Amazigh.nl

Als Nederlander in Egypte - deel 1

Egypte is een land met vele dimensies, overheerlijk eten en prachtig weer. Het is dit land aan de Middellandse Zee waar ik mijn eerste gestoofde duif eet en de lekkerste mangosappen en vis ooit nuttig. Het is dit land waar ik maar een kleine week heb doorgebracht voor Nederland. Vreselijk zeg! Nederland is sinds kort namelijk begonnen met social diplomacy. Hierbij reist een delegatie Nederlandse burgers af naar een bepaald land en gaat daar in gesprek met officiële instanties. Het delen van de persoonlijke ervaringen als Nederlander zorgt voor een reëler imago van Nederland. Althans, dat is de hoop. Nederland staat namelijk niet meer overal bekend om haar tolerantie, klompen en molens maar min of meer om de extreem rechtse Nederlanders die het de immigranten (vooral moslims) lastig maken.

lees meer op http://www.wijblijvenhier.nl/archives/2549-Als-Nederlander-in-Egypte-deel-1.html

Ben hiero nog nooit geblokt of op een of andere manier een stroobreed in de weg gelegd, op WijBlijvenHier.nl kwam mijn reactie op dit stukkie social diplomacy de sitecensuur al niet meer door. Heb maar een soort van herhalio geschreven, die ik hier ook maar ff plemp:

Echt waanzinnig dit, kweetniet of ik hierom moet lachen of huilen. Een reeeler imago voor Nederland? Dat boeit me hoegenaamd niets, alleen voor het grootbedrijf is dat werkelijk van belang. Imagoverbetering van Nederland is omzet voor Shell of Unilever, meerniet. (Nederland draait in everyday life vnl op het midden- en klein bedrijf, zeg maar dus de turkse bakker, de marokkaanse kapper en de nederlandse fietsenmaker)

Helemaal is hilarisch het blijkbare inzoomen op de positie van religieuze minderheden in Nederland. Dat we nog net geen Egypte zijn, zeg maar. Ik hoop ook dat jullie wel de goeie antwoorden gegeven hebben op de vraag waarom er zoveel leugens in onze schoolboeken staan.

Maar gelukkig, echt belangrijk wordt het allemaal niet, en de nederlandse delegatie krijgt een mooie opdracht mee. Niet meer falen in het uitdragen van de ware Islam. Als Marloes van de poldermoskee wat beter opgelet had tijdens Koranles, was Wilders vast niet zo groot geworden...

Wat een waanzin dit, social diplomacy. Echt, Egyptenaren zijn een lichtend voorbeeld voor de omgang met religieuze minderheden, hopen dat ze nu wat beter over ons denken.

Heb hiero wel eens tegen iemand (ws Chatt) gezegd dat op basis van mijn persoonlijke ervaringen ik meende dat Marokkanen vooral dammen -en dan ook nog wel eens op een schaakbord- en trictraccen, terwijl ik meer van schaken en backgammon -nogal grote turkse spelers vertegenwoordiging- ben. (er zit ergens in Den Haag een gast die echt heerst op het dambord, nog nooit van gewonnen!)

Maar soit, ik had dus ten dele ongelijk toen ik dat schreef, het schijnt namelijk wel een cool toernooi geweest te zijn,  hoewel het er niet naar uitziet dat er een marokkaan gaat winnen. Misschien een goede reden om volgend jaar naar Marrakech te gaan. Volgens de propaganda die ik oppik een waanzinnig mooi stadje.





C'est avec un grand plaisir et une intense émotion que nous vous proposons aujourd'hui le 1er Tournoi international de Marrakech.

Le Ménara Echecs Club nous a convaincu de l'importance et de l'opportunité d'un rendez-vous d'envergure internationale; Callson répond présent, accompagné de partenaires de plus en plus nombreux, variés et motivés.

Nous ne souhaitons finalement qu'une seule chose; une grande fête des Echecs en pays Marrakechi. Une rencontre inoubliable qui unit joueurs, amateurs, médias, associations et personnalités pendant 7 jours.

C'est aussi le 2 Juillet un coup de projecteur sur la femme marocaine, dont le potentiel échiquéen incontestable est un ressort important pour l'équilibre dans notre pays musulman résolument modéré. Qui mieux placé qu'une immense championne pour en témoigner ...


Gens una sumus
http://www.callson.fr/chess/index.htm
http://www.maroc-echecs.com/
http://www.europe-echecs.com/

Geacht toekomstig Kabinet,


De uitkomst van de verkiezingen laat een verdeeld politiek landschap zien. Nederland is zoekende. Onzekerheid over de toekomst heeft in Nederland de overhand. Onzekerheid over ons milieu, onze gezondheid, onze woningwaarde, onze baan en onze economie in brede zin. Ook intolerantie ten opzichte van Joden, homoseksuelen en angst voor moslims zijn al jaren bekende fenomenen. De maatschappij is onderling verdeeld, langs zowel sociaaleconomische als sociaal-culturele lijnen. Internationaal verkeert de wereld in een overgangsperiode waarin de macht van traditionele (wereld)machten afbrokkelt en nieuwe staten en economieën op het wereldpodium verschijnen. Europees is er verdeeldheid over de rol van nationale lidstaten in de Europese Unie, de Euro en over de toetreding van Turkije.

Terug naar ons land. Meer dan ooit heeft Nederland in deze roerige context behoefte aan een ambitieuze en optimistische toekomstvisie. Een visie die zich baseert op de waarden die Nederland groot hebben gemaakt: democratie, vrijheid, openheid, gelijkwaardigheid, ondernemerschap, solidariteit, tolerantie, duurzaamheid en wederzijds respect.

Op 4 maart 2008 verscheen in de Volkskrant het artikel “Weg van het hier en nu”. In dit artikel kondigden “young professionals” van Nederlands Marokkaanse afkomst aan met een “concrete toekomstvisie” te komen. Deze belofte lossen wij nu in. 

Wij blikken als initiatiefnemers over de schaduwen van angst, wantrouwen en de waan van de dag vooruit naar het Nederland van 2023. NL2023 is geboren uit ambities en gevormd door betrokkenheid. Wij benadrukken dat onze toekomstvisie geen politiek manifest is maar een burgerinitiatief. Wij willen de agenda van de toekomst van Nederland mede bepalen. Hiermee hopen wij de hardnekkige negatieve spiraal in het debat over integratie, religie en andere maatschappelijke thema’s op positieve wijze te doorbreken. In plaats van te blijven hangen in problemen, willen wij het problematiseren overstijgen en de discussie naar het niveau van bestendige oplossingen tillen. Wij hebben een brede en bestendige toekomstvisie voor ogen. Maatschappelijke problemen zijn immers complex en kunnen niet worden opgelost vanuit een eendimensionale benadering.

NL2023 wil de dialoog in Nederland op een constructieve wijze aanzwengelen. Ongeacht welke politieke kleur het nieuwe kabinet uiteindelijk krijgt. Onze toekomstvisie richt zich op diverse doelgroepen: van politiek tot bedrijfsleven, van actieve wijkbewoners tot inburgeraars en van maatschappelijke instellingen tot religieuze organisaties. Wij vragen u als Kabinet om samen met ons en anderen de handschoen op te pakken én om de uitdagingen waar Nederland voor staat aan te pakken. Belangrijk is dat iedereen, ongeacht persoonlijke achtergrond, seksuele voorkeur, religie, ras of beperking, zichzelf kan én mag zijn. Oftewel, een land gestoeld op onze Nederlandse waarden en doorregen van de ambitie om die waarden in het dagelijkse, maatschappelijk verkeer te effectueren. Omdat het kan. Omdat het nodig is. Omdat wij dat wensen.

Een ander belangrijk doel van NL2023 is het afgeven van een duidelijk signaal. Een signaal van en door de nieuwe generatie Marokkaanse Nederlanders die een belangrijke bijdrage kan én wil leveren aan de toekomst van ons land. Onze Marokkaanse achtergrond bepaalt mede onze persoonlijke identiteit. Tegelijkertijd zijn wij vanzelfsprekend Nederlanders en voelen wij ons medeverantwoordelijk voor de toekomst van Nederland.

Tot slot roepen wij zoveel mogelijk Nederlanders op om te reageren op onze aanzet. U hebt als Kabinet krachtige burgers nodig om met elkaar aan een mooie toekomst te werken. Zolang we elkaar positief inspireren en wij de burgerkrachten bundelen, zullen we ons land in allerlei opzichten krachtiger maken.

In deze open brief zullen wij alvast kort enkele belangrijke ambities benoemen uit onze toekomstvisie. Wij doen in onze visie onder meer voorstellen voor het oprichten van een ‘Autoriteit voor het Groen’, het ontwikkelen van een ‘Moreel Esperanto’, de inzet van duurzame Lokale Burgerkracht, het creëren van een eigen ‘Harvard’ en onorthodoxe maatregelen als het vestigen van hoogwaardige culturele instellingen in achterstandswijken ter verbetering van het imago van deze wijken.   

