Ik nam dit boekje mee van de week uit de bieb en vroeg me af of jullie het kende en wat jullie er van vonden. Voor degene die het niet kennen, het is een verhaal over onze generatie Marokkanen en waar we allemaal mee te maken krijgen. Het begin vond ik wel grappig maar daarna kreeg ik er een dubbel gevoel bij, zovan het is wel heel erg "alles over 1 kam scherend" aan de andere kant ook wel hele herkenbare stukjes zoals deze:
"Wij waren het die de brieven van onze ouders moesten lezen en vertalen. Wij waren het die op kleuter leeftijden moesten tolken bij instanties, huisartsen, ziekenfonds etc. Hoe vaak heb ik wel niet op 9-jarige leeftijd huursubsidie brieven ingevuld, verlengingen van verblijfsvergunningen geregeld, brieven over veranderingen van de WAO-wet aan mijn vader moeten uitleggen. Het is te veel om op te noemen. "
In het naïeve begin zei ik wel eens tegen mijn vader dat ik die brief niet snapte. Hierop zei hij meteen," wat doe je op school dan? Stuur ik je naar school om te leren of te spelen?"
In 1 ding geef ik de schrijver wel gelijk, wij zijn een unieke generatie en er komt er geen meer als ons. We hebben van alle walletjes meegegeten onze kinderen worden hier geboren met ouders die de taal al spreken de gewoontes al kennen enz.
Kortom het is een dun boekje, leuk om voor even "erbij" te lezen.
"Wij waren het die de brieven van onze ouders moesten lezen en vertalen. Wij waren het die op kleuter leeftijden moesten tolken bij instanties, huisartsen, ziekenfonds etc. Hoe vaak heb ik wel niet op 9-jarige leeftijd huursubsidie brieven ingevuld, verlengingen van verblijfsvergunningen geregeld, brieven over veranderingen van de WAO-wet aan mijn vader moeten uitleggen. Het is te veel om op te noemen. "
In het naïeve begin zei ik wel eens tegen mijn vader dat ik die brief niet snapte. Hierop zei hij meteen," wat doe je op school dan? Stuur ik je naar school om te leren of te spelen?"
In 1 ding geef ik de schrijver wel gelijk, wij zijn een unieke generatie en er komt er geen meer als ons. We hebben van alle walletjes meegegeten onze kinderen worden hier geboren met ouders die de taal al spreken de gewoontes al kennen enz.
Kortom het is een dun boekje, leuk om voor even "erbij" te lezen.