Aqshar Boutzoubayin d yadjis n ajdjid

Gestart door Amshoom Style ⴰⵎⵛⵓⵎ ⵚⵟⴰⵢⵍ, 30/04/2013 om 03:20:42

Amshoom Style ⴰⵎⵛⵓⵎ ⵚⵟⴰⵢⵍ

In een berggemeenschap (dshar) waar een koning over zijn onderdanen regeerde, heerste angst voor een leeuwachtig beest dat hoog in een ifri (grot) woonde. Het beest had zeven hoofden en eiste elke dag een slachtoffer om zich te voeden. Als men weigerde zou het monster iedereen aanvallen. De koning was radeloos en zag zienderogen het aantal imzdagh (inwoners) verminderen. Hij werd nog radelozer toen hij hoorde dat het beest zijn dochter had opgeëist als volgende offer.

Aqchar Bouzoubayin was een man die men als de dorpsgek zag. Men lachte hem uit omdat hij ploeterde in de mesthopen, altijd vuil was en stonk. Op een dag begaf hij zicht naar een rivier waar hij zich wou opfrissen. Hij hoorde plots gesnik boven hem en toen hij omkeek zag hij yadjis n ajdjid (dochter van de koning) huilen op een rots. Hij ging vragen wat er scheelde en ze vertelde hem over het lot dat haar stond te wachten. Hij bood aan om met het monster af te rekenen als hij het bord seksou dat ze voor het beest had meegebracht, mocht opeten. Hij was voorzien van zeven hoofddeksels en een zwaard. Hij ging slapen in haar schoot en droeg haar op hem wakker te maken als het beest in aantocht was.

Er steeg stof op uit de grot en het beest begon te naderen. Het meisje verstijfde van angst en kon Boutzoubayin maar net wakker maken met haar tranen die op hem druppelden. Hij stond overeind en ging het beest met de zeven zwaaiende koppen te lijf. Bij elk hoofddeksel dat hij verloor door de klauwen van het beest, hakte hij een hoofd af tot het beest verslagen doodbloedde.

De dochter van de koning was opgelucht en bedankte hem. Hij vroeg haar of ze hem niet als haar echtgenoot wou. Ze vond hem een goede partij en ze trouwde met hem ondanks de afkeuring van de Koning. Alle schoonzonen van de koning waren namelijk hooggeplaatst en welgesteld. Niet veel later werd de koning ernstig ziek. Hij maakte kans op overleven als één van zijn schoonzonen die trots en arrogant waren, tafa7 n labso (zeldzame appels) awarni sb3a n rab7o (voorbij de zeven zeeën) zouden halen.

De zelfverzekerde schoonzonen brachten hun paarden in gereedheid en stuivden langs Boutzoubayin die zat te wroeten in de mesthopen. Ze zeiden: zie ons trekken naar verre oorden om de koning te redden en jij maar ploeteren in de vuiligheid.
Toen ze de grenzen van niemandsland hadden bereikt, hielden ze halt en begonnen te jammeren en te huilen omdat ze niet verder durfden. Ondertussen had Aqchar zich vermomt in een heer en had zijn ayis (renpaard) van stal gehaald. Hij haalde de arrogante schoonzonen al snel in. Hij bood hen als onbekende aan om de appels voor hen te halen op voorwaarde dat ze hem de i7ashn n tislathin (de sluiers van hun bruiden) zouden geven. Ze stemden toe en hij doorkruiste verre landen tot hij de appels had gevonden.

De toestand van de koning was wat gebeterd door de tafa7 n labso maar zijn leven was nog steeds in gevaar. Dit keer vroegen zijn artsen om ashfay n tazda tamnoercht zi tyalot n amiss ( hertenmelk uit de maag van hertje dat ermee werd gezoogd) Nogmaals een onmogelijke taak voor de laffe schoonzonen.

Boutzoubayin werd onderweg weer beschimpt en belachelijk gemaakt en ook dit keer vroegen ze hem, als heer verkleed, om een gunst. Hij zou de melk voor hen halen als ze hun oorlellen zouden afsnijden en aan hem zouden schenken. Ze aarzelden maar deden het toch.

Aqchar kwam toe bij het moederhert en vroeg haar of hij de melk mocht halen uit de buik van haar zoon, zodat de koning zou genezen. Het hert antwoordde: voor ik me opnieuw heb omgedraaid moet je de klus hebben geklaard. Boutzoubayin slaagde erin en zette zijn weg verder om de melk af te leveren.

De ajdjid genas snel en gaf een feest om zijn schoonzonen te eren. Boutzoubayin daagde ook op en ontmaskerde hen door de bewijzen (sluiers en oorlellen) van valse heldhaftigheid tentoon te spreiden. De bespotte mestkever die hij was, bleek een groot en moedig man te zijn.

Tanmirt kh adfar nwam. Als kind kregen we het te horen van ons moeder en zij weer van haar moeder.

Azul

amazigh_


miss.F.

Leuk, de verhalen die je hier plaatst! Nostalgisch want mijn moeder vertelde ze vroeger ook   :)