-menu

Toon bijdragen

Deze sectie stelt je in staat om alle bijdragen van dit lid te bekijken. Je kunt alleen de bijdragen zien waar je op dit moment toegang toe hebt.

Toon bijdragen-menu

Berichten - Izwan

#1
Filosofie / Re: Het bedrog van de evolutie
12/03/2009 om 11:28:49
Actie tegen christelijke reclame
ROTTERDAM - Langs de snelweg A4 bij Schiphol staat sinds dinsdag een billboard met de tekst ’Er is waarschijnlijk geen God, durf zelf te denken en geniet van dit leven’.
Drie humanistische organisaties zitten achter het atheïstische reclamebord, een doek van 9 bij 12 meter. Zij sluiten daarmee aan bij het initiatief van atheïsten in Groot-Brittannië waar bussen rondrijden met een soortgelijke tekst.

De humanisten konden de reclamecampagne bekostigen met donaties die ze de afgelopen maanden ontvingen. Volgens Floris van den Berg, voorzitter van de humanistische organisatie CFI, blijft het reclamebord twee weken staan. ,,Met nieuwe donaties kunnen we het doek ook op andere plekken in het land neerzetten.’’ De initiatiefnemers hadden aanvankelijk moeite om hun reclameboodschap geplaatst te krijgen. CBS Outdoor, de exploitant van buitenreclame in onder meer het openbaar vervoer, weigerde de reclameboodschap.


#2
Citaat van: allasian op 11/03/2009 om 16:53:27
Straks worden imazighen nog beschuldigd van aanzetten tot geweld door dit soort smeerlappen die zich niet eens om de amazighzaak bekommeren.
Een rol die je imazighen graag aansmeert omdat je zo jaloers bent dat imazighen juist niet voor geweld kiezen in het opkomen voor hun rechten.
Dus je bent weer gesnapt.
Tazzz,
Imazighen hebben altijd geweld gebruikt om voor hen rechten op te komen. De personen die tegen geweld zijn geweest blijken achteraf dat ze graag geweld tegen eigen groep gebruiken om hun belangen en de belangen van hen meesters te behartigen (lees hoe de o.a.de huidige Marokkaanse staat tot stand is gekomen trouwens zelfs Ghandi was gewelddadig tegen zijn vrouw).


#3
Citaat van: student1980 op 10/03/2009 om 18:35:14
Zo jammer Izwan dat je direct begint met klagen. Ali Amazigh feliciteren is volgens mij het enige wat hier past.
Ik klaag niet, maar ik geef kritiek op zijn visitekaart. Als je niet met mijn kritiek eens bent dan wil het graag horen.
#4
Citaat van: allasian op 11/03/2009 om 00:48:43
Jij bent jaren forumlid en nog steeds is onduidelijk van welk geslacht jij bent. Wat zeg je daar van ? Het kan natuurlijk zijn dat dat een beetje gevoelig bij je ligt. Natuurlijk er valt niks uit te sluiten maar in dat geval wil ik best mijn excuses aan je bieden voor het ter sprake laten komen van dit.
Hmmm, Je bent geïnteresseerd in wat tussen mijn benen hangt he. Sorry dat ik niet op ZWAMER val, anders had ik je uitgenodigd om mijn ballen te komen masseren.



Citaat van: allasian op 11/03/2009 om 00:48:43
Ik had het toch over de gemiddelde arifi, niet over Qaids. En helaas ja voor je is dat de uitkomst van de 13eeuwen die je aanvoerde, jammer voor je. De gemiddelde Rifijn voor de onafhankelijkheid van Marokko was het arabisch niet machtig in woord en geschrift. Was je dat wel dan was je bovengemiddeld, bijzonder zelfs. Deze stelling staat als een paal boven water. Veel imams kregen de titel imam omdat ze 60hizb uit hun hoofd kennen, meer niet. Ook dat is waar. Want waarom denk je dat men vroeger in Arif in de moskee het meestal gewoon uit je hoofdleren van sourath was.
Ik had niets anders verwacht van iemand die denkt dat zijn voorouders 13 eeuwen als apen op de top van de bergen hebben gewoond. Bij mijn voorouders ging het anders. Sinds de 8e eeuw gingen alle kinderen naar moskee om koran leren en het Arabische taal onder knie te krijgen. Kinderen die voor hun twaalfde jaar alle soerath uit hen hoofd kenden en het Arabische taal kunnen lezen en schrijven buiten hen woonstreek (ook naar het M.O) verder studeren.
Er bestaan geen Imams die geen  Arabische taal beheersen, maar voor de bergapen blijkt alles mogelijk te zijn.

Citaat van: allasian op 11/03/2009 om 00:48:43
En toen in Tanger grote getalen irifiyan zich gevestigd hadden toen waren ze vrij snel verarabiseerd. Dit bewijst dat ze in andere gebieden niet in staat waren zichzelf te blijven op lange termijn wanneer men met andere culturen en etniciteiten te maken had. Dus zo goedgeorganiseerd waren ze niet.
Het is precies wat ik bedoel. Het tamazight cultuur is altijd verbonden geweest met de stammen systeem. Alle Imazighen die buiten hen stam gingen wonen leven is het hen niet gelukt om de cultuur van hen voorouders te bewaren.
Trouwens, ze zijn niet gearabiseerd, maar wel gedarijjeerd en dat is hele andere verhaal a Boufaquosch.

