Citaat van: student1980 op 08/10/2008 om 10:45:35
Nederlandse burgers, geen onderdanen Marokko
Wij zijn burgers van Nederland en keuren elke bemoeienis van de Marokkaanse overheid met ons leven hier af. Wij wijzen op de politieke, juridische en maatschappelijke complicaties die Nederlandse burgers met een Marokkaanse achtergrond ervaren in hun relatie met de Marokkaanse staat. Op het vlak van vrouwenrechten, nationaliteit, naamkeuze voor eigen kinderen, religieuze oriëntatie en seksuele voorkeur lopen veel nieuwe Nederlanders vast, elke dag. Wij willen baas zijn over ons eigen leven in Nederland. Wij, maar vooral onze kinderen, zijn geen onderdanen van de koning van Marokko. Wij kiezen voor burgerschap van Nederland. Binding houden met familie en cultuur, of ons bekommeren om misstanden in Marokko, doen wij liever op vrijwillige basis.
Dit manifest is ook een oproep aan andere Marokkaanse Nederlanders zich op te stellen als verantwoordelijke en volwaardige burgers van Nederland. Veertig jaar geleden was de landing van de eerste generatie. Een generatie vol hoop, maar ook vol angst. Het is de hoogste tijd de blik definitief op Nederland te richten.
Wat een grap ook. Veel van de ondertekenaars verdienen aan "Marokko" en aan "Marokkanen". Los komen van Marokko zullen we nooit. Het maakt deel uit van wie je bent, je roots liggen er. Geen heden zonder verleden. Net zoals er ook inmiddels roots liggen in Nederland. Ik weiger ook om een keus te maken, ik vind het zelfs prima om twee nationaliteiten te hebben, het is nu eenmaal wie ik ben. Ik werk in Nederland en mn belastingen draag ik hier af, ik woon hier en maak gebruik van mn stemrecht. Verder kan ik het goed vinden met de buren, doe ik vrijwilligerswerk en let op m'n gezondheid. Ben ik nu minder Nederlander dan mn buren?
Wat betreft de inmenging van de Marokkaanse overheid in ons dagelijks leven hier vraag ik me net als sa3ied af: HOE DAN? Volgens mij word je echt niet gedwongen om maandelijks een deel van je salaris over te maken naar een Marokkaanse bankrekening en/of naar familie.
Die laatste oproep is helemaal paternalistisch. Hoe moet ik dat zien? Wij ondertekenaars zijn perfecte Nederlandse burgers en neem een voorbeeld aan ons? Ieder zijn eigen manier, zou ik zeggen. Alsof alle autochton Nederlanders perfect zijn 'ingeburgerd'. Om de woorden van deze eerste generatie te gebruiken, waarom wordt ons op onze oude dag pas gevraagd om in te burgeren?