Amazigh.nl

Uit DNA-onderzoek blijkt dat de Duitse Führer Adolf Hilter verwant was met Somaliërs, Joden en Berbers. Dat staat deze week te lezen in het tijdschrift Knack. Door het DNA van familieleden van de Führer te analyseren, kon men de zogeheten 'haplogroep' van Hitler bepalen. Die geeft prijs waar Hitlers voorvaders vandaan kwamen en met wie hij verwant is.
Opzienbarend is dat Hitler tot de haplogroep 'E1b1b' blijkt te behoren, die weinig courant is in Duitsland en West-Europa. Die 'genetische vingerafdruk' komt veel vaker voor in het zuiden: bij 25 procent van de Grieken en Sicilianen, en bij maar liefst 50 à 80 procent van de Noord-Afrikanen.

Haplogroep E1b1b komt het frequentst voor bij de Berbers en daarnaast ook in Somalië. Opvallender nog is dat de haplogroep van Hitler de op één na vaakst voorkomende haplogroep is bij de Asjkenazische Joden.

Die kwestie wordt pas echt fascinerend als je ze afzet tegen het wereldbeeld van de nazi’s, waarin zo’n extreem belang werd toegekend aan begrippen als bloed en ras, zo staat te lezen in het tijdschrift. Hitlers bezorgdheid over zijn eigen afkomst blijkt niet onterecht. Uit het onderzoek van Knack blijkt dat hij zelf niet 'raszuiver' of 'arisch' was.

Journalist Jean-Paul Mulders spoorde in het verleden verwanten van Hitler op in Oostenrijk en de Verenigde Staten. Hij rekende onder andere af met de hardnekkige mythe dat Hitler tijdens de Eerste Wereldoorlog een zoon zou hebben verwekt bij een jonge Française.

De standaard  17 augustus 2010

Een autonome Rif als verre droom

Al Hoceima/Nador -  Koning Mohammed VI van Marokko pompt 46 miljard in de ontwikkeling van het noorden. Sommige inwoners van de Rif willen meer dan geld alleen.

In file trekken half juli de bewoners van kleine dorpjes in het noord-Marokkaanse Rif-gebergte naar Al Hoceima, een grote stad aan de Middellandse Zee.

Uit de ramen van hun auto’s steken rood-groene Marokkaanse vlaggen en langs de schoongeveegde straten wapperen er nog meer. In Al Hoceima voegen de reizigers zich bij de duizenden toeschouwers die al staan te wachten op de man voor wie al dit eerbetoon is bedoeld: koning Mohammed VI.

Het grote plein in hartje Al Hoceima blikert in de zon. Maar even verderop gebeuren op een ander pleintje hele andere dingen. Op een terras praten mannen over een symposium over autonomie voor de Rif, dat binnenkort in Al Hoceima wordt gehouden. Los van Marokko wil niemand, maar ze dromen van het Spaanse bestuursmodel, waarin regio’s beschikken over een eigen regering en parlement.

Het gonst dezer dagen in de Rif van de activiteiten. De koning intitieert het ene na het andere project, dat het gebied moet opstuwen in de vaart der volkeren. De koning heeft nog maar net de eerste treinverbinding naar Nador geopend, die het noordoosten van Marokko ontsluit, of hij is alweer in Al Hoceima om zijn zegen te geven aan een busstation.

Tot 2025 pompt Marokko 46 miljard euro in de ontwikkeling van het noorden, aldus de Marokkaanse krant Al Massae.

Intussen is er een Beweging voor de Autonomie van de Rif actief. ‘De koning wil en doet van alles, en dat is goed’, zegt Rachid Raha, een van de aanhangers van de autonomiegedachte. ‘Maar de regering houdt de oude gewoontes in stand: corruptie, bureaucratie. Wij hebben daar last van, want alles wat wij hier willen beginnen, loopt via de hoofdstad Rabat. Laat de mensen in de Rif verantwoordelijk zijn voor hun eigen regio.’

