Amazigh.nl

Ik deed de deur open en ineens was ze daar,aan dezelfde tafel en op precies dezelfde stoel gezeten,dit kon niet anders dan een gunst van de voorzienigheid zijn.Mijn benen begonnen te trillen en in mijn beleving bleef ik een eeuwigheid in de deuropening staan,zo blij dat ik even van de wereld was.Onmiddelijk daarna ging een explosie van gedachten door me heen, een gedachte was echter allesoverheersend: dit keer zou ik geen greintje medelijden met mezelf hebben!Aan deze onzekerheid moest een eind komen,in geen geval zou ik weer maanden achtereen in stilte lijden.Ik kon maar net de neiging onderdrukken in een rechte lijn naar haar tafel te lopen en haar alles te vertellen,maar ik vroeg me meteen af waar ik dan in hemelsnaam moest beginnen?

Ik mocht haar niet weer uit het oog verliezen,ik moest beheerst en koelbloedig een manier vinden om contact met haar te maken,haar in stukjes en beetjes vertellen welke heftige emoties ze bij me teweeg had gebracht.Onvast ter been liep ik naar binnen,ze zat voorovergebogen over haar telefoon en keek niet op.De eerste gedachte die bij me opkwam was om meteen door te lopen naar de bar en een dubbele rum te bestellen om de remmingen die me in hun greep hielden de kop in te drukken.Meteen daarna bedacht ik dat ik haar zeker niet aan kon spreken met een alcohollucht om me heen,grote kans dat dat haar zou doen afknappen.

'Hoi,ehm..vind je het erg als ik hier ga zitten?’ hoorde ik mezelf ineens niet bijster vastberaden zeggen. Ze keek naar me op en toen vluchtig naar de vrije tafels om haar heen en zei met een brede lach 'ja’.Even was ik uit het veld geslagen door haar grote,vriendelijke ogen en haar antwoord op mijn vraag‚bedoelde ze nou dat ze er bezwaar tegen had dat ik tegenover haar ging zitten of gaf ze toestemming? Ik keek links en rechts om me heen,en besefte dat mijn hart en ziel die in vuur en vlam waren net een ijskoude douche hadden kregen.Ik liet de stoelleuning aarzelend los en maakte aanstalten om naar de uitgang te lopen en mijn pijnlijke afwijzing ergens grondig te gaan verzuipen.

'He,wat doe je nou?,ga zitten,het was maar een grapje’,zei ze met een ernstige blik op haar knappe gezicht.Ik keek naar de deur, toen weer achterom en staarde haar heel even uitdrukkingsloos aan,mijn ziel was gekrenkt en mijn hart gebroken. ’Ik zie je wel een andere keer’‚zei ik zachtjes. Ik liep eenzaam,verslagen en rillend van de kou, de pikzwarte nacht tegemoet.    

Dagen gingen voorbij,weken regen zich aaneen,en na enkele maanden was ik er stellig van overtuigd dat ik haar nimmer zou wederzien,maar helemaal vergeten... zou ik haar nooit!
Tijdens de stille momenten dacht ik aan de eerste keer dat ik haar zag,aan de gevoelens die ze in zeer korte tijd bij me naar boven had gebracht,gevoelens waar ik niet eens het bestaan van vermoedde.

Om de zoveel tijd liep ik op exact hetzelfde tijdstip naar binnen en keek als gehypnotiseerd naar de eerste tafel,elke keer weer constaterend dat er niemand of iemand anders aan haar tafel zat.Ik fantaseerde soms dat ze ineens wel daar was,de schrik sloeg me dan om het hart,want diep van binnen wist ik dat ik haar weer niet aan zou durven spreken.Misschien zou ik haar toelachen met mijn mooiste lach,aan een tafel dichtbij haar gaan zitten,maar niet te dicht bij,wie weet zou ze het opvatten als een inbreuk op haar privacy of me een onbeschofte vlerk vinden.

