-menu

Toon bijdragen

Deze sectie stelt je in staat om alle bijdragen van dit lid te bekijken. Je kunt alleen de bijdragen zien waar je op dit moment toegang toe hebt.

Toon bijdragen-menu

Topics - Botermes

#21
Een paar dagen geleden was ik in de supermarkt waar ik geholpen werd door een heel mooi Turks meisje, zonder hoofddoek. Toen ik op het naambordje las dat ze Zeineb heet, zette mij dat aan het denken. Ten eerste heb ik een schoontante die zo heet maar vervolgens vroeg ik me af waarom deze naam gewoon niet meer voorkomt onder de nieuwe generatie Riffijnen en de constante verandering waaraan de Riffijnse gemeenschap aan blootgesteld staat. Bij Turken is er meer continuïteit aanwezig dan bij ons, stel ik vast.

Ik heb gemerkt dat zodra iets een typisch Riffijnse connotatie krijgt, het dan meteen wordt gezien als ouderwets dat afgewezen dient te worden. Het is gewoon weer de reflectie van zelfhaat. De realiteit is dat herrsenloze Riffijnse soap bitches de namen van Riffijnen bepalen, geïnspireerd door de namen die ze uit de soapseries kennen. Hoe laag mensen kunnen vallen, weet je wel!

De ommezwaai binnen 30 jaar tijd is gewoon enorm en is natuurlijk deels te wijten aan de globalisering. Vroeger toen Riffijnen nog redelijk geïsoleerd leefden was er natuurlijk veel meer continuïteit en zelfs heel wat Amazigh namen gingen nog heel lang mee ondanks de arabocentrische geloofsdoctrine. Namen als Tama, Yebouh, Yidir, Mazian waren 50 jaar geleden heel normaal in Arif. Maar ook gewoon conventionele islamitische namen die een Amazigh verbastering ondergingen, waren ook heel duurzaam.

Ik kan er gewoon niet tegen dat Riffijnse soap bitches en de grote meeloop groep die daar aan verbonden is, tegenwoordig de namen van Riffijnen bepalen. Flikker toch een eind op, arrogante tering bitches! Gelukkig zijn niet alle Riffijnen zo en bestaan er nog mensen die gewoon hun vaders of grootvaders eren door hun kinderen naar hen te noemen ipv mee te gaan in een hersenloze hype.
#22
Geschiedenis / A wradi, kinderen van me.
09/06/2016 om 14:11:43
Ik heb eens zitten nadenken hoe deze uitdrukking in de Riffijnse taal terecht gekomen kan zijn en heb er een theorie over ontwikkeld.
Het is makkelijk te raden dat het een verbastering is van het Arabische ' ya wladi' dat zoiets als ' kinderen van me' betekent.

Ik denk dat er op een gegeven moment Arabische kolonisten onder de oud-Riffijnse bevolking geleefd hebben, Rffijnse Amazigh vrouwen huwden en dat zij een speciale status genoten. Alleen waren hun aantallen te klein om een veel grotere invloed uit te oefenen dan een paar leenwoorden of uitdrukkingen te introduceren. Ik denk dat elk gearabiseerd gebied tot stand is gekomen door een, vaak kleine maar dominante Arabische gemeenschap. En doordat dat in de Tamazight sprekende Rif regio ontbrak, is het gespaard gebleven van arabisering.

In tegenstelling tot wat er zich in de Jebala regio waarschijnlijk heeft afgespeeld hadden de arabofone Wakili's, I3abaden en Stuts historisch gezien geen positie van macht waardoor ze een arabisering konden forceren. Maar in de laatste paar decennia hebben ze wel degelijk een belangrijke rol gespeeld in de verarabisering van met name de  Ibdarsen en Ait Oulichek. Natuurlijk kun je de Imazighen zelf medeverantwoordelijk houden maar wat ze altijd genekt heeft is een gebrek aan sterke fundamenten die de basis kunnen vormen voor een amazigh identiteit. Ik denk dat je niet eens van een Amazigh identiteit kan spreken, maar meer van een gefragmenteerde tribale identiteit die amazigh elementen bezat. Terwijl de arabofonen instituten hadden zoals de koran en de Arabische literatuur en natuurlijk zijn dat sterke fundamenten die die een collectief niet klein te krijgen maakt.