De bemoeienis van de koning met noord-Marokko en het streven naar autonomie zijn twee reacties op hetzelfde: de verwaarlozing van dit gebied sinds 1959. In dat jaar liet de vorige koning Hassan II een opstand tegen het regime met napalm en moordpartijen onderdrukken. Daarna liet hij de Rif aan zijn lot over en verarmde de streek.

Vanaf de jaren zestig trokken honderdduizenden Riffijnen naar Nederland, België, Duitsland en de laatste jaren naar Spanje, waar ze werk zochten dat in hun eigen regio niet bestond.

Het geld dat zij in Europa verdienden, werd voor de Rif een belangrijke bron van inkomsten, naast de verbouw van cannabis en de handel in smokkelwaar van en naar de Spaanse enclaves Ceuta en Melilla.

Nog steeds zijn sporen van de decennialange achterstelling te zien. Buiten de steden is de Rif ruig. Sommige bergdorpen zijn amper te bereiken en ze hebben elektriciteit noch stromend water. Hier en daar staan midden in de wildernis kleine paleisjes die de emigranten hebben laten neerzetten, maar verder lijkt er sinds de Middeleeuwen niets veranderd. Ezel en paard zijn normale vervoermiddelen.

Maar er is ook te merken dat koning Mohammed VI bij zijn aantreden tien jaar geleden een rigoureuze breuk met het beleid van zijn vader heeft gemaakt. De kustplaatsen Tetouan, Al Hoceima en Nador zijn opgeknapt. Overal zijn nieuwe tweebaanswegen aangelegd en er wordt nu gewerkt aan een snelweg van Fez naar Oujda, helemaal bij de Algerijnse grens.

‘Het is ondenkbaar en zelfs suïcidaal ons af te snijden van het noorden’, schrijft het Marokkaanse tijdschrift l’Observateur. De belangrijkste handelspartner van Marokko is de Europese Unie en wat ligt het dichtste bij? Het noorden.

Maar er is nog een reden waarom Marokko dit gebied wil ontwikkelen. Marokko wil de Spaanse enclaves Ceuta en Melilla ‘verstikken’, zoals meerdere Marokkaanse media melden. Voor Marokko zijn Ceuta en Melilla bezette gebieden, die eens moeten worden teruggegeven. In de Marokkaanse filosofie kunnen zij alleen bestaan door de illegale handel met omringende contreien.

Als de werkgelegenheid in noord-Marokko nu toeneemt, wordt de smokkelhandel overbodig en komen de economieën van Ceuta en Melilla vanzelf stil te liggen. Pal naast Ceuta is al de haven Tanger Med gebouwd en pal naast Melilla komt nu eenzelfde complex.

Allemaal prima, vindt Rachid Raha, maar het is niet genoeg. ‘De nieuwe bedrijvigheid in de Rif komt van buiten, de grote maatschappijen in de Rif hebben hun hoofdkantoor in Casablanca. Zij nemen hun eigen personeel mee.’ En dus blijft volgens hem het werkloosheidspercentage in het noorden hoger dan 20 procent. ‘Kijk om je heen hoeveel jongeren hier op straat hangen’, zegt hij.

Raha is president van het Amazigh Wereldcongres, dat zijn basis in Frankrijk heeft. Amazigh is het politiek correcte woord voor Berber. Die benaming is uit de gratie geraakt, omdat het zou afstammen van het Griekse woord ‘barbaros’. Raha is een van de mannen die zich bemoeien met het komende autonomiesymposium in Al Hoceima, opdat er een einde komt aan de marginalisatie van de Rif, aldus Raha.

In dat streven speelt nog iets mee: de erkenning van de Berbertaal die in de Rif wordt gesproken, verklaart Mohamed Ziani, een plaatselijke beroemdheid die in meerdere Amazigh-organisaties zit. Sinds 2003 hebben scholen de mogelijkheid Tamazight te geven, de verzamelnaam voor de drie Marokkaanse Berbertalen, maar de Riffijnen herkennen hun eigen variant daar onvoldoende in. ‘Wij willen zelf bepalen welke taal wordt gegeven’, zegt Ziani.