Ze had me met een minieme,minzame glimlach betoverd, zonder dat ze het ooit zou weten was ze een deel van me geworden.Ik zag haar overal:wanneer ik wakker werd,op billboards langs de snelweg,zelfs in het buitenland(!),soms liep ik een vrouw gehaast voorbij om haar gezicht te kunnen zien,alleen om een vreemd paar ogen te zien die me meewarig aankeken.De dromen...de dromen die ik van haar droomde waren het mooist,we flaneerden innig gearmd langs prachtige boulevards in Parijs.Ik plukte nonchalant de mooiste en kleurigste bloemen,die ik haar lachend onder haar neusje hield,waarna ze mij hartstochtelijk zou kussen.

Dat was vaak het moment dat ik gelukzalig wakker werd, nog steeds een beetje dronken van geluk, het leven zoals het leven bedoeld was.Ik wist voor de volle honderd procent dat ik weer hopeloos verliefd was...

De opgewonden staat waarin ik zonet verkeerde ebde geruisloos weg,de roes vervloog,alsof ik na het drinken van een paar glazen rum,weer nuchter werd. Inwendig om mezelf lachend,uitwendig met mijn hoofd schuddend liep ik naar haar tafel en ging op de stoel zitten waar zij zo-even zat. Ik wist het niet zeker,maar ik verbeeldde me nog vaag een chique parfumlucht te ruiken.

Ik probeerde me haar verschijning voor de geest te halen:donkere katachtige ogen,geaccentueerd door prachtige,natuurlijke wimpers en lange dunne wenkbrauwen, gebeeldhouwde hoge jukbeenderen,donkerbruin steil haar tot haar schouders,een klein brutaal neusje en die lippen natuurlijk,ik zou haar mond uit duizenden herkennen.

Geleidelijk begon ik me af te vragen wat er eigenlijk met me aan de hand was,er liepen miljoenen mooie vrouwen rond,waarom raakte ik van slag toen ik haar zag,waarom? Verzonken in gepeins bedacht ik dat het misschien wel een geluk bij een ongeluk was dat ik haar niet had durven aanspreken. Wie weet had ze me,verblind door verliefdheid,uit haar hand laten eten,ze zou me naar hartenlust manipuleren tot het moment dat ik haar zou vervelen,dan zou ze me genadeloos aan de kant zetten. Net zoals vakantiegangers vlak voor de zomer hun aanhankelijke hond ergens in een bos aan een boom vastbinden,zich niets aantrekkend van het jammerlijk gehuil dat opstijgt wanneer ze wegrijden naar zonnige bestemmingen.

Al met al was ik eigenlijk toch wel opgelucht,ik was door alle twijfel die zij in mij teweegbracht op het nippertje ontsnapt aan een vernederende ervaring,ik mocht me een gelukkig man prijzen dat het niet zo ver was gekomen. Maar tegelijkertijd voelde ik toch een immense teleurstelling,een leegte die gevuld had moeten worden. Ik vroeg me af hoe haar stem zou klinken,wat haar naam was,hoe haar stralende lach eruit zou zien wanneer ik een grapje maakte?

Het gebeurde ongeveer twee jaar geleden. Ik liep naar binnen en keek als betoverd naar de dame aan de eerste tafel,ze zag er oogverblindend mooi uit. Het eerste wat mijn aandacht trok was haar zeer welgevormde mond,ik kon mijn blik maar niet van haar lippen krijgen.

Ze keek langzaam op en glimlachte nauwelijks merkbaar,onbeholpen en in lichte verwarring keek ik snel de andere kant op.Ik voelde een warme gloed door me gaan en mijn hartslag ging steeds sneller,toen ik even later in de spiegel keek zag ik verwilderde ogen en een blos op mijn wangen,ik voelde me plotseling weer een verlegen puber.

Ik moest iets doen,dat was zeker,maar wat? Ik kon niet zomaar naast haar gaan staan en zeggen dat ze de mooiste lippen had die ik ooit had gezien. Misschien gewoon hallo zeggen en vragen of ze iets wou drinken? Maar wat als ze zou doen alsof ik lucht was en onverstoord verder zou gaan met lezen? Mijn hart bonkte als een waanzinnige in mijn keel,een zelfverzekerde man in no time getransformeerd tot een besluiteloos en wanhopig wrak.