Onderwijs en opvoeding
Onderwijs en opvoeding moeten er op gericht zijn dat het kind van vandaag opgroeit tot de volwassene van morgen. Hiervoor is een “bondgenootschap” van ouders, school en overheid nodig, die ervoor zorgt dat uitstekend onderwijs gecombineerd wordt met een stabiele, harmonieuze thuissituatie. Ouders worden bij hun opvoedingstaak zo nodig door de overheid ondersteund. De overheid herwaardeert het maatschappelijk belang van de functie van onderwijsgevende, door aan hun opleiding de hoogst mogelijke eisen te stellen en door hun salarissen te verhogen. Op school is een herwaardering nodig voor meer aandacht voor taal en rekenen.  Ten slotte: Nederland als kennisland moet een eigen ‘Harvard’ met internationale aantrekkingskracht ontwikkelen, zodat de Nederlandse ‘high potentials’ kunnen excelleren. We moeten voorbij de ‘zesjescultuur’. 

Religie en publiek domein
In 2023 is Nederland een land waarin de achtergrond en religie van ‘de ander’ er niet meer toe doet. We zijn allemaal Nederlanders. We gaan uit van de kracht van het verschil. De maximale inzet van burgerkracht en de rechtsstaat zijn belangrijke ankerpunten. Politicus of burger, ieder heeft een morele verantwoordelijkheid om mensen te binden, niet om hen uit elkaar te drijven. Elkaar op een respectvolle manier aanspreken is het basisuitgangspunt. Mensen zetten op lokaal niveau hun krachten en talenten in. Mensen kijken elkaar weer recht in de ogen aan en nabuurschap verdient herwaardering. Door sociale omgang op wijkniveau ontstaat ook een gedeeld waarden- en normensysteem (een ‘Moreel Esperanto’). Dit leidt tot een gezamenlijke verantwoordelijkheid voor de eigen leefomgeving en daarmee het publieke domein. Belangrijk is dat gemeenten investeren in deze burgerkracht. Als alle gemeenten dit serieus oppakken, zal er een krachtige landelijke sociale structuur ontstaan en zijn we als land weerbaarder. Burgers zullen zich meer medeverantwoordelijk voelen voor het wel en wee van hún land. Nu wordt nog te vaak naar de overheid gewezen. 


Kunst en cultuur
In 2023 is Nederland een land waarin kunst en cultuur van iedereen is. Het is geen domein meer van alleen de elite. Versterk de positie van kunst- en cultuureducatie en vestig (hoogwaardige) culturele instellingen in achterstandswijken, buiten de gebruikelijke ‘elitaire’ locaties. Dit zal zowel aanbod als deelname onder de wijkbewoners stimuleren, en hen met het traditionele publiek van kunst en cultuur in contact brengen. Dit kan ook een belangrijke bijdrage leveren aan een positiever imago van de achterstandswijken. Faciliteren ‘creatieve hups’, waarin verschillende disciplines samenkomen en een verbinding tot stand wordt gebracht tussen bedrijfsleven, onderwijs, nieuw (cultureel) talent en de creatieve sector.

Arbeidsmarkt
In 2023 zijn alle mensen in Nederland die kunnen werken, aan het werk. Mensen die kunnen werken maar dit niet doen, moeten dat via maatregelen ‘voelen’.  Wie wel een baan wíl maar niet kán vinden wordt door de overheid ondersteund met een investering in opleiding en werkervaring. Meer ambachtelijke vakscholen zijn nodig omdat de economie dit vraagt. Voor niet-werkenden is er een stelsel van sociale zekerheid, maar dat is een tijdelijk vangnet waarvan men niet onbeperkt gebruik kan blijven maken. Het doel is dat mensen zo snel weer als mogelijk de arbeidsmarkt op gaan.

Sport
Het belang van sport is de afgelopen jaren in het publieke debat breed benadrukt. Sport draagt bij aan de fysieke en psychische gezondheid, sport verbroedert en versterkt het imago van land en volk. We zien deze ontwikkeling nu ook tijdens het WK in Zuid-Afrika. Er worden bruggen gebouwd vanuit een gezamenlijk belang. Duurzame verbroedering ontstaat echter niet van de een op de andere dag, het vereist een langdurige investering. Naast verbroedering, is sport ook op andere terreinen een belangrijk voorbeeld voor andere sectoren. In de sport kijkt men naar de talenten en de kracht van sporters, en niet naar waar zij vandaan komen. We zien dat duidelijk terug in ons Nederlands elftal.     

Ruimtelijke ordening
Nederland heeft in 2023 zijn eigenheid weten te behouden. Aan de verdere uitdijing van steden is een halt toegeroepen. De groene ruimte is van hoge kwaliteit, dankzij de inzet van bedrijfsleven en burgers: burgers doen dat door frequent het groen te benutten en massaal op vrijwillige basis het groen te helpen onderhouden. Bedrijven investeren in het groen door parken en natuurgebieden te sponsoren. Onder strikt toezicht van een nieuwe instantie, de Autoriteit voor het Groen, heeft het groen in Nederland haar omvang weten te behouden en een enorme kwaliteitsimpuls gekregen. 

Veiligheid
In 2023 heeft Nederland een adequaat en evenwichtig veiligheidsbeleid. Met een verstandige balans tussen harde en zachte aanpak, en een goede afstemming tussen nationaal beleid en internationale ontwikkelingen. De ontwikkeling van charismatisch en verzoenend leiderschap is van belang. Anderzijds is een harde aanpak nodig van ontwrichtende elementen in de samenleving, waarbij een heldere boodschap (dit tolereren wij niet!) moet worden gecommuniceerd.

Buitenlands beleid
In 2023 is Nederland een kennisland dat zijn specialistische expertise wereldwijd inzet en migratie positief waardeert als instrument van internationale arbeidsdeling. Het Nederland van 2023 hecht aan zijn vrijheid en autonomie, maar spreekt op het wereldtoneel met één mond: die van Europa. Mondialisering gaat niet alleen over economie en technologie, maar heeft ook een sociale en culturele dimensie. Het stimuleren van (circulaire) migratie is belangrijk in plaats van de deuren hermetisch te sluiten. Dit is in het belang van Nederland (gelet op de vergrijzingsgolf), maar ook de landen van herkomst. Als ‘Nederland Kennisland’ hebben wij bijzondere expertise op gebieden als armoedebestrijding, intensieve landbouw, energiebeleid en internationaal recht. Dit kunnen wij bewuster exporteren. Op die manier kan Nederland een belangrijkere rol op het wereldtoneel vervullen.

Kortom, in 2023 gaan we op alle genoemde beleidsterreinen uit van de kracht en de talenten die wij in Nederland rijk zijn. Alleen op deze manier floreert Nederland maximaal en halen we het beste uit ons zelf.

Tot slot, geacht toekomstig kabinet, hopen wij dat u onze handreikingen voor de toekomst ter harte neemt en dat u deze als inspiratie gebruikt voor de verdere uitwerking van het coalitieakkoord. Om deze hoop kracht bij te zetten zullen wij als initiatiefgroep op het moment dat het nieuwe kabinet formeel aantreedt onze toekomstvisie ook graag willen overhandigen aan de nieuwe premier van ons land.

Overige lezers van deze open brief, die zich kunnen vinden in onze boodschap aan het kabinet, roepen wij op om deze open brief hier te ondertekenen. Wij nodigen hen tevens uit om suggesties te doen om dit initiatief te versterken, zodat het Kabinet nog meer ideeën aangereikt krijgt om een vliegende start te maken. 

Namens NL2023:
Mohammed Essafi
Ila Kasem
Rachid El Ousrouti
Naima Zefzafi
Saïd Benayad
Hatim Chebti
Mohammed Allach
Brendy Boogaard
Sebastiaan Aalst

http://www.nl2023.nl/index.php?option=com_content&view=article&id=9&Itemid=2

Sorry, mensen, ff spammen. Gisteren in Delft een grappige bijeenkomst bijgewoond. Oa een presentatie over de bizarre 'milieu'-effecten van water uit flessen drinken. Nog nooit echt over nagedacht, maar inderdaad; eigenlijk is het gewoon een milieumisdrijf.

Eerst ff Chris Rock over hetzelfde, daarna de jointhepipe.org trailer

http://www.youtube.com/watch?v=UI41PUQLkg8

http://www.youtube.com/watch?v=eYj0oufWHuo

Dus drink kraanwater!

Moslimstudenten hardst getroffen door afschaffen beurs
dinsdag 8 juni 2010 09:42

Volgens de studentenvakbonden LSVb en ISO zullen jonge moslims minder vaak gaan studeren als de studiebeurs wordt omgezet in een sociaal leenstelsel, zoals de PvdA, D66 en de VVD graag willen. De islam verbiedt het betalen van rente.


De voorzitters van de studentenvakbonden, Henno van Horsten (ISO) en Jasmijn Koets (LSVb) willen dat politieke partijen onderzoeken of moslimstudenten onevenredig hard zullen worden getroffen door het afschaffen van de studiebeurs. De studentenleiders zeggen veel 'signalen uit het veld' te krijgen dat islamitische studenten extra hard getroffen zullen worden.

Ouders
Ook willen de studentenclubs uitzoeken wat de gevolgen voor studenten met minder rijke ouders zullen zijn. Ze voeren al tijden actie tegen het afschaffen van de studiebeurs.

