Amazigh.nl

Citaat van: Izwan op 18/01/2009 om 13:27:28
Moslims zijn nooit antisemitisch geweest en ze zullen ook nooit worden. ( ... )
Het is dus onmogelijk dat Chat een antisemitisch kan zijn.

:-)

Inderdaad, Chatt is moslim en dus goed, was ik ff vergeten.

(echt, mensen, ik werk best hard aan mijn eigen vooroordelen, en als ik het soort middeleeuwse praatjes lees van Izwan of Chatt, vol van de glorie van hun stam en hun eerlijke trouw en vooral rechtvaardige onderdanigheid aan het opperwezen, vind ik ze zelfs wel aandoenlijk. De joden slecht, de moslims goed, het leven moet heerlijk zijn in zulke eenvoud. Maar toch, ondanks die aandoenlijkheid -soort van forumgroeten uit de rimboe, een klik op deze link en je hebt je een blik op de woestijnmoraal  van 2000  jaar geleden- vind ik  het uiteindelijk zorgwekkend. De monotheistische haatmachine strikes again.)

(dus je argumentatie was keurig netjes in lijn  met de algemene mening van je ' soortgenoten' , Chatt, die stinkhollanders die wel moslims terroristen noemen maar Israel beschermen, de hele westerse wereld die tegen die arme moslim is, en de gruwelijkheden tov kinderen. En dat nog wel op heilige grond.

Nee hoor mensen, echt niet, het is geen religieus conflict!

Maar er is hoop, Joden worden al sinds eeuwen gewantrouwd, -Mag Chatt soms niet wat Cicero wel mag??- maar jouw heilige koran biedt ruimte voor verbetering van het kinderleven. Uit hetzelfde nrc:
http://www.nrc.nl/buitenland/article2122908.ece/Talibaan_krijgen_zin_scholen_voor_meisjes_gesloten)

Citaat van: Chatt M. Udall op 17/01/2009 om 17:44:32
Ik heb niets verkeerds gedaan Tamza,ik ben een personage dat de discussie omtrent 'vrijheid van meningsuiting' met open armen heeft ontvangen.

Not funny!

Tuurlijk heb je niets echts verkeerd gedaan, zeg gewoon wat je wil. Jammer alleen dat het zo vreselijk voorspelbaar en oerdom was.

Maar wees verontwaardigd over Israel, dat lijkt me erg goed. En hoewel ik al die mensjes die doen alsof dit echt het allerergste is wat er op de wereld gebeurt nogal hilarisch vind, en meestal erg schijnheilig of gewoon dom, lijkt het me erg menselijk en dus goed dat je walgt van wat daar gebeurt.

Beter one issue, dan no issue, in dit geval toch?


Moslimjeugd roert zich om geweld Gazastrook

Palestina vinden ze veel erger dan Irak
Gepubliceerd: 17 januari 2009 12:24 | Gewijzigd: 17 januari 2009 15:57

Sinds de inval in Gaza demonstreren jonge moslims in Nederland. Waarom nu? En waarom is Palestina zo belangrijk voor hen, en Afghanistan niet?

Door onze redacteuren Sheila Kamerman en Jaus Müller
 

Utrecht, 17 jan. Rafik Kamri (19) vraagt om de pen en het kladblok van de verslaggever. Hij wil uitleggen hoe het conflict in de Gaza-strook moet worden opgelost. Volgens hem dan.

Hij tekent een Palestijnse vlag. Daarnaast tekent hij een Joodse. Dan een pijl van de Palestijnse naar de Joodse vlag, met een grote bom ertussen. „Zo los je dat op”, zegt hij.

„Doe dat nou niet”, zegt Sadika Elmanssouri (21), die bij hem komt staan. „Zo verpest je het alleen maar.”

Koopavond bij winkelcentrum Hoog Catharijne in Utrecht, afgelopen donderdag. Zo’n honderd jongeren demonstreren tegen de inval van Israël in de Gazastrook. Jongens schreeuwen ‘Vrij, vrij, Palestina vrij’ en ‘Israël terrorist’. Als de politie jongeren vraagt de Palestijnse sjaals van hun gezicht te halen, worden ze kwaad. „Jullie provoceren ons”, schreeuwt er een. De jongen: „Een sjaal is toch ook vrijheid van meningsuiting? Dat mag hoor, in dit land.”