Citaat van: allasian op 11/03/2009 om 00:48:43
Zoals het op eigen grondgebied verarabiseren van imazighen. En dat is ook alleen de schuld van het Westen,toegefluisterd in de oren van de naïve arabisten.
Gearabiseerd Imazighen bestaan alleen in je fantasie.
Inderdaad zelfs op eigen gebied is het voor Imazighen onmogelijk om de cultuur van hen voorouders zuiver te behouden zonder het stam systeem die je meesters hebben kapot gemaakt en dat was de bedoeling ook.

Citaat van: allasian op 11/03/2009 om 00:48:43

Dat mag je denken als je dat zo graag wilt.
Zeg eerlijk, durf jij met een Ajadjab en tha3mant staat of naar je werk te gaan?
Citaat van: allasian op 11/03/2009 om 00:48:43
Het probleem is dat je niet precies iemand kan aanwijzen dus gooi jij het op een hele groep mensen die ook niet eens direct aanwijsbaar zijn of wel bestaan zelfs. Dat is pas denken in je eigen belang. Over normen en waarden gesproken. pfff groepsbelang houd toch alsjeblieft op want jij kiest de kant van autoriteiten wanneer het aankomt op amazighnamen die worden geweigerd toevallig omdat dat niet in jouw eigen belang is.
Hahaha, ik kies voor de kant van autoriteiten. Hoe kom je erbij a bofaquosch? Ik ben altijd allergische voor autoriteiten geweest, maar ook voor de leugens van de mislukte azulisten.


Citaat van: allasian op 11/03/2009 om 00:48:43
Hypocriet ben je als je weet dat ik het niet had over de arabier die de tulband niet DURFT te dragen. Dus wederom is dit weer een bewijs dat je mijn woorden probeert te verdraaien.
Die arabier waar je over hebt is net zo hypocriet als jij. Zij durven de culturele kleding van hen voorouders niet dragen net als. Het zou aan het klimaat leggen toch?

#5
In de media / Re: Wilders wordt toch vervolgd
10/03/2009 om 23:13:31
DEN BOSCH - De Hoge Raad heeft een man uit Valkenswaard vrijgesproken van belediging van de islam. De man had in 2004 een poster met de tekst 'Stop het gezwel dat islam heet' voor het raam van zijn huis opgehangen.
De rechtbank in Den Bosch en het Hof veroordeelden de man daarvoor tot een voorwaardelijke celstraf van twee weken.

Volgens de Hoge Raad is je beledigend uitlaten over een godsdienst niet strafbaar. Ook niet als daarmee godsdienstige gevoelens worden gekrenkt.

http://www.omroepbrabant.nl/?news/114810522/Vrijspraak+in+zaak+belediging+van+islam.aspx
#6
Citaat van: allasian op 10/03/2009 om 19:41:45
Dat dit voor jullie de enige optie naast het je verdiepen in Arabisch is moet je niet denken dat dat voor iedereen zo is, amikachawan.
Hiwa, het is me nog steeds niet duidelijk of je voorouders alle 13 eeuwen als apen in de top van de bergen hebben geleefd.


Citaat van: allasian op 10/03/2009 om 19:41:45
Ik weet heel veel over mijn grootouders, ook dat in hun tijd maar heel weinig mensen Darija of Arabisch spraken laat staan schrijven. Dus die 13 eeuwen daar klopt ook geen donder van. De gemiddelde mens in Arif heeft pas in de jaren 60 geleerd Arabisch geleerd.
Zelfs mijn voorouders die voor de komst van kolonialen konden het Arabische taal schrijven en lezen. Mijn vader is net als zijn dorpsgenoten nooit naar school geweest,  maar ze kunnen wel het Arabische lezen en schrijven en sommige van hen zijn Imams geworden. Ik zelf heb ik het Arabische alfabeet in moskee geleerd voordat ik naar school ging.
Is het je opgevallen dat veel namen van Iriffiyen met Sí ……. Beginnen. Wat betekend dat?
Denkt jij dat Abdelkrim en de mensen die hij om zich heen had  (Quaids) geen Arabische konden schrijven en lezen of denk jij dat ze het op scholen hebben geleerd?

Citaat van: allasian op 10/03/2009 om 19:41:45
Tamazight heeft het alleen overleeft omdat we lang genoeg geïsoleerd leefden van de buitenwereld. Die luxe hebben we niet meer en sindsdien brokkelt onze taal af omdat we ook geen schrift als mogelijke schild kunnen gebruiken om orde te handhaven in onze taal.
Ik weet niet waar je vandaan komt, maar een ding is zeker: mijn voorouders zijn nooit geïsoleerd geweest tot de komst van kolonialen. Daarvoor waren ze goed georganiseerd om zich tegen de invloed van buitenaf te beschermen. Zij waren niet afhankelijk van buitenwereld en hadden genoeg vertrouwen in zichzelf om zichzelf te blijven. Dit wil niet zeggen dat ze geisoleerd waren, sterker nog: De meeste stammen hadden eigen havensteden of handelssteden waar ze de handel met buitenlandse handelaars bedrijven. Zij gingen ook regelmatig naar het buitenland voor werk, handel, verder studeren, reizen, deelnam aan oorlogen, andere gebieden veroveren, pelgrim …enz.
Helaas, dat de kolonialen middels gifgas en verraad van zijn medebroeders wisten mijn voorouders te temmen en tot de moderne slaaf te maken.
De kracht van mijn voorouders lag in hun cultuur die gebonden was met hun stam systeem. Sinds dat de kolonialen de stammen systeem hebben kapot gemaakt en ze afhankelijk van buitenwereld hebben gemaakt zijn hen nakomeling (ondirect) gedwongen om voor eigen bestaan te vechten die ten kosten van hun cultuur zal worden. Het is een onvermijdelijke proces die meeste verslagen volkeren in de wereld hebben of zullen ondergaan.