Thuiswonenden krijgen op dit moment van de overheid een beurs van 95 euro per maand, wie op zichzelf woont krijgt 266 euro. Deze lening wordt studenten kwijtgescholden als ze binnen tien jaar afstuderen. De PvdA, D66 en de VVD willen dat studenten dit sowieso gaan terugbetalen. CDA, PVV, SP en ChristenUnie zijn voor behoud van de studiebeurs.

Niet meer studeren
Harun Yildirim, voorzitter van de multiculturele studentenvereniging Studenten Unie Nederland bevestigt dat het omzetten van de studiebeurs in een sociaal leenstelsel nadelig uit zal pakken voor islamitische studenten, zegt hij tegen De Telegraaf.

'Principiële moslims kiezen er nu al vaak voor om geen huis te kopen, maar te huren. Bij de studie is er straks geen keuze meer. Dan bestaat er het gevaar dat islamitische studenten er voor gaan kiezen om niet meer te studeren.'

Moeilijk rondkomen
Het is volgens Yildirim voor veel islamitische studenten ook geen optie om meer geld aan hun ouders te vragen. 'We weten allemaal dat allochtone gezinnen vaak moeilijk rondkomen.'

Van de 630.000 jongeren die aan het HBO of de universiteit studeren, is ongeveer 13 procent van niet-westerse afkomst.

Door Marlou Visser
http://www.elsevier.nl/web/Nieuws/Nederland/267652/Moslimstudenten-hardst-getroffen-door-afschaffen-beurs.htm

BRUSSEL - De Belgische voetbaltrainer Eric Gerets wordt de nieuwe bondscoach van Marokko. De oud-international bevestigde maandag in de Belgische krant Het Laatste Nieuws dat hij een akkoord heeft. Het contract is nog niet getekend.

Gerets is nu nog trainer bij Al Hilal uit Saudi-Arabië. Hij verlaat op zijn laatst in november de club, die nog uitkomt in de Aziatische Champions League. Bij een vroege uitschakeling begint Gerets eerder in Marokko.

De 56-jarige Gerets begon zijn trainerscarrière bij Club Luik in 1992 en werkte daarna achtereenvolgens bij Lierse (1994-1997), Club Brugge (1997-1999), PSV (1999-2002), FC Kaiserslautern (2002-2004), Wolfsburg (2004-2005), Galatasaray (2005-2007), Olympique Marseille (2007-2009) en Al Hilal. (ANP/Belga)
http://www.ad.nl/ad/nl/1017/Buitenlands-voetbal/article/detail/488528/2010/06/07/Gerets-nieuwe-trainer-Marokko.dhtml

Good old Volkskrantbloggert. Eerste in heel ze familie waarschijnlijk die ken schrijven en studeren. Helaas gingtie niets nuttigs studeren, maar politicologie, een nogal decadente en totaal nutteloze studie, die alleen maar halfdenkers en praatjesmakers oplevert. Ik dacht, dis dus een stukkie dat er bij sommige van mijn forumvrienden in gaat als Gods woord in een ouderling.Jullie hebben namelijk gewoon pech, zo tussen al die blanke racisten.

Huilie huilie tegen een academisch klinkende achtergrond.

Moslims, speel het spel niet mee
Izz ad-Din Ruhulessin, 02-06-2010 14:38

Waarom zouden moslims zich houden aan de ongeschreven regel in het minderhedendebat: dat ze zich volledig moeten aanpassen
Het integratie- en islamdebat is net als een rollenspel waarvan de uitkomst in de meeste gevallen al vast staat. Of het perspectief nou het linkse 'allochtoontje en moslimpje helpen' is of het rechtse 'verdedigen van de Nederlandse cultuur', de vaste uitkomst is dat de moslim en de allochtoon de oorzaak zijn van alle problemen. Zij worden daarom geacht een inschikkelijke, verontschuldigende, dankbare en onderdanige houding aan te nemen ten opzichte van de onfeilbare autochtoon.

Arrogant
Dat weerspiegelt de sociale realiteit. De zogenaamde autochtoon (lees 'witte man') is een arrogant schepsel. Tweederde van de autochtonen vindt dat andere etnische groepen zich volledig aan hun levenswijze moeten aanpassen. Tweederde van de autochtonen vindt dus dat andere etnische groepen tweederangsburgers zijn â€" of omgekeerd: tweederde van de autochtonen vindt dat zij beter zijn dan andere etnische groepen.

In de praktijk houdt dat in dat zij geen gedrag tolereren dat niet in hun straatje past. De allochtoon moet zich schikken. Hij mag er niet uitzien zoals zij niet willen. Hij mag geen mening hebben die zij niet willen. Hij mag geen normen en waarden hebben die zij niet willen. En als er een manier was om je huid te bleken, dan zouden ze dat misschien ook van nog wel hem verwachten.

Op deze manier definieert de autochtoon de regels van het spel, zowel in het integratie- en islamdebat als in de rest van de samenleving. Hoe gaan moslims hiermee om. In brede zin kun je ze verdelen in drie types: de Recalcitrant, de Pragmaticus en de Paladijn.

Eigen regels
De Recalcitrant speelt het spel volgens zijn eigen regels. Hij weigert de valse en racistische regels van de autochtoon op te volgen. Hij doet dat bijvoorbeeld door de top-dog positie, die de autochtoon zich toeëigent, niet te erkennen â€" integendeel, hij wijst die autochtoon juist zijn plek: staatsburgers van Nederland hebben gelijke rechten. De Recalcitrant gelooft niet dat vooruitgang bereikt kan worden binnen het racistische raamwerk dat men hem tracht op te leggen.

Logischerwijs maakt hij daardoor veel vijanden; minstens negen miljoen, om precies te zijn.
De Pragmaticus verschilt enkel in methode van de Recalcitrant. Oók hij ziet de onrechtvaardigheid van de spelregels en erkent deze niet. Desalniettemin houdt hij zich aan de regels. Hij verzet zich niet openlijk. Binnen het kader dat de autochtoon hem aanreikt, probeert de Pragmaticus desondanks toch nog iets goeds te bereiken voor zijn gemeenschap.

Tegenpool
De Paladijn is zonder twijfel de tegenpool van de Recalcitrant.

Vooruitgang wordt bereikt door de confrontatie met de vijand, niet door met hem in bed te liggen.De Paladijn houdt zich niet alleen aan de regels van het spel â€" hij doet er nog een schepje bovenop: hij rechtvaardigt ze, ontkent het racistische en onrechtvaardige karakter ervan, hij accepteert de autochtoon als zijn meerdere en vindt dat andere moslims dat ook moeten doen.

Hij doet het voorkomen alsof hij opkomt voor de moslimgemeenschap. Op een merkwaardige wijze, dat wel. Zijn inspanningen behelzen vooral het verheerlijken van de westerse cultuur en zichzelf presenteren als De Grote Verlichter die deze cultuur zal gebruiken om de moslims van hun eigen, achterlijke cultuur te bevrijden.

Braafste jongetje
De (linkse) autochtoon houdt van hem. De Paladijn is immers het braafste jongetje van de klas, dat zich netjes aan de regels van het spel houdt. Maar de moslim veracht hem. De moslim veracht hem nog meer dan de autochtoon die verwacht dat wij ons volledig aan zijn levenswijze aanpassen. De Paladijn wordt gezien als zakkenvuller, subsidiehoer, bounty, housenigger, collaborateur, verrader, hypocriet, munaafiq en, in het ergste geval, afvallige. En de Paladijn veracht deze moslims.

Hij veracht met name de Recalcitrant. Maar, hij houdt ook van hem. De Paladijn houdt van hem omdat de hij met zijn vinger naar hem kan wijzen. De Paladijn zegt tegen zijn meester: 'Kijk, ik ben wel een goede en bestrijdt voor jou deze extremisten'. Zijn haat gaat echter veel dieper. De Paladijn haat de Recalcitrant omdat hij hem een spiegel voorhoudt.

Confrontatie
Een spiegel waarin de Paladijn ziet wat hij eigenlijk moet zijn. En dat frustreert hem. De Paladijn weet dat als hij wordt wat hij zou moeten zijn, hij dan de positie die zijn witte meesters hem geven onmiddellijk kwijtraakt. Vooruitgang wordt bereikt door de confrontatie met de vijand, niet door met hem in bed te liggen.

De ongeschreven regels van het integratie- en islamdebat blokkeren een constructieve discussie en maken het tot niets meer dan een racistisch circus waar de witte man wel even komt vertellen hoe andere etnische groepen zich zouden moeten manifesteren.

Willen we werkelijk iets bereiken in deze discussie, dan dienen de traditionele spelregels resoluut te worden afgewezen. Bijna negen miljoen autochtonen moeten heropgevoed worden; en leren dat zij niet in de positie zijn om van andere etnische groepen te  verwachten of van hen te eisen dat zij zich aan hen aanpassen. De Paladijn zou zich juist moeten aansluiten bij de Recalcitrant, in plaats van hem te bestrijden.

Izz ad-Din Ruhulessin (23) studeert politicologie

Alleen echte doorzetter slaagt erin zich omhoog te werken
Hoogopgeleide uit arbeidersmilieu maakt moeilijk carrière

Universitair opgeleiden uit een arbeidersmilieu ondervinden veel hinder bij het maken van een carrière. Dat komt met name doordat zij niet over de juiste netwerken beschikken en niet de juiste sociale codes beheersen die binnen een bepaalde beroepsgroep gelden. Daarnaast ervaren zij een glazen plafond dat door zowel anderen als door henzelf wordt opgeworpen. Dit concludeert bestuurswetenschapper Mick Matthys in zijn proefschrift. Matthys promoveert op 16 april aan de Universiteit Utrecht.