Ik besloot uiteindelijk niets te doen.Gewoon in haar buurt zitten en afwachten,misschien zou ik genoeg moed verzamelen om haar aan te spreken. Ik liep hevig transpirerend het toilet uit en keek naar de tafel waar zij zat,de tafel was leeg...

Citaat van: Wicked One op 01/05/2013 om 22:43:51
U is op de hoogte dat kharijitische feitelijk afgeleid is van het arabische 'khalij/kharij',wat 'buitenlands/buitenland' betekent?



Hoe je het wendt of keert,het komt op hetzelfde neer...

Shite,'k heb toch nie weer je intelligentie beledigd,he?

'Buiten(landse) compatibiliteit met Amazighiteit' als topic slaat als een tang op een varken en zou stante pede geherformuleerd moeten worden...

Mijn punt is dat imitatie gelijk staat aan limitatie,een buiten de (landse) Islam -of zo jij wil Kharijitische Islam- is ontegenzeglijk een imitatie van de Arabische Islam. Ik ben een lid van de stam der Ayth Waryagher,ooit een van de oudste,grootste en machtigste Amazighstammen van Tamazgha.

Waarom zou ik me de Arabische levenswijze of godsdienst,op eigen territorium,eigen maken?
Kharijitische Islam is buitenlandse Islam,ik verwerp alle varianten van de Islam daar ik van mening ben dat de Amazigh de précurseur van de humanist is,lang voordat het woord humanist in zwang raakte.

Citaat van: Señor Canardo el Herético op 30/04/2013 om 18:03:15
Chatt's ongenuanceerde stelling: Amazighiteit is in strijd met islam*.

Senor Canardo's anti-stelling: Islam was / is niet altijd in strijd met Amazighiteit, zoals in het geval van kharijitische islam.

U is op de hoogte dat kharijitische feitelijk afgeleid is van het arabische 'khaliji/kharij',wat 'buitenlands/buitenland' betekent?

Citeer
*(Volgens Senor Canardo zou Chatt's stelling eigenlijk hergeformuleerd moeten worden tot: "Islam is in strijd met Amazighiteit". Dat klinkt logischer in de oren van Senor Canardo, dan andersom. Of vindt Chatt van niet?)

Hoe je het wendt of keert,het komt op hetzelfde neer...

Citaat van: amazigh_ op 28/04/2013 om 16:40:52
Aangezien de Joden ritueel slachten en ook in de naam van Allah.

Slachten...

Deuteronomium 20:10-20
Het Boek (HTB)
10 Wanneer u de stad waartegen u gaat vechten nadert, stuur dan eerst boodschappers vooruit om de inwoners vrede aan te bieden.
11 Als zij dat aanbod aannemen en de stadspoorten voor u openen, zullen alle inwoners uw dienaren worden en u belasting betalen.
12 Maar als zij de vrede weigeren, moet u de stad belegeren.
13 Als de HERE, uw God, de stad aan u heeft gegeven, dood dan iedere mannelijke inwoner;
14 de vrouwen, kinderen, het vee en de buit mag u voor uzelf houden.
15 Deze aanwijzingen gelden alleen voor steden in het buitenland, niet voor de steden die in het beloofde land liggen.
16 Want in die steden mag u niemand sparen; vernietig alle leven.
17 U moet de Hethieten, Amorieten, Kanaänieten, Ferezieten, Hevieten en Jebusieten volledig vernietigen. Dit is het gebod van de HERE, uw God.
18 Dit gebod moet voorkomen dat deze volken u verleiden tot het aanbidden van hun afgoden en het meedoen aan hun gruwelijke gebruiken. Op die manier zou u zwaar zondigen tegen de HERE, uw God.
19 Als u een stad belegert, verwoest dan niet de fruitbomen. Eet zoveel fruit als u wilt, maar hak de bomen niet om. Zij zijn immers geen vijanden die moeten worden gedood!
20 Alleen bomen die geen voedsel leveren, mag u omhakken. Gebruik deze voor ladders, torens en stormrammen voor de belegering."