Is het niet gevaarlijk om zelfs maar het woord autonomie in de mond te nemen? Marokko is vrijer en opener geworden, maar het is voor het eerst sinds decennia dat het A-woord weer klinkt in de Rif. ‘Er zijn rode lijnen’, erkent Ziani. ‘En die respecteren wij. We hebben het nooit over het koningshuis. Sommige mensen hier zeggen dat van Marokko een Berberstaat moet worden gemaakt, omdat de meerderheid niet Arabier, maar Berber is. Maar dan nog vinden ze dat de koning moet blijven, omdat hij een Berbermoeder heeft.’

Volgens Raha kan hij in het huidige Marokko zijn ideeën rustig uitdragen, maar hij wordt wel gecontroleerd. Zo weet hij zeker dat de ontmoeting tussen hem en de schrijfster van dit artikel bij de geheime dienst in Nador bekend is. ‘Ik heb geen bewijzen, maar ik ben ervan overtuigd’, zegt hij.

En krijgen de ideeën over zelfbestuur bijval? ‘Het is nog een vraagstuk voor de elite. We zijn niet zover dat we de massa hebben gemobiliseerd’, erkent Raha. Dat zou ook nog wel even kunnen duren. Overal in de Rif bieden drugsdealers hun waar aan. ’s Ochtends vroeg hangen mannen al aan de kifpijp.

‘Ga toch weg met die autonomie’, zegt een garagehouder in Targuist, een plaatsje onder Al Hoceima. ‘De meerderheid is hier analfabeet en zit te blowen. Als ik er niet met mijn neus bovenop sta, wordt er niet één auto gerepareerd.’


de Volkskrant: reportage van Greta Riemersma 13 augustus 2009

Steeds meer Marokkaanse Nederlanders worden in Spanje op doorreis naar Marokko overvallen. ‘Dit jaar zijn al tussen de dertig en veertig incidenten gemeld’, zegt Farid Azarkan, directeur van het Samenwerkingsverband van Marokkaanse Nederlanders (SMN). ‘Veel meer dan in andere jaren.’

Hij leest voor uit e-mails die SMN ontving van slachtoffers. ‘Vier personen rijden in een moderne auto. Ze zijn doodmoe, zetten de auto langs de weg, gaan slapen. De volgende ochtend staat de achterklep open. Alle spullen weg, inclusief de papieren.’

Allerlei trucs worden toegepast: de nepagent die auto’s staande houdt, de gestrande automobilist die â€" huilend â€" om hulp smeekt en toeslaat zodra je uit de auto stapt. De nepmonteur die hulp biedt. Het verbranden van autobanden langs de weg waardoor de automobilist uitstapt en wordt beroofd.

Het SMN heeft minister Verhagen (Buitenlandse Zaken) gevraagd zijn Spaanse collega aan te spreken op de praktijken en om een waarschuwingscampagne te starten.

De ANWB ziet ook dat Marokkaanse Nederlanders vaker worden overvallen. ‘Zij zijn nu ook doelwit’, reageert woordvoerder Ad Vonk van de ANWB. Hij zegt dat de eerste generatie migranten in oude auto’s reed, die niet bepaald met waardevolle spullen waren volgeladen. Daar was weinig te halen.

Vonk: ‘De tweede en derde generatie is welvarender, heeft duurdere auto’s, gaat ook langdurig op vakantie, heeft cadeaus bij zich voor familie en wellicht spullen voor de woning in Marokko.’

Bendes weten wanneer en op welke routes ze die stroom Europese Marokkanen kunnen verwachten. Vonk: ‘In migrantenkringen wordt wel geadviseerd een andere route te nemen, bijvoorbeeld via Granada. Dat heeft geen zin. Ook daar vallen ze op met hun mooie auto’s en Europees kenteken.’

