Geschiedenis golf van Al Hoceima en duurzaam toerisme

[Botermes]

Ok en denk jij dat het woord tuɣwas in de zin "Taqcict tuɣwas, rruḥ is d aman" hetzelfde kan betekent als wat wij noemen ṮGWEḎ = ze is bang

Dat zou best kunnen maar het kan net zo goed iets meer subtieler zijn dan dat alleen.

[buɛluz]

Dat zou best kunnen maar het kan net zo goed iets meer subtieler zijn dan dat alleen.

De gehele zin wordt op de website van mondeberbere.com vertaald als volgt = Taqcict tuÉ£was, rruḥ is d aman:  tetru, tetru. = The girl pushed a cry and fell down crying.

Hierbij wordt het werkwoord "tuɣwas" vertaald als "pushed a cry", oftewel "slaakte een kreet", maar volgens mij klopt dit niet helemaal.

[Botermes]

Wacht eens even, er bestaat wel een Riffijnse woord dat er op lijkt. Een werkwoordsvorm : ɣusaɣ, iɣewas, ɣusen.
Het betekent zoiets als je snel uit de voeten maken, maar meer in de zin van naar iets toe, dan van iets weg.

[buɛluz]

Wacht eens even, er bestaat wel een Riffijnse woord dat er op lijkt. Een werkwoordsvorm : ɣusaɣ, iɣewas, ɣusen.
Het betekent zoiets als je snel uit de voeten maken, maar meer in de zin van naar iets toe, dan van iets weg.

Ik ken het woord zelf niet, maar hoe zou dat woord dan kunnen passen in de vertaling van "Taqcict tuÉ£was, rruḥ is d aman:  tetru, tetru"?

[Botermes]

Ik ken het woord zelf niet, maar hoe zou dat woord dan kunnen passen in de vertaling van "Taqcict tuÉ£was, rruḥ is d aman:  tetru, tetru"?

Dan moet je ' Agelid ighab' er ook bij betrekken,  'ighab' is niet zomaar verdwijnen maar ten onder gaan, in de letterlijke zin. Net zoals een boot ten onder gaat aan de horizon. Zij rent hem dan achterna als het ware, en dat stuk je van ' rruh is d aman' betekent, denk ik, haar ziel als water. Dat als metafoor voor de droefenis waarin zij verkeert, dat resulteert in het huilen.

[buɛluz]

Dan moet je ' Agelid ighab' er ook bij betrekken,  'ighab' is niet zomaar verdwijnen maar ten onder gaan, in de letterlijke zin. Net zoals een boot ten onder gaat aan de horizon. Zij rent hem dan achterna als het ware, en dat stuk je van ' rruh is d aman' betekent, denk ik, haar ziel als water. Dat als metafoor voor de droefenis waarin zij verkeert, dat resulteert in het huilen.

Ten onder gaan? Ok, "Agellid ighab" is dan volgens jou = de Heerser is ten onder gegaan / verdwijnt uit het zicht?

En dan vertaal je "rruh" dus als "ziel" ipv "rruh" als "(weg)gaan". Ik dacht juist dat zij bedroefd was omdat het water weg was = i rruh-as aman = het water is haar weggegaan? 

[Botermes]

Ok Agellid ighab is dan volgens jou = de Heerser verdwijnt uit het zicht. En dan vertaal je "rruh" dus als "ziel" ipv "rruh" als (weg)gaan. Ik dacht juist dat zij bedroefd was omdat het water weg was.

Ik had al het vermoeden dat je rruh voor het weggaan aanzag. Is het op deze manier waarop ik het uitleg, kloppend ? Past het in het verhaal ?

[buɛluz]

Ik had al het vermoeden dat je rruh voor het weggaan aanzag. Is het op deze manier waarop ik het uitleg, kloppend ? Past het in het verhaal ?

Is moeilijk te zeggen, omdat ik het woord "tuɣwas" niet kan plaatsen. Dit is namelijk het hoofdwerkwoord in die zin.

[Botermes]

Is moeilijk te zeggen, omdat ik het woord "tuɣwas" niet kan plaatsen. Dit is namelijk het hoofdwerkwoord in die zin.

Ik kan ook niet met zekerheid zeggen dat 'tuÉ£was' datgene betekent wat je dan in  het Riffijns ' tÉ£uwas' zou moeten noemen.