1 Samuël 15
Het Boek (HTB)
15 Op een dag zei Samuël tegen Saul: "Ik kroonde u tot koning van Israël omdat God mij dat opdroeg. Zorg ervoor dat u Hem gehoorzaamt.
2 Dit is Zijn gebod aan u: 'Ik heb besloten een oude rekening met de Amelekieten te vereffenen, omdat zij mijn volk de doortocht door hun land weigerden, toen de Israëlieten uit Egypte kwamen.
3 Ga er op af en vernietig hen: mannen, vrouwen, kleine kinderen, babies, ossen, schapen, kamelen en ezels."
4 Saul verzamelde zijn leger bij Telaïm: een troepenmacht van 200.000 man met nog eens 10.000 man uit Juda.
5 Toen Saul bij de stad van de Amalekieten was aangekomen, legde hij een hinderlaag in een lager gelegen dal daar vlakbij.
6 Saul stuurde een boodschap naar de Kenieten met de waarschuwing dat zij de Amalekieten moesten verlaten, als zij niet ook vernietigd wilden worden. "Want u was vriendelijk voor de Israëlieten toen zij uit het land Egypte kwamen", liet hij hun weten. Daarom pakten de Kenieten hun bezittingen bij elkaar en verlieten het land van de Amalekieten.
7 Daarna versloeg Saul de Amalekieten, van Havila tot Sur, dat ten oosten van Egypte ligt.
8 Hij nam koning Agag van Amalek gevangen. Alle anderen doodde hij.
9 Saul en zijn mannen spaarden echter de beste exemplaren van de schapen en ossen en de vetste lammeren; eigenlijk alles wat zij wel konden gebruiken. Alleen de zwakke dieren en waardeloze voorwerpen vernietigden zij.
10 Toen zei de HERE tegen Samuël:
11 "Ik heb er spijt van dat Ik Saul ooit koning heb gemaakt, want hij heeft geweigerd Mij te gehoorzamen." Samuël was zo geschokt door de woorden van God dat hij de hele nacht tot de HERE bleef bidden.
12 De volgende morgen vroeg ging hij op zoek naar Saul. Iemand vertelde hem dat Saul naar de berg Karmel was gegaan om een monument voor zichzelf op te richten en dat hij daarna naar Gilgal was gegaan.
13 Toen Samuël hem tenslotte vond, begroette Saul hem met de woorden: "Mag de HERE u zegenen. U ziet het, ik heb het bevel van de HERE uitgevoerd!"
14 "Maar wat heeft dat geblaat van schapen en geloei van ossen dat ik hoor, dan te betekenen?" vroeg Samuël dreigend.
15 "Het leger heeft de beste schapen en ossen in leven gelaten", gaf Saul toe, "maar zij gaan ze offeren aan de HERE, uw God; al het andere hebben wij vernietigd."
16 Maar Samuël legde hem het zwijgen op: "Stil! Luister maar eens wat de HERE mij de afgelopen nacht heeft gezegd!" "Wat was dat dan?" vroeg Saul.
17 Samuël vertelde hem: "Toen u nog geen hoge dunk van uzelf had, liet de HERE u zalven tot koning van Israël.
18 Hij gaf u een duidelijke opdracht: 'Ga en vernietig de boosdoeners, de Amalekieten, tot zij allemaal dood zijn.'
19 Waarom gehoorzaamde u de HERE dan niet? Waarom was u zo belust op buit en deed u precies wat de HERE had verboden?"
20 "Maar ik hèb de HERE gehoorzaamd", verdedigde Saul zich. "Ik heb gedaan wat Hij mij heeft opgedragen; ik heb koning Agag meegebracht en alle anderen gedood.
21 Maar omdat mijn troepen het wilden, vond ik het goed dat de beste schapen en ossen en de rest van de buit in Gilgal aan de HERE uw God zouden worden geofferd."
22 Samuël antwoordde echter: "Heeft de HERE net zoveel genoegen in uw brandoffers en geschenken als in uw gehoorzaamheid? Gehoorzaamheid is Hem veel meer waard dan offers. Hij heeft liever dat u naar Hem luistert, dan dat u Hem het vet van de rammen offert.
23 Want opstandigheid is net zo erg als tovenarij en koppigheid is net zo erg als aanbidding van afgodsbeelden. Omdat u het woord van de HERE in de wind hebt geslagen, heeft Hij het koningschap van u afgenomen."
24 "Ik heb gezondigd", gaf Saul toe. "Ja, ik heb het gebod van de HERE en uw aanwijzingen niet opgevolgd, omdat ik bang was voor het volk en deed wat het mij vroeg.
25 Vergeef mij alstublieft en ga met mij mee om de HERE te aanbidden."
26 Maar Samuël weigerde: "Ik ga niet met u mee. Omdat u het gebod van de HERE niet hebt gehoorzaamd, heeft Hij u verworpen. U zult niet langer koning van Israël zijn."
27 Toen Samuël zich omdraaide om weg te gaan, probeerde Saul hem tegen te houden en scheurde zijn mantel.
28 Samuël reageerde daarop met de woorden: "De HERE heeft het koninkrijk Israël vandaag van u losgescheurd en het aan iemand gegeven, die beter is dan u.
29 God op Wie het vertrouwen van Israël rust, liegt niet en kent ook geen berouw, want Hij is geen mens!"
30 Saul drong bij Samuël aan: "Ik heb gezondigd; maar alstublieft, eer mij in de ogen van de leiders en het volk door met mij mee te gaan om de HERE, uw God, te aanbidden."
31 Samuël stemde daarin toe en keerde met Saul terug, die zich in aanbidding voor de HERE neerboog.
32 Toen zei Samuël: "Breng koning Agag bij mij." Onbezorgd verscheen Agag voor Samuël, want hij dacht dat hij zou worden gespaard.
33 Samuël zei tegen hem: "Net zoals uw zwaard de zonen van vele moeders heeft gedood, zal nu -w moeder kinderloos worden." Daarna hakte hij hem voor de ogen van de HERE in Gilgal in stukken.
34 Samuël ging hierna terug naar Rama en Saul begaf zich naar Gibea.
35 Samuël zag Saul hierna nooit weer, maar bleef toch voortdurend om hem treuren. En de HERE had er spijt van dat Hij Saul koning over Israël had gemaakt.