Wordt vervolgd.
#23
Geschiedenis / Wie is deze man?
24/05/2016 om 02:02:43


Ik weet het niet zeker, maar het schijnt de Riffijnse Mohamed Ameziane te zijn, die als dissident hier in Nederland heeft geleefd. Hij zou betrokken zijn geweest bij de opstand van 58. Kan iemand dit bevestigen?
#24
Na een periode van betrekkelijke rust zijn de laatste tijd de spanningen hier in west Europa weer eens opgelaaid ivm migratie, vluchtelingencrisis, islam, multiculturalisme, terrorisme etc etc. Wanneer er in de kranten weer eens over Marokkanen geschreven wordt, haalt men altijd de Riffijn naar voren met heel zijn hebben en zijn, die overal de schuld van moet krijgen van alles wat er mis kan gaan.

Ten dele terecht, met kritiek heb ik geen probleem maar met het isoleren van de Riffijnen en doen alsof wij het probleem zijn, is feitelijk onjuist. Riffijnen verschillen helemaal niet van andere Marokkanen, Noord Afrikanen of moslims in het algemeen. Ze dragen bij zich over het algemeen allemaal het conservatief religieus gedachtegoed. Sterker nog, ze zijn geen haar anders. Op de Marokkaanse TV mag er niet gekust worden. Tijdens de ramadan kun je in Marokko nergens in het openbaar eten. Sterker nog, voor de Marokkaanse wet mag je niet eens van geloof veranderen, met uitzondering van een enkele zaak die de publiciteit haalt.  Laat staan dat je als atheïst of agnost
enige wettelijke bescherming mag verwachten.

Je zou dus kunnen zeggen dat de Riffijn in Nederland toevallig het voorbeeld is dat voor de hand ligt, en dat er verder geen andere bijbedoelingen zijn.  Vandaag schreef een columnist (Leon de Winter) in de krant dat naast de islam juist de identiteit van de Riffijn juist het obstakel is in diens vooruitgang. Het is buitengewoon arrogant om op basis van wat oppervlakkige verhalen die de wereld in geslingerd worden te concluderen dat de Riffijnse identiteit een probleem vormt voor iemands ontwikkeling. Je ziet wel eens vaker, van dat soort oppervlakkige onzin dat over Riffijnen geschreven wordt: een opstandig volk blabla. Deze mensen kennen onze geschiedenis of identiteit nauwelijks en durven ons daar zo maar op af te rekenen.

Juist het gebrek aan kennis van de eigen identiteit en geschiedenis zijn factoren die bijdragen tot, niet eens radicalisering maar alleen al afzondering die tot een bepaalde vijandigheid kan leiden. Als iemand van de 2e generatie kijk ik zo soms naar de 3e generatie en dan denk ik wat zijn dit voor 'schepsels'? We're breeding a generation of spineless zombies. Tegelijkertijd wil ik niet te hard voor ze zijn
omdat ik onder andere omstandigheden opgegroeid ben als zij. Ik kom uit een Tamazight-sprekend gezin en heb een sterkere band met het land maar voor de 3e generatie is dat niet meer zo vanzelfsprekend. Ik kan eigenlijk alleen maar concluderen dat Marokkaanse ouders niet hun best hebben gedaan, in het aspect van het bijbrengen van de eigen identiteit. Daardoor zijn hun kinderen zo vatbaar
voor de hedendaagse misères. Maar ik heb er ook mijn volste vertrouwen in dat er jongeren van de 3e generatie zullen ontwaken en op zoek gaan naar de Riffijnse identiteit.

Riffijnen of Imazighen in het algemeen zijn een makkelijk prooi. Als Amazigh zijnde zit je in een soort Matrix die ontwikkeld is door zowel
de Westerse als de Oosterse wereld. Both seek to dominate, screw up your mind and own you. Dat deden ze al bij onze voorouders.


Nee, dat is geen grapje of decadent of wat je ook mag denken. Weten wie je bent, dus bewust zijn van je identiteit is je first line of defence tegen degenen die je willen bezitten.
#25
Azul,

Ik heb dit stuk van een vriend gekregen en wil dit dus ook met jullie delen. Het geeft een heldere kijk op de Amazigh zaak en de struggle van de Amazigh, de geschiedenis en ontwikkelingen rondom dit thema.


http://www.the-american-interest.com/2015/08/31/on-the-backroads-of-morocco/
#26
Ik las vorige week een bericht in de metro, dat Geert Wilders tegen de komst was van een 'Riffijns' islamitische conferentie in Nederland. En toen viel me meteen al de aanwezigheid van het woord 'Riffijns' op. Hebben we het nou toch voor elkaar gekregen dat dat woord in een landelijk blad terecht is gekomen en dus daarom bijgeschreven kan worden in de dikke van Dale? Tja, ik zou denken van wel.

