libië. De eerste keer dat ze op schrift verschenen was in de 5e eeuw v. de woestijn. De Romeinse historicus en senator Tacitus zei dat ze de Romeinse kustnederzettingen overvielen. Uit gegevens blijkt ook dat de Romeinen de woestijn doorkruisten om de Garamantes in hun thuisland aan te vallen. Hoe dan ook bewijst deze militaire beweging dat ze een goed ontwikkeld leger hadden.

https://i1.wp.com/www.world-archaeology.com/wp-content/uploads/2005/01/Horseman.jpg?resize=1024%2C642&ssl=1
Een rotstekening van de Garamantian cavalerie, Zinkekra, Wadi Ajal

In de jaren zestig ontdekten archeologen delen van de hoofdstad Garamantes, gelegen in het huidige Germa (ongeveer 150 km ten westen van Sabha), en noemden het Garama. De gevonden ruïnes omvatten forten, talrijke graven en begraafplaatsen. Archeologische opgravingen onthulden dat de Garamantes acht grote steden en ongeveer twintig andere nederzettingen hadden. De hoofdstad Garama had ongeveer 4.000 inwoners en er woonden ongeveer 6.000 in de omliggende dorpen. Huizen waren óf van steen gebouwd voor de elites van de samenleving, óf van lemen baksteen voor het gewone volk. De lemen gebouwen die als huizen of werkplaatsen dienden, hadden twee of drie kamers, een haard en een waterput. Andere grote gebouwen waren monumentaal, waaronder een tempel met een zuilenportaal en een brede trap bij de ingang. Een andere had een smalle ingang, omzoomd door twee pilasters, met een binnenplaats met zuilengalerij. Er heeft waarschijnlijk een badhuis in Romeinse stijl bestaan, wat blijkt uit de vondst van fragmenten van hydraulisch cement, marmer, hypocausttegels en fineer. Het plan en de structuur van de gebouwen, de uitvoerig gegoten en geschilderde lemen huizen en de stenen gebouwen laten zien dat de Garamantes werden geregeerd door een bloeiende elite.

De meeste Garamantes waren boeren en kooplieden. Hun dieet bestond voornamelijk uit vijgen, druiven, tarwe en gerst. Als kooplieden handelden ze in tarwe en zout in ruil voor olijfolie en olielampen. Hun controle over de karavaanhandel was een belangrijke bron van inkomsten. De Garamantische karavanen en kamelentreinen brachten de producten van Sahara-Afrika over naar de Romeinse steden aan de Middellandse Zee. Producten waren onder meer goud, halfedelstenen, ivoor, zout en wilde dieren die de Romeinen voor de arena gebruikten. Op de archeologische vindplaatsen werden bewijzen gevonden van metaalbewerking en textielproductie, waaruit blijkt dat de Garamantes bekwame ambachtslieden en fabrikanten waren. Vroeger verwerkten ze ijzer, brons en waarschijnlijk goud en zilver. Ze werkten ook met halfedelstenen zoals carneool, een doorschijnende rode steen, en amazoniet, een ondoorzichtig turkoois. Er zijn ook aanwijzingen dat ze mogelijk amazoniet in het Tibestigebergte hebben gewonnen.

De vele gevonden rotsen en ruïnes bewijzen dat de Garamantes hun eigen gesproken en geschreven taal hadden. Het oude Garamante-schrift is afgeleid van het pure Libische Abjad-schrift, dat veel gemeen heeft met het Egyptische hiëratische schrift.


Een rots met oud Garamante-schrift

Het irrigatiesysteem ontwikkeld door de Garamantes

Lang geleden was de Sahara ooit natter dan nu. Dit wordt aangegeven door de witte korsten van calciumcarbonaat en andere minerale afzettingen die overal in de woestijn werden gevonden en die oude uitgedroogde meerbedden vertegenwoordigen. De beschaving van Garamantes ontwikkelde zich echter 5000 jaar nadat de grote periode van uitdroging van de woestijn plaatsvond, maar toch slaagden ze erin een succesvol landbouwsysteem op te zetten.

Hoewel het meeste water van het oude meer opdroogde, was een deel ervan ondergronds opgesloten in rotsformaties die bekend staan ��als 'aquifers'. Dit afgesloten water staat bekend als 'fossiel water'. Bij de voet van het rotsplateau ten zuiden van Wadi Ajal stroomde water door een laag die zich op een hoger niveau bevond dan de depressie van de Wadi.