Het zijn vooral jonge moslima’s van begin twintig, zoals Sadika Elmanssouri, die de demonstratie serieus nemen. Zij zoeken de confrontatie met de politie niet. Zij verheffen niet de stem maar gebruiken een megafoon. Ze delen flyers uit en vragen de jongens het winkelpubliek in Hoog Catharijne met rust te laten.

„De helft van de jongeren weet niet eens waarom ze hier zijn”, zegt Elmanssouri. „Jammer.” Op de een of andere manier lijkt een demonstratie van allochtone jongeren nooit soepel te verlopen, zegt ze. „Nederlanders durven zich niet te mengen in onze demonstratie.” Kijk zelf, en ze wijst naar de jongeren die tegen de politie schreeuwen. „Zou jij daar tussen gaan staan?”

Tsja, verzucht ze. Het klopt dat de demonstraties de kloof tussen autochtonen en allochtonen verbreedt. Laatst zei iemand tegen haar: ‘Als je wilt demonstreren, ga je maar naar de Gaza-strook’. Wat een onzin, zegt ze fel. „Nederland is ook mijn land.”

Van Groningen tot Rotterdam, overal in Nederland zijn er dit soort protesten sinds Israël eind vorige maand Gaza binnenviel. Gisteravond werden in Rotterdam zes jongeren opgepakt na het roepen van antisemitische leuzen. Waarom demonstreren deze jongeren eigenlijk?

Onze bloedbroeders, onze geloofsgenoten in Palestina, daar gaat het om, zegt een aantal. Maar waar waren ze toen hun ‘broeders’ in Irak onder vuur lagen? Of toen er werd geprotesteerd tegen de inval in Afghanistan? Waarom is Palestina voor hen zo belangrijk?

Het is David tegen Goliath, zegt Ruben Gowricharn, hoogleraar sociale cohesie in de multiculturele samenleving aan de Universiteit van Tilburg. „Het is een helder conflict. Israël is oppermachtig en krijgt ook nog eens onvoorwaardelijke steun van de westerse landen. De zwakke partij zijn de moslims. Als Nederlandse moslim kun je je met hen identificeren.”

Moslims hebben het gevoel dat Nederland, nee, de hele westerse wereld, de moslims in de steek laat, zegt Yusuf Altuntas van het Contactorgaan Moslims en Overheid (CMO). Dat hoor je op school, op straat en in de huiskamers. Moslims voelen een natuurlijke betrokkenheid bij de mensen in Gaza. Maar die religieuze band wordt versterkt door het gevoel dat er met twee maten wordt gemeten. Als er in Georgië zo’n slachting zou plaatsvinden, zouden we niet enkel toekijken. Dat versterkt ook het wij-zij denken in Nederland. Dat baart mij zorgen.”

Ik ben vooral boos, zegt Sadika Elmanssouri. „Boos op de Nederlandse regering die Israël maar blijft steunen. Het doet pijn om in een land te wonen dat partij kiest voor Israël.” Haar familie komt uit Marokko. Sadika Elmanssouri is zelf in Nederland geboren. De hele dag staat Al-Jazeera aan. „Bij mij thuis wordt er alleen maar gepraat over de Palestijnen.” Al-Jazeera is de enige zender die echt laat zien wat er gebeurt, zegt ze. Niet de Nederlandse televisie. Misschien dat Nederlanders daarom achter Israël blijven staan, denkt ze. „Veel Nederlandse mensen weten er te weinig vanaf.”

Dat hoort hij vaker, zegt Sadik Harchaoui, directeur van het multicultureel instituut Forum. „De jongeren van nu leven in een beeldcultuur. Het aantal mails, foto’s en filmpjes op internet van ontredderde moeders op zoek naar hun kinderen en babylijkjes, is overweldigend. Allemaal om te laten zien: ‘Het is veel erger dan jullie denken’.” Hoe langer het conflict duurt, hoe meer verankerd die beelden raken, denkt Harchaoui.