Citaat van: allasian op 10/03/2009 om 19:41:45
Ik dacht aan iets met toeters en bellen eerlijk gezegd. Ra7 atramdad atasiwrad adazizonda, 9a thani 9anas tha3mand mana thaghmand. Het noord europese klimaat bijvoorbeeld. Er schijnt niet constant zon waardoor ik mijn hoofd beter kan bedekken, maar los gezien daarvan ,heeft een arabier die geen tulband meer draagt een hekel aan zijn arabische cultuur ?
Cultuur is meer gedrag dan kleding a mouzwa .
Geef, maar de schuld aan de klimaat. Je lijkt op Marokkaanse overheid. De meeste Imazighen in Marokko dragen alleen het westers kleding. Zou het ook aan de klimaat leggen of worden ze door arabieren gedwongen om afstand van hen culturele kleding te nemen?
Inderdaad, cultuur is meer dan kleding, maar ook meer dan taal. Wat denkt jij van normen en waarden, feesten, wat denkt jij van mentaliteit (groepsdenken, groepsbelang boven je eigen belang…enz). Alle deze Amazighe cultuur elementen herken ik niet meer bij de azulisten en hen aanhangers. 
Wat betreft die arabier die geen tulband durft te dragen en tegelijkertijd klaagt over het ondergang van zijn cultuur (door direct dwang van de  derden) is net zo hypocriet als jij.
#7
Citaat van: TamurtIno op 10/03/2009 om 16:10:59
Arabische onderwijs heeft gezorgd dat Marokkanen zich ontwikkelen als Arabische racisten. Maar zorgt niet voor het ontwikkelen van Imazighen. Arabische onderwijs heeft gezorgd dat Marokkanen denken dat ze Arabieren zijn. Als er een taal of onderwijs is die zorgt dat koeien gaan denken dan ze ezels zijn, dan dit onderwijs achterlijk en belemmert de ontwikkelen van de koe.
Ik had je eerder gezegd dat jij eerst een ezel, geiten, schapen….enz moet kopen en een paar jaren op de bergen van Arif gaan leven. Daar zal jij ongetwijfeld tot rust komen en je zult zich van spoken  bevrijden.
#8
Citaat van: allasian op 10/03/2009 om 15:42:36
  Ga toch slapen mens. Je voorouders hadden het drukker met andere dingen dan het leren van het Arabisch in woord en geschrift. Dat deed je pas als je welgesteld ben. Voor de jaren  60  Konden er maar heel weinig mensen darija laat staan Arabisch in Arif.
Het enige wat ze hadden was de moskee waar ze meestal niet verder kwamen dan het leren van Soerath.

Ga vliegen vangen a boufaquosch. Ik weet dondersgoed wat mijn voorouders deden, maar jij niet he?. Ik geloof absoluut niet dat je voorouders alle 13 eeuwen als apen in de top van de bergen leeden.
Vertel me wat jij weet over je voorouders: om te beginnen, waar komt je opa vandaan? Sinds wanneer zijn je voorouders naar Arif gekomen?


Citaat van: allasian op 10/03/2009 om 15:42:36
Ze spreken toch daardoor veelal slecht Tamazight. Is dat geen belemmering ? Of hoort dat niet bij ontwikkeling ? a mouzwa,
Alsof dat irifiyen die goed tamazight spreken het op school hebben geleerd. Juist Iriffiyen die nooit naar school zijn geweest spreken goed Tamazight en het is altijd zo geweest. Tamazight cultuur heeft tot nu toe overleeft omdat Imazighen het in hen dagelijkse leven hebben toegepast,  dus niet als amusement instrument voor de bijeenkomsten gebruiken.
Een vraagje: Waarom draag jij in je dagelijkse leven geen Ajjadjab en Thaghmant ? Wie houdt je tegen om je voorouders cultuur voort te zetten?

#9
Tazzz..   Mensen rechten: Wat is dat?
De echte rechten worden met bloed verworven.
#10
Imathyazen in Arif waren altijd ondergewaardeerd, laat staan Thimathyazin. Het ligt niet aan de Nederlandse moslim, maar wel aan de Iriffiyen cultuur. 
#11
Citaat van: student1980 op 09/03/2009 om 21:21:34

Ali Amazigh werd in 1960 geboren als Ali Oulad Saddiq in Nador (Marokko). Daar groeide hij ook op totdat hij in 1974 door zijn vader in het kader van de gezinshereniging naar Nederland werd gehaald.Tegenwoordig woont en werkt Ali Amazigh in Gorinchem.  Hij leerde op school een taal die niet zijn eigen taal was, wat hij als kind als verwarrend ervoer. Na een aantal jaren onderwijs werd hijzich ervan bewust dat hij een compleet andere taal op school leerdedan de taal die hij thuis en op straat sprak. Dit vormde naar zijn gevoel een belemmering voor zijn ontwikkeling. Hij merkte dat veelleeftijdsgenoten hetzelfde probleem hadden.   
Feiten:
- Zijn moeder taal/dialect behoort al eeuwen niet meer tot geschreven talen vandaar hij het niet op school heeft gekregen. Dit gebeurt niet alleen in Marokko, maar wel in gehele wereld. Zelfs in Nederland, maar daar hoor ik niemand erover piepen.
- In Marokko worden twee talen op school gegeven namelijk het Franse taal en Arabische taal.
- Het Arabische taal wordt al 13 eeuwen door je voorouders als schrijftaal gebruikt en het heeft nooit hun ontwikkeling belemmert. Vindt ook dat de Marokkaanse kinderen in Nederland ook hun ontwikkeling wordt belemmerd omdat ze hun moedertaal niet op school mogen kregen?