Volgens Vonk is gerichte voorlichting nodig. ‘Informatie verstrekken over normale preventie.’ Azarkan zegt dat de alertheid toeneemt. ‘Auto’s worden uitgerust met een alarm en een ingebouwd kluisje.’ Besmuikt: ‘Het is wellicht ook een teken van integratie.’

Gepubliceerd op 17 juli 2009      de Volkskrant

Oom Marokkaanse koning schiet politieagent neer
Van onze correspondente Greta Riemersma
gepubliceerd op 17 september 2008 08:49, bijgewerkt op 08:56

Rabat - Gaat een familielid van de Marokkaanse vorst vrijuit die een agent neerschoot? Veel burgers vrezen van wel.

Man schiet agent in bovenbeen â€" die zaak houdt Marokko nu al dagen bezig. En dat is niet gek, want de dader is Hassan Yacoubi, een aangetrouwde oom van koning Mohammed VI. Bovendien hebben de autoriteiten er alles aan gedaan de affaire in de kiem te smoren, zoals ‘in een ander tijdperk’ normaal was, aldus de krant Le Soir. De mensenrechtenorganisaties AMDH en CMDH dringen er op aan dat Yacoubi net als iedere andere burger wordt berecht.

Yacoubi rijdt op 9 september door Casablanca als een agent hem aanhoudt en zijn papieren vraagt. Yacoubi bijt de agent toe dat hij een bakhouch is, een insect, en komt uit zijn auto, een zwarte 4x4, merk Infinity. Hij zegt: ‘Denk je dat je de enige bent met een wapen?’ Hij schiet en de agent valt neer.

Al snel gaat het gerucht dat de dader een chrif is, een hooggeplaatst persoon. En dat is waar.

Achter het stuur van de Infinity neemt een plotseling opgedoken meneer plaats, die met Yacoubi in de drukte van Casablanca verdwijnt.

Enkele uren later meldt het officiële persbureau Map, onder het kopje Faits divers, de gemengde nieuwtjes, dat Yacoubi lijdt aan de ziekte van Korsakov. Hij is in een psychiatrische kliniek opgenomen. Onvermeld blijft dat Yacoubi is getrouwd met Lalla Aïcha, de tante van de koning.

Volgens commentator Driss Bennani van Le Soir wordt op diverse redacties druk uitgeoefend om geen foto van Yacoubi te publiceren en zelfs om ‘dit simpele nieuwtje’ helemaal niet te melden. Sommige redacties negeren die druk.

Intussen zwellen de protesten tegen de affaire-bakhouch aan. Menige Marokkaan vraagt zich af: als Yacoubi Korsakov heeft, hoe kan hij dan een wapenvergunning hebben? En hoe kan onlangs een blogger met kritiek op de koning zijn veroordeeld tot celstraf, in een rechtszaak van tien minuten, terwijl Yacoubi misschien een rechtszaak ontloopt?

de Volkskrant

Eyak-taal Alaska uitgestorven


FAIRBANKS - Met de dood van de 89-jarige Marie Smith Jones uit Alaska is de Eyak-taal uitgestorven. De vrouw was de laatste die de eigen taal van haar volk vloeiend beheerste, bevestigde een taalkundige van de universiteit van Alaska in Fairbanks.

De wetenschapper werkte jarenlang met Smith Jones samen om de taal vast te leggen voor het nageslacht. Eyak behoort tot de zogenoemde Athabaskische familie, waaronder ook het Apache en Navajo vallen. 
Jones had negen kinderen die geen van allen Eyak leerden. Bijna twintig andere talen van de oerinwoners van Alaska dreigen eveneens te verdwijnen, meldden media woensdag.

Beste lezers
Ben opzoek naar sits waar men Nederlands kan leren, ken maar een site en dat is taalklas, weet iemand andere site en wil dat hier posten dank u.