Maar er is nog iets, zegt Harchaoui: „Jongeren hebben vaak heftige opvattingen over rechtvaardigheid. Dat hoort bij de leeftijd. De nuance is vaak ver te zoeken. Het conflict tussen de Israëliërs en de Palestijnen leent zich bij uitstek voor heftige opvattingen. Voor Marokkaans-Nederlandse jongeren die het gevoel hebben dat ze eigenlijk niet gewenst zijn in Nederland, is het makkelijk zich te identificeren met de Palestijnen.”

Sadika Elmanssouri studeert pedagogiek. „Dat kan hier. Het grijpt mij aan dat de gedode kinderen in Palestina niet die kans hebben gehad zoals ik die heb gegrepen. Omdat ze zijn vermoord.”

Rafik Kamri, de jongen van het kladblok, komt er weer bij staan. Dat van die bommen op Israël, zegt hij, is bij nader inzien toch niet de oplossing. „Hoe meer geweld er is, hoe meer geweld er zal komen.” Ook hij vindt dat er te weinig aandacht is voor de Palestijnse gebieden. „Het is even de camera op Palestina en hup, snel weer door met de kredietcrisis.”

Palestina dragen wij in ons hart, zegt Rafik Kamri.

Maar waarom juist Palestina? Waarom niet Irak?

Kamri: „Tsja, goeie vraag. Nooit over nagedacht.” Een vriend, Fouad El Amraoui, schiet hem te hulp. „Irak is pas gebeurd. Maar Palestina wordt al bijna zeventig jaar bezet. Dat is veel erger.” En, zegt hij, „thuis leren we dat Palestina ook ónze heilige grond is.”

Iedereen zegt het: het is de ongelijkheid waardoor ze de straat op gaan. Ongelijkheid tussen Israël en de Palestijnen. Maar ook omdat Nederland wél het moslimterrorisme afwees na 9/11, en nu niet de „terreur” van Israël hardgrondig veroordeelt. En omdat ‘de Hollanders’ bij ‘hun’ demonstraties de sjaals mogen dragen als ze willen, en zij niet, vinden ze.

Of zoals Farouk Bikes (19) het verwoordt: „Als wij islamieten iets doen, is dat terrorisme. Als Turkse of Marokkaanse jongeren op straat iets kapot maken, noemt Wilders ons zelfs straatterroristen. Maar als Israël bommen gooit op de Palestijnse burgers gebruikt niemand het woord terrorisme.”

Het valt hem sowieso de laatste tijd op dat er meer wordt gediscrimineerd, zegt hij. „Mensen op straat fluisteren raar, lopen om mij heen. Vooral oude mensen. ” Heel anders toen zijn ouders vanuit Ankara naar Nederland kwamen. „Die waren gewoon welkom.”

www.nrc.nl

Maar Chatt, naast wat stupiditeiten over dna lees ik een mooi oordeel over wie ik ben zonder dat ik je kibboetsvraag hoefde te beantwoorden.

Jullie dit, jullie dat:-)

Het steeds maar herhalen van kennelijk rethorische vragen vind ik zelf nogal een treurige manier van discussieren.

Zoals gezegd worden er over mijn familie door mij alleen vragen beantwoord als de steller de relevantie kan aantonen. Anders wordt ik liever beoordeeld op me eigen geschrijf.

En in dit geval helemaal. De kern van mijn verwijt is dat jij een hemeltergende groepsdenker bent, die gelooft in het  nut van begrippen als 'de jood' en 'de moslim'.

Dat je mijn zeer heldere uiteenzettingen niet kunt begrijpen of op persoonlijke gronden niet wilt accepteren, soit, maar de kans om dat onbegrip te rechtvaardigen met de dooddoener 'Ach, die CFO Cohen, das toch maar een jodenvriendje' die gun ik je nog ff niet.

Ik wil al je vragen -ook deze- over mijn familie met plezier en zelfs eerlijk beantwoorden, moet je wel ff de relevantie van die vraag aantonen. Zo maar antwoorden over het wel en wee van mijn ooms en nichtjes gaat mij te ver. Maar feel free om naar aanleiding van jouw gedachten over mijn familie wel gewoon je mening over mijn schrijfsels te debiteren. Beantwoord wel aan mijn 2009 beeld van je.

Ben je blij als ik veel nsb-ers als oom zou hebben?

En jij, veel baarden in de familie? Religieuze middeleeuwers? Steuntrekkers?