#12
Socio-economisch protest in Sidi Ifni, Marokko


door Egon Gussé

Begin juni 2008 reageerde de Marokkaanse bevolking onthutst op de hardhandige interventie van de ordediensten in het stadje Sidi Ifni. Die interventie was niet enkel het antwoord op de blokkade van de plaatselijke haven door jonge werklozen, het was ook het culminatiepunt van een sociale strijd die sinds 2005 aan de gang is.

Zwarte Zaterdag

In de nacht van zaterdag 7 juni 2008 werd Sidi Ifni, een voormalige Spaanse enclave in het meest zuidelijke deel van Marokko(1), opgeschrikt door een hardhandige interventie van de Marokkaanse ordediensten. Achter de interventie zat een duidelijke militaire strategie waarbij enkele duizenden agenten en soldaten (tussen de 4000 en 8000) de stad via de invalswegen en de haven omcirkelden en binnenvielen. Tijdens die inval kwam het tot zware rellen met de bevolking. Volgens de officiële cijfers werden daarbij een honderdtal burgers gearresteerd waarvan er later tien officieel in staat van beschuldiging werden gesteld. Er vielen ook een zeventigtal gewonden onder zowel de burgerbevolking als de ordediensten. Onmiddellijk na de inval sloten de ordediensten de stad een week af van de buitenwereld.

Ondanks het isolement weerklonken vanuit de stad nog diezelfde dag de eerste geruchten over diefstal, geweld, foltering, verkrachting en moord(2). In het begin probeerde het ministerie van Binnenlandse Zaken die geruchten te ontkennen, maar het nieuws over het wangedrag van de ordediensten verspreidde zich als een lopend vuurtje. Tv-zender Al Jazeera sprak bvb. heel openlijk over de geruchten over moord en verkrachting en werd daarom, eerst tijdelijk en later definitief, uit de ether gehaald. Bovendien werd hun contactpersoon, Brahim Sabaa Al-Layl, tot zes maanden cel veroordeeld wegens het opzettelijk verspreiden van ‘valse informatie’. Ook het Marokkaanse (linkse) sociale middenveld kwam in beweging en organiseerde o.a. twee solidariteitskaravanen naar de stad. Tegelijk organiseerden Marokkaanse migranten uit Ifni verschillende betogingen en protestmarsen in onder andere Parijs, Madrid, Las Palmas en Brussel. De censuur en de vele onzekerheden in de berichtgeving konden dus niet verhinderen dat het wangedrag van de ordediensten uitlekte naar de (internationale) media.

‘Zwarte Zaterdag’ kan bezwaarlijk een verrassing worden genoemd. Het is het culminatiepunt van een golf van protest die sinds enkele jaren door de stad waart. Sinds april 2005 coördineert het ‘Secrétariat local Sidi Ifni Aït Baamrane’(3), een uniek amalgaam van politieke partijen, syndicaten en grassrootsorganisaties, die met een zekere regelmaat (grootschalige) protestacties (sit-ins, manifestaties ...) organiseren. Tijdens die acties ijveren ze voor een ‘nieuw Sidi Ifni’ dat niet verstoken blijft van de Marokkaanse ontwikkelingspolitiek. Ze vragen dat de overheid de stad erkent als een volwaardig deel van de Marokkaanse staat en stellen vijf concrete eisen:

• De oprichting van een aparte prefectuur voor Sidi Ifni en de administratieve aanhechting bij de zuidelijke regio’s (Guelmim en de Sahara) waarmee Ifni (de regio rond Sidi Ifni) historische en familiale banden heeft.

• de creatie van jobs.

• de modernisering en (industriële) uitbouw van de haven.

• een kustweg tussen Sidi Ifni en Tantan.

• een degelijk uitgerust hospitaal met een adequate en kosteloze gezondheidszorg.

Die vijf eisen moeten de marginalisatie van de stad stoppen en een deel van de grandeur van het art-decostadje herstellen. De oudere generatie koestert namelijk nog de herinneringen aan de bloeiende stad die Sidi Ifni onder de Spanjaarden was. Van 1946 tot 1958 was Ifni de attractieve hoofdstad van de ‘vergeten kolonie’ Spaans West-Afrika(4). Haar mondaine sfeer en talrijke attracties (bvb. een zoo, bioscopen, bars en stranden) maakten het ook na de aanhechting bij Marokko (1969) een geliefkoosde vakantiebestemming voor veel Marokkanen. Na 1969 verloor de stad echter stilaan aan belang en de Marokkaanse annexatie leidde tot marginalisatie in plaats van hernieuwde bloei. Terwijl de overheid in het naburige Guelmim en Tiznit een moderne infrastructuur uit de grond stampte, is Sidi Ifni na al die jaren letterlijk niets veranderd.

Ondanks de problemen die het Secrétariat al kort na zijn oprichting kende, blijft het tot op de dag van vandaag het referentiepunt wanneer men over het protest in de stad praat. Dat klopt echter niet helemaal: al geruime tijd voor ‘Zwarte Zaterdag’ was het Secrétariat door onderlinge conflicten versnipperd geraakt. Aan de ene kant van het Secrétariat zijn er de linkse, progressieve, ietwat radicalere activisten die de problemen van Ifni als een symptoom van de socio-economische malaise op nationaal vlak zien. Aan de andere kant zijn er de conservatieve, eerder islamistische activisten die de problemen van Ifni als een lokaal fenomeen beschouwen. Let wel: de linkse en rechtse activisten beschouwen zichzelf nog steeds als een grote familie, maar de verschillende visie op het doel en de werking van het Secrétariat maakten een eendrachtige volksbeweging onmogelijk. De verschillende leden van de beweging zijn nog min of meer actief en opereren soms onder de vlag van het Secrétariat, maar sinds de parlementaire verkiezingen van 7 september 2007 lagen alle gemeenschappelijke activiteiten stil.

