Amazigh.nl

Of is het echt gewoon: cha an wahiet, cha an thneyen etc...

?

Jij kleurt mijn wereld,
vol zonneschijn.

Jij geeft betekenis en voldoening
aan mijn onbeschilderde leven.

Als een meesterwerk heb jij
mijn leven zo kundig bewerkt.

Wat altijd imaginair leek te blijven,
mag nu in werklijkheid verder bloeien....

Stiekem vang ik die blik,
die koude noch warmte bezit.
Van welgenoegen geen sprake.

Onuitgenodigd strijkt het mijn hart.
Verstringeld in een tweestrijd
weiger ik toe te geven.

Ik loop langs een rivier vol tranen.

Diep bedroeft, stil en teruggetrokken
vervolg ik mijn weg langs de waterkant.

Steentjes kletteren tegen mijn voeten.

Terwijl koude vocht met mijn tenen speelt,
streelt een zonnestraal langzaam mijn been.

Hoe zeer ik de warmte heb gemist.

Warmte afkomstig van een simple lach,
toen ik nog welkom was in jouw leven.......

Zacht was mijn afscheid,
treurig maar rustig en vredig
verliet jouw ziel haar verpakking.

Tranen stromen onverstoord verder.
Terwijl ik zachtjes jouw wang streel,
verlaat een laatste zucht jouw longen

en zei vaarwel...

Ik houd je stevig tegen mij aan.
Niet van plan je ooit los te laten,
grijp ik snikkend naar jouw hand..

Het begint kouder te worden....
Wit en levenloos liggen je armen
langs jouw zielloze lichaam.

Neem mij in plaats van haar!
Neem mijn hart dat tot niets meer in staat is,
neem mij en laat haar hart weer slaan!

Ik strijk een lok van jouw mooie tedere gezicht,
dat voor eens en altijd haar ogen heeft gesloten.
Wat voor rol heb ik nou nog zonder jou?


Een graf is gegraven zusje, maar niet alleen voor jou

Zachtjes liep jouw schaduw over mij heen
Ik voel de koude bries van jouw aanwezigheid

Je loopt me voorbij met een gebroken lach,
die mij tot in mijn diepste heeft doen bevriezen...

Mijn betraande ogen hebben jou zo lang gevolgd,
mijn verzwakte hart heeft jou zo vaak toegfluisterd...

Doch, t mocht niet zijn...
Je bent niet van mij.....

Wordt dit tegenwoordig nog uitgevoerd tijdens de hennadag van een bruidegom?