Voor zijn onderzoek interviewde Matthys enkele tientallen academisch opgeleiden tussen de 44 en de 65 jaar uit verschillende beroepsgroepen, waaronder medici, politici, wetenschappers en managers in de openbare sector en het bedrijfsleven.

Glazen plafond
Universitair geschoolden die afkomstig zijn uit een arbeidersmilieu lopen in de buitenbocht, zoals één van de geïnterviewden het zegt. Eén van de redenen waarom ze moeite hebben om hogerop te komen, is dat zij niet de juiste taal en codes beheersen en niet de bij de beroepsgroep horende sociale netwerken hebben. Matthys: Zeker bij beroepen waar ook diplomatieke gaven een belangrijke rol spelen, zoals in de medische of de juridische wereld, werkt dat in hun nadeel. Daarnaast moeten academisch geschoolden uit de arbeidersklasse de beperkte verwachtingen die zij vanuit hun achtergrond hebben meegekregen, zien te overstijgen. Zo ondervond ook de promovendus, zelf afkomstig uit een Vlaams arbeidersgezin, hinder van zijn achtergrond. Matthys: Lange tijd heb ik er niet over gepeinsd om te promoveren. Ik had een vaste baan en deed mijn werk zo goed mogelijk, gewoon omdat ik het leuk vond, maar niet vanuit het idee om er hogerop mee te komen.

Sociaal isolement
Tijdens hun carrière biedt de omgeving van hoogopgeleiden uit een arbeidersmilieu wel morele ondersteuning, maar hun ouders hebben eigenlijk geen idee waar zij mee bezig zijn. Doorgaans is men de enige van de familie die doorleert. Dat maakt studeren een eenzaam traject en maakt de start van de loopbaan extra lastig. Matthys: Enerzijds worden academici uit de arbeidersklasse niet vanzelfsprekend geaccepteerd, anderzijds ontstaat er een kloof met ouders, familie en oude vrienden. Daarmee komen zij in een sociaal isolement terecht. In die zin hebben volgens Matthys alle ondervraagden één ding gemeen: Je moet wel over een enorm doorzettingsvermogen beschikken om je against all odds hogerop te werken. Ze hebben het helemaal zélf moeten doen.

Stimuleringsbeleid
Het is volgens Matthys belangrijk om slimme, goed lerende kinderen uit lagere sociale milieus extra individuele aandacht te geven en ze te stimuleren. Matthys pleit dan ook voor meer individuele ondersteuning binnen het onderwijs, om te zorgen dat dergelijk talent niet verloren gaat. Hij vindt het in die zin ook een zorgelijke ontwikkeling dat er in overheidskringen gepraat wordt over het afschaffen van de studiebeurzen: een belangrijke randvoorwaarde voor kinderen uit lagere sociale milieus om naar de universiteit te kunnen.

Promotie
Mick Matthys (faculteit Recht, Economie, Bestuur en Organisatie) promoveert op vrijdag 16 april om 10.30 uur in het Academiegebouw, Domplein 29 in Utrecht. Zijn proefschrift Doorzetters. Een onderzoek naar de betekenis van de arbeidersafkomst voor de levensloop en loopbaan van universitair afgestudeerden verschijnt volgende week bij uitgeverij Aksant, ISBN 978 90 5260 372 8.


http://www.uu.nl/NL/Actueel/Pages/Hoogopgeleideuitarbeidersmilieumaaktmoeilijkcarriere.aspx

Uit het Volkskrantartikel (papier) over hetzelfde onderwerp  de volgende quotjes:

- Zonder ongeschreven regels te beheersen word je geen topjurist

- Het doctoraat kent zijn eigen mores

- Stuk voor  stuk kwamen zij in  hun loopbaan in aanraking met selectiecriteria die niet vakmatig, maar sociaal zijn.

- Zodra bleek dat hij de 'goede wijn'  niet herkende, ging de baan niet door

- In de betawereld zijn die sociale codes en etiquette minder van belang.

- De impliciete boodschap is: ken je de codes van ons wereldje niet- dan hoor je er niet

- Academici van arbeidersafkomst houden lang het gevoel er niet bij te horen

- De culturele  kloof is nog niet verdwenen

Weer een stapje verder weg van de woestijnmaatschappij die de monotheisten voorstaan:

Hoge Raad: SGP mag vrouwen niet weren van kieslijst
AMSTERDAM - De SGP mag vrouwen niet langer weren van de kieslijst. Dat heeft de Hoge Raad vrijdag beslist.

•SGP: uitspraak Hoge Raad onbegrijpelijk
•Kabinet hoopt dat SGP zelf stappen neemt
•Verkiezingslijst SGP: alleen mannen
De Nederlandse overheid handelt in strijd met de wet door toe te staan dat de SGP vrouwen anders behandelt dan mannen, zo stelt de Hoge Raad. Vrouwen hebben recht op een plaats op de kieslijst en de Staat is verplicht om ervoor te zorgen dat dit recht door de partij wordt toegekend.

De SGP noemt de uitspraak in een eerste reactie onbegrijpelijk.

Het hoogste rechtscollege oordeelde over een uitspraak van het gerechtshof in Den Haag, die in 2006 bepaalde dat de Nederlandse Staat het standpunt van de SGP niet mag gedogen. Dit standpunt houdt onder meer in dat de christelijke partij geen vrouwen toelaat op de kiestlijst en hen verbiedt bestuursfuncties binnen de partij te bekleden.

Onvoorwaardelijk
En dat is in strijd met het VN-Vrouwenverdrag van 1979, oordeelde de rechtbank. De overheid stapte daarop naar de Hoge Raad, omdat de Haagse rechter volgens haar het verbod op discriminatie onterecht boven het recht op vrijheid van geloof had gesteld.

De Hoge Raad bevestigt nu het vonnis van de Haagse rechtbank, door te zeggen dat het VN-Vrouwenverdrag ook voor de SGP onvoorwaardelijk geldt. Dat de SGP haar standpunt baseert op haar godsdienstige overtuiging, verandert daar niets aan, aldus de Raad. Een politieke partij mag in een democratische rechtsstaat haar politieke beginselen slechts in de praktijk brengen binnen de grenzen die wetten en verdragen daaraan stellen, ook als die beginselen godsdienstig van aard zijn.

Subsidie
In 2007 oordeelde de Raad van State in het voordeel van de SGP, door de regering te verplichten de partij overheidssubsidie te geven.

Deze subsidie mag niet op bevel van de rechter worden stopgezet, stelt de Hoge Raad, omdat de rechtbank geen bevoegdheid heeft specifieke maatregelen voor te schrijven. Welke maatregelen de overheid gaat treffen, is dus nog niet duidelijk.

Korte termijn
Het Clara Wichmann proefprocessenfonds, dat in 2006 het proces tegen de SGP aanspande, is blij met de uitspraak, maar benadrukt dat de regering snel met maatregelen moet komen. Voorzitter Kathalijne Buitenweg: 'Het feit dat verantwoordelijk minister Hirsch Ballin demissionair is, is niet van belang voor maatregelen ter naleving van een rechterlijke uitspraak.'

Volgens ChristenUnie-fractievoorzitter Arie Slob mag de Staat een partij nooit dwingen een bepaalde richting op te gaan: 'Iedere christenvrouw die politiek actief wil worden, kan dat in ons land. En iedere vrouw die meent dat het politieke ambt haar niet past, moet dat kunnen belijden en praktiseren. Welke vrouw zouden we in vredesnaam onder staatsdwang op een SGP-kieslijst moeten plaatsen?’

Welkom terug CFO. Wat jammer dat je weer van je beste kant laat zien. Wat zit jou zo dwars jongeman? Wat heb ik verkeerd gezegd of leugens of groepthinking als je mij daar op kan wijzen dan zet je nog is kracht bij je vooroordelen.

K heb niks tegen jou of ieder ander forumlid. Maar zo een denigrerende comeback verdient wel een virtuele bitchslap, k wrijf men handen alvast warm.

:-)

Ik verwees naar de onzin die jij debiteerde over het percentage van onze hersenen dat we gebruiken. Heb geen zin om het nu op te zoeken, maar ergens vermelde jij het overbekende broodje aap dat we maar 10% gebruiken. Zanatti (meen ik) liet je al zien dat dit niet waar is, maar jij en inco weigerden dat te geloven en waren waarschijnlijk te weinig onderlegd om uberhaupt te begrijpen wat er in die Zanatti link stond. Maar geloof mij nu maar gewoon, je gebruikt bijna alles van je hersens.

Dank voor de welkom terug woorden, maar ik geloof niet dat het een heel actieve comeback gaat worden. Ik vind veel huidige schrijvers niet vreselijk boeiend meer, en ik begrijp helemaal niets van het moderne banbeleid hiero. (Admin, admin, wat is er in u gevaren?)