Toch betekende dat niet dat het protest in Sidi Ifni stilviel. Wanneer de gemeente op 30 mei 2008 acht vacatures voor stadsvegers aanbood, kwamen er ongeveer duizend jonge geïnteresseerden opdagen. Er werd daarom beslist om de vacatures via loting uit te delen.

Dat was een noodoplossing, maar op dat moment was het ook de enige transparante manier om de jobs eerlijk verdeeld te krijgen. Na het uitdelen van de acht jobs ontstond er onvrede bij enkele ongelukkigen die de jobs aan hun neus voorbij zagen gaan. Een groep jonge werklozen nam daarop de spontane beslissing om een mars naar de haven (ongeveer vier kilometer van de stad) te ondernemen. Dat ze voor de haven kozen was geen toeval, het is de belangrijkste Marokkaanse haven voor de sardinevangst en het is de enige plaats in Sidi Ifni waar er enkele maanden per jaar grootschalige economische activiteit is. Helaas deelt de stad niet in de winsten die er gemaakt worden: alle vis wordt rechtstreeks naar industriële centra zoals Agadir gebracht en daar verwerkt. De jongeren wilden met hun mars de eis voor jobs en de industriële uitbouw van de haven nogmaals in de verf zetten.

Pas wanneer de jongeren bij de haven aankwamen en ze er de steun van de vissers kregen, begon het idee te spelen om de actie een vervolg te geven. Niet veel later blokkeerden ongeveer 300 jongeren de toegang naar de haven en hielden ze er 89 vrachtwagens met vis tegen. Ze herhaalden hun eis voor werk en eisten tevergeefs een gesprek met een minister uit de centrale overheid(5). Ondertussen organiseerden de burgers in de stad verschillende marsen ter ondersteuning van de stakers. Ook de verschillende strekkingen van het verbrokkelde Secrétariat mengden zich in het conflict.

De lokale secties van de andersglobalistische beweging ATTAC en van de werklozenvereniging ANDCM hielpen de betogers bij de praktische organisatie en het formuleren van de eisen. Andere associaties probeerden ondertussen op de betogers in te praten en ze weer ‘bij zinnen’ te krijgen. Zij zagen de bui namelijk al hangen: de roekeloze actie van de betogers gaf de overheid de kans om de stad te straffen voor het hardnekkige protest van de laatste jaren, zeker nu de rottende vis in de vrachtwagens voor een ecologisch probleem en gederfde inkomsten zorgde. De jonge betogers bleven echter hardnekkig vasthouden aan het principe 'hetzij de dood, hetzij het welzijn (6). Die situatie bleef aanslepen tot het controversiële optreden van de ordediensten.

Het ‘nieuwe Marokko’

De onafhankelijke Marokkaanse pers vroeg zich af waarom dergelijke wantoestanden nog mogelijk waren in het ‘nieuwe Marokko’. In se is dat ‘nieuwe Marokko’ niets meer dan een containerbegrip dat werd geïntroduceerd toen koning Mohammed VI (1999-...), de zelfverklaarde ‘koning der armen’, zijn beleid publiekelijk afstemde op de hervormingen die zijn vader Hassan II startte. De basis van het ‘Nieuwe Marokko’ werd begin jaren 1980 gelegd toen de falende economische meerjarenplannen het land op de rand van het bankroet hadden gebracht.

Tot dan toe had de Marokkaanse staat de economische ontwikkeling grotendeels in handen genomen. Het economisch beleid werd aangewend om het politiek bestel te consolideren en de economische en politieke actoren aan de staat te binden. Politieke actoren werden op die manier economische actoren en omgekeerd. De zware economische crisis van 1983 zorgde echter voor een radicale ommekeer. Marokko wist zich plots geen raad meer en deed een beroep op de internationale gemeenschap. Onder haar impuls werd de economie grondig hervormd volgens het (neo)liberaal model. Privatisering en, meer recent, internationale samenwerkingsverbanden kwamen hierbij centraal te staan. In het begin van de jaren 1990 dreigde een nieuwe, ditmaal socio-politieke, crisis toen het autoritaire regime van Hassan II klem dreigde te raken tussen de binnenlandse druk (sociale onrust, politieke oppositie en de opkomst van het islamisme) en de buitenlandse druk voor politieke hervormingen. Daarom zag de vorst zich gedwongen om een strak geleide politieke liberalisatie door te voeren. De van bovenaf opgelegde hervormingen die volgden moesten enerzijds de structuur en de werking van de staat veranderen, anderzijds moesten ze de relatie van de staat ten opzichte van het individu versoepelen.

