Citaat van: Inuit op 03/03/2008 om 15:55:37
Je hele betoog (door alle reacties heen) is gestoeld op de drogredenering dat het bijbrengen van een idee aan een kind gelijk staat aan indoctrinatie.
Niet elk idee dat je een kind bijbrengt is indoctrinatie, maar in het geval van religie is dat wel heel erg waarschijnlijk.
Laten we nu eens 4 grote stromingen bekijken, christendom, islam hindoeisme en boedhisme.
Indoctrinatie is toch gericht op kritiekloze acceptatie.
Kritiekloze acceptatie zou er toe leiden dat mensen vooral die stroming kiezen waar ze het eerst of het diepst mee in aanraking komen. Kritiekloze acceptatie zou dan leiden tot kinderen die hetzelfde worden als hun ouders. Precies zo als het nu gaat.
Kritiekvolle acceptatie daarentegen zou er volgens mij toe leiden dat er grote uitwisseling tussen de stromingen onderling zou zijn -ieder zijn eigen keuze namelijk- en waarschijnlijk tot de leegloop van een (of meerdere) van hen. Dit gebeurt echter niet.
De grootste voorspellende variabele voor de toekomstige godsdienst van een baby is en blijft de godsdienst van zijn ouders.
Citaat van: Inuit op 03/03/2008 om 15:55:37Als voorbeeld nemen wij dat ik mijn kind leer dat God bestaat en jij leert hem/haar dat Deze niet bestaat; zoek de verschillen......
Ik had iets meer van jou verwacht, jammer.
Heel slecht voorbeeld, want dit zijn inderdaad twee volstrekt andere stellingen.
Allereerst methodologisch (speciaal voor Sa3ied): negatieve zinnen zijn niet automatisch het spiegelbeeld van positieve zinnen. De stellingen 'God bestaat' en 'God bestaat niet' hebben niet dezelfde 'waarde'.
Maar belangrijker is het practische verschil.
In een atheistengezin wordt er niet over God gepraat. Laten we er voor arguments sake ff vanuit gaan dat ons atheistenkind de eerste 4 jaar van leven alleen met zijn atheistenpaps en -mams doorgebracht heeft. Tot zijn 4e heeft dit ukkie dus geen 'Godconcept'
Als papa nu op zijn 4e verjaardag tegen de dreumes zegt: 'God bestaat niet', zou de logische eerste vraag van de dreumes zijn: 'Wie of wat is God?'
Als dit gezinnetje in de buurt van Staphorst woont, is er een redelijke kans dat als de dreumes naar de kleuterschool gaat hij na een tijdje terugkomt en zegt: 'Papa, de meester zegt dat God het niet goed vind dat wij op zondag koffie drinken in Raalte. Is dat waar? Bestaat er zo'n God?'
Papa: 'Wat zegt meester nog meer over die God?´
Dreumes: 'Woont in de hemel, Schepper van hemel en aarde, Adam Eva Paradijs Abraham offer Moses Jezus etc etc'
'Nee', zegt de echte atheistenpapa dan, 'die verhalen zijn waaarschijnlijk allemaal niet waar, dus die God bestaat vast niet.'
Ik hoop dat je de portee van dit wat kinderachtige voorbeeldje snapt. Atheisten hebben geen godsbeeld dat ze vanuit zichzelf kunnen ontkennen. Ze ontkennen voornamelijk het beeld dat er door de diverse religieuzen van God gemaakt wordt.
God leer je pas kennen door het geloof, sterker nog, God ontstaat in het geloof.
`Jullie´ monotheisten roepen ook steeds dat jullie allemaal dezelfde God vereren. Kan best zo zijn, maar ik als onpartijdige buitenstaander zie ik toch echt -minimaal- drie verschillende goden getekend door al de gelovigen. De ene God heeft een zoon, de ander een moeder. De ene God vind varkensvlees taboe, de ander maalt er niet om. De ene God vind klederdracht belangrijk en beelden taboe, de ander vind beelden het einde en ga zo maar door.
Zelf weet ik dan ook niet 100% zeker dat er geen God is, maar ben ik er volledig van overtuigd dat de godsbeelden zoals die getekend worden door de katholieken, de protestanten, de moslims op baarlijke nonsens berusten.