De Garamantiaan kende dat geheim al vroeg. Daarom combineerden ze hun kennis van de ondergrondse locatie en het pad van het water met inspiratie uit de Egyptische en Perzische irrigatiemethoden en creëerden ze hun eigen irrigatiesysteem.

Ze groeven lange ondergrondse kanalen, bekend als de 'foggaras', om het opgesloten water uit de aquifer aan de voet van de helling af te tappen en in de vallei te laten stromen. Het water stroomde dan continu de oase in, cultiveerde de woestijn en stelde de Garamantes in staat lokaal vijgen, druiven, dadels, olijven, tarwe, gerst, sorghum en gierst te verbouwen.
De kanalen waren gewoonlijk smal, minder dan 60 cm breed en 1,5 meter hoog, maar vele waren enkele kilometers lang. De kanalen werden gecreëerd en onderhouden door het gebruik van een reeks gelijkmatig verdeelde verticale schachten met een totaal van 100.000 schachten, één elke 9 meter, en ze waren gemiddeld 9 meter diep, waarvan sommige een diepte van 40 meter bereikten. In totaal werden ongeveer 600 foggaras ondergronds gegraven, die zich over honderden kilometers uitstrekten.

De foggara's werden gegraven door zand, grind en klei en soms zelfs door enorme rotsen te snijden. De constructie en het onderhoud van dit uitgebreide systeem vonden plaats aan de oppervlakte, onder de zinderende hitte van de Sahara, of in de diepe, donkere en gevaarlijke ondergrondse tunnels. Het was een uitdagende taak, en dat een dergelijk systeem duizenden jaren geleden werd ontworpen en geïmplementeerd zonder de moderne hulpmiddelen om de taak gemakkelijker te maken, was absoluut een enorme vooruitgang en een indicatie dat de Garamantes niet alleen maar een oude Afrikaanse beschaving, maar een innovatieve oude Afrikaanse beschaving.

Bibliografie

Geschiedenis van Herodotus. Boek 4. Melpomene
Nikita, Efthymia (2011). "Activiteitspatronen in de Sahara: een interpretatie gebaseerd op geometrische eigenschappen in dwarsdoorsnede". Amerikaans tijdschrift voor fysische antropologie. doi:10.1002/ajpa.21597.
Marta Mirazon Lahr et al. (2010) "Menselijke skeletresten, Fazzan, Libië", The Society for Libische Studies.
David Mattingly (red.). 2003. Archeologie van Fazzan. Deel 1, Synthese. Londen
#19
Latijns, een dode taal is beschikbaar
op google translate

weer een resultaat van de gedachtegang van de amazigh die roept om palestina en zijn broeders in het atlasgebergte negeert, een zelfverklaarde slaaf van de twee koloniale machten: the french and the arabs

hierin vergeten ze het belang van identiteit ontwikkelen en de andere reden is: wat ben ik met tamazight? hhh de taal van zijn ouders dus met andere woorden, als er geen geld valt te rapen, verwaarloos ik zelfs het meest fundamentele

aub beste leden: https://secure.avaaz.org/community_petitions/fr/Societe_Google_Integrer_la_langue_Tamazight_sur_Google_Translate/

teken en deel aub deze petitie want na negen jaar, is deze nog niet voltooid

ayouz tannemirt
#20
Azul aythma d southma
ayouz i kaniw/kanint


We zien door social media, tegenwoordig enorm hoopgevende evoluties: elk volk van de zogenaamde arabische wereld, ontkoppelt zich massaal van de opgedrongen identiteit;
egyptenaren met kollosale media outlets spreken van #egypt is not arab, syriërs en libanezen erkennen hun fenisische identiteit, irakezen weten dat ze gearabiseesrde babyloniërs, soumeriërs, assyriërs zijn en

hierbij komt nog dat vele van deze media outlets ook steeds benadrukken: imazighen, het volk van yughurtha die rome in de hand had en zei: rome is te koop, wie wil het kopen, verwijzende naar zijn politieke macht door de vijand om te kopen,

naar het machtige cartagho met de amazigh strijdkrachten to andalous waar de grootste geleerden zoals abbas mis n firnas (cordoba, 800 n.chr.), die de eerste vlucht maakte gedurende 10 minuten, die van glas lenzen maakte en de bril,...

van mis n batoutata tot mis n khaldoun en mis n rushd, uitblinkers in astronomie tot wiskunde en sociologie

Tifinagh enorm in gebruik in libië en de kanarische eilanden, en noem maar op

Tamazgha is van de Imazighen, geen koloniale macht zijnde arabisch of frans heeft het recht grenzen op te trekken tussen onze gebieden.

