Hartverscheurend om te zien hoe de eerste generatie alleen maar tegenslag gekend lijkt te hebben. Eerst jarenlang verwaarloosd en genegeerd in eigen land. Daarna hun zoektocht naar een beter leven zien ontaarden in het hardvochtig misbruikt en onteerd worden op vreemde gronden. In eenzaamheid. De beste jaren van hun leven verkwanseld aan een zielloze wereld die ze afwees, elke keer weer. En daar bovenop het onbegrip en (wellicht daardoor ook) de ondankbaarheid van hun kinderen. Zelfs hun lang gekoesterde, in wezen eenvoudig uit te voeren droom om terug te keren naar het land waar ze eens geboren werden, is niet (meer) te verwezenlijken omdat ze niet andermaal gescheiden willen worden van hun kinderen. Ze zullen voor altijd tot de thuislozen behoren.
Ik heb deze documentaire enerzijds woedend, anderzijds met grenzeloos medelijden bekeken. Ik herken, en dat geldt denk ik voor wel meer Marokkanen die dit gezien hebben, in elk van de hoofdrolspelers een naaste of bekende. Die herkenbaarheid maakt het geheel ondraaglijker, de machteloosheid des te groter. Liep ik toen maar al rond op deze aarde. Had ik maar iets uit kunnen richten. Ik schaam me ook diep voor het feit dat ik niet altijd door de gesloten houding van mijn vader en vele andere door ontheemding, onmacht en onderdrukking gebroken geesten heen heb kunnen kijken.
Ik hoop dat wij onze ouders mede hierdoor eerherstel zullen schenken door ze Ãets van het respect, de bewondering en erkenning te schenken die zij die zichzelf opgeofferd hebben verdienen.
Ik heb deze documentaire enerzijds woedend, anderzijds met grenzeloos medelijden bekeken. Ik herken, en dat geldt denk ik voor wel meer Marokkanen die dit gezien hebben, in elk van de hoofdrolspelers een naaste of bekende. Die herkenbaarheid maakt het geheel ondraaglijker, de machteloosheid des te groter. Liep ik toen maar al rond op deze aarde. Had ik maar iets uit kunnen richten. Ik schaam me ook diep voor het feit dat ik niet altijd door de gesloten houding van mijn vader en vele andere door ontheemding, onmacht en onderdrukking gebroken geesten heen heb kunnen kijken.
Ik hoop dat wij onze ouders mede hierdoor eerherstel zullen schenken door ze Ãets van het respect, de bewondering en erkenning te schenken die zij die zichzelf opgeofferd hebben verdienen.