Dat is dan een win-win situatie omdat de Nederlandse taal er dan een woord bij heeft en mensen uit Rif in Nederland zich voortaan wat exacter hun afkomst en identiteit kunnen aangeven. Dat deden wij hier al sinds de oprichting van deze site, maar nu zouden de terughoudende schaapjes die maar aarzelen en moeite hebben zo'n term te gebruiken ook best wel eens over de dam kunnen geraken.
#27
Als men de Ierse taal als voorbeeld neemt voor wat het Tamaziγt in de toekomst te wachten staat denk ik dat daar lessen uit getrokken kunnen worden. Ik zie namelijk heel wat gelijkenissen.

1. Massa emigratie.
2. Gedomineerd worden door een andere cultuur.
3. Armoede.

Tegenwoordig spreken er in Ierland niet eens 100.000 mensen Iers als hun eerste taal. Bij het Tamaziγt is dat nog niet het geval maar we zijn wel hard op weg. Hoewel het Iers in Ierland tegenwoordig alle vrijheid geniet om gebruikt en gepromoot te worden lijkt toch moeilijk van de grond te komen. Daarin zie ik een tendens van 'als het kwaad al is geschied' dat er dan verder weinig aan gedaan kan worden. Zolang wij het niet zo ver laten komen is er nog wel is er nog een toekomst voor het Tamaziγt.


http://en.wikipedia.org/wiki/Irish_language
#28
Ik heb een interessant artikel gevonden wat betreft het oude Libyco Berber schrift en de bevinding die daaruit ontstaat dat er een ander type Imazighen aan de middellandse zee kust woonden. Uit dat schrift is dus gebleken dat ze talen spraken die slechts verwant waren aan de  latere amazigh talen omdat ze alleen maar vage gelijkenissen vertonen en geen directe. Terwijl het Tamazight dat na de komst van de islam dat in het arabische alfabet geschreven is, overduidelijk consistent is met het tegenwoordige.

Bepaalde amazigh stammen zoals de Luwata , Senhaja en Gomara die later een grote impact op de kuststreken zouden hebben, vinden hun oorsprong in het zuid/oosten. Dat roept dan natuurlijk de vraag op wat er met die eersten gebeurd is. Het meest voor de hand liggend antwoord is dat zij gewoon opgenomen zijn en dat hun bloed ook door de aderen van de latere Riffijnen, Jebala, Kabyliërs etc is gaan vloeien.

Zij lijken wel de vergeten imazighen te zijn en dat het nooit ter sprake is gekomen vind ik erg jammer. Het is ook vrij onbekend.

http://www.academia.edu/450751/Some_thoughts_on_the_Origin_of_the_Libyco-Berber_Alphabet

#29
Poëzie / WC muurtekst
14/10/2014 om 15:45:47
Een tijdje terug heb ik ergens een tekst op een WC-muur gelezen waar ik bij stil ben blijven staan omdat het me deed nadenken.
Er stond: ' There is no love, take man out of human. ' Nou weet ik niet of het 2 afzonderlijke teksten zijn  of een geheel vormen. Moelijk af te lijden omdat er geen komma of punt tussen stond en niet onder elkaar geschreven zijn maar kriskras en schuin. Ik ben ze wel als een geheel gaan beschouwen omdat ik er ook een verband in zie.

' Take man out of human'. Wat er dan van overblijft is 'hu' oftewel  ' you'. Iedereen wordt daarmee afzonderlijk gereduceerd to 'you'. Zonder liefde zijn wij geen mensen meer en is het alleen maar ik en/of jij .
#30
Taal / Tafrit
21/06/2014 om 21:01:32
Dit woord wordt gebruikt in een metaforische uitspraak : Iwcas tafrit.
De betekenis komt er op neer dat iemand een ander vertelt wat er is gebeurd of hoe de zaken precies in elkaar steken.
Wat is dan die 'tafrit' vraag ik me af. Ik heb de online Riffijns/Engels/Frans/Arabische woordenboek die Abrid hier heeft geplaatst geraadpleegd maar het woord blijkt daar dus helaas te ontbreken. Heel jammer, want de uitspraak met dit specifieke woord, komt regelmatig voor, bij de Tamaziɣtsprekers van de oude stempel.