Onder Mohammed VI wordt die economische en politieke liberalisatie (‘twin liberalisation’) voortgezet en lijkt het land de ‘loden jaren’ definitief achter zich te laten. Marokko krijgt felicitaties van de internationale gemeenschap en wordt algemeen beschouwd als een van de betere leerlingen van de klas. Niemand zal ontkennen dat het land sinds de jaren 1990 inderdaad een sprong voorwaarts heeft gemaakt. Zo is er na een lange periode van economische stagnatie opnieuw een economische groei van om en bij de 5%. Ook op socio-politiek vlak boekte het land vooruitgang. Vooral de versoepeling in de relatie tussen de staat en het individu is een relatief succes, getuige daarvan het grotere respect voor de burgerrechten, de creatie van een nieuwe publieke ruimte en de grotere persvrijheid. Wie vlug wat cijfermateriaal over het land doorneemt ziet dat er helaas nog altijd weinig reden is tot groot enthousiasme. Zowel op socio-economisch als op politiek vlak hinkt Marokko steeds verder achterop in vergelijking met de andere (Arabische) ‘lower middle income'-landen: de kloof tussen rijk en arm stijgt, het leven wordt steeds duurder en de bevolking toont niet langer interesse in de politiek(7). Marokko presteert dus beneden de verwachtingen. Bovendien sluit het ‘nieuwe Marokko’ zeer nauw aan bij het oude regime. Het ‘nieuwe Marokko’ is eigenlijk het oude Marokko, maar dan met een nieuwe façade. In wezen is er niet geraakt aan de fundamenten van de staat: Marokko vertoont nog steeds de kenmerken van een autoritaire staat waarin cliëntelistische relaties van groot belang zijn. De oude vormen van patronage zijn daarbij vervangen door nieuwe. De talrijke en snelle hervormingen in het land worden dus niet enkel gebruikt om aan de eisen van het Westen en de bevolking te voldoen, maar ook (en vooral?) om het oude systeem nieuw leven in te blazen. Het land worstelt bovendien met moeilijkheden om aan de verwachtingen van de internationale gemeenschap te voldoen wat democratisch en efficiënt bestuur betreft (‘good governance’). De Marokkaanse overheid legt momenteel de nadruk op een efficiënt beleid, waarin hoogopgeleide technocraten samen met de vorst de belangrijkste beslissingen nemen. Steeds meer ‘gewone’ mensen worden daardoor uit de besluitvorming weggehouden, wat voor een democratisch deficit zorgt.

Socio-economisch protest in Marokko

In een recente bijdrage in dit tijdschrift noemde Koenraad Bogaert het politiek-economisch beleid in Marokko een sociale tijdbom. Daar valt inderdaad iets voor te zeggen. Het huidig economisch en politiek bestel zorgen voor nieuwe sociale onvrede die in combinatie met het groeiende bewustzijn van de burgers voor een explosieve cocktail zorgt. De doorsnee Marokkaan ziet dat zijn socio-economische rechten met de voeten worden getreden en dat de staat geen ‘verhaal’ meer heeft. Dat groeiend bewustzijn creëert nieuwe ruimtes voor contestatie die opgevuld worden door groepen die een alternatief ‘verhaal’ aanbieden, zoals het islamisme of links geïnspireerde protestbewegingen, bvb. die tegen de duurte van het leven (‘Tansikyat’).

Wat opvalt is dat de sociale onvrede momenteel niet voor grote volksopstanden in de metropolen zorgt, zoals de broodopstanden uit de jaren 1980(8). Nochtans is straatprotest de uitgelezen manier om mensen die in de politiek niet worden gehoord hun stem te laten verheffen. Door middel van straatprotest kunnen socio-economische thema’s die in naam van de efficiëntie aan de politiek worden onttrokken, door de straat opnieuw gepolitiseerd worden. Er kan zich op die manier een nieuwe oppositie vormen, de zgn. ‘opposition de l’ombre’ (schaduwoppositie). Het uitblijven van het massaal straatprotest is onder meer te verklaren door het feit dat de bij de lagere klasse uiterst populaire islamistische bewegingen, zoals Adl wa’l-Ihsan, niet rekruteren tegen de socio-economische malaise. De linkse protestbewegingen, zoals de Tansikyat, proberen dat wel, maar hebben moeite om de interne problemen te overwinnen en aansluiting te vinden bij zowel de laagste klasse als haar voornaamste doelgroep, de (jonge) middenklasse. Bovendien is de Marokkaanse staat erin geslaagd het protest te fragmenteren (bvb. door repressie, tactische toegevingen en een nieuwe ruimtelijke ordening van de stad) en werden er, los van de staat, nieuwe sociale vangnetten gecreëerd (bvb. de sociale islam, ngo’s of kleine, vaak clandestiene initiatieven van de bevolking).

Terwijl het massale straatprotest in de metropolen steeds meer tot het verleden gaat behoren, ontstaan er in de kleine steden in de rest van het land zogenaamde ‘émeutes de périphérie’, bijzonder hevige lokale opstanden. Het is een evolutie die we ook in de andere landen van de regio Midden-Oosten en Noord-Afrika (de MENA-regio) waarnemen.