Citaat van: Chatt M. Udall op 16/01/2009 om 12:52:28
Gisteren las ik dat de Europese Gemeenschap de 11e van weet ik welke maand wil uitroepen als gedenkdag voor de slachtpartij van Srebrenica.Nederland zal weer een prachtige herdenking organiseren(en laten we eerlijk zijn,wat zijn ze daar goed in zeg) met een trits aan intellectuelen die in mooie maar lege bewoordingen zullen zeggen: dit nooit weer.De ironie wil alleen dat ze dan hoogstwaarschijnlijk alweer de een of andere slachtpartij 'politiek' zullen steunen.

Moest ook aan jou denken toen ik het gisteren hoorde. Dacht wel dat je heel trots zou zijn, want je deed nog zo heel verontwaardigd hiero, dat NL niet met hardere veroordelingen kwam. Moreel verontwaardigd leek je. Vond ik nog zo'n extreem zielige statement van je, zo'n oproep tot nog meer politieke schijnheiligheid.  (zie je hem al staan, onze Chatt, gllimmend, nadat Verhagen wel gezegd heeft dat het 'buitensporig' is)
Alsof Israel opeens gaat trillen als Verhagen boos wordt.
De VN neemt wel steeds afstand (helemaal jouw ding!) maar helpen doet het niet he?

:-)

Citaat van: Chatt M. Udall op 16/01/2009 om 12:52:28
CFO    :eerlijk antwoord aub,heb je geen familie of kennissen die in een kibboets hebben gewerkt?

en

Citaat van: Chatt M. Udall op 16/01/2009 om 13:10:45
Met andere woorden:Voltaire mag een jodenhatert zijn maar Chatt niet?

[ ] Geschikt
[ ] Ongeschikt

Citaat van: Izwan op 16/01/2009 om 11:46:17
Zoals het gewoonlijk: je beschuld me vaak met dingen die nooit had gezegd.

Ik beschuldig je nergens van, huilebalk, ik ben het zelfs behoorlijk met je eens, in deze disc, that is.

Ik deel je mening dat de zeer onwenselijke onzin die in hun heilig verklaarde boek staat hoogstwaarschijnlijk negatief bijdraagt aan het gedrag van hen die die boeken heilig vinden.

Het enige verschil tussen jou en mij in deze disc -maar dat is dus geen beschuldiging, laat staan een loze- is dat ik denk dat alle heilige boeken der monotheisten vergelijkbare viezigheid herbergen en dat alle monotheisten -net als de joden- hoogstwaarschijnlijk geen positieve invloed ondervinden van die eindeloze oproepen tot geweld en vergelding.

The Natural Order Of Things
by Matt Ridley,

Matt Ridley says that Darwinian selection explains the appearance of seemingly ‘designed’ complexity throughout the world â€" not just in biology but in the economy, technology and the arts

Charles Darwin, who was born 200 years ago next month, has spent the 150 years since he published The Origin of Species fighting for the idea of common descent. Though physically dead, he is still doing battle for the notion that chimps are your cousins and cauliflowers your kin. It is a sufficiently weird concept to keep Darwin relevant, revered and resented in equal measure. But in some ways it is less radical and topical than his other, more philosophical legacy: that order can generate itself, that the living world is a ‘bottom-up’ place. On the internet, Darwinian unordained order is now ubiquitous as never before.

Living beings are eddies in the stream of entropy. That is to say, while the universe gradually becomes more homogeneous and disordered, little parts of it can reverse the trend and become briefly more ordered and complex by capturing packets of energy. It happens each time a baby is conceived. Built by 20,000 genes that turn each other on and off in a symphony of great precision, and equipped with a brain of ten trillion synapses, each refined and remodelled by early and continuing experience, you are a thing of exquisite neatness, powered by glucose. Says Darwin, this came about by bottom-up emergence, not top-down dirigisme. Faithful reproduction, occasional random variation and selective survival can be a surprisingly progressive and cumulative force: it can gradually build things of immense complexity. Indeed, it can make something far more complex than a conscious, deliberate designer ever could: with apologies to William Paley and Richard Dawkins, it can make a watchmaker.