Is dit ook jouw God?


Herman Brood zei ooit:spijt is wat de koe schijt.

http://www.biblegateway.com/passage/?search=Deuteronomy%2020:10-22&version=HTB

Citaat van: Señor Canardo el Herético op 22/04/2013 om 23:31:22

Ps. Het is in het verlengde van bovenstaande redenering dat Senor Canardo jou de vorige keer wees op de link naar het onderzoek naar Amazigh-ibaditische poëzie-teksten uit de 19e eeuw.

Bedankt hiervoor,wonderlijk dat ik deze teksten redelijk kan lezen en begrijpen,alleen het onderwerp bevalt me guère :-)

Citaat van: Señor Canardo el Herético op 26/04/2013 om 22:31:15
Blijft onze Chatt nog steeds bij zijn ongenuanceerde stelling dat "Amazighiteit in strijd is met de islam"?

Je signe et je persiste! Een fiere en vrije Amazigh heeft geen behoefte aan een godsdienst die zowel mentaal als fysiek totale onderwerping nastreeft.Wij zijn van nature wars van autoriteit,egalitair in hart en nieren,onrecht wordt verafschuwd etc.


God discrimineert,heeft diverse genocides bevolen,die uiteraard met grote voortvarendheid werden uitgevoerd,dit staat haaks op onze natuur,de menselijke welteverstaan.

Citaat van: Señor Canardo el Herético op 26/04/2013 om 22:01:14
Echter volgens Senor Canardo heeft het verbod op varkensvleesconsumptie eerder te maken met Allah's voorkeur voor de verorbering van herbivoren.