[buɛluz]

Ik kan ook niet met zekerheid zeggen dat 'tuÉ£was' datgene betekent wat je dan in  het Riffijns ' tÉ£uwas' zou moeten noemen.

De vertaling van het werkwoord "tuÉ£was" als "pushed a cry", oftewel "slaakte een kreet", waarvan ik dacht dat het niet klopte, is wel gewoon correct. Het woord "tuÉ£was" is namelijk afkomstig van de stam Æ"-W-S = IÆ"WIS / IÆ"WAS = pousser un cri de douleur = een kreet van pijn slaken.



De vertaling van de zin "Taqcict tuÉ£was, rruḥ is d aman:  tetru, tetru" zou dan ongeveer als volgt uit kunnen zien = Het meisje slaakte een kreet van pijn, ze huilde en treurde: al het water was verdwenen. 

[buɛluz]

De oorsprongs-mythe van Anzar is qua thematiek nauw verbonden met vruchtbaarheid. In dit verhaal zien we eigenlijk aan de ene kant de vruchtbaarheid van de grond, wat nauw samenhangt met water / regen / irrigatie. Aan de andere kant zien we hier ook dat de vruchtbaarheid van vrouwen hiermee verweven wordt, aangezien de god Anzar met het meisje wilt trouwen en van haar eist dat zij "haar schat" (= seksualiteit) opgeeft. Het meisje / de bruid van Anzar stemt uiteindelijk hiermee in, door zich naakt aan te bieden aan de god Anzar. Deze thematiek is volgens mij een erfenis van een vruchtbaarheidscultus, die niet alleen voorziet in agrarische behoefte, maar tevens ook antwoord biedt in de sociale status van vrouwen = namelijk als ondergeschikte echtgenoten binnen de samenleving.

Als we bijvoorbeeld verder kijken dan de Amazigh cultuur en gaan vergelijken met andere oude culturen in het Middellands Zeegebied, zien we dezelfde thematiek vaker terugkeren. Zo komen we bij de oude Grieken de mythe tegen van AMYMONE die opvallende gelijkenissen toont met de mythe van TASRITH n UNZAR:

Amymone

De dochter van Danaos en dus eene der vijftig Danaïden, die met haren vader naar Argos gevlucht waren. (Zie Aigyptos.) Toen Danaos in Argos aangekomen was, heerschte aldaar eene ontzettende droogte, want Poseidon had alle bronnen doen opdroogen. Danaos zond nu zijne dochters uit om water te zoeken. Amymone wierp bij deze gelegenheid haren werpspies naar eene hinde, maar miste haar doel en trof in plaats daarvan eenen slapenden Satyr, die, ontwakende, op het meisje aanviel en haar geweld wilde aandoen. Op haar geschreeuw kwam Poseidon haar te hulp, en wierp naar den Satyr met zijnen drietand met zulk eene geweldige kracht, dat deze diep in de rots indrong. Oogenblikkelijk vatte Amymone liefde voor haren redder op en gaf zich vrijwillig aan hem over. De vrucht dezer liefde was Nauplios. Poseidon beval haar daarop den drietand uit de rots te trekken, en nu ontstond er eene drievoudige bron, die naar haar den naam van Amymone ontving.

Via de Griekse geschiedschrijver Herodotus weten we dat de oude Grieken o.a. hun god van de zee Poseidon, hebben overgenomen van de oude Libiërs = Imazighen. Het is daarom niet geheel vreemd om te stellen dat de oude Grieken behalve de godheid Poseidon, wellicht ook de mythologie van TASRITH n UNZAR hebben overgenomen. En dit verhaal in een Grieks jasje hebben gegoten. 


 

[Botermes]

De vertaling van het werkwoord "tuÉ£was" als "pushed a cry", oftewel "slaakte een kreet", waarvan ik dacht dat het niet klopte, is wel gewoon correct. Het woord "tuÉ£was" is namelijk afkomstig van de stam Æ"-W-S = IÆ"WIS / IÆ"WAS = pousser un cri de douleur = een kreet van pijn slaken.

Dan is dat niet het woord waar ik op doelde. Ik ken wel zo'n gekke Marokkaan bij ons in town hier in NL die vaɣwas wordt genoemd. Ik heb nooit begrepen waarom maar het klinkt best wel 'wild' en in lijn met zijn uitstraling.

De vertaling van de zin "Taqcict tuÉ£was, rruḥ is d aman:  tetru, tetru" zou dan ongeveer als volgt uit kunnen zien = Het meisje slaakte een kreet van pijn, ze huilde en treurde: al het water was verdwenen.