Maar ik wens jullie veel plezier met het praten over het grote Joodsche Gevaar (en jij of chatt zijn vast zo nu en dan een reactie waard)

Minimaal twee gewaardeerde medeforummers komen/kwamen uit BoZ, dat maakt dit geenstijl dingetje toch ff de moeite  van het plaatsen waard.

En dan is het tijd voor aflevering 5.576.939 van de GoedNieuws Ziekenhuissoap: de Multiculturele Samenleving. Locatie: Lievensberg-ziekenhuis te Bergen op Zoom. Tijd: afgelopen vrijdag. Figuranten: pliesie, artsen, verpleegkundigen en een Marokkaanse familie. Verhaal: Marokkaanse vrouw krijgt in woning een hartaanval. Ambulancepersoneel dat de vrouw thuis wil ophalen, wordt bedreigd door familieleden. Politie moet er aan te pas komen. De Marokkaanse hartinfarctpatiënte wordt vervolgens naar de afdeling spoedeisende hulp gebracht. Daar aangekomen trapt de Marokkaanse familie opnieuw stennis en bedreigt nu verpleegkundigen en doktoren. Familie probeert intensive care binnen te dringen. Personeel van de afdeling intensive care moet werk stilleggen. Voor de tweede maal verschijnt de politie. Reanimatiepogingen van de vrouw zijn dan al zinloos, maar artsen durven wegens bedreigingen van de familie de reanimatiepoging niet te staken. Wanneer dat uiteindelijk wel gebeurt, wordt een arts fysiek klem gezet en met de dood bedreigd. Politie rukt voor de derde keer uit maar besluit “uit het zicht van de familieleden te blijven om de gemoederen niet nog verder te verhitten.” Politie treedt niet op. Verzamelde familieleden en kennissen wachten artsen en verpleegkundigen dan in de hal op om verhaal te halen. De arts die de reanimatie heeft geleid, moet het ziekenhuis schielijk via een sluiproute verlaten. De betrokken familie zweert dat ze na de begrafenis van moeders in Marokko terugkomen “om wraak te nemen”. Bedreigde zorgmedewerkers durven uit angst geen aangifte te doen. Woordvoerder van de politie meldt “dat er geen strafbare feiten zijn geconstateerd”. Aftiteling. Einde.

www.geenstijl.nl en het stukje in hun krant:
http://www.telegraaf.nl/binnenland/5772752/__Familie_dwingt_reanimatie_af__.html?p=5,1
---

Mijn eega werkt sinds betrekkelijk kort ook ook in een ziekenhuis, en inderdaad, in zo,n deprimerende omgeving komen interculturele conflictjes blijkbaar wat makkelijker tot uiting. Haar mening over de verworvenheden van multicultiland is dan ook wat minder romantisch dan de mijne geworden.
Regelmatig -bij mijn vrouw dat is- zijn het juist vaak de goed nederlands sprekende kinderen die menen met gangsterassertivisme in vloeiend nederlands 'slim en bijdehand' te kunnen doen. Dochtertjes die door de beveiliging de toegang ontzegd moet worden, zoons die roffa doen tegen verpleegsters, hilarisch eigenlijk.

Godzijdank is er ook nog private zorg, want juist tijdens een eventuele ziekenhuistijd moet ik er toch niet aan denken om met allerhande krijsende doodwensers en andere exotische omgangsvormen geconfronteerd te worden.

Uitgeverij Boom verkoopt het rapport over de Nederlandse steun aan de oorlog in Irak, het zogenaamde rapport Davids, met zijn 49 conclusies, zonder geheim deel (Sic)

Kweetniet of ik het ga kopen, ben nog wel half nieuwsgierig of er nog consequenties zitten aan die conclusie dat de kamer onvolledig ingelicht werd. Want of het 'te'  onvolledig is, daar gaat de Nederlandse politiek over. Net als over de consequentie van de conclusie dat er geen voldoende volkenrechterlijke grondslag was voor die oorlog.

Ja, dat Culemborg he?

Molukkers tegen marokkanen begrijp ik uit de pers. Lang leve multiculti? Onbeschaafd dus onwesters gedrag? Gebrek aan intergatie? of juist teveel assimilatie? Of gewoon mannelijk pubertuig?

En als oplossing? Meer praten of meer ME?

Nou, met dank aan geenstijl:
http://maluku4you.web-log.nl/maluku4you/2009/09/molukkers-en-ma.html

en nu.nl
Mobiele eenheid paraat in Culemborg 
Uitgegeven: 4 januari 2010 10:19
Laatst gewijzigd: 4 januari 2010 12:15

CULEMBORG - De mobiele eenheid blijft maandag paraat in de wijk Terweijde in Culemborg. Dat meldde de gemeente maandagochtend. In de wijk was het zondagavond erg onrustig. In de Diepenbrockstraat vlogen stenen door de ruiten van woningen. Twee mensen raakten lichtgewond.

De gemeente en politie overleggen maandag over de situatie in Terweijde, waar inmiddels een noodbevel van kracht is. De politie kan daarmee iedereen wegsturen die niet in de wijk hoort, aldus een gemeentewoordvoerster.

Groepen Marokkaanse en Molukse jongeren zorgen al maanden voor problemen in de wijk.


Overzicht

Hier volgt een overzicht van eerdere incidenten in de wijk.

1 mei 2004 - Een groep Marokkaanse jongeren uit Terweijde misdraagt zich zodanig op de Culemborgse kermis, dat de exploitanten hun biezen pakken en vertrekken.

6 mei 2004 - De gemeente kondigt een harde aanpak van probleemjongeren in Terweijde aan. Een groep Marokkaanse jongeren zorgt er voor flinke overlast, variërend van vernielingen tot berovingen. ''Buurtbewoners die aangifte doen, worden geïntimideerd en hebben het vertrouwen in de politie verloren. Er heerst een sfeer van angst'', oordeelde de toenmalige burgemeester A. Van Vugt-Toonen.

30 juni 2005 - De politie pakt 26 jongeren op, die in wisselende samenstelling verantwoordelijk zouden zijn voor zestig misdrijven. De groep wordt ook verdacht van intimidatie, overlast en onrust in Terweijde.

8 september 2009 - Een aanvaring tussen groepen jongeren zorgt voor onrust in de wijk. Aanleiding voor de ruzie is een beschadigde auto. De politie pakt vijf jongeren op en sluit een aantal straten af.

9 september 2009 - Het is opnieuw onrustig in Terweijde. Twee mannen van 25 en 48 jaar worden aangehouden wegens verboden wapenbezit en de mobiele eenheid is aanwezig. .

13 september 2009 - Twee groepen van ongeveer honderd jongeren gaan met elkaar op de vuist en worden door de mobiele eenheid uit elkaar gehaald.

14 september 2009 - De rivaliserende jongerengroepen gaan onder toezicht van de gemeente met elkaar in gesprek. De discussie verloopt ''goed en positief'', onderdeelt de gemeente.

6 oktober 2009 - De gemeente stelt straatcoaches aan in Terweijde. De straatcoaches gaan jongeren aanspreken op hun gedrag en wijkbewoners met elkaar in contact brengen.

1 januari 2010 - Na een autobrand ontstaat er tijdens nieuwjaarsnacht onrust tussen twee groepen jongeren in Terweijde. Een automobilist rijdt in op enkele mensen. Agenten worden bekogeld met vuurwerk in stenen. De politie pakt zes mensen op naar aanleiding van de opstootjes.

3 januari 2010 - Twee mensen raken lichtgewond bij opstootjes in de wijk. Ook sneuvelen de ruiten van een aantal woningen. De politie is ''nadrukkelijk aanwezig'' om de orde te herstellen.

Marokkaanse bank betreedt Nederlandse markt

AMSTERDAM (AFN) - De Marokkaanse bankengroep Banque Populaire du Maroc Groep (GBP), marktleider in Marokko, begint woensdag officieel op de Nederlandse markt onder de naam Chaabi Bank. Het is de eerste Marokkaanse bank in Nederland. Chaabi wil binnen 6 jaar 10 tot 20 procent van de ruim 340.000 Marokkaanse Nederlanders als klant hebben. Zonder daarbij islamitisch bankieren aan te bieden.

De bank gaat dezelfde producten aanbieden als Nederlandse banken. ,,We gaan niet islamitisch bankieren, maar respecteren de sharia wel'', licht directeur Hassan El Basri toe. Islamitisch bankieren is bankieren volgens de principes van de sharia, de islamitische wetgeving. De sharia verbiedt onder meer het berekenen van rente of riba.

,,De positie van De Nederlandsche Bank is niet duidelijk'', aldus El Basri. Bovendien moet volgens hem eerst worden geanalyseerd hoe groot de vraag is. De Rabobank heeft dit eerder onderzocht, maar besloot er vooralsnog niet mee verder te gaan.

Sharia

De bank respecteert de sharia onder meer door niet in bedrijven te investeren die iets te maken hebben met varkensvlees of de wapenindustrie. Als klanten geen rente willen ontvangen, is dat ook mogelijk. ,,Maar dat kan ook bij iedere andere bank, als je dat vraagt.''

,,We onderscheiden ons doordat we de Marokkaanse taal en cultuur kennen'', legt de directeur uit. De bank, die in Marokko 750 vestigingen telt en ruim 3 miljoen klanten, richt zich niet alleen op Nederlands-Marokkaanse klanten, maar ook op particulieren en bedrijven die in Marokko zaken willen doen.