Ideas evolve by descent with modification, just as bodies do, and Darwin at least partly got this idea from economists, who got it from empirical philosophers. Locke and Newton begat Hume and Voltaire who begat Hutcheson and Smith who begat Malthus and Ricardo who begat Darwin and Wallace. Before Darwin, the supreme example of an undesigned system was Adam Smith’s economy, spontaneously self-ordered through the actions of individuals, rather than ordained by a monarch or a parliament. Where Darwin defenestrated God, Smith had defenestrated government. Neatly, this year also sees a Smith anniversary, the 250th birthday of his first book, The Theory of Moral Sentiments, a book that is very Darwinian in its insistence that sympathy is what we would today call innate, that people are naturally nice as well as naturally nasty.

Darwin’s debt to the political economists is considerable. In his last year at Cambridge in 1829, he reported in a letter, ‘My studies consist in Adam Smith and Locke’. At Maer, his uncle Josiah Wedgwood’s house in Staffordshire, he often met the lawyer and laissez-faire politician Sir James Mackintosh (whose daughter married Darwin’s brother-in-law and had an affair with his brother). On the Beagle, he read the naturalist Henri Milne-Edwards, who took Adam Smith’s notion of the division of labour and applied it to the organs of the body. Darwin promptly re-applied it to the division of labour among specialised species in an ecosystem: ‘The advantage of diversification in the inhabitants of the same region is, in fact, the same as that of the physiological division of labour in the organs of the same individual body â€" a subject so well elucidated by Milne-Edwards.’

Today, generally, Adam Smith is claimed by the Right, Darwin by the Left. In the American South and Midwest, where Smith’s individualist, libertarian, small-government philosophy is all the rage, Darwin is reviled for his contradiction of creation. Yet if the market needs no central planner, why should life need an intelligent designer? Conversely, in the average European biol- ogy laboratory you will find fervent believers in the individualist, emergent, decentralised properties of genomes who prefer dirigiste determinism to bring order to the economy.

So long is the shadow cast by the determinism of Karl Marx that it is often forgotten how radical the economic liberalism of the political economists seemed in the 1830s, the decade when Darwin’s thinking crystallised. This is well illustrated by the case of Harriet Martineau, who had a small but seminal influence on Darwin. The daughter of a Norwich cotton manufacturer ruined by a bank crash in the 1820s, Martineau lived by her pen. She was a radical, outspoken feminist, who toured America bravely inveighing against slavery and became so notorious that there were plans to lynch her in South Carolina. Yet before that, she had shot to fame with a series of short fictional books called Illustrations of Political Economy, which were intended to educate people in the free-trade, free-market ideas of Adam Smith (‘whose excellence is marvellous’, she said), David Ricardo and Robert Malthus, and in particular to persuade the working classes that their interests were congruent with those of their employers.

Martineau’s Illustrations were written while Darwin was on HMS Beagle. After she returned from America she became a very close friend of his elder brother Erasmus, who saw her almost daily in the late 1830s. Erasmus introduced Harriet to Charles, who was soon hanging on her every word. Had he not been ‘astonished to find how ugly she is’, Charles might have justified his father’s worry that one of his sons would marry her (as it was, cautious Charles preferred his god-fearing mouse of a cousin Emma Wedgwood to this free-thinking literary lioness). Undoubtedly they discussed slavery, which had horrified Darwin in Brazil. But since Martineau had been a close confidante of Malthus â€" despite his speech impediment and her deafness â€" there is little doubt that they also talked political economy. Was it a coincidence that Darwin read Malthus, probably not for the first time, in October 1838, just as he was looking for a mechanism to explain evolution?

Malthus taught Darwin the bleak lesson that overbreeding must end in pestilence, famine or violence â€" and hence gave him the insight that in a struggle for existence, survival could be selective. But the notion that, with random variation, this selective survival could then generate complexity and sophistication where there had been none before, that it is a cumulative and creative force, is entirely his. It is also one that applies to more than the bodies of living beings.