Waar komt dit woord vandaan en wat is de eigenlijke betekenis er van ?
#32
Taal / Polysemie in het Tamazight
04/06/2014 om 02:08:50
In deze topic wil ik polysemie in het Tamazight behandelen. Voor degenen die niet bekend zijn met dit woord, polysemie is een verschijnsel in de taal waarin een woord meerdere betekenissen kan hebben afhankelijk van waar het zich bevindt in een zin, en de zinsdelen die er voor of achter staan.

Ik denk dat ik het beste maar met een voorbeeld uit het Nederlands kan beginnen. Neem nou eens het woord ' uitgaan', jullie weten allemaal wat dat natuurlijk is, maar zet je het lidwoord 'van' er achter, dus ' uitgaan van', dan verandert de betekenis van het woord drastisch, merk je wel. Dit heb je natuurlijk ook in het Tamazight en wanneer je bewust bent van de schakeringen in de betekenis en ze goed weet toe te passen dan spreek je eigenlijk al heel goed Tamazight, voor hedendaagse begrippen. Het is natuurlijk ook een belangrijk aspect uit de taal die je dient te beheersen.

We zullen maar eens beginnen met een bekende waarvan de meesten er niet echt bewust van zijn: Min c yuɣen > Wat is er met je ? Iedereen kent dit, zelfs degenen die geen Amazigh zijn maar veel met Imazighen optrekken zoals onze Turkse broeders/zusters of onze Marokkaans Arabisch sprekende broeders en zusters. Zij kennen dit ongetwijfeld ook allemaal. Het gaat dus eigenlijk om het woord yuɣa, en dit woord kan verschillende betekenissen hebben.

1. Yuɣa betekent iets dat in je getrokken is en niet zo makkelijk te verwijderen is, zoals de henna en in meerdere mate een tattoo in je huid.

2. Yuɣit (3 pers.enkvd) betekent iemand de terminaal ziek is.

3. 'Yuɣit ag' iemand die een conflict heeft met een ander.

Dit was dus een voorbeeld en we gaan uiteraard in de komende tijd meerdere woorden behandelen.
#33
Taal / Passieve Tamazight-sprekers
01/05/2014 om 02:15:47
Ik wil dit aankaarten omdat dit verschijnsel de laatste jaren onder de Imazighen in diaspora vrij vaak voorkomt.
Het gaat dus om wat ik noem, de passieve Tamazight-sprekers, dat zijn dus Imazighen die de taal heel goed verstaan maar veel moeite hebben zichzelf  er in uit te drukken. Dit is een groep die misschien niet begrepen en ten onrechte wordt aangezien voor het niet trots te zijn op de taal en roots van de imazgura/imazwura.


Door ze te observeren had ik het op een gegeven moment gewoon door. Ze komen altijd uit familie's waarin er wel Tamazight gesproken wordt maar er nooit van ze gevraagd wordt het te spreken door dat ze gewoon altijd in het Nederlands mogen antwoorden. Ik herinner me nu ineens ter plekke dat dit ook het geval was bij een half Nederlands/half Antilliaanse jeugdvriend van me. Ik kwam dus altijd bij hen over de vloer, hij woonde bij zijn moeder, en hoewel zijn Antilliaanse familie allemaal Papiaments spraken, sprak hij het zelf niet of nauwelijks, op een paar scheldwoorden na. Maar hij verstond ze allemaal heel goed.

Nu wordt het gewoon heel duidelijk hoe sommige talen veel sprekers verliezen. Het heeft niet direct met de mensen zelf te maken maar vooral met de omgeving en de status van de taal daarin.  Ook de opvoeders spelen een rol maar die worden ook vaak beïnvloed door diezelfde omgeving. De omgeving wordt bepaald door de cultuur die daar in de dienst uit maakt.