:=)

Leviticus  11:7-8

Citaat van: Señor Canardo el Herético op 22/04/2013 om 23:31:22
Vraag maar voor de grap eens aan 10 willekeurig moslim Imazighen, waarom zij geen varkensvlees mogen eten,

Waarom eten moslims geen varken,Inco?

Citaat van: 3ich op 21/04/2013 om 13:47:57
Jij heb klappen gekregen van de toenmalige refki in je lokale moskee.

Ik heb op een rooms-katholieke basisschool gezeten,in mijn stad waren er geen openbare basisscholen en al zeker geen moskee.

Mijn wens is dat de revolutie van binnen uit begint. Het is heel anders als je op je geloof wordt aangevallen door een buitenstaander,in dit geval gaat dat niet op,ik ben er een van jullie!





Bij deze wil ik de /eigenaar/moderator/beheerder bedanken voor de vrijheid die me hier is geboden,maakt men elders weinig mee,chapeau!!

Citaat van: amazigh_ op 20/04/2013 om 15:32:01
En Allah heeft in zijn boek gezegd dan alleen de moslims broeders en zusters van elkaar zijn.

Boeken worden geschreven door mensen,als men van jongs af aan geobsedeerd is door boeken ontwikkelt men na geruime tijd een soort van kwaliteitslabel. Men is bij wijze van spreken een drugsverslaafde die door zijn jarenlange ervaring en gebruik een zesde zintuig heeft voor het herkennen van de dope die de heftigste en langste 'rush' geeft.

De Koran lezen was voor mij ongeveer vergelijkbaar met zongedroogde kamelenuitwerpselen in een rijstevloeitje roken,het rookte wel,maar de high mankeerde! At the end of the day..,my head hurt and I smelled like Lawrence of Arabia:-)

Citeer
Dat zijn voor mij geen broeders!

Ik weet wie jouw 'broeders' zijn,het is geen toeval dat Mozes,Jezus en Mohamed allen schapenherder van beroep waren. Wat ik me echter afvraag is hoe ze de controle die ze over hun kuddes schapen uitoefenden op mensen hebben kunnen overbrengen?


Zo jong..,de les van vandaag is dat de stap van schaap naar mens niet onoverbrugbaar is,het zijn namelijk zoogdieren die naar believen te manipuleren zijn.

Citaat van: amazigh_ op 18/04/2013 om 19:40:49
Hij is een Amazigh, stiekem zie ik hem toch wel als een broeder.

Immi s dhenofra ya a dhawmat? Minc yerrin t nofedh zg ummagh?

Citeer
In Qoran staat ook “Slechts de gelovigen zijn broeders van elkaar.” (Soerat al-Hoedjoeraat: 10).....

Daar ben ik het niet mee eens a yamazigh ameziane inou. Bloedverwantschap uitsluitend bepaalt een eventuele broeder- of zusterschap,onder geen beding een onder dreiging van dood en verderf aangenomen geloof.

Citeer
Het lijkt een beetje tegenstrijdig van mij, vind je ook niet 3ich anagh?

Dit is tegenstrijdig,het is je naar vrijheid strevende Amazigh ziel die sporadisch in opstand komt tegen je OS:-)

Wie heersen wil zal broeders en zusters verdelen en en passant een nieuwe definitie van broeder- en zusterschap introduceren. Dit heeft meer weg van politiek dan religie...

The One en Chatt sprintten na het lezen van de meest recente reacties allebei,in vol galop,een andere kant op. Hun beider gezichten waren onheilspellend,verwrongen tot maskers waarop afschuw en vertwijfeling om en omzichtbaar werden,beider ogen bloeddoorlopen...

Moedeloos met het hoofd schuddend,nog steeds hijgend en bekaf van het rennen,kwamen Chatt en The One elkaar later tegen.Stamelt de een tegen de ander: 'Weet je..,het heeft allemaal geen zin,het heeft geen betekenis'...Waarop de ander zegt:'Waarom nog naar Allah's hel,Amazigh.nl has become hill-billy hell!!'