We zijn geen bergvolk maar laten ons door politiek en religie weghouden van het trots dragen van onze identiteit met taal, schrift, cultuur en geschiedenis

maak zo veel imazighen die te lui zijn om te zoeken of enkel zin hebben in wat geld oplevert, want die lui zijn diegene die ons ophouden en stokken in de wielen steken met onzin als azul is haram, of arabieren brachten beschaving naar ons hhhh de zon en steenaanbidders, hhhhh te gek

nee, imazighen, de mannen die een vrouw het leger lieten leiden, de mannen in harmonie met de natuur vol waterbronnen, argan, tajine, saksou en prachtige fauna en flora

ayouz tannemirt i kaniw

#21
Azul i marra


Velen van jullie zullen opgemerkt hebben, hoe veel imazighen de saddams en gaddafis van de wereld verheerlijken, en vaak als profielfoto hebben

Ik roep op dat de imaghnasn die we hebben op social media, deze mensen vertellen over de mensen zoals Lounes Matoub, Rifinox, saghru band,....

mensen dus die zich voor onze glorierijke taal, beschaving, cultuur en geschiedenis, hebben opgeofferd

onderwijzen van deze ontwortelde en ongeïnformeerde mensen is cruciaal, om onze rechten en bewustwording te optimaliseren

ayouz, tannemirt i kaniw

#22

ⴰⵣⵓⵍ ⴰⵢⵜⵎⴰ ⴷ ⵙⵓⵢⵜⵎⴰ, ⵉⵎⴰⵖⵏⴰⵙⵏ ⴷ ⵜⵉⵎⴰⵖⵏⴰⵙⵉⵏ

Azoul aytma d souytma, imaghnasn d timaghnasin

Als we kijken naar de omvang van de Amazigh diaspora in Europa en elders, staat dat in schril contrast met het aantal verenigingen ter bevordering van het Tamazight (+Tifinagh schrift), cultuur, geschiedenis en bescherming van identiteit in het algemeen.

Een enorm groot aantal grootmoeders en grootvaders, die enkel Tamazight machtig zijn, kunnen niet met hun kleinkinderen communiceren, wat een regelrechte schande is. Ik begrijp dat dit de naweeën zijn van een arabiseringspolitiek, geschiedenisvervalsing en religie aanhalen om Tamazight specifiek te targeten als zijnde bijzaak door iqobaniyan (amazigh term voor ongeleerden)

Graag jullie invalshoeken, ideeën om aan te moedigen, het verschijnsel van gebrek aan verenigingen tegen te gaan

ⴰⵢⵓⵣ ⵉ ⴽⴰⵏⵉⵡ, ⵜⴰⵏⴻⵎⵎⵉⵔⵜ
ayouz i kaniw, tanemmirt
#23
Vlieg je naar Ethiopië, Turkije, ....

Naam op hun vliegtuigen in hun alfabet en aan boord hun taal

Hoe kunnen we zo laag gevallen zijn en niemand klaagt???
#24
Reactie:

Infolijn, OND <infolijnonderwijs@vlaanderen.be>
Vr 30/04/2021 12:31
Beste,

Dit is een vraag voor onze collega's van volwassenenonderwijsbeleid.

Collega's,

Kunnen jullie "mijn naam" rechtstreeks antwoorden? Mailadres staat in CC.
Graag kopie van antwoord naar ons e-mailadres 'infolijnonderwijs@vlaanderen.be'.

Met vriendelijke groeten,
Tom Van Poucke
Infolijn Onderwijs

Waarom slaan we handen niet in mekaar zodat Imazighen, hieromtrent, naar de hoofdstad van waar ze verblijven, hun beklag doen?
#25
 Original Message -------------------
Van: noreply@vlaanderen.be
Received: Tue Apr 27 2021 13:42:32 +00:00
Onderwerp: www:ond:infolijn:vergeten taal Tamazight/Berbers, in de samenleving
Website.......................: Onderwijs&Vorming
Datum/Tijd....................: 27/04/2021 15:39:58
Onderwijsniveau...............: SECUNDAIR
Betreft.......................: vergeten taal Tamazight/Berbers, in de samenleving
--------------------------------------------------
Geachte instantiemedewerkers,

Ik wil graag aankaarten dat de meeste Noord Afrikanen in de lage landen, Imazighen of Berbers zijn, toch wordt de taal gemarginaliseerd door ons te bestempelen als Arabieren.

