Citaat van: MohamedUK op 24/06/2004 om 16:31:10
Vertaald uit het The Economist artikel wat op pagina 1 staat van deze discussie
De Berbers vechten terug
Een geschidenis leraar in een basisschool in Casablanca zou een ongewone dreiging zijn voor de Noord-Afrikaanse Islamitische orthodoxie. Maar Joahdi Lhoucine legt zijn laatste hand aan een project dat waarschijnlijk de Marokkaanse elite op haar grondvesten zal doen schudden. Hij heeft in de afgelopen 10 jaar zijn tijd na school doorgebracht met het vertalen van de 114 suras (hoofdstukken) van de Quran van het Arabisch naar het Tamazight. Hij zegt dat hij de Quran toeganklijk wil maken voor de meerderheid van de Marokkanen voor wie Tamazight de moedertaal is. Redelijk, zou men denken.
Maar door de Berbers ongelimiteerde toegang te geven tot het woord van Allah, kan zijn vertaling de autoritiet van de Marokkaanse religieuze elite ondermijnen en haar leider Koning Hassan, Commendant van de gelovige. Berber intelectuelen voorspellen dat de Berber Quran Islam zal doen schudden zoals de simpele vertaling van de Bijbel de middeleeuwse Kerk deed schudden. Sommige verwelkomen Lhoucine as een Islamitische martin luther, de stichter van een protestante Islam.
De Quran is vertaald in meer dan 40 talen. Turkije, Pakistan, Indonesie en Iran hebben allemaal hun versie in hun eigen taal samen met de interpretaties. De Berbers van Marokko hebben dit niet. In de tiende eeuw, maakte het koninkrijk van de Bourghwata een vertaling van de Quran van het Arabisch in het Berbers, en had zelfs zijn eigen Berber profeet, Salah bin Tarif, een Joodse bekeerling. Maar de Bourghwatas waren vernietigd door Soenni reformisten, die hun veroordeelde als  een sekte and verbranden de exemplaren van hun Berber Quran. Fragmenten zijn overgebleven in Westerse musea.
Het uitblijven van een Berber Quran verklaart waarom Marokko onderdeel uitmaakt van de Arabische Wereld, terwijl Iran en Turkije dit niet zijn. Sinds de Arabische legers Islam naar Afrika brachten 1,400 jaar geleden, een Arabisch sprekende elite met de eigenschap de Quran te kunnen interpreteren heeft de Berberse massa gedomineerd. En zo willen de authoriteiten dat het blijft. Bronnen binnen het ministerie van Islamitische zaken in Marokko geven aan dat hoogstwaarschijnlijk worden geblokkeerd.
Marokko’s Arabiserings beleid werd nog harder aangescherpt na een mislukte Berber staatsgreep in 1971. Tamazight werd uit het paleis schoongeveegd, en Egyptische en Syrische leeraren werden gestuurd naar de Atlas gebergte om Arabisch te zaaien in de hoofden van de Berber jongeren. Marokko heeft het hoogt aantal analfabeten in Nood Afrika mede omdat veel kinderen een taal wordt onderwezen die ze niet begrijpen. Tergelijkertijd heeft dit beleid er voor gezorgt voor een nieuwe groep muarabeen, gearabiseerde Berbers. Ze zijn jong en wonen in de steden. Ze zijn werkzaam in de laagste treden van de overheid of ze zitten in de hoogste plekken van de verboden Marokkaanse Islamitische beweging, Adl wal Ihassan, een groep die preekt dat Arabisch, de heilige taal, het enigste paspoort is naar de Hemel.
Berberse activisten zeggen dat het tijd wordt om het Arabische colonialisme af te schudden. Ze willen dat het Tamazight wordt onderwezen op scholen, en dat het meer uitzendtijd wordt gegeven op televisie, verder willen ze dat het wordt vermeld als een offciele taal van de staat. Ze zeggen dat hun identiteit behoord in het Westen (Maghreb, het Arabisch voor Marokko, beteknd een westerse plek), niet in het culturele omniversum van Arabie.
Een groep Berber intelectuelen zijn vastberadem om het Bourghwata verleden te plaatsen in de geschidenis boeken. Alleen al dit jaar zijn er talloze publicaties uitgegeven niet alleen over de Bourghwatas, maar ook over pre-Islamitsiche Berber cultuur, die de activisten duizende jaren terug reiken naar plekken zo ver as de Canarische eilanden en de Nijl. Afgelopen jaar werd een Berber krant uitgegeven die beloofde de oorspronkelijke cultuur te verdedigen. Â Een filosofie professor in de Universiteit van Rabat, Ahmed al Aseed, heeft een serie lezingen gegeven om zijn boek te promoten over de strijd van de Berbers
Marokko’s toenemende sterke Islamitische oppositie heeft de academici veroordeeld als “nieuwe Bourghwatas†en zegt dat zij ook verraders zijn. De Islamisten beweren dat de Berber activisten de ideologien van de vroege kolonische landen promoten. Ze wijzen op de dagen toen Marokko’s Franse leiders Franse-taalscholen opzette in Berber gebieden die waren gesponsoord door chistelijke missionarissen die de bevolking wilde vereuropeaniseren en zo een muur wilde opbouwen tegen Islam.
De Islamisten is zowel in cijfers en politieke kracht veel groter dan de Berber beweging; Berber activisen zijn voornamelijk te vinden in de bergen. Maar ze vechten terug. “ In de zeventige jaren was alles wat we wilde was gelijkheid met betrekking tot het Arabisch†, zegt Aseed. “Nu, na 30 jaar zonder verandering, roepen de extremisten voor een dominantie van het Tamazight. De strijd is begonnen.â€
soussi! soussi! soussi! soussi!