Dit heeft ook te maken met het arabiseringsproces dat heeft plaatsgevonden in Noord Afrika. De passieve Tamazight sprekers zijn, volgens mij, altijd de tussenstap geweest naar het, wat ik noem het ' event horizon'  op linguïstisch gebied. Het ' event horizon' is een astrofysisch begrip voor het moment dat materie een zwart gat van zo dichtbij nadert dat er geen ontsnappen meer aan is, en het onvermijdelijk wordt meegezogen in het zwarte gat. ik vind dit wel goede analogie omdat men in een samenleving een moment bereikt waarin het niet meer zinvol is om iemand een taal bij te brengen omdat in die omgeving er toch bijna niemand over is die het nog spreekt. Dus je wordt, als het ware, gedwongen je aan de dominante taal te conformeren. Ik verwacht het event horizon in Nederland zo rond de 4e of uiterlijk 5e generatie, in Frankrijk heeft die zich reeds voltrokken.
#34
Antropoloog C S Coon heeft eind jaren 20, van de vorige eeuw, Arif bestudeert en het boek ' tribes of the Rif' geschreven, en ons daarmee een grote dienst bewezen, hetzij indirect. Het komt uit een tijd waar in er een meer autenthieke Tamazight gesproken werd met minder external noise van andere talen dan tegenwoordig het geval is. Het komt ook omdat ze het leven aanhielden dat ze de voorgaande eeuwen geleefd hebben. Neem een kijk in  het  Arif van 100 jaar geleden, verrijk je kennis en woordenschat !

The course of the Ghis slants southwestward from Targuist, while the Nekor flows
directly northward through sharp canyons from the mountain of Kuin in Gzennaya, to
separate, farther along, Temsaman and Beni Tuzin from Beni Urriaghel. On the other side
of the promontory of Temsaman empties the Amkaran, or Wed el Kebir, which commences
a short distance away in the mountains of Beni Tuzin. Next to the Amkaran lies an unim-
portant stream called the Tasagin, coming down from the Dhar 0 Baran in Beni Ulishk.
Beyond this there are none but the important arteries of the Kert and the Muluya, the
former of which originates in Gzennaya, the seeming umbilicus of the Rif, and the latter of
which flows northward from distant Tafilelt, where its head lies near that of the Draa, a
lengthy watercourse emptying into the Atlantic nearly opposite the Canary Islands.
Such is the catalogue of rivers, the waters of which are jealously guarded and conserved,
and which have been the cause of many of the local wars in the Rif.
The mountains of the Rif are supposed to be fabulously rich in minerals, including coal,
iron, gold, and petroleum. None of these, however, have been extracted by the present in-
habitants of the country, and hence they do not concern us here. Suspicion engendered by
the presence of the minerals does more to hamper travel and research in the Rif than all
other factors combined.
VEGETATION
It is too early in the course of Riffian research to give a complete list of botanical species
from that country; no systematic botanist, as far as I know, has published any description
of its flora. It will therefore have to suffice in this volume to present merely a very frag-
mentary roster of some of the more noticeable wild trees and bushes, such as readily meet
the eye of the traveler, with local names and tentative identifications, made by observation
and by analogy with the rest of North Africa.
Conifers
taidha, a tall, straight-growing conifer, with a large globular cone. This tree is much
prized for house-building material.
taidha temjda, a similar tree, relatively stunted, with thick, wide branches. The taidha
is found on the upper slopes of mountains; the taidha temjda grows on the mountain-tops
and in the passes, where it is exposed to the elements: hence both may belong to the same
species. (Plate I shows examples of both.)
Justinard calls the taidha a pine.1 Hanoteau and Letourneau list for Algeria four species
of terebinths; Pistacia terebinihus L., P. Atlantica Desf., P. Lentiscus L., and Rhus penta-
phylla Desf.2
takka, another conifer, with a small, compact cone. The wood of this tree is used in
making tar. (Perhaps its name is related to the Ntifa word for terebinth.1) Justinard calls
this a juniper.4
afezaz, the scrub juniper (not to be confused with afesas). Laoust postulates that the
Berber root zz indicates the idea of spines or thorns, and cites other words, in Berber dia-
lects, which contain this root and mean juniper.6
1 Commandant Justinard, Manuel de Berbtre Maroeain (Dialccte Rifain), p. 4S.
* A. Hanoteau and A. Letourneau, La Kabylie, vol. I, pp. 82-83.
'E. Laoust, Mots et Choses Berbircs, p. 487. 'Page 131. â–  Page 523.
riarz, a cedar, growing very tall and straight. Its sweet-smelling wood is valued by
carpenters and cabinet-makers.
amerzi, another cedar, with very volatile reddish wood. Its pitch and resin are used as
medicine.
rkanus, a similar tree, considered by the Riffians to be the female of the amerzi. .
The cedars, generally known under the name of thuya, or arbor vitae, form the char-
acteristic coniferous vegetation of North Africa.1
Other Trees
rbejuth, an evergreen oak, with edible acorns.
tashta, another species of oak, with inedible acorns.
rbejuth n yirif, the so-called pig-oak. Its acorns are eaten by wild boars, but not by men
on account of their bitter taste. Justinard lists as oak adren, calling abedjoud the acorn.*
The latter word is derived from the Arabic el-bellut, the difference in renderings being due,
aside from different techniques in transcription, to my retention of the r, the berberization
of the Arabic definite article, in the Riffian dialects. I have always heard it pronounced
with the r. Hanoteau and Letourneau' identify five oaks in Algeria: Quercus castaneaefolia
C. A. Mey., Q. Mirbeckii Dr., Q. Ilex L., Q. Ilex var. Ballota, and Q. Suber L.
adheman, the hawthorne. This tree is used as a base for grafting pear and apple shoots.
Hanoteau and Letourneau give Crataegus Oxyacantha (three varieties), Cr. Azarolus, and
Cr. monogyna for Algeria.4 Laoust identifies Cr. Oxyacantha in Morocco.*
tasanu, the arbute, or strawberry tree. Its fruit is eaten fresh, and also dried and put
into bread; the wood is used in house construction. Laoust finds it in other parts of
Morocco, and gives it the botanical name Arbutus unedo.*
fathis, a large tree bearing a small red fruit, which is eaten. The ashes of its wood are
mixed with water, in which grapes are washed before being set out to dry. These asheu are
also used as soap in washing cloth. Westermarck 7 calls this the lentisk, Pistacia lentiscus.
azemmur, the wild olive. Its fruit is not eaten, but its wood is used in making spoons,
ploughs, and other objects.
thazemmurth, the female of the azemmur, smaller than the male. The male can be used
for grafting domestic olives, but the female is never used for this purpose.
ta'avriz, a large tree with perennial foliage. It bears a seed containing a red liquid. The
wood of this tree was formerly used for gunstocks.
thaghieshth n wushun, a species of wild walnut, called jackal-walnut.
afesas, perhaps a spurge-flax, or broom. It is a bush with a red flower, growing in valley
bottoms. Laoust gives Daphne Gnidium L. for walezaz.* Hanoteau and Letourneau name
three species, Daphne oleoides Schreb., D. Gnidium L., and D. Laureola L., for Algeria.*
This plant has been mistaken by other botanists for an osier, on account of its extensive use
in basketry.'8
thabgha, a wild blackberry. Justinard affirms this designation.11
i Justinard, p. 159; Hanoteau and Letourneau, p. 69; el Belcri (tr. Macguckin de Slane), p. 15 n.
'Page 117. • Page 119. * Pages 48, 89. • Page 509.
• Pages 483-484, 519. » Edward Westermarck, Ritual and Belief in Morroeo, vol. n, p. 185.
• Paget 515-516. • Page 116. »• Laoust, pp. 515-516. "Page 143.