Eigenheid en impact

Sidi Ifni was een van de eerste kleine steden in Marokko (20.000 inwoners) waar heel openlijk en op grote schaal werd geprotesteerd. Bepaalde manifestaties lokten tot 20.000 deelnemers uit de regio (7/8/2005). Dat straatprotest is een radicale breuk met de voorbije decennia. Tot 2005 was het de uitgeweken elite(9) die via haar cliëntelistische relaties met de staat, bepaalde gunsten voor Sidi Ifni probeerde los te weken. Toen dat na dertig jaar nog steeds geen vruchten had afgeworpen, nam het verenigingsleven uit de stad het initiatief zelf over en creëerde het het Secrétariat. Vanaf dan probeerde men via het straatprotest een dialoog met de centrale overheid te forceren. Wat daarbij opvalt is dat de protestbeweging in Sidi Ifni, ook de progressieve zijde, vaak verwijst naar de koloniale geschiedenis van de stad. De stad zoekt de reden van de verloedering in haar ‘bijzondere’ geschiedenis. Volgens het Secrétariat probeert de Marokkaanse staat de Spaanse erfenis namelijk doelbewust van de kaart te vegen. Het is uiterst verleidelijk om in die logica mee te stappen, ware het niet dat de problemen van Sidi Ifni grotendeels dezelfde zijn als die van andere koloniaal minder belangrijke perifere steden. Dat Sidi Ifni over het hoofd werd gezien in de nationale ontwikkelingspolitiek is eerder een gevolg van de nieuwe economische (neoliberale) logica in Marokko, waarin het geen plaats lijkt te hebben. De exploitatie van de haven door bedrijven uit de grote economische centra is daar een gevolg van. Sidi Ifni heeft echter één grote troef achter de hand om aan die economische logica te ontsnappen: zijn historische banden met de Westelijke Sahara. De Marokkaanse staat voert in dat betwist gebied een charmeoffensief en pompt er bijzonder veel geld in ontwikkelingsprojecten. Sidi Ifni ziet dat en wil in die weelde delen. Vandaar dat de eis voor een eigen prefectuur en de administratieve aanhechting bij de Sahara (gezien de historische banden) met stip op één staat. Hun historische eigenheid benadrukken past dus in de strijd die het Secrétariat voert. Zo zullen de leden van het Secrétariat nooit expliciet toegeven dat hun problemen en eisen dezelfde zijn als die van andere steden. Door dat ‘particularisme’ te benadrukken hebben ze, net als andere perifere steden, echter de grootste moeite om aansluiting te vinden bij de grotere (linkse) socio-economische protestbeweging. Dat wijdverspreide fenomeen ondergraaft uiteraard de kracht van zowel de lokale, als de (inter)nationale socio-economische protestbeweging. Nochtans werpt een bredere samenwerking haar vruchten af, getuige daarvan de enorme media-aandacht die de stad na de rellen kreeg dankzij de acties van de verschillende civiel-maatschappelijke groepen.

In tegenstelling tot andere kleine protesthaarden in de MENA-regio(10), kan de staat het protest in Sidi Ifni niet langer met geweld neerslaan. Integendeel: het brutale optreden komt nu als een boemerang in hun eigen gezicht terecht. Onder druk van de enorme verontwaardiging moest Marokko schoorvoetend toegevingen doen. De staat heeft ondertussen al beloofd om Sidi Ifni aan de Saharaprovincie te koppelen en een ontwikkelingsproject voor de stad uit te tekenen. Het is nu enkel nog de vraag of de gevangenen, wier proces midden februari begon, als pasmunt voor de toegevingen zullen dienen.

(Uitpers, nr. 107, 10de jg., maart 2009)

Voetnoten:

(1) Meer bepaald in de regio Souss-Massa Drâa (provincie Tiznit).

(2) De geruchten over moord en verkrachting zijn ondanks de sterke vermoedens tot op heden niet bewezen.

(3) De Aït Baamrane is de stam die de regio van oudsher bewoont.

(4) Sidi Ifni was de hoofdstad van Spaans West-Afrika. Dit gebied bestond uit de Westelijke Sahara en de regio Ifni. De Spanjaarden probeerden in het gebied de schijn op te houden van een koloniale macht, maar veel Spanjaarden wisten zelfs niet af van het bestaan van Spaans West-Afrika. Vandaar dat men ook soms over de ‘vergeten kolonie’ spreekt.

(5) In de week van 30 mei tot 7 juni waren er verschillende gesprekken tussen de jongeren en vertegenwoordigers van de staat maar de dialoog met een minister kwam er niet.

(6) soit le mort, soit le bien-être

(7)Getuige daarvan de gebrekkige opkomst voor de parlementsverkiezingen van 2007.

(8)In 1984 en 1990 waren er zware rellen in de grote steden zoals Casablanca en Marrakech. Deze werden veroorzaakt door de negatieve effecten van de economische liberalisering, bv. prijsstijgingen door de besparingspolitiek en het terugschroeven van subsidies.

(9) Toen de lokale economie na de Marokkaanse annexatie stilviel (jaren 1970) emigreerden veel jongeren en leden van de elite uit Sidi Ifni naar de nieuwe industriële en bestuurlijke centra.

(10) MENA: Middle East and North Africa


#13
Filosofie / Re: Het bedrog van de evolutie
06/03/2009 om 09:17:35
Islam's evolutionary legacy

As we celebrate Darwin, let's not forget the unsung champions of evolution from the Muslim world


Ehsan Masood
guardian.co.uk, Sunday 1 March 2009 13.00 GMT
Article history
Last month, scientists from around the world partied into the small hours on the 200th anniversary of the birth of Darwin.

But as we celebrate the work of one of the most influential scientists ever, let's take a moment or two to remember others who contributed ideas in the history of evolutionary thought. Many came from Britain as well as other countries in Europe. Others came from further afield, and their writings are increasingly coming to light thanks to the painstaking work of historians of science, and historians of ideas.

One of them is an East African writer based in Baghdad in the 9th century called al-Jahiz. In a book describing the characteristics of animals, he remarked:

"Animals engage in a struggle for existence, and for resources, to avoid being eaten, and to breed." He added, "Environmental factors influence organisms to develop new characteristics to ensure survival, thus transforming them into new species. Animals that survive to breed can pass on their successful characteristics to their offspring."

Or there's Muhammad al-Nakhshabi, a scholar from 10th century central Asia. He wrote: "While man has sprung from sentient creatures [animals], these have sprung from vegetal beings [plants], and these in turn from combined substances; these from elementary qualities, and these [in turn] from celestial bodies."

In their excellent Darwin's Sacred Cause: Race, Slavery and the Quest for Human Origins, Adrian Desmond and James Moore describe how Darwin and his family were influenced by the anti-slavery movement, and they explore the extent to which these ideas, in turn, influenced his own thinking â€" especially on the idea of the connectedness of humanity.