Technology is a case in point. Although engineers are under the fond illusion that they design things, nearly all of what they do consists of nudging forward descent with modification. Every technology has traceable ancestry; ‘to create is to recombine’ said the geneticist François Jacob. The first motor car was once described by the historian L.T.C. Rolt as ‘sired by the bicycle out of the horse carriage’. Just like living systems, technologies experience mutation (such as the invention of the spinning jenny), reproduction (the rapid mechanisation of the cotton industry as manufacturers copied each others’ machines), sex (Samuel Crompton’s combination of water frame and jenny to make a ‘mule’), competition (different designs competing in the early cotton mills), extinction (the spinning jenny was obsolete by 1800), and increasing complexity (modern cotton mills are electrified and computerised).

Technology also experiences progress and ‘arms races’ between competitors. Just as a modern horse could outrun a Mesohippus three-toed horse from 30 million years ago, so a car can outrun a horse-drawn carriage. Yet horses can only just go fast enough to escape today’s lions, and Land Rovers can only just perform well enough to maintain market share against Toyotas. Such running to stay in the same (improving) place is known to biologists as a Red Queen process after the character in Lewis Carroll’s Through the Looking Glass.

Software inventors have learnt to recognise the power of trial and error rather than deliberate design. Beginning with ‘genetic algorithms’ in the 1980s, they designed programmes that would experiment with changes in their sequence till they solved the problem set for them. Then gradually the open-source software movement emerged by which users themselves altered programmes and shared their improvements with each other. Linux and Apache are operating systems designed by such democratic methods, but the practice has long spread beyond programmers. Wikipedia is a bottom-up knowledge repository and, though far from flawless, is proving easily capable, even in its first flush of youth, of matching expert-written encyclopaedias for accuracy and reach. It grows by natural selection among edits.

The internet is an increasingly Darwinian place, where decentralised, self-organising sophistication holds sway: swarm intelligence is the fashionable term. Trey Ratcliff, founder of a computer games company in Texas, tells me he feels more like a victim than a designer of technology’s evolution: ‘saying Edison invented the phonograph is like saying a spider invented silk’.

The supreme example of bottom-up, rather than top-down, complexity is the market itself. As the economist Paul Seabright has written, the almost miraculous system by which he can go out and buy a cotton shirt on a whim â€" and expect the cotton grower, the weaver, the shirtmaker, the shipper and the retailer to have got it ready for him just when he enters the shop â€" is not planned or designed, it evolves. The top-down alternative does not have a great track record. Can you doubt that if the shirt industry was run by a National Shirt Service, there would now be queues, quotas and shortages?

Dirigisme has a place, of course, in the regulation and operation if not the design of institutions. A school cannot work without a teacher, a firm without a manager, or an army without a general â€" just as a body is directed by a brain in its everyday operations. But hubristic human beings tend to exaggerate the degree to which they are in charge of, rather than at the mercy of, organisations.

The dark side of bottom-up Darwinism is that cumulative complexity can come about only through selective death or selective celibacy. Wonderful life may result, but it is born red in tooth and claw. The social Darwinists of the 19th century and the eugenicists of the 20th were of the view that the strong should therefore be encouraged to succeed, the better to keep natural selection going. But this is to misread human society. The human body may have come about through three billion years of natural selection among genes, but civilisation and prosperity came from 50,000 years of much more rapid natural selection among ideas. It is easily possible to blunt genetic selection in the name of kindness, while allowing cultural selection to continue: the death of an idea need not be cruel.

There is, however, one more disturbing and topical parallel between biological and cultural evolution. Just as natural selection’s constructive capacity did not prevent mass extinctions, one of which, 251 million years ago, eradicated over 96 per cent of marine species, so the market’s ability to build order cannot prevent crashes. Even sophisticated, entropy-defying complex systems are subject to the weather-like vagaries of mathematical chaos â€" and there Darwin cannot help.

http://www.spectator.co.uk/the-magazine/features/3213246/the-natural-order-of-things.thtml

Ik had beter verwerpelijk dicht bij teleurstellend kunnen schrijven, maar helaas.

Citaat van: Chatt l'animal sauvage en cage op 15/01/2009 om 13:42:01Alle personages die ik in het eerste bericht citeer zijn dus absoluut en volstrekt afkeurenswaardig? Van Voltaire staan over de hele wereld standbeelden,de instigator van de 'verlichting' etc etc.

Verbeeld je ff niets aub, een beetje quoten maakt je nog geen Voltaire. Dus als ik iets verwerpelijk zeg te vinden dan gaat het slechts over jou en jouw enorme ' mening', en echt niet over iedereen die jij wel eens gequot hebt.

