Een wolf die door een valstrikklem zijn staart verloor werd door de andere wolven bespot, wat een bron was van zelfminachting omdat het hem zo anders had gemaakt dan de rest.
Hij zocht naar een manier om niet langer onderwerp van spot te zijn en riep alle wolven bij mekaar. Hij zei hen: ik heb een zaddath (gelegenheid om gratis te eten ontdekt) en nam hen mee naar een abrikozenboom.
Hij koppelde hieraan de voorwaarde dat hij niet zomaar zou naar boven klimmen om de abrikozen naar beneden te schudden. Ik bind jullie voor alle zekerheid aan jullie staart vast aan de boom. Ze stemden hier wat verrast mee in.
Hij klom in de boom en deed iets heel onverwacht, hij riep: ren, de eigenaar van de boom is in aantocht!!
Ze renden in allerijl weg en verloren door de brute weerstand, allemaal hun staart.
Zo was de wolf niet de enige van zijn soort
De moraal van dit Amazigh verhaal: velen die in ellende verkeren, willen ook anderen in ellende zien