Engeland

In Engeland is islamitisch bankieren wel in opkomst. De Britse banken HSBC en Lloyds bieden producten aan zoals halal-hypotheken. Dat is in Nederland ingewikkelder door de hypotheekrenteaftrek.

De Nederlandse uitbreiding weerspiegelt GBP's groeiplannen om veertig Europese filialen te openen. De bank heeft al vestigingen in Frankrijk, Italië en Spanje. Voor de zomer werd in een voorbereidende fase het eerste filiaal van de Chaabi Bank in Rotterdam geopend. Daarna volgden Utrecht, Den Haag en Amsterdam. Bij de Nederlandse tak van het bedrijf werken inmiddels 25 mensen.

Voor het eerste jaar in Nederland verwacht El Basri nog niet veel klanten. ,,Het is niet makkelijk van bank te veranderen.'' De bank probeert klanten te trekken door in de marketingactiviteiten zowel de Nederlandse als de Marokkaanse identiteit te benoemen. ,,Zo hebben we een poster met een molen en een Marokkaan. Daarbij staat de tekst: Twee landen, een hart, een bank.''


http://www.beursduivel.be/nieuws/78554/marokkaanse_bank_betreedt_nederlandse_markt

Uit Trouw, interview met Job Cohen, door DomRechts vaak weggezet als theedrinkende klootviool:

Een stad is nooit af


Tegenstanders zetten hem graag weg als een theedrinkende slapjanus. Maar Job Cohen ziet geen andere optie dan in gesprek te blijven met de mensen met wie hij het oneens is. ’Het alternatief is namelijk schieten of boksen’, zegt hij in dit interview.

De moeder van Job Cohen zat op 26 november 1940 in de Leidse collegezaal waar de rechtsgeleerde Rudolph Cleveringa zijn beroemde rede tegen het ontslag van Joodse docenten door de Duitse bezetter hield. Voor zijn moeder voelden de woorden van Cleveringa ’als balsem op haar twijfelende ziel’. Ze zou het nog zwaar krijgen tijdens de oorlog, maar op dat moment werd haar het gevoel gegeven: ’Ik hoor erbij’. Drie woorden maar: ’Een heel eenvoudige zin waarachter een complexe werkelijkheid schuilging’.

Het citaat is afkomstig uit ’Binden’, een bundeling van lezingen van Job Cohen, die vorige week verscheen. In het boek doet Cohen, burgemeester van Amsterdam, een poging om de complexe werkelijkheid te doorgronden achter het debat over integratie. Een debat dat naar zijn smaak te vaak in oneliners gevoerd wordt. Maar Cohen haalt graag de geschiedenis van de Joden in Amsterdam erbij, om te laten zien dat integratie een ingewikkeld fenomeen is. Dat uiteindelijk wel kan slagen.

Cohen: „Dat is een prachtig verhaal van een groep die heel langzaam haar plaats veroverde. We hebben tegenwoordig enorme haast als het om integratie gaat. Maar het kost tijd. Er waren hier nooit getto’s, maar ook in Nederland duurde het honderden jaren voordat Joden als volwaardige burgers geaccepteerd werden.”

„Wat je er in ieder geval van kan leren is dat taal heel belangrijk is”, vervolgt Cohen. „Vanaf de negentiende eeuw, toen Joodse kinderen op school Nederlands moesten spreken, in plaats van Jiddisch, zie je dat die integratie sneller verloopt. Tegelijkertijd kun je er ook van leren dat het niet altijd de minderheid zelf is die ervoor kan kiezen om te integreren. Want toen begin twintigste eeuw Joden zich bijna helemaal aangepast hadden, werden ze nog steeds niet in alle opzichten voor vol aangezien. Uiteindelijk moet de samenleving een minderheid toelaten.”

Als integratie uiteindelijk een keuze van de meerderheid is, heeft het dan nog wel zin om iets van nieuwkomers vragen? „Jazeker. We moeten van nieuwkomers vragen de te taal leren. En de grenzen van de rechtsstaat te respecteren. Een seculiere rechtsstaat, wel te verstaan. Het prettige daarvan is namelijk dat juist een seculiere staat mensen ruimte geeft om hun eigen geloof of overtuigingen uit te oefenen. Kortom: wel integreren, niet assimileren.”

Cohen werd zelf geboren in 1947. In zijn jeugd was de Joodse emancipatie zo goed als voltooid. „Ik heb geloof ik altijd wel geweten dat ik Joods was. Maar in de eerste dertig jaar van mijn leven ben ik heel weinig met antisemitisme geconfronteerd. We waren niet religieus: mijn ouders waren sociaal-democraten die erg toegewijd waren aan de ’doorbraak’ â€" de poging om de maatschappij voorbij de verzuiling te brengen.”

Het Nederland waar de Joodse minderheid een plaats gevonden had, was nog wel een ander Nederland dan tegenwoordig. „Ik ging naar een openbare lagere school. Verderop stond een protestants-christelijke school, maar daar kende ik niemand.” Dat is veranderd. „De historicus James Kennedy heeft opgemerekt dat Nederland in toenemende mate verandert van een land waar verschillende minderheden elkaar in evenwicht houden naar een land dat gedomineerd wordt door een meerderheidscultuur, die je blank, liberaal en seculier kan noemen.”

Door de opkomst van zo’n meerderheidscultuur ontstaat steeds meer druk op nieuwkomers om zich daaraan aan te passen. Maar laten we niet vergeten dat diversiteit een samenleving dynamisch maakt, zegt Cohen. „Kijk naar steden als Amsterdam, Londen, New York. Die zitten vol diversiteit, en het is niet toevallig dat daar van alles gebeurt, dat ze een bron zijn van vernieuwingen.”

’Binden’ slaat wat Cohen betreft dan ook niet alleen op de traditionele migranten die nu het integratiedebat beheersen. „Amsterdam is een stad met een jaarlijks verloop van de bevolking van tien procent. Dat zijn migranten, maar ook de expats, en de hogeropgeleide slimpies die over de aardbol hoppen, de nieuwe creatieve klasse. Je moet de stad aantrekkelijk houden voor de mensen die al hun hele leven in Noord wonen, maar je moet ook proberen om die nieuwe groepen zoveel mogelijk bij de stad te betrekken.”

Dat lukt niet door iedereen voor te schrijven om weer met ’me vlaggetje, me hoedje, en me toeter’ te gaan lopen, herinnert Cohen zich een liedje van Corry Vink uit zijn kindertijd. „We moeten ook niet terugwillen naar de tijd van de verzuiling. De typisch Nederlandse tolerantie is het gevolg van onze geschiedenis, waarin verschillende groepen elkaar vrij lieten. Maar binnen zo’n groep heerste vaak ook veel dwang.”

Dat betekent niet dat alles maar moet mogen. Het begrip vrijheid, analyseert Cohen, heeft in Nederland een verandering ondergaan. Vroeger stond het vooral voor de vrijheid van een bepaalde groep, protestanten of katholieken, om hun geloof uit te oefenen. Onder de invloed van de individualisering en de ontzuiling is vrijheid steeds meer gaan betekenen ’dat alles maar mag en kan’. „Je ziet dat dat ook gevaren in zich draagt. Seksuele vrijheid leidt ook tot nieuwe vormen van uitbuiting, bijvoorbeeld hier op de Wallen.” Wie wil binden moet ook duidelijke kaders stellen. „U bent misschien verbaasd om in mijn boek een pleidooi tegen het gedogen te lezen. Maar gedogen en tolerantie zijn twee heel verschillende begrippen.”

Toch kan het Cohen niet zijn ontgaan dat van minderheden steeds meer gevraagd wordt om zich aan te passen. Tegenover dat model stelt Cohen het begrip ’burgerschap’ als alternatief bindingskader. Is dat niet te abstract? „Natuurlijk, dat blijft een beetje abstract. Maar je kunt wel belangrijke elementen aanwijzen. Je moet ervoor zorgen dat mensen op allerlei manieren meedoen met de samenleving. Ze moeten werk hebben, ze moeten participeren in de democratie, meedoen met de rechtsstaat, onderdeel zijn van de cultuur. Je moet ervoor zorgen dat er een civil society ontstaat waarin mensen verbanden aan kunnen gaan.”

En hoever is Amsterdam daarmee? „Als ik op Koninginnedag lintjes uitdeel, dan zijn we heel ver. Allemaal mensen uit verschillende lagen van de samenleving die betrokken zijn bij de maatschappij. Ik vind dat een van de leukste dagen van het jaar. Maar de volgende dag en op andere plekken zijn er ontegenzeggelijk weer problemen. Een stad, een samenleving, is namelijk nooit af.”

Cohen beroept zich bij zijn verdediging van de tolerantie op Erasmus en de filosofen van de Verlichting. Dezelfde denkers die vaak worden aangehaald door mensen die kritiek leveren op de islam. Hoe verklaart hij dat? „Als ik het over de Verlichting heb, dan heb ik het vooral over een methode: overal kritisch op zijn, ook op jezelf. Zo lees ik die denkers. Als andere mensen één element uit dat gedachtegoed halen, bijvoorbeeld de vrijheid van meningsuiting, en dat bepalend maken voor onze Nederlandse identiteit dan baseer ik die identiteit toch liever op onze rechtsstaat. Het minste wat je kan doen is een debat voeren over hoe de verschillende vrijheden tegenover elkaar staan, in plaats van te roepen: de vrijheid van meningsuiting is het belangrijkste, punt uit.”