A parallel line of argument can also be found from a Spanish philosopher from the 12th century. His name is Muhammad ibn Arabi and he developed an idea that his translators called the "unity of existence". He believed that all living matter is connected. And many commentators now think that this was his way of showing that within humanity, there can be no outsiders or "others".

These ideas were later taken up in the writings of Indian-born philosopher-poet Muhammad Iqbal in the early 20th century. We also know that Iqbal had been reading Darwin and wanted to find a way of synthesising the latest ideas from biological science with earlier Islamic-era philosophy. Iqbal today is revered throughout South Asia and also happens to be Pakistan's national poet.

Why is it important to emphasise links between Darwin, and thinking on evolution in other cultures?

One reason is that in many developing countries today, Darwin â€" and by extension evolution â€" are seen as being in the service of imperialism. This is partly because of the period in which Darwin lived and worked, but also because of a perception that Darwin's ideas were used by colonialists to provide "scientific" justification for empire.

Another reason comes from the rise of creationism. I've just finished work on a new documentary series for BBC radio 4 on science and Islam in the modern world. One thing I didn't expect to find was the extent to which creationism poses a risk to what is otherwise more encouraging news: that after decades of neglect, interest and investment in science and learning in Islamic countries is on an upward trajectory.

Many countries are building more universities and opening doors for young people to embark on PhDs. Progress, however, will be slower if more start believing that scientific knowledge can be found in the pages of sacred texts; or if they devote time and energy getting sucked into anti-evolution campaigns.

Instead, if today's young scientists could just take a peek into the history of science in Islamic cultures, they would see a respectable tradition of thinking, debate and argument on the origins of life and the evolution of species.

The irony in all this is that creationism did not exist as a significant movement during the heyday of Islamic civilisation. Back when Baghdad was a centre for advanced learning, scientists did not spend hours examining passages of revelation to see if they compare with observed knowledge of the natural world.

Instead, they went out and tried to discover things for themselves.

Islam and Science is on BBC Radio 4 at 9pm on Monday 2 March. It is also available to download on BBC i-player.

http://www.guardian.co.uk/commentisf...lution-science

#14
Citaat van: Ammu op 04/03/2009 om 13:55:55
Hi Ayned,

Je bent beetje arrogant of ben je te trots dat je een paar Arabische woorden/gedichten kent.
I.p.v. dat je correcties geeft reageer je denigrerend. Dat zegt meer over jou!

De lijst klopt wel alleen als je Arabisch in het Latijns schrijft, is het moeilijk aan te raden welke woord ermee wordt bedoeld.

Je moet ook kijken naar de oorsprong van de namen. b.v. Jamal in Marokko kan kameel of schoonheid betekenen. Dus beide betekenissen kunnen kloppen.

De naam Malik, wordt in Marokko op verschillende manier geschreven. De ene keer met lange A en andere keer niet, met of zonder Abdel. Dus beide betekenissen zijn goed.

Mijn conclusie is dat de lijst van TamurtIno wel klopt. Er zijn wel een aantal woorden waarop gediscussieerd kan worden maar om te zeggen dat 90% niet klopt vind ik te overdreven.

Gr.




Inderdaad, om de juist betekenis van de namen te kunnen vertalen dient men naar de oorsprong (in dit geval het Arabische) van die namen te kijken. Jamal =Kameel en schoonheid wordt in het Arabische niet hetzelfde geschreven.  De vraag is: hoe worden deze namen (in het Arabische) op de Marokkaanse namenlijst geschreven?
TamartIno gebruikt zowel het franse- als als het nederlandse speeling om goocheltrucjes toe te passen, maar hij ondermijnt het arabische spelling.
#15
Filosofie / Re: Het bedrog van de evolutie
03/03/2009 om 11:29:49
Citaat van: TheCFO op 27/02/2009 om 11:00:58
Nee dat is me niet opgevallen. De meeste Darwinisten die ik ken zijn hoogopgeleidde mensen die op basis van wetenschappelijke gedragsregels hypothesen opstellen en die toetsen. En die zo steeds meer kennis ontwikkelen. (en verwerpen btw. De evolutieleer is zo een voortdurend bewegend brok aan kennis, zoals dat bijvoorbeeld bij de natuurkunde ook gebeurd)

De geschiedenis leert ons dat de hoogopgeleid figuren zijn juist de echte grote misdadigers, misleiders en leugenaars geweest. Ik hecht geen enkel waarde aan mensen die denken dat ze bijzonder zijn omdat ze hoogopgeleid zijn of liever gezegd hooggeprogrammeerd zijn: Het zijn zielige figuurtjes.
Je bent ongetwijfeld op de hoogte van de vervalsingen en misleidingen van de Darwinist aanhang ( Boucher de Perthes).

Citaat van: TheCFO op 27/02/2009 om 11:00:58

Hoogopgeleidden die je niet vertellen dat de wereld in 6 dagen geschapen is om je daarna te zeggen dat je die 6 dagen niet als 6 dagen moet interpreteren.
Je bent zo voorstelbaar theo: Ik had verwacht dat jij mijn opmerkingen over de interpretatie van 6 dagen als vluchtgedrag zal interpreteren. De discussie van moslims geleerden over de bijbel scheppingsverhaal heeft plaats gevonden in de tijd dat je voorouders heilig geloofden dat de aarde plat is. Ik vind dat hen benadering van deze materie meer wetenschappelijk was dan je en je Darwinisten vriendjes benadering. Zij hebben tenminste hen interpretatie niet als De Waarheid gepresenteerd zoals de Darwinisten het deden en doen.