Dus 'ruhh is d aman' betekent niets anders dan dat het water verdween. Je had er toch een Engelse vertaling bij, hoe is dat stukje dan precies vertaald ?

[buɛluz]

Dus 'ruhh is d aman' betekent niets anders dan dat het water verdween. Je had er toch een Engelse vertaling bij, hoe is dat stukje dan precies vertaald ?

"Taqcict tughwas, rrûh is d aman : tetru, tetru" wordt vertaald als "The girl pushed a cry and fell down crying". Het stukje over "ruhh is d aman" wordt hierbij dus niet vertaald en compleet buiten beschouwing gelaten.

Als jij de Griekse mythe van AMYMONE vergelijkt met de Amazigh mythe van TASRITH n UNZAR, wat valt jou dan op? En hoe zou jij de gelijkenissen tussen de 2 mythes verklaren?

• In beide mythes speelt een van oorsprong Amazigh godheid de hoofdrol
• Zowel ANZAR als POSEIDON worden geassocieerd met water / regen / zee (ANZAR draagt een kroon van koraal!)
• De vruchtbaarheid van het land als thematiek
• De droogte wordt zowel veroorzaakt en/of opgeheven door de goden
• Beide goden beschikken over "natuurkrachtige" attributen (ANZAR verschijnt als bliksemschicht, terwijl POSEIDON zijn drietand heeft)
• Zowel TASRITH n UNZAR als AMYMONE zijn beiden de liefdesobjecten van de goden
• De vruchtbaarheid van vrouwen als thematiek
• De seksualiteit van beide vrouwen dient als onderpand voor goddelijke zegen
• Beide vrouwen verklaren pas naderhand de liefde aan de goden
• De instemming van de vrouwen is nodig, om het water weer te laten vloeien en de droogte op te heffen

[Botermes]

Je suggereert aan de hand van al die punten van gelijkenissen, dat het je haast geen andere optie nalaat dan dat het ene een modified copy is van het andere.

Dus ooit stonden de Griekse en de Amazigh beschaving op één lijn, qua ontwikkeling. Misschien is er ook een voorbeeld in de Amazigh mythologie waarin zij uitheemse (Griekse) aspecten hebben geïmporteerd ? Ik weet dat dat moeilijker is aangezien wij het veel moeten hebben van mondelinge overleveringen.

[buɛluz]

Je suggereert aan de hand van al die punten van gelijkenissen, dat het je haast geen andere optie nalaat dan dat het ene een modified copy is van het andere.

Vind jij het gek dan (gelet op de grote gelijkenis in beide verhalen) om te denken dat de oude Grieken - van wie we weten dat ze grote delen van het Egyptische pantheon hebben gekopieerd - ook bepaalde Amazigh goden (en de mythes die hiermee gepaard gingen) hebben gesyncretiseerd met hun eigen godsdienst?

Dus ooit stonden de Griekse en de Amazigh beschaving op één lijn, qua ontwikkeling. Misschien is er ook een voorbeeld in de Amazigh mythologie waarin zij uitheemse (Griekse) aspecten hebben geïmporteerd ? Ik weet dat dat moeilijker is aangezien wij het veel moeten hebben van mondelinge overleveringen.

Een voorbeeld, die mij nu te binnen schiet, maar die niet zozeer te maken heeft met Amazigh mythologie, is bijvoorbeeld de naam die we vandaag de dag toekennen aan het ATLAS-gebergte. Voor de oude Grieken was ATLAS een mythologische figuur uit hun godenverhalen. Maar de naam ATLAS is niet de naam die Imazighen van oudsher gaven aan dit gebergte in Marokko. Deze naam is geïmporteerd van de Grieken. De oorspronkelijke Amazigh benaming voor dit gebergte is ADRAR n DERN / ADRAR n DARN (om precies te zijn zo werd alleen de HOGE ATLAS genoemd). De naam ADARN wordt tot op de dag van vandaag nog gebruikt door de Isusiyen als Amazigh woord voor "eikenbomen". 

Verder dien je ook in overweging te nemen dat daar waar de Noord-Afrikaanse kust ten westen van Benghazi onder sterke Fenicische invloed stond, stond het gebied van Benghazi zelf en ten oosten hiervan t/m Nijldelta juist onder de sterke invloed van de oude Grieken.