We zijn talrijk als oorspronkelijke inwoners van de Maghreb landen en  toch worden schooltjes voor Arabische les, uit de grond gestampt als paddestoelen.

Arabisch is gekoppeld aan Islam, die een heel dubieuze toxische religie is, omdat de wereld zou moeten domineren en in desbetreffende lessen wordt Arabische en Islamitische superioriteit in het wereldbeeld van jongeren en ouderen, gestuwd.

Kunnen jullie alsjeblieft, een project ter bevordering van Tamazight lessen, ondersteunen. We hebben veel onder ons die seculier zijn en we zijn het beu dat de achteruitstelling, ons duwt in indentiteitscrissen en arabisering.

Ik ben blij, geboren te zijn in deze prachtige democratische rechtsstaat en reken op een reactie.
#26
ⵎⴰⵢⴰⵎⵉ ⵉⵜⵡⴰâµ,,ⴰⵕⴱⵏ ⵇⴰâµ,, ⴰⵏⵉⵛⵜâµ"ⵢⴰ ⵏ ⵉⵜâµ"ⵏⵙⵉⵢⴰⵏ, ⵎⴰⵎⴰⵛ ⵉⵜⴰⵎⵙⴰâµ"

MAYAMI ITWA3ARBN QA3 ANISHTOUYA N ITUNSIYAN, MAMACH ITAMSAR

??
ⵣⵣⵣⵣ
#27
ⵜⴰⵎâµ"ⵏⵜ ⵏ ⵜⴰⵎⴰⵣⵖⴰ
Tamazgha United
#28
Ondanks de intensieve arabisering, zijn ze door Marokko, Algerije en Libië geïnspireerd om de ware aard van de Amazigh identiteit, op een opzwepende manier uit te drukken.

ⵉⵎⴰⵣⵉⵖⴻⵏ ⵏ ⵜâµ"ⵏⴰⵙ ⵙⵏⴰⵏ ⵉâµ...ⴼⴰⵏⵙⴰⵏ ⵜⴰâµ"ⵡⴰ ⵏ ⵜⴰⵎⴰⵣⵖⴰ

Imazighen n Tounas snan ikhfansan tarwa n Tamazgha

ⵣⵣⵣⵣ
#29
Ik ben doorheen de jaren hieromtrent niet bepaald wijzer uit geworden, mijn perceptie ervan kan je terugleiden naar nakomelingen van mensen die vanuit Spanje gedwongen moesten terugkeren, maar wat is hun genetische opmaak, tekenen die wijzen op een Amazigh achtergrond??

ⵜⴰⵏⵏⴻⵎⵉâµ"ⵜ â´°âµ£âµ"ⵍ
Tannemirt Azoel
#30
Ik sluit mij aan bij de combinatie van standpunten die thatha en isefrawen, hebben duidelijk gemaakt

Wat betreft de invloed van artiesten op de Amazigh jeugd, is het geen slechte zaak dat recent de Algerijnse zangers l'algerino en soolking, beiden de Amazigh vlag hebben gehesen. Deze zijn samen met Rim K openlijk trots op hun identiteit. Ik heb het hier over artiesten met vermogens van meer dan 100 miljoen euro en een enorm bereik.

Dit stimuleert niet het Amazigh onderwijs zozeer, maar het geeft wel een signaal: Amazigh zijn is iets om trots op te zijn en dat is het fundament om richting meer honger naar Tamazight te gaan

Een argument dat aansluit met de vaak terecht sceptische houding van botermes:

Mijn bekommernis nu is dat Tamazight maar in 15% van de lagere scholen wordt onderwezen, gedurende een uurtje of twee en dan nog in het lagere onderwijs. Daarnaast, is er vaak geen specifieke klasruimte voor dat specifieke vak, maar eerder een leraar of lerares die zich van klas naar klas verplaatst. In Algerije heb je wel al jaren de keuze om Tamazight op universitair niveau te studeren

Het is wat Marokko betreft, een enorm schandelijk verraad, sinds de grondwettelijke erkenning van Tamazight in 2011, als een officiële taal

Ouders die niet aandringen op Tamazight onderwijs voor kinderen blijven een harde noot, maar kunnen uiteraard alleen maar, door het benadrukken van het nut en de waarde van Tamazight, enthousiaster worden voor het idee.