Amazigh.nl

waarom leven als je dat niet mag
waarom streven naar de volgende dag

waarom huilen bij verdriet
waarom huilen als niemand het ziet

lekker boeiend heh

Een woord zonder stem, zonder gezicht,
Een woord, een zin, een heel gedicht.

Verlijdelijke woorden sierlijk geschreven,
Een dag, een jaar, een hele leven,
In een gedicht is alles beschreven.

Woorden doen wonderen, zonder erbij stil te staan,
Het zijn woorden die leiden in ons bestaan,
Zonder woorden zouden we verloren gaan.

denkend aan het verleden,
toen we nog leuke dingen deden

zo jong en naief
ondeugend en toch lief

elke fout werdt je vergeven
elke misstap werdt vergeten

we aten uit dezelfde bord
gelukkig.. we kwamen niets te kort

we hebben voor elkaar gevochten
soms waren wij degene die het opzochten

we vormden een team.. we waren samen
broer en zus.. we gaven en namen

dagen.. maanden.. jaren
we zijn niet meer wie we waren

fouten werden onze zonden
misstappen werden gronden

ergens.. gedurende tijd, brak de brug
we zijn elkaar kwijt, ik wil je terug

waarom wordt er zoveel waarde gehecht aan waar je vandaan komt, wat je afkomst is of je identiteit. of geschiedenis.

ik begijp het niet, wat heb je eraan. dat je het interresant vind oke, dat kan.
maar of het nou echt boeiend is vind ik niet.
ten minste ik zal er niet veel aan hebben.