Citaat van: Chatt l'animal sauvage en cage op 15/01/2009 om 13:42:01
Het groepsdenken dat er bij me van jongs af aan ingestampt is is dat de Joden de enigen zijn die recht hebben op compassie en medelijden.De geschiedenis van de Joden stond vaak boven de Nederlandse geschiedenis tijdens mijn indoctrinatie of onderwijs zo je wilt.Het anti-semitisme werd gelijkgesteld aan duivels-aanbidding en een absoluut volstrekt afkeurenswaarig iets.

Vele jaren daarna heb ik elke vorm of uiting van anti-semitisme veroordeeld,maar je wordt ouder en je gaat dieper op aangeleerde zaken in.Niet alles wat je op school en van de samenleving leert kloppen ook daadwerkelijk is de conclusie.Anti-semitisme is een term geworden die te pas en te onpas wordt gebruikt om het onverklaarbare te verklaren en te bedekken met de mantel der liefde. Maar hoeveel wierook je bij een lijk ook laat branden,de geur bereikt je op een gegeven moment toch wel!



Jullie zijn nog steeds onder invloed van de zeer succesvolle indoctrinatie dat ook wel nederlands onderwijs wordt genoemd.

Het feit dat de Nederlandse overheid een slachtpartij die z'n weerga niet durft te veroordelen spreekt weer boekdelen over de hollandse all time 'cowardness' ranking in de wereld-statistiek.

Als hollander zijnde had jp-balkenende het alleen over Hamas die moest ophouden met z'n raketjes af te schieten.Geen woord over de verhonger-blokkadepolitiek van Israel die de oorzaak is van al deze ellende is.

Ps:als nederlander zijnde had ik van jou (CFO) niet anders verwacht kerel,het is moeilijk een volk te vinden dat zo anti-Palestijns en pro-Israel is.

En verder, beste Pavlov, heb ik het nergens over antisemitisme en ben ik bekend met het feit dat die term nogal inhoudsloos geworden is. Dat pleit jou echter nergens vrij om je eigen groepshaat (want veel meer is antisemitisme en/of  racisme natuurlijk helemaal niet) dan maar ongebreideld te etaleren.

Zoals Tamza overtuigend aantoont is jouw koppeling met 'de joodse aard' volledig incorrect. Jammer dat je dat niet kunt toegeven.

Ik  ben met deze blinkende ketel eens dat te veel hersenlozen hun -terechte- afschuw over de daden van Israel slechts gebruiken om hun eigen groepsdenken te voeden.

Om persoonlijke redenen geef ik Chatt echter nog ff het voordeel van de twijfel, hoewel het je niet echt lukt Tamza te overtuigen dat ze er helemaal naast zit als ze laat zien dat je verhaaltjes teleurstellend dicht tegen het verwerpelijke aanzitten.

@Inuit
Hier weet ik te weinig van 'de moslim', maar voor 'de christen' is -imho- dat raciale uitverkoren zijn van de joden -wat jij  terecht aanstipt,  en wat naar mijn smaak zeer verwerpelijk is- eigenlijk naadloos over gegaan in het religieus uitverkoren zijn van de volgelingen van Jezus, wat in real life tot precies dezelfde verwoestende uitkomsten leidt.

Met het risico dat het een woordkwestie wordt, ben ik wel met je eens dat teksten ergens direct verantwoordelijk voor maken niet kan of op  zijn best nutteloos is. Maar die katalysatorfunctie is beangstigend genoeg

Incognito,  hoewel ik tot op zekere hoogte de afkeer van Izwan van die stokoude woestijnfilosofie dus deel, denk ik niet dat de band tussen Israel en haar wandaden en de gequotte teksten zo 1-dimensionaal is als Izwan haar maakt.

Voor het gemak ga ik er maar ff vanuit dat jij net als ik van mening bent dat ook bijbel en koran vergelijkbare agressieve teksten herbergen. Hebben die teksten dan helemaal geen invloed op het gedrag van de wat 'letterlijker opvatters'  van die heilige boeken?
En als die invloed er is, zal die dan niet verduveld snel leiden tot het 'achterlijke en racistische gedrag'  uit de topictitel?