Tabhirt n tmighist (moestuintje van het pientere meisje)

Gestart door Amshoom Style ⴰⵎⵛⵓⵎ ⵚⵟⴰⵢⵍ, 21/11/2013 om 02:41:05

Amshoom Style ⴰⵎⵛⵓⵎ ⵚⵟⴰⵢⵍ

Een alleenstaande vader met zeven dochters, moest op een dag gaan reizen. Hij droeg zijn dochters op om zich terwijl terug te trekken naar het taddart n nejj (bovenverdieping). Hij zei hen dat ze geen familie hadden en zodus voor niemand mochten opendoen. Intussen plantte hij voor elk meisje een Tabhirt met een appelboom, munt en begroef  bij elk een ei in het zand. Uit de staat van hun moestuintjes zou hij achteraf de kuisheid van zijn dochters kunnen opmaken.

In het dorp was wel een amshoem die uit was op hun maagdelijkheid. Zo betaalde hij een oude dame om zich voor te doen als de tante van de meisjes. Hij kon zich dan verkleden als een meisje om zo binnen te geraken. Toen ze gingen aankloppen, deed één van de oudere dochters open en vroeg wie ze waren, waarop de oude dame ronduit begon te vertellen over hun verwantschap en erin sloeg om de jongeman binnen te loodsen. De meisjes waren opgetogen om hun nicht en tante te ontmoeten maar de jongste van de zeven herinnerde zich de woorden van haar vader en sloot zich verderop op.

De andere meisjes genoten zodanig van het gezelschap dat ze aan de zogezegde tante vroegen of hun nicht de nacht met hen mocht doorbrengen, wat ze maar al te graag toeliet. De listige jongen bedwelmde hen die nacht en beroofde hen van hun maagdelijkheid. Ook stal hij al hun ishamoesn n nokarth (knapzakken met zilver) en ging ervandoor. De naïeve dochters bleven vernederd achter en toen hun vader terugkeerde merkte hij aan hun moestuintjes dat hun kuisheid was geschonden. Haastig verkondigde hij in het dorp dat zijn dochters snel moesten gaan huwen en in snel tempo volgden ze mekaar in het huwelijk op. De jongste van hen, die onaangeroerd bleef, liet weten dat ze nog niet klaar was om te trouwen.

De verkrachter die nog vrij en onherkenbaar rondliep, aasde nog op het jongste meisje omdat zij was kunnen ontkomen. Hij begaf zich daarom op een dag terug naar het huis en klom in een askroe (boom) waarnaast tahendsht (cactusvijgen) groeide. De boom bevond zich onder het raam van het meisje.  Hij zwaaide met zilver en vroeg haar om met hem mee te gaan. Ze herkende hem niet maar sloeg zijn aanbod wel af. Toen hij daarop zich een weg wilde banen door haar raam, hakte ze met een bijl op hem in waardoor hij in de cactussen viel. Zijn snode plan was mislukt.

Op een dag lukte het hem wel om met zijn vermommingen, haar te doen instemmen met een huwelijk. Hij wilde haar op de dag van het feest, duwen in een tasreft n ikshodn thargha dhays timessi ( put met brandend hout). Haar kleine aanstaande thalwest (schoonzus) had zijn plan gehoord en toen ze in de kamer van de gesluierde bruid kwam versprak ze zich. Ze zei: “ wat een mooie bruid ben jij, wat jammer dat hij je in een put wil gooien”. De pientere bruid reageerde door te vragen of ze even haar plaats wou innemen tot ze terugkwam. De kleine onwetende schoonzus ging op haar plaats zitten en bedekte zich met een sluier. Even later verscheen de kwaadwillige isli (bruidegom) en gooide nietsvermoedend zijn eigen zus in het vuur. Pas toen het al te laat was merkte hij wie hij erin had gegooid.

Ondertussen was de ontsnapte bruid al ver weg en ze klopte aan bij een houtbewerker. Ze vroeg hem of hij een talqjart (kastje) wou maken waarin zij zou passen. Hij voelde zich tot  haar aangetrokken en keek haar snakkend aan, waarop zij de benen nam.

Een andere, oudere houtbewerker kon haar wel verder helpen. Hij maakte voor haar een kastje dat je kan verslepen en waarin ze zich kon verschuilen. De boze isli zat haar op de hielen nadat de vorige houtbewerker hem de weg had gewezen, maar de oudere houtbewerker verklaarde dat hij geen jonge vrouw had gezien. Het meisje had zich in tussentijd verschanst in de tuinen van een rijke landheer.

’S Nachts kwam ze uit het kastje en at ze van de groenten in de tuin. Na een tijd merkte de landheer dat zijn groenten werden opgegeten en bracht zijn zoon op de hoogte. Die besloot om ’s nachts het terrein te bewaken. Toen de avond viel en het meisje verscheen, kon de jongen zijn ogen niet geloven. Zulke schoonheid had hij nooit eerder gezien. Hij verzweeg wat hij zag en vertelde zijn vader eenvoudigweg dat hij met een talqjart wilde trouwen. Deze vond het een absurd idee maar organiseerde toch een feest voor zijn zoon. De dag na het feest kwam een werkster ontbijt brengen, toen ze oog in oog kwam te staan met de oogverblindende bruid die uit het kastje was gekropen. Wanneer zijn ouders op de hoogte waren gebracht, gaven ze opdracht om een tweede, uitbundiger feest te houden. De andere zoon van de landheer besloot met zijn thaqzint (hondje) te trouwen omdat hij dacht dat die nog mooier zou uitpakken. Hij werd later op de huwelijksnacht verslonden door zijn dierlijke bruid.

De mooie bruid van het kastje had haar nieuwe familie verteld over haar helse avontuur en vroeg om beveiliging. Alleen, ging de herder van het landgoed zijn mond voorbijpraten in het dorp. Tegen betaling had hij de boze isli ingelicht over de locatie van de zijn doelwit. Hij bedacht een list om het landgoed in te dringen. Hij kocht een koe van de herder, at deze op en kroop in de vacht om tussen de koeien op te gaan.

Het meisje had intussen al een zoontje en kwam met hem de trap af. Een koe verliet de kudde en stormde plots naar de trap, waarop het alerte meisje een bijl bovenhaalde die ze altijd meenam. Ze trof de vermomde isli op zijn hoofd waardoor hij in mekaar zakte. De mensen rondom haar verweten haar dat ze een koe had verwond, maar ze ontmaskerde de man die haar al die tijd achterna zat. Hij werd afgevoerd en afgerekend op zijn terreur. Zij zette haar gelukkiger leven verder en bloeide in haar nieuwe omgeving.

Azul d tanmirt






Amshoom Style ⴰⵎⵛⵓⵎ ⵚⵟⴰⵢⵍ

Als kind werden deze verhalen al aan mij verteld, maar ik vraag me af of deze authentiek Amazigh zijn of van ergens overgewaaid.

Azul