Voelt het in zulke debatten niet vreemd dat hij als ongodsdienstig man de islam moet verdedigen? „Ik verdedig de islam helemaal niet. Maar als mensen roepen dat islam en democratie per definitie nooit te verenigen zijn, dan constateer ik dat dat feitelijk onjuist is. Kijk maar naar Ahmed Marcouch, naar Ahmed Aboutaleb, gelovige moslims én democraten. Of naar Indonesië, het grootste moslimland ter wereld, dat de afgelopen jaren ook belangrijke stappen in de richting van democratie heeft gezet.”

Cohen ziet ook een bindende rol voor religie weggelegd, in een tijd dat veel andere verbanden losser worden. In de debatten over kerk en staat sluipt vaak een misverstand, vindt hij. In Nederland heeft die scheiding, anders dan in Frankrijk, nooit betekend dat ook de publieke ruimte gevrijwaard moet blijven van religieuze uitingen. Maar van oudsher liepen er hier ook geen vrouwen in boerka over straat. Verandert dat de situatie niet? „Persoonlijk vind ik het verschrikkelijk om een vrouw in boerka te zien lopen. Maar of ik het al dan niet leuk vind, is geen criterium om het te verbieden. Het wordt anders in situaties waar contact nodig is: op school, of op het werk. Dan moet die boerka af. En ik ben het ermee eens dat als je geen werk kunt vinden door die boerka, dat je dan ook niet langs moet komen om een uitkering aan te vragen.”

Geen uitkering voor boerkadragers, het is niet de taal die de meeste mensen met Cohen zullen associëren. Zit zijn imago als theedrinkende slapjanus hem wel eens dwars? „Ik drink zelden thee. Maar als thee drinken betekent dat ik in gesprek blijf met mensen met wie ik het niet eens ben, dan vind ik het geen diskwalificatie, integendeel. Het alternatief is namelijk schieten of boksen. Met Ivo Opstelten, de VVD-burgemeester van Rotterdam, moest ik er wel eens om lachen. Wij denken over heel veel van deze dingen hetzelfde, maar bij hem denkt iedereen ’daadkracht’, en bij mij ’thee drinken’. Ach, het zij zo.”

In zijn boek staat ook een lezing over Stefan Zweig, die zijn leven lang het tolerante Europa toegedaan was, en die Europa aan het eind van zijn leven onder de naziterreur zag verkruimelen. Is hij weleens bang dat hij de strijd aan het verliezen is? Of denkt hij, als rechtgeaard sociaal-democraat, dat de ’zachte krachten’, in de woorden van Henriëtte Roland-Holst, uiteindelijk zullen overwinnen? „De nazi’s werden uiteindelijk ook weer verslagen. De ideeënstrijd kent nooit een definitieve overwinnaar. Ik doe gewoon mijn best om de ideeën die ik belangrijk vind zo goed mogelijk onderbouwd in het publiek debat te brengen.”

http://www.trouw.nl/achtergrond/deverdieping/article2874173.ece/Een_stad_is_nooit_af_.html
---------

Zijn quotje over geen uitkering voor burkadraagsters heeft vandaag het meeste stof doen opwaaien. Ik ben het verder wel in grote lijnen met hem eens, hoewel dat van die bindende rol natuurlijk helemaal niet.

Tis komkommetrtijd in de Nederland, en zelfs op dit forum ontbreken de belangrijke gebeurtenissen.

Zoals het nieuws dat moslims als je naar hunnie ze moskeebezoek kijkt behoorlijk geintegreerd lijken, zoals het CBS bekend maakte.

Maar ook Marcouch en zijn strijd tussen de middeleeuwse moslim en de Islamitische bewoner van de 21e eeuw. Met de PvdA als strijdtoneel. Altijd lachen.
----------------------

Homo kwelt PvdA-moslims

Wat Marcouch betreft gaat hij nu voluit aan de slag met zijn plannen.Foto ANP
AMSTERDAM - PvdA'ers Miloud Bouzrou en Hassan Kattouss in Slotervaart verzetten zich tegen het homobeleid van stadsdeelvoorzitter Ahmed Marcouch.

De twee hebben zich - als enigen in de deelraad - tegen de plannen gekeerd om homoseksualiteit bespreekbaar te maken in islamitische kring. Marcouch, de lokale PvdA-leider, verwacht 'een scherp, corrigerend gesprek' van de fractievoorzitter met het tweetal.

''Het onderwerp ligt gevoelig in religieuze kring,'' zegt Marcouch.

''Het CDA in Slotervaart heeft er ook mee geworsteld, maar stemde uiteindelijk vóór. Het gesprek met de twee moet heel scherp en corrigerend zijn. Maar het is nog veel belangrijker dat ze overtuigd raken van het belang van het thema. Ze erkennen het belang van homorechten, maar vinden dat je het niet zo scherp moet aanzetten.''

Volgens Marcouch is de positie van homo's een onderwerp waarbij 'de etnische achterban' van politici in Slotervaart zich sterk roert. ''Een politicus moet dan uitleggen waarom hij een keuze maakt die sommigen als pijnlijk ervaren, Daarin slaagt niet iedereen.''

Voor Marcouch staat vast dat zijn homobeleid wordt gedragen door de PvdA. ''De nota is geheel in lijn met de partijvisie. Wouter Bos is ook heel stellig over homo-emancipatie.''

Wat Marcouch betreft gaat hij nu voluit aan de slag met zijn plannen.

''Ik hoor vooral van jongeren dat ze het onderwerp thuis bespreekbaar durven maken. Maar ik hoop ook dat we Bouzrou en en Kattouss kunnen overtuigen.'' (BAS SOETENHORST)

http://www.parool.nl/parool/nl/5/POLITIEK/article/detail/257576/2009/08/08/Homo-kwelt-PvdA-moslims.dhtml
-----------

Kweenie helemaal Chatt, of jij nog kwalificeert als jeugd, but Tofik needs you

Citaat van: Bitter-Sweet Chatt op 12/07/2009 om 19:41:24
Ik woon hier,ik denk niet,ik zie met mijn eigen ogen.

Tofik Dibi doet appèl op jongeren in Marokko
Uitgegeven: 13 juli 2009 05:56
Laatst gewijzigd: 13 juli 2009 10:11

AMSTERDAM â€" De jeugd in Marokko moet in eigen land hun rechten opeisen in plaats van hun koffers te pakken om naar Europa te gaan.

Dat zegt Kamerlid Tofik Dibi van GroenLinks in een vraaggesprek met NU.nl.

Ook moet de Nederlandse overheid de regels voor het toekennen van uitkeringen aanscherpen en moet het utopische imago van Nederland in Marokko actief worden bestreden.
Met deze maatregelen moet de toestroom van Marokkaanse jongeren naar Europa, en in het bijzonder Nederland, worden ingedamd.


Ontwikkeling

"Marokko is heel erg in ontwikkeling, maar het zijn de rijken die rijker worden en de armen worden armer", aldus de in Nederland geboren Dibi.

"Het gaat juist om een eerlijke verdeling. Jongeren durven dat niet op te eisen en velen riskeren hun leven door via allerlei gammele bootjes naar Europa te varen."


Uikeringen

Dibi, wiens ouders jaren geleden naar Nederland kwamen, gaat regelmatig op vakantie naar Marokko en stelt dat vooral Nederland als het beloofde land wordt gezien.

"Als ik in Marokko op vakantie ga, is er geen enkele jongen of meisje die niet bezig is met nadenken over hoe ze Europa kunnen bereiken. Nederland wordt gezien als utopia."

"Dat heeft onder andere te maken met de uitkeringen die je hier zo zou kunnen krijgen."


Vakantie

Naast de vermeende makkelijke manier om een uitkering te krijgen dragen ook de vele vakantievierende Marokkaanse Nederlanders bij aan de aantrekkingskracht van Nederland.

"Marokkanen die vanuit Nederland naar Marokko op vakantie gaan, hebben een gehuurde bak, vette kleding en geld. Ze kunnen alles doen wat ze willen."


Strengere regels

Het Kamerlid pleit daarom voor strengere regels bij het toekennen van een uitkering.

"Mensen in Nederland moeten na een jaar een aanbod van werk door de overheid accepteren. Zo is men minder lang afhankelijk van de staat en wordt actief het verantwoordelijkheidsgevoel aangesproken om iets te gaan doen."


Imago

Daarnaast is het belangrijk dat het verkeerde imago van Nederland in Marokko wordt weerlegd. "Je krijgt geen salarisstrookje door niets te doen in Nederland. Je moet je uit de naad werken, wil je het goed hebben. Die boodschap moeten we overdragen."

Het GroenLinks-Kamerlid wil zijn steentje bijdragen aan de imagoverandering door een ingezonden stuk te schrijven voor de krant in Marokko.

"De strekking van mijn betoog is dat de Marokkaanse jeugd in eigen land hun rechten moeten opeisen in plaats van hun koffers te pakken en te emigreren."