#36
Vuthaghmas isawadakumd tanfust a, n tidet d tusna.

Dit is een klassieker,een simpel verhaal met een universeel moraal.


Ooit bedacht een koning dat als hij altijd zou weten wanneer hij aan iets moest beginnen/ hij zou weten welke de juiste mensen zijn om naar te luisteren (en wie te ontlopen)/ en bovenal als hij zou weten wat het belangrijkste was dat hem te doen staat, dat hij dan nooit zou falen.

Hij besloot dit idee te delen in zijn koninkrijk en vroeg om raad. Hij loofde een grote beloning uit aan wie hem het juiste antwoord zou geven op deze vragen

Wat is het juiste moment voor elke actie?
Wie zijn de meest waardevolle/ belangrijkste mensen?
Hoe weet ik wat het belangrijkste is om te doen?
Wijzen kwamen van overal, en gaven allemaal verschillende antwoorden.

Op de eerste vraag antwoorden sommigen dat je best een tijdschema opmaakt en je daar aan strikt aan houdt. Allen zo, zegden zij, zou alles gedaan worden op het juiste moment.
Anderen zeiden dat het onmogelijk zou zijn om op voorhand te weten wat het geschikte moment is voor elke actie, maar dat men zich het best niet bezig houdt met prullen en tijdverlies â€" en doet wat het meest nodig is van de dingen die over blijven.
Anderen zeiden dat hoe oplettend de koning ook zou zijn, één man nooit het juiste moment zou weten voor elke actie én hij daarom een groep wijzen moest hebben die hem helpen om voor alles het juiste moment te vinden.
Anderen zeiden dat er zaken zouden zijn die niet kunnen wachten om beslist te worden door een raad van wijzen. De koning zou best op voorhand weten wat er te gebeuren stond. Alleen magiërs weten dit, en daarom moet de koning een magiër raadplegen.

