Duizenden Afrikanen proberen jaarlijks via verschillende routes illegaal Europa binnen te komen. Eén van die routes loopt via de Spaanse enclave Melilla in Marokko. Een jaar geleden bestormen Afrikaanse vluchtelingen en masse de hekken die deze stad omsluiten. Hierbij vallen meer dan tien doden.
Paul Rosenmöller reist met Femke Halsema langs de metershoge hekken van deze grensplaats tussen Noord-Afrika en Europa. Moeten de hekken blijven staan en wordt Fort Europa omgeven door prikkeldraad, of moeten de grenzen worden opengesteld â€" met alle denkbare gevolgen?
Halsema: "Ik accepteer het hek, want ook ik vind niet dat we alles open kunnen houden. Maar ik ben wel blij dat we hier zijn, want ik vind het hek een voorbeeld van onbeschaafdheid. Ik accepteer dat het er staat, maar de aanwezigheid verplicht ons om op heel korte termijn migratiebeleid te maken en een oplossing te vinden voor de armoede en de uitzichtloosheid in Afrika".
In Melilla praat Paul Rosenmöller met de lijsttrekker van GroenLinks over het vluchtelingendilemma, dat op scherp wordt gezet wanneer zij in de bossen in Marokko enkele vluchtelingen uit Guinee-Bissau ontmoeten die maar één droom voor ogen hebben: een leven in Europa.
Lijsttrekker van GroenLinks Femke Halsema groeide op in de jaren tachtig in textielstad Enschede, een tijd van massa-werkloosheid en drugsgebruik. Als jong meisje komt ze in contact met de politiek; haar moeder is wethouder Sociale Zaken van de lokale PvdA en Femke gaat geregeld mee de wijken in.
Opkomen voor bijstandsmoeders en allochtone jongeren - de outsiders in de samenleving â€" dat is wat Halsema als fractievoorzitter van GroenLinks voor ogen heeft. Een boodschap die in de huidige tijd van polarisatie en terrorismebestrijding moeilijk te verkopen is. Halsema hoopt het tij te keren van een 'angstpolitiek' naar een 'kanspolitiek'.
Ze praat Paul Rosenmöller met haar over dwarse politiek bedrijven, tegen de tijdsgeest in. Halsema: "De kern van idealisme is dat het zich altijd tegen het eigenbelang richt. Veel maatregelen die wij voorstaan richten zich ook tegen mijn eigen, comfortabele positie."
Paul Rosenmöller reist met Femke Halsema langs de metershoge hekken van deze grensplaats tussen Noord-Afrika en Europa. Moeten de hekken blijven staan en wordt Fort Europa omgeven door prikkeldraad, of moeten de grenzen worden opengesteld â€" met alle denkbare gevolgen?
Halsema: "Ik accepteer het hek, want ook ik vind niet dat we alles open kunnen houden. Maar ik ben wel blij dat we hier zijn, want ik vind het hek een voorbeeld van onbeschaafdheid. Ik accepteer dat het er staat, maar de aanwezigheid verplicht ons om op heel korte termijn migratiebeleid te maken en een oplossing te vinden voor de armoede en de uitzichtloosheid in Afrika".
In Melilla praat Paul Rosenmöller met de lijsttrekker van GroenLinks over het vluchtelingendilemma, dat op scherp wordt gezet wanneer zij in de bossen in Marokko enkele vluchtelingen uit Guinee-Bissau ontmoeten die maar één droom voor ogen hebben: een leven in Europa.
Lijsttrekker van GroenLinks Femke Halsema groeide op in de jaren tachtig in textielstad Enschede, een tijd van massa-werkloosheid en drugsgebruik. Als jong meisje komt ze in contact met de politiek; haar moeder is wethouder Sociale Zaken van de lokale PvdA en Femke gaat geregeld mee de wijken in.
Opkomen voor bijstandsmoeders en allochtone jongeren - de outsiders in de samenleving â€" dat is wat Halsema als fractievoorzitter van GroenLinks voor ogen heeft. Een boodschap die in de huidige tijd van polarisatie en terrorismebestrijding moeilijk te verkopen is. Halsema hoopt het tij te keren van een 'angstpolitiek' naar een 'kanspolitiek'.
Ze praat Paul Rosenmöller met haar over dwarse politiek bedrijven, tegen de tijdsgeest in. Halsema: "De kern van idealisme is dat het zich altijd tegen het eigenbelang richt. Veel maatregelen die wij voorstaan richten zich ook tegen mijn eigen, comfortabele positie."