De straat op

Dibi roept de jeugd in Marokko op de staat op te gaan en hun stem te laten horen. "Ook moeten ze journalist worden en kritische stukken gaan schrijven of lid worden van politieke partijen of organisaties."

"Als de jongeren zich verenigen, heeft de politiek geen andere keus dan te luisteren. De jeugd moet de huidige situatie niet accepteren."

http://www.nu.nl/algemeen/2040627/tofik-dibi-doet-appel-op-jongeren-in-marokko.html

Hoor zojuist een kwartiertje lang de zoetgevooisde stem van forumgenoot Moussa op Radio 1. Heb dus niet alles gehoord, maar wat ik hoorde klonk behoorlijk goed.(denk dat googlen op standpunt.nl vast mogelijkheid tot herluisteren biedt)

Wel zal ik hem in geval van een stemadvies zijnerzijds voor de volgende gemeenteraadsverkiezingen wat moeten bevragen over zijn visie op de pro's and con's van 'de markt'. Want met alle overige linksdenkende mensen ziet hij in de huidige 'kredietcrisis' een of ander bewijs dat die niet goed zou zijn of dat daar in elk geval 'een teveel'  aan zou zijn de laatste tijd.  En das natuurlijk een vergissing 

Moslim wil emigreren om Wilders
Van een onzer verslaggevers
HILVERSUM -  Ruim een derde van de Turkse en Marokkaanse moslims (36%) in ons land wil emigreren door de stijgende populariteit van Geert Wilders. Meer dan de helft (51%) denkt er steeds vaker over om te vertrekken.

Dat blijkt uit een enquête van het actualiteitenprogramma NCRV Netwerk. De PVV van Wilders haalde bij de recente Europese verkiezingen een grote zege. Netwerk wilde weten welke invloed dit heeft op het 'thuisgevoel' van moslims. Driekwart (76%) voelt zich nog steeds thuis in Nederland, maar bij een meerderheid van 57% is dat gevoel wel veel minder geworden, zo blijkt uit het onderzoek dat vanavond is te zien bij Netwerk. Driekwart van de moslims vindt het een bedreiging als de PVV na de volgende verkiezingen deelneemt aan een kabinet. Opvallend is dat 90% verwacht dat een dergelijk kabinet zal mislukken.

Daarnaast heeft 75% het gevoel negatiever te worden beoordeeld dan in het verleden. Vier op de tien zegt vaker te worden gediscrimineerd.

Achttien procent van de moslims ziet wel iets in Wilders' ideeën en is het op sommige punten met hem eens.

http://www.telegraaf.nl/binnenland/4276338/__Moslim_wil_emigreren_om_Wilders__.html?p=1,2
-------

Jonge moslim voelt zich niet welkom


ROTTERDAM -  De politiek verliest zijn greep op beter opgeleide moslims in Nederland, stelt de Rotterdamse PvdA-wethouder Hamit Karakus. 'Zij vragen zich af of ze in dit land nog wel een toekomst hebben.’

Het aantal beter opgeleide Nederlandse moslimjongeren dat gevoelig is voor een genuanceerde politieke boodschap neemt gestaag af, mede door de opmars van de PVV. Dit constateert de Rotterdamse PvdA-wethouder Hamit Karakus.

De in Turkije geboren kandidaat-lijsttrekker van de PvdA Rotterdam is zeer verontrust over het negatieve effect dat buitensluiting oproept bij de groeiende groep migrantenkinderen die zich in hun geboorteland Nederland in toenemende mate onwelkom voelen.

Kleine groep radicaliseert
‘Mijn kinderen snappen er niets meer van’, zegt hij in een interview met de Volkskrant. ‘Je kunt ze niet verwijten dat ze de Nederlandse taal niet spreken, dat ze de gewoonten en de cultuur niet begrijpen, dat ze niet goed opgeleid zijn. En je kunt ze al helemaal niet verwijten dat ze zich niet gedragen. Toch hebben ook zij het gevoel dat ze nog steeds niet geaccepteerd worden. Ook zij vragen zich af of ze in dit land nog wel een toekomst hebben.’

Mensen die bang zijn voor wat de toekomst zal brengen, vallen gemakkelijk terug op de zekerheden van hun eigen groep, weet Karakus. ‘Ik zie hoe de boodschap van radicale moslims aanslaat bij een nog kleine, maar groeiende groep.’

Van de Rotterdamse bevolking heeft inmiddels bijna de helft een allochtone achtergrond.

De PvdA ging te vaak krampachtig mee in het verhaal van Wilders, stelt Karakus. Dat moet in de aanloop naar de raadsverkiezingen van 3 maart 2010 anders, vindt hij. ‘Wij moeten inzichtelijk maken hoe de Nederlandse samenleving er onder Wilders zou uitzien. We moeten de kiezers wakker schudden.’

http://www.volkskrant.nl/binnenland/article1251258.ece/Jonge_moslim_voelt_zich_niet_welkom

Uit de Washington Post, met dank aan Richarddawkins.net

Op zich ben ik er niet voor dat Vadertje Staat zich bemoeit met van alles en nog wat, en ben ik voor erg grote individuele vrijheid, ook voor ouders, en zelfs voor domme ouders. (Ik heb hier recent nog 'gepleit' voor het opheffen van de leerplicht zodat iedere oudere helemaal zelf mag bepalen wat zijn of haar kind leert.)

Ik vind bijvoorbeeld ook die Jomanda/Millecam zaak  lastig. Mag Sylvia Millecam niet gewoon zelf kiezen naar zo'n nitwit te gaan? (en mag zo'n nitwit dan zeggen dat het geen kanker is?)

Nog moeilijker vind ik deze zaak, waarin een moeder op 'faith' gronden haar kind medische behandeling onthoud. Mag Vadertje Staat dat nu wel of niet veroordelen?

Een 11-jarige sterft in de 21 eeuw aan onbehandelde diabetes. Vrije keus voor ouders of aanpakken?

Faith Healing or Child Abuse?
A Wisconsin mother who believes in "divine healing" was convicted Friday of reckless homicide for allowing her 11-year-old daughter Madeline to die of untreated diabetes by praying for her instead of seeking medical treatment. She awaits sentencing.
Meanwhile, a Minnesota mother and her cancer-stricken 13-year-old son Daniel have gone into hiding, trying to evade court-ordered chemotherapy which the boy says conflicts with his stated preference for "natural healing" methods favored by a Missouri-based religious group.
How far should a mother go to protect her child's religious beliefs, or her own? Does any parent have a right to put a child's health at risk for religious convictions? Does any child have that right? Should the government intervene in those cases?

These two mothers are clear in their convictions.

Neumann, the Wisconsin woman on trial, said in a videotaped interview played Wednesday at her trial that the Lord was going to take care of her daughter and all she needed was prayer. "It did scare me with her being cold," Neumann said. "I just believed the Lord is going to heal her. I never thought she was close to death . . . "I just felt that, you know, my faith was being tested. I never went through an experience like that before in my life and I just thought, man, this is the ultimate test. We just started praying and praying and praying over her."

Colleen Hauser, the Minnesota mom, is facing felony arrest for fleeing the state with her son after a judge found Daniel Hauser has been "medically neglected" by his parents and needed the state's protection. In court, Hauser testified that she was trying to "starve" his cancer with a diet and that their belief in the Nemenhah principle of "do no harm" leads her to believe that chemotherapy is poison, contrary to God's intention for the natural healing of disease.

"All of these recent cases are complex because they require the legal system to reconcile a variety of interests," Shawn Francis Peters, religion teacher at the University of Wisconsin-Madison and author of "When Prayer Fails: Faith Healing, Children and the Law," wrote in an On Faith guest column last year.

"Treasuring religious liberty, most Americans recoil at infringements on the faith-based practices that help to define our religious lives. And, too, we generally believe that parents should have wide latitude in directing the upbringing of their children. But those sentiments are challenged when the physical and emotional welfare of children - the most vulnerable members of our society - is at risk."

The U.S. Supreme Court seems clear about how these conflicts should be resolved. As Georgetown/On Faith blogger and professor Michael Kessler explains elsewhere on this site, U.S. law clearly allows adults to make similar religious-based decisions for themselves -- but not for their children. Kessler quotes the U.S. Supreme Court's 1944 ruling in Prince v. Massachusetts:
"The right to practice religion freely does not include the right to expose the community or the child to communicable disease or the latter to ill-health or death . . . Parents may be free to become martyrs themselves. But it does not follow they are free, in identical circumstances, to make martyrs of their children before they have reached the age of full and legal discretion when they can make that choice for themselves."

But as Kessler points out, many states have exemptions for religious grounds from child abuse statutes. In those states, a parent can't be charged with neglect for withholding medical treatment. The American Academy of Pediatrics and other groups have criticized of these laws.

As a parent and person of faith, I can't imagine choosing to put my own religious beliefs ahead of my child's physical health and safety. I surely can't imagine allowing a young teenager to make that call. If a parent won't protect a child, someone has to step in and do it, right?

These children needed medical attention, not spiritual hocus pocus. Pray for your children and with your children. Encourage them to believe in the power of faith. But don't deny them the miraculous and healing powers of modern medicine.
By David Waters 

http://newsweek.washingtonpost.com/onfaith/undergod/2009/05/faith_healing_or_spiritual_abuse.html?hpid=talkbox1