Op de tweede vraag kreeg de koning eveneens uiteenlopende antwoorden.
Raadgevers, priesters, dokters oftewel strijders zouden het meeste nodig zijn.

Op de derde vraag wat de belangrijkste bezigheid is voor de koning zeiden sommigen wetenschap, anderen handigheid, oorlogvoering of bidden.

Alle antwoorden waren zo verschillend dat de koning met geen enkel tevreden was, en hij gaf niemand de beloning.
Hij wou wel nog antwoord op zijn drie vragen en besloot een kluizenaar op te zoeken die van heiden en ver befaamd was voor zijn wijsheid. De kluizenaar leefde in een woud waar hij nooit uit kwam, en hij ontving alleen maar gewoon volk. De koning deed eenvoudige kleren aan, en voordat hij bij de grot van de kluizenaar was, steeg hij af van zijn paard en liet hij zijn beschermers achter. Hij ging alleen.


Toen de koning toekwam was de kluizenaar in de grond voor zijn verblijf aan het graven. De kluizenaar zag de koning, groette hem en deed voort. De kluizenaar was mager en kwetsbaar en telkens als hij zijn spade in de grond stak en een beetje grond omdraaide, ademde hij zwaar.
De koning stapte op hem toe en zei ‘Ik ben naar jou gekomen â€" o wijze man â€" om antwoord te krijgen op drie vragen. Hoe kan ik leren om het juiste te doen op het juiste moment?/ wie zijn de mensen die ik het meeste nodig heb?  Aan wie besteed ik dus het meetse aandacht/ en welke zaken zijn het belangrijkste en verdienen mijn aandacht?
De kluizenaar luisterde naar de koning zijn vragen, beantwoordde geen enkele, spuwde in zijn handen en groef door.

‘Kom u bent moe’, zei de koning, ‘laat mij u helpen’.  ‘Ik zal een tijdje voor u werken’.
‘Dank u’ zei de kluizenaar, hij gaf de spade aan de koning en ging op de grond zitten.
Toen hij twee bedden had gemaakt, stelde de koning zijn drie vragen opnieuw.
De kluizenaar gaf weer geen antwoord. Hij reikte naar de spade en zei ‘rust nu een tijdje en laat mij nog wat doen’. De koning gaf hem zijn spade niet terug en bleef graven. Uren gingen voorbij en de zon begon achter de bomen te gaan. Toen stak de koning de spade in de grond en zei

‘Ik kwam naar u toe â€" o wijs man â€" voor een antwoord op mijn vragen. Als u ze niet wilt beantwoorden, zeg het me dan, ik ga weg’.
‘Er komt iemand aangerend’ zei de kluizenaar ‘laten we zien wie het is’.
De koning draaide zich om en zag een man met baard aanrennen uit het woud. De man hield zijn handen tegen zijn buik gedrukt en bloed kwam tussen zijn vinger vandaan. Toen hij de koning bereikte, viel hij kreunend op de grond. De koning en de kluizenaar deden hem het hemd uit, er was een grote wonde in zijn buik. De koning wastte de wonde zo goed hij kon en deed er zijn zakdoek en een handdoek van de kluizenaar op. Hij spoelde de verbanden opnieuw en opnieuw totdat het bloeden eindelijk stopte.

De man kwam wat bij en vroeg iets om te drinken. De koning haalde hem fris water en gaf het hem. Ondertussen was de zon onder en het was fris geworden.  De koning droeg met de hulp van de kluizenaar de gewonde man naar binnen. Op het bed viel de man in slaap. De koning was zo moe van zijn reis en al het werk dat hij op de drempel ook in slaap viel. Hij sliep vast door de korte zomernacht.
Toen hij ’s morgens wakker werd duurde het lang voordat hij wist waar hij was, en wie de vreemde en bebaarde man was die naast hem lag en hem intens aanstaarde.
‘Vergeef mij’ zei de man met de baard met een zwakke stem.
‘Ik ken u niet, en heb niets om u voor te vergeven’ zei de koning.
'U kent mij niet, maar ik ken u wel’. ‘Ik ben uw vijand die gezworen heeft om zich op u te wreken omdat u zijn broer vermoordde en zijn landgoed afnam’. ‘Ik wist ervan dat u alleen naar de kluizenaar bent gegaan, en trok u achterna om u te doden op uw terugtocht’.
‘Maar de dag ging om en u kwam niet terug. Ik kwam tevoorschijn uit mijn valstrik. Uw bodyguard zag me en verwondde me. Ik ontsnapte, en ik zou doodgebloed zijn als u me niet had verzorgd’.

‘Ik wenste om u te doden, en u hebt mij het leven gered. Als ik het overleef, en als u mij toestaat, zal ik u dienen als uw meest toegewijde slaaf en ik zal mijn kinderen smeken hetzelfde te doen’.
‘Vergeef me’

De koning was erg verheugd dat hij op deze manier zo snel vrede had kunnen maken met zijn ergste vijand, en hem nu tot vriend had. Hij vergaf hem niet alleen, maar liet hem verzorgen door zijn beste dokters en beloofde hem zijn het herstel van zijn bezittingen.

Voordat de koning weg ging zocht hij de kluizenaar.
De koning smeekte nog een maal om een antwoord op zijn drie vragen.
De kluizenaar was buiten op zijn knieën aan het planten in de bedden die de koning had gegraven.
‘Voor de laatste keer bid ik u om mijn vragen te beantwoorden wijze man!’

‘U kreeg al antwoord’ zei de wijze hem al knielend op zijn dunne benen en opkijkend naar de koning.
‘Hoezo beantwoord?, hoe bedoelt u dat?’ vroeg de koning.
‘Ziet u het dan niet?’ vroeg de kluizenaar.
‘Als u gisteren geen medelijden had gehad met mijn zwakke conditie, en deze bedden niet had gegraven, maar weg was gegaan, dan had die man u aangevallen. U zou er spijt van gehad hebben dat u niet bij mij was gebleven. Dus het belangrijkste moment was toen u die bedden maakte/ ik was de belangrijkste man/ en mij goed doen, was uw belangrijkste bezigheid.’
‘Daarna toen die man kwam aangerend, was het belangrijkste moment toen u voor hem zorgde. Want als u zijn wonden niet had gestelpt was hij gestorven zonder vrede met u gemaakt te hebben/ Hij was dus de belangrijkste mens/ en wat u voor hem deed was uw belangrijkste taak.

Onthou
·         Er is maar één belangrijk moment, NU. Het is het belangrijkste moment omdat we alleen op dit moment controle hebben.
·        De meest nodige/ belangrijkste mens waarmee u rekening moet houden is, DIEGENE WAAR U BIJ BENT. Niemand weet of u ooit nog zaken zult hebben met iemand anders.
·         En uw belangrijkste bezigheid is, VOOR HEM GOED TE DOEN. Alleen daarvoor is de mens hier.
Als u zich daar aan houdt slaagt u overal in.







#37
Muziek / Beatbox voor Said Fihala
01/11/2013 om 16:33:50
Je kent ongetwijfeld wel die beatbox van Najim Amhali waarbij hij telkens een geluid maakt en daar geleidelijk mee een heel orkest weet op te bouwen. Nou dacht ik eigenlijk : 'Hey, dat lijkt me wel wat voor Said Fihala.'

Nou, wat kost zo'n ding ? Ik ken dat ventje, hij komt wel eens bij ons in de buurt omdat hij daar vrienden heeft. De meeste mensen lachen hem uit en nemen hem niet serieus maar hij kan eigenlijk best wel goed zingen. Hij is bekend geworden via youtube en sindsdien wordt hij vaak gevraagd te zingen bij feesten. Ook organisatoren van festivals vragen hem maar die willen hem gebruiken om zelf meer geld te verdienen en hem, bij wijze van spreken, op te laten treden voor een appel en een ei. Best wel zielig allemaal.

Ik denk dat die beatbox hem echt van pas kan komen, een 'enhancement' wel te verstaan. Ik wil eigenlijk een inzamelingsactie voor hem organiseren maar ik weet niet precies hoe. Ik kan het zelf gaan kopen maar ik ben sinterklaas niet.
#38
Taal / Canariër die Tamazight spreekt.
30/10/2013 om 13:39:17
Dit moet je echt zien, man.

http://www.youtube.com/watch?v=wmwi_EWmLLQ

Ik moet daar echt een keer naar toe, op zoek gaan naar Amazigh roots.

One Love,
#39
Schande !
#40
Ik zat net een jointje te draaien toen ik dit youtube filmpje tegen kwam. Deze jongen is echt keigoed, van Eminem tot Lill wayne, hij doet het allemaal. Zijn flow is ook gruwelijk..

http://www.youtube.com/watch